واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار»     (HT-CSURE)

واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار» (HT-CSURE)

Hooshyar-Tavandar Common Subsidiary Unit for Research & Engineering
واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار»     (HT-CSURE)

واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار» (HT-CSURE)

Hooshyar-Tavandar Common Subsidiary Unit for Research & Engineering

با نرمش و ورزش، آلزایمر را فراری دهید و مغزتان را تا 120 سالگی جوان نگه دارید

آلزایمر را فراری دهید و مغزتان را تا 120 سالگی جوان نگه دارید
دوچرخه‌سواری، دویدن و پیاده‌روی از جمله نرمش‌های ساده‌ای هستند که می‌توانند کارکردهای شناختی را در پیری بهبود بخشند و جلوی آلزایمر را بگیرند.

پژوهش‌ها نشان می‌دهد ایروبیک و فعالیت بدنی می‌تواند به بهبود کارکردهای مغز در پیری و جلوگیری از نقصان حافظه در بیماران آلزایمر کمک کند.
 
به گزارش صد آنلاین پژوهش‌های مختلفی در جهان تایید می‌کنند که تمرینات بدنی نتایجی فوق‌العاده برای کسانی دارد که آلزایمر بر کارکردهای شناختی‌شان اثرگذار بوده است اما یک پژوهش تازه امید را در میلیون‌ها بیمار آلزایمری زنده کرده است.
 
بر اساس این پژوهش تمرینات بدنی نه فقط به مبارزه با از دست دادن حافظه به دلیل آلزایمر کمک می‌کند بلکه شروع فرایند رایج‌ترین نوع زوال عقل در پیری را نیز به تاخیر می‌اندازد. 
 
آلزایمر نوعی بیماری انحطاطی است که به فرسایش حافظه منجر می‌شود و به تدریج کاربرد زبان، منطق و دیگر کارکردهای ذهنی را نیز مختل می‌کند. 
 
پژوهشگران دانشگاه ریو دو ژانیرو می‌گویند که میزان هورمون ایریسین که هنگام ورزش در بدن تولید می‌شود، و میزان پیشرفت بیماری آلزایمر، کاملا مرتبط است. مغز کسانی که آلزایمر دارند میزان کمتری ایریسین دارد و در کسانی که سطح ایریسین بدنشان با ورزش‌های بدنی افزایش یافته توقف یا کاهش فرایند از دست رفتن حافظه مشاهده شده است.
 
به گفته پژوهشگران این هورمون می‌تواند عاملی تازه در مقابله با شکست سیناپسی و نقصان حافظه باشد. پژوهش‌های پیش از این نیز همچون این پژوهش تازه تایید می‌کنند که فعالیت بدنی می‌تواند به جلوگیری از نقصان حافظه و بیماری‌های مغزی همچون آلزایمر کمک کند. پژوهشگرانی از سراسر دنیا تایید کرده‌اند که فعالیت بدنی کمک شایان توجهی به بهبود کارکردهای شناختی در کسانی می‌کند که از آلزایمر رنج می‌برند و در پیری ضعیف‌ می‌شوند. 
 
سال گذشته یک پژوهش در دانشگاه کنکتیکات نشان داد از میان کسانی که در پیری در معرض یا دچار به آلزایمر بودند، آن‌هایی که فقط تمرینات ایروبیک را انجام می‌داند سه برابر بهتر از کسانی که ترکیبی از تمرینات ایروبیک و ورزش استقامتی را دنبال می‌کردند، توان بهبود در تفکر و تصمیم‌گیری را داشتند. همچنین مشخص شد تمرینات ایروبیک با شدت متوسط به مدت سه روز در هفته و هر بار ۴۵ دقیقه برای کارکردهای شناختی شرکت‌کنندگان تاثیرات بهتری را به دنبال داشت. 
 
دوچرخه‌سواری، دویدن و پیاده‌روی از جمله نرمش‌های ساده‌ای هستند که می‌توانند کارکردهای شناختی را در پیری بهبود بخشند و جلوی آلزایمر را بگیرند.

ورزشِ تا اندازه ای پرزور (شدید) و تند دستاورد تندرستی بیشتری دارد

ورزش ساده و کم‌هزینه‌ای که موجب طول عمر می‌شود
نتایج تحقیقات نشان می‌دهد هر گونه فعالیت بدنی که باعث عرق کردن شود و نفس را بند آورد، امید به زندگی و طول عمر را به میزان قابل توجهی افزایش می‌دهد.

کسانی که در برخی از انواع ورزش‌های شدید مانند تنیس رقابتی، آهسته دویدن یا ایروبیک شرکت می‌کنند، نسبت به آن‌هایی که فعالیت‌های متوسطی مانند تنیس دوستانه، کارهای خانه یا شنا انجام می‌دهند، بیشتر عمر می‌کنند.

این یافته حاصل نتایج مطالعه بزرگ استرالیایی است که ۲۰۴ هزار و ۵۴۲ فرد میانسال و مسن را طی ۶ سال مورد بررسی قرار داده است.

آنان پیشنهاد کردند سطوح بالاتر فعالیت شدید تاثیر بسیار بهتری نسبت به فعالیت متوسط بر سلامت انسان دارد.

نتایج آن‌ها نشان می‌دهد خطر مرگ زودهنگام در کسانی که ورزش‌های شدید انجام می‌دهند، در مقایسه با آنانی که فقط ورزش متوسط انجام می‌دهند، ۱۳ درصد کمتر است.

دکتر کلاوس گبل، محقق ارشد این تحقیق، گفت: مزایای فعالیت شدید برای مردان و زنان در تمام سنین صادق و مستقل از کل زمان صرف شده برای فعالیت است.

نتایج نشان می‌دهد که چه چاق باشید، چه لاغر و چه بیماری قلبی یا دیابت داشته باشید یا خیر، اگر بتوانید فعالیت‌های شدید را مدیریت کنید، این موضوع می‌تواند مزایای قابل توجهی برای طول عمر داشته باشد.

در حال حاضر سازمان بهداشت جهانی و مقامات بهداشتی در ایالات‌ متحده، استرالیا و بریتانیا به جمعیت بزرگسال توصیه می‌کنند که حداقل ۷۵ دقیقه فعالیت شدید یا ۱۵۰ دقیقه فعالیت متوسط در هفته انجام دهند.

محققان پیشنهاد می‌کنند دستورالعمل‌های بالینی و بهداشت عمومی باید تمرینات با شدت شدید را برای بهبود امید به زندگی افراد توصیه کنند.

شرکت‌کنندگان در این مطالعه به دو گروه تقسیم شدند؛ کسانی که ورزش متوسط داشتند و کسانی که حداقل ۳۰ درصد از تمرینات خود را با شدت بالا انجام می دادند.

خطر مرگ و میر در افرادی که کمی فعالیت شدید انجام می‌دادند، در مقایسه با افرادی که ورزش شدید انجام نمی‌دادند، ۹ درصد کمتر بود.

کسانی که بیش از ۳۰ درصد ورزش با شدت بالا انجام دادند، ۱۳ درصد کمتر از میزان معمول مرگ و میر را نشان دادند.

دکتر گبل گفت: نتایج تحقیقات ما نشان می‌دهد که حتی مقدار کمی از فعالیت شدید می‌تواند به کاهش خطر مرگ زودهنگام کمک کند.

نتایج مطالعات قبلی نشان می‌دهد که تمرینات اینتروال با تلاش‌های شدید کوتاه اغلب برای افراد مسن از جمله کسانی که اضافه وزن دارند یا چاق هستند، مناسب است.

نتایج این مطالعه در نشریه JAMA Internal Medicine منتشر شده است.

منبع: ایسنا



محققان توصیه می کنند؛
پیاده روی تند روزانه احتمال مرگ زودهنگام را کاهش می دهد
یک مطالعه جدید در دانشگاه کمبریج بریتانیا گزارش می دهد که یک پیاده روی سریع روزانه ۱۱ دقیقه ای می تواند کمک کند طولانی تر زندگی کنید.

محققان دریافتند که ۷۵ دقیقه در هفته (۱۱ دقیقه در روز) فعالیت بدنی با شدت متوسط برای کاهش خطر ابتلاء به بیماری قلبی، سکته و سرطان در فرد کافی است.

محققین تخمین زدند که در صورت انجام این میزان ورزش که نصف میزان توصیه شده در دستورالعمل‌های ایالات متحده و بریتانیا است، از هر ۱۰ مرگ زودرس ۱ مورد قابل پیشگیری می‌شود.

دکتر «سورن بریج»، یکی از محققین از شورای تحقیقات پزشکی دانشگاه، می‌گوید: «انجام برخی فعالیت‌های بدنی بهتر از انجام ندادن هیچ‌کدام است. این هم یک موقعیت شروع خوب است. اگر متوجه شدید که ۷۵ دقیقه در هفته قابل کنترل است، می‌توانید آن را به تدریج به میزان کامل توصیه‌شده افزایش دهید.»


بیماری‌های قلبی عروقی (بیماری قلبی و سکته مغزی) عامل اصلی مرگ و میر در سراسر جهان و عامل نزدیک به ۱۸ میلیون مرگ در سال ۲۰۱۹ بودند. سرطان‌ها مسئول ۹.۶ میلیون مرگ در سال ۲۰۱۷ بودند.

برای بررسی اینکه چقدر ورزش می‌تواند در این اعداد تاثیر بگذارد، محققان داده‌های ۹۴ مطالعه بزرگ را که بیش از ۳۰ میلیون نفر در آن شرکت داشتند، گردآوری و تجزیه و تحلیل کردند.

یافته‌ها نشان داد که از هر ۳ نفر، ۲ نفر به مدت ۱۵۰ دقیقه در هفته ورزش با شدت متوسط انجام نمی‌دهند و از هر ۱۰ نفر کمتر از ۱ نفر بیش از ۳۰۰ دقیقه فعالیت در هفته داشتند.

به طور کلی، محققان به این نتیجه رسیدند که انجام بیش از ۱۵۰ دقیقه ورزش در هفته فواید حاشیه‌ای را از نظر کاهش خطر بیماری یا مرگ به همراه دارد.

این تیم گزارش داد، اما حتی نیمی از این میزان هم با مزایای قابل توجهی همراه بود.

به عنوان مثال، ۷۵ دقیقه ورزش با شدت متوسط در هفته، خطر مرگ زودهنگام را تا ۲۳ درصد کاهش داد. همچنین برای کاهش خطر بیماری قلبی و سکته تا ۱۷ درصد و سرطان تا ۷ درصد کافی بود.

برای برخی از سرطان‌های خاص، کاهش خطر حتی بیشتر بود. انجام این مقدار ورزش خطر ابتلاء به سرطان‌های سر و گردن، لوسمی میلوئیدی، میلوما و سرطان‌های کاردیای معده را بین ۱۴ تا ۲۶ درصد کاهش می‌دهد.

محققان محاسبه کردند که اگر افراد ۱۵۰ دقیقه ورزش توصیه شده در هفته را انجام دهند، از حدود ۱۶ درصد از مرگ‌های زودهنگام پیشگیری می‌شود. همچنین از ۱۱ درصد موارد بیماری‌های قلبی عروقی و ۵ درصد موارد سرطان پیشگیری می‌شود.

اما اگر افراد حداقل ۷۵ دقیقه در هفته فعالیت بدنی با شدت متوسط داشته باشند، از حدود ۱۰ درصد از مرگ‌های زودهنگام پیشگیری می‌شود. و از ۵ درصد موارد بیماری‌های قلبی عروقی و ۳ درصد موارد سرطان پیشگیری می‌شود.

به‌علاوه، محققان خاطرنشان کردند، در ورزش با شدت متوسط، ضربان قلب شما افزایش یافته و باعث می‌شود سریع‌تر نفس بکشید، اما همچنان می‌توانید در طول فعالیت صحبت کنید.

نمونه‌های دیگر عبارتند از رقص، دوچرخه سواری، بازی تنیس و پیاده روی.



ارتباط ورزش پُرزمان متوسط یا شدید در کاهش ریسک مرگ

ارتباط ورزش متوسط در کاهش ریسک مرگ

ارتباط ورزش متوسط  در کاهش ریسک مرگ
گروه علمی:نتایج یک مطالعه نشان می دهد که ورزش طولانی مدت شدید یا متوسط با خطر کمتر مرگ مرتبط است.
 ورزش منظم با کاهش خطر ابتلاء به بیماری‌های قلبی عروقی و مرگ زودرس همراه است. با این حال، شواهد محدودی در مورد تأثیر شدت ورزش بر این خطرات وجود داشت.تجزیه و تحلیل جدید بیش از ۱۰۰ هزار شرکت کننده در طی یک دوره پیگیری ۳۰ ساله، نشان داده است که ورزش شدید یا متوسط با کمترین خطر مرگ مرتبط است.

به خوبی مشخص شده است که فعال بودن از نظر جسمی می‌تواند به داشتن زندگی سالم‌تر و شادتر کمک کند. افرادی که به طور مرتب ورزش می‌کنند، با خطر کمتر ابتلاء به چندین بیماری طولانی مدت مزمن مانند بیماری قلبی، دیابت نوع ۲ و برخی سرطان‌ها روبرو هستند. مطالعات نشان می‌دهد که فعالیت بدنی باعث افزایش عزت نفس و روحیه هم می‌شود و همچنین می‌تواند به افراد در خواب با کیفیت بهتر کمک کند. با این حال، در حالی که ورزش کافی مهم است، باید شدت تمرین نیز در نظر گرفته شود.

نتایج مطالعه اخیر نشان داد بزرگسالانی که دو تا چهار برابر میزان توصیه شده فعالیت بدنی متوسط یا شدید در هفته را انجام می‌دهند، خطر مرگ به میزان قابل توجهی در آنها کاهش می‌یابد.دستورالعمل‌های فعالیت بدنی ۲۰۱۸ توصیه می‌کند که بزرگسالان حداقل ۱۵۰ تا ۳۰۰ دقیقه فعالیت بدنی متوسط در هفته یا ۷۵ تا ۱۵۰ دقیقه فعالیت بدنی شدید در هفته انجام دهند. با این حال، تعداد زیادی از افراد برای حفظ سلامت و بهبود تناسب اندام، میزان بالاتری از ورزش شدیدتر را انجام می‌دهند.

دکتر «دانگ هون لی»، سرپرست تیم تحقیق، می‌گوید: «مطالعه ما نشان داد بسیاری از افراد می‌توانند با انجام فعالیت بدنی توصیه شده (۱۵۰ دقیقه در هفته فعالیت متوسط یا ۷۵ دقیقه در هفته فعالیت شدید) از مزایای سلامتی قابل توجهی برخوردار شوند، بنابراین فعال ماندن مهم است. برای کسانی که به دنبال فواید سلامتی بهینه از ورزش هستند، می‌توانند سطح بیشتری از فعالیت را انجام دهند یعنی دو برابر میزان توصیه شده.تجزیه و تحلیل نشان داد که بیشترین فایده برای کاهش خطر مرگ در بین افرادی که حدود ۱۵۰ تا ۳۰۰ دقیقه در هفته فعالیت بدنی شدید، ۳۰۰ تا ۶۰۰ دقیقه در هفته فعالیت بدنی متوسط یا ترکیب هر دو را داشتند، مشاهده شده است.

"دراز نشست" انجام ندهید

این تمرین سالهاست منسوخ شده و در بسیاری از کشورهای اروپایی و آمریکایی آن را از برنامه های ورزشی خود حذف و یا آن را اصلاح کرده اند.
فیزیوتراپیست هیات پزشکی ورزشی کرمانشاه از ورزشکاران خواست تا از انجام حرکت دراز نشست پرهیز کنند.
 
نگین قربانی در گفت و گو با ایسنا، از حرکت درازنشست به عنوان یکی از اشتباهات رایج در تمرینات ورزشی یاد کرد و افزود: دراز نشست یکی از پرطرفدارترین حرکات ورزشی است که بسیاری از ورزشکاران آن را برای تقویت عضلات شکمی و کوچک کردن شکم انجام می دهند، درحالیکه این تمرین سالهاست منسوخ شده و در بسیاری از کشورهای اروپایی و آمریکایی آن را از برنامه های ورزشی خود حذف و یا آن را اصلاح کرده اند.
 
این فیزیوتراپیست هیات پزشکی ورزشی کرمانشاه با اشاره به مشکلاتی که حرکات دراز نشست برای ستون فقرات ورزشکاران ایجاد می کند، گفت: شکل اصلاح شده این تمرین دیگر مشکلی برای ستون فقرات ورزشکاران ایجاد نمی کند و حتی تاثیرات بهتری نیز به همراه دارد.
 
وی از حرکت انقباض عضلات شکم به عنوان یکی از تمرینات جایگزین دراز نشست یاد کرد و گفت: در این حرکت ورزشکار حین راه رفتن و حتی نشستن، عضلات شکم خود را سفت نگه می دارد که تداوم این حرکت به تقویت عضلات شکم و کوچک شدن شکم کمک زیادی می کند.
 
 
قربانی ادامه داد: در حرکت دیگری که جایگزینی برای دراز نشست است، ورزشکار درحالت دراز کشیده قرار می گیرد و پای راست خود را حدود 30 درجه بلند کرده، بگونه ای که عضلات چهار سر ران و شکم را نیز همزمان سفت نگه دارد و به مدت 20 ثانیه در این حالت قرار گیرد و پس از آن پای راست را زمین بگذارد و همین حرکت را روی پای چپ نیز انجام دهد.
 
 
وی از حرکت پلانک نیز به عنوان یکی از حرکات جایگزین دراز نشست یاد کرد و گفت: این حرکت علاوه بر تاثیری که روی تقویت عضلات شکم دارد، تمرین مناسبی برای افزایش ثبات ناحیه مرکزی بدن ورزشکاران، بویژه در ورزشکاران رشته هایی مانند رزمی و کشتی  است که به واسطه ضربات بالا نیاز به حفظ تعادل در ناحیه مرکزی بدن دارند.
 
 
فیزیوتراپیست هیات پزشکی ورزشی کرمانشاه در ادامه افزود: در یک حرکت دیگر فرد به حالت تاق باز دراز کشیده و سپس پاهای خود را در حالت 90 درجه قرار می دهد و شروع به زدن حرکت دوچرخه می کند.
 
وی یادآورشد: هرچه فرد در انجام این حرکت حرفه‌ای تر شود، نیاز است که پاهای خود را از تنه دورتر کند تا تمرین سنگین‌تر شود.

مرگ کودکی تایوانی که در کلاس جودو ۲۷ بار به زمین زده شد

یک پسربچه ۷ ساله در تایوان که هنگام تمرین جودو ۲۷ بار به زمین کوبیده شده بود، در بیمارستان جان باخت.
به گزارش ایسنا، در ماه آوریل این کودک بعد از کلاس جودو به شدت دچار خونریزی مغزی شد.

گزارش‌ها حاکیست که در کلاس درس، معلم و شاگردان کلاس، روی او تمرین کرده بودند.

این کودک ۷ ساله که نامش اعلام نشده به کما رفت تا ۷۰ روز بعد که خانواده‌اش تصمیم گرفتند دستگاه تنفس او را قطع کنند. او در این مدت با کمک دستگاه‌ها زنده بود.

مربی جودوی این پسربچه که بیش از ۶۰ سال دارد به حمله فیزیکی منجر به جراحت شدید و ارتکاب جرم علیه یک کودک متهم شده است.

مربی جودو که فقط به نام فامیلش آقای "هو" معرفی شده، اوایل ماه پیش با گذاشتن حدود ۳۵۰۰ دلار وثیقه به طور موقت تا زمان محاکمه آزاد شد، اما به گزارش "تایوان‌نیوز" با مرگ این کودک، اتهام او به "اعمال جراحت منجر به مرگ" تغییر کرده است.

در صورت محکومیت، او ممکن است به هفت سال تا حبس ابد محکوم شود.

گزارش‌ها حاکیست دایی این پسر هم آن روز به کلاس جودو رفته بود تا از او فیلم بگیرد و به مادرش نشان بدهد که کلاس جودو برایش مناسب نیست.

فیلمی که او ضبط کرده نشان می‌دهد یک همکلاسی بزرگتر برای تمرین چند بار پسر را به زمین پرتاب می‌کند. او فریاد می‌زند و گریه می‌کند، اما مربی می‌گوید بلند شود و از پسر بزرگتر بخواهد که دوباره تمرین را از سر بگیرد. بعدا خود معلم هم او را برای تمرین به زمین می‌زند.

در این زمان پسر از هوش می‌رود، اما مربی‌اش می‌گوید که او فیلم بازی می‌کند.

هرچند این سوال مطرح شده که چرا دایی پسر مانع این کار نشده، اما در تایوان بحث احترام به مربی ورزش، موضوعی جدی است و مادر کودک به رسانه‌ها گفته که دایی او از آنچه اتفاق افتاده به شدت متاثر است.

همچنین بعدا مشخص شد که مربی مجوز لازم برای آموزش را نداشته است.

سه شنبه شب در ساعت ۹ علایم حیاتی این کودک رو به افول رفت و بعد از تماس بیمارستان با خانواده، آن‌ها تصمیم گرفتند که دستگاه‌ها را از بدن او قطع کنند.

بنابر گزارش شبکه خبری بی بی سی، در تایوان این موضوع توجه بسیاری از مردم را جلب کرده و برخی خواهان واکنش شدیدتر علیه مربی جودو هستند و می‌خواهند به خانواده این کودک غرامت پرداخت شود.