جلبک دریایی می‌تواند «غذای آخرالزمان» باشد

این گیاه می‌تواند «غذای آخرالزمان» باشد

در صورت وقوع یک نبرد فاجعه‌بار هسته‌ای، زمستان هسته‌ای می‌تواند تولید کالری جهانی را تا ۹۰ درصد کاهش دهد. اما مزارع وسیع این گیاه می‌توانند به نجات جان ۱.۲ میلیارد نفر تا زمان بهبود دما کمک کنند.

 دانشمندان منبع غذایی شگفت‌انگیزی کشف کرده‌اند که می‌تواند جان تعداد زیادی از انسان‌ها را پس از جنگ فاجعه‌بار هسته‌ای نجات دهد: جلبک دریایی. 

به گزارش فرادید، جنگ هسته‌ای اگر اتفاق بیافتد سیاره ما را در یک زمستان عمیق هسته‌ای و چیزی شبیه آنچه در فیلم‌های آخرالزمانی می‌بینیم فرو خواهد برد. در بدترین حالت، تبادل هسته‌ای میان ایالات متحده و روسیه (که با هم نزدیک به ۹۰ درصد سلاح‌های هسته‌ای جهان را در اختیار دارند) می‌تواند تا ۱۶۵ میلیون تن (۱۵۰ میلیون تن متریک) دوده را وارد جو زمین کند و دمای سطح را ۹ درجه سانتیگراد کاهش دهد، در نتیجه تولید کالری جهانی تا ۹۰ درصد کاهش می‌یابد. 

کانال عصر ایران در تلگرام

برداشت جلبک دریایی

اما دانشمندان در یک مطالعه جدید، دریافتند طی ۹ تا ۱۴ ماه پس از جنگ هسته‌ای، می‌توان مجموعه‌های وسیعی از گیاه جلبک دریایی یا «کتانجک» پرورش‌یافته روی طناب را در خلیج مکزیک و سراسر سواحل شرقی برداشت کرد و به تغذیه ۱.۲ میلیارد انسان کمک کرد. 

مزارع جلبک دریایی، در بالاترین میزان خود، جایگزین ۱۵ درصد غذای مصرفی انسان می‌شوند، در حالی که ۵۰ درصد از سوخت زیستی کنونی و ۱۰ درصد خوراک حیوانات را نیز تامین می‌کنند. محققان یافته‌هایشان را ۹ ژانویه در مجله Earth's Future منتشر کردند. 

شریل هریسون، استادیار اقیانوس‌شناسی و علوم ساحلی و از نویسندگان این تحقیق، می‌گوید: «بیش از ۲ میلیارد نفر پس از جنگ هسته‌ای بالقوه میان هند و پاکستان و ۵ میلیارد نفر پس از جنگ هسته‌ای میان ایالات متحده و روسیه در خطر گرسنگی خواهند بود. بنابراین، کاوش درباره غذاهای جایگزین ضروریست.» 

آنی‌ترین اثر جنگ هسته‌ای، دست‌کم برای کسانی که در منطقه هدف قرار دارند، سوختن پس از مسمومیت با تشعشعات است. این اثرات وحشتناک از زمانی که ایالات متحده در ۶ اوت ۱۹۴۵ بمب اتمی «پسر کوچولو» را در شهر هیروشیمای ژاپن پرتاب کرد، شناخته‌شده است. 

خود این بمب که قدرت انفجاری آن پنج برابر کمتر از بمب‌های گرماهسته‌ای در زرادخانه‌های موجود است، حدود ۱۴۰۰۰۰ نفر را در عرض پنج ماه کشت و بیش از ۶۰۰۰۰ ساختمان از حدود ۹۰۰۰۰ ساختمان شهر را ویران کرد. 

با این حال، به طور بالقوه کشنده‌ترین نتیجه‌ی حتی یک جنگ هسته‌ای در مقیاس کوچک، تأثیری است که روی کشاورزی خواهد گذاشت. در سناریوی پایان جهانی «زمستان هسته‌ای»، غبار و دود رادیواکتیو بخش قابل‌توجهی از نور خورشید را مسدود می‌کند. این امر موجب کاهش دما می‌شود و بسیاری از محصولات زراعی جهان را از بین می‌برد و احتمالاً قحطی جهانی به بار می‌آید که به موجب آن، ممکن است میلیاردها نفر کشته شوند. 

عکس هوایی از مزرعه جلبک دریایی در اندونزی

در مطالعات گذشته، محققان پیامدهای آخرالزمانی یک جنگ هسته‌ای را مدل‌سازی کردند. اکنون، برای بررسی چگونگی زنده نگهداشتن برخی از مردم، دانشمندان رشد محصول را در محیط‌هایی که شاهد کاهش شدید دما نبودند (اقیانوس‌های استوایی) مدل‌سازی کردند. 

«اقیانوس و به طور کلی آب، گرمای ویژه بالاتری نسبت به خشکی دارد، بنابراین گرمای بیشتری را ذخیره می‌کند و گرم شدن و خنک شدن آن سخت‌تر است. به همین دلیل است که رادیاتورها بسیار خوب کار می‌کنند، چون گرما را ذخیره می‌کنند و آن را به مرور زمان تابش می‌کنند. بنابراین، اقیانوس مکان بسیار خوبی برای تولید مواد غذایی جایگزین است، برخلاف گلخانه‌های روی زمین که زمان کمبود سوخت، به گرمایش زیادی نیاز دارند. 

مدل‌سازی دانشمندان نشان داد مزارع کتانجک نه تنها دوام می‌آورند، بلکه با کاهش دمای سطح، رشد کرده و گسترش می‌یابند. دلیلش این است که هوای سردتر، آب سطحی را مجبور به فرورفتن بیشتر می‌کند و گردش آب غنی از مواد مغذی را از اعماق بالا می‌برد تا جایگزین آن شود. 

به گفته محققان، از آنجا که ید موجود در جلبک دریایی در مقادیر زیاد می‌تواند برای انسان سمی باشد، استفاده از کتانجک کشت‌شده در مزارع در درجه اول غیرمستقیم است. اما با استفاده از آن برای تغذیه حیوانات و تولید سوخت‌های زیستی، زمین‌های زراعی باقیمانده برای محصولات دیگر آزاد می‌شود. این راه‌حل می‌تواند به انسان کمک کند زمستان هسته‌ای را پشت سر بگذارد تا اینکه چند دهه بعد آب و هوا بهبود پیدا کند. 

کتانجک مخصوص زمستان هسته‌ای نیست بلکه می‌تواند به دنبال فجایع دیگر در سیستم‌های غذایی جهانی، مانند برخوردهای عظیم سیارک‌ها یا فوران‌های آتشفشانی غول‌پیکر نیز راه نجات باشد. برای نمونه، فوران کوه تامبورا در اندونزی در سال ۱۸۱۶ منجر به خرابی محصولات و کمبود مواد غذایی در سراسر نیمکره شمالی شد، اتفاقی که به «سال بدون تابستان» معروف شد. 

در طول تاریخ، فوران‌های بزرگ سبب قحطی در مناطق و جهان شدند. در هر صورت، ما به برنامه‌ای نیاز داریم تا خودمان را در این سناریوهای کاهش ناگهانی نور خورشید، تغذیه کنیم».

ربات خدمتکار مجهز به هوش مصنوعی از راه می رسد

خدمتکار مجهز به هوش مصنوعی از راه رسید

گروهی از محققان دانشگاه استنفورد و گوگل دیپ مایند یک سیستم رباتیک موبایل به نام «آلوها» ابداع کرده اند که می‌توان در آینده آن را به عنوان یک خدمتکار مجهز به هوش مصنوعی در خانه به کار گرفت.

به گزارش  مهر به نقل از اینترستینگ انجینرینگ، فناوری ربات‌های انسان نما با هدف کمک به انجام فعالیت‌های بدون بازده بسیار پیشرفته کرده اند. در همین راستا گروهی از محققان دانشگاه استنفورد و گوگل دیپ مایند یک سیستم رباتیک موبایل به نام «آلوها» ابداع کرده اند که می‌توان در آینده آن را به عنوان یک خدمتکار مجهز به هوش مصنوعی در خانه به کار گرفت.

می‌توان به راحتی این ربات را آموزش داد تا فعالیت‌هایی مانند پختن میگو یا دسته بندی و منظم کردن خانه را انجام دهد. این ربات براساس سیستم آلوها متعلق به شرکت دیپ مایند گوگل توسعه یافته و روی اهمیت تحرک و چابکی در میدان یادگیری رباتیک تاکید دارد. در این پروژه محققان دانشگاه برکلی و شرکت متا نیز همکاری کردند.

کانال عصر ایران در تلگرام

«موبایل آلوها» در اصل یک پایه متحرک را با یک رابط عملیاتی جامع برای کنترل کل بدنه یکپارچه می‌کند. به گفته توسعه دهندگان ربات، این پیشرفت به سیستم امکان می‌دهد وظایف پیچیده موبایل را تقلید کند و بر محدودیت‌هایی غلبه کند که به طور معمول با یادگیری مبتنی بر تقلید مرتبط است.

مهمترین ویژگی موبایل آلوها توانایی آن برای آموزش همزمان با استفاده از مجموعه‌ای ثابت از داده‌های آلوها است و همین امر آن را از سیستم‌های رباتیک معمول متمایز می‌کند. محققان مدعی هستند این سیستم از طریق ترکیبی از شبیه‌سازی رفتارهای نظارت شده و ۵۰ نمایش برای هر فعالیت به نرخ موفقیت چشمگیری دست یافت که عملکرد آن در دستکاری فعالیت‌های موبایل را تا ۹۰ درصد ارتقا داد.

این ربات نوآورانه می‌تواند به طور مستقل در شرایط حساس مانند تفت دادن و سِرو یک تکه میگو، باز کردن کابینت دیواری دوتایی برای قرار دادن قابلمه‌های سنگین، زنگ زدن و ورود به آسانسور و آبکشی تابه زیر شیر آشپزخانه به کار رود.

موبایل آلوها براساس مزایای سیستم اوریجینال آلوها ساخته شده و شامل تنظیماتی صرفه جویانه، ماهر، قابل تعمیر و قابل حمل است. در کنار این موارد باید اشاره کرد ربات متحرک است و می‌تواند با سرعت ۱.۴۲ متر بر ثانیه حرکت کند. همچنین می‌تواند هنگام کنترل وسایل خانه مانند قابلمه‌ها و کابینت‌ها ثبات خود را حفظ کند.

محققان یک باتری ۱.۲۶ کیلووات ساعتی به وزن ۱۴ کیلوگرم را به پایه ربات افزودند. این باتری نه تنها انرژی مورد نیاز سیستم را تأمین می‌کند بلکه به عنوان یک متعادل کننده به کار می‌رود تا اجازه ندهد کل سیستم واژگون شود.

پدربزرگ کمپرهای امروزی (عکس)

این عکس در سال 1929 ثبت شده و در یک دستگاه فورد مدل تی تغییر شکل یافته را مشاهده می کنید.

مهندسی ژنتیک برای دستیابی به "گاو کمتر، شیر بیشتر!"

گاو کمتر، شیر بیشتر!

دانشمندان گاوها را طوری مهندسی کرده‌اند که نسبت به شرایط آب و هوایی هوشمند باشند و بدین وسیله ۱۰ تا ۲۰ برابر شیر بیشتری تولید کنند. هدف این است که حیوانات مقاوم در برابر آب و هوا معرفی شوند.

عصر ایران-  نگرانی در مورد اثرات گاوها بر محیط زیست و تغییرات آب و هوایی به دلایل مختلف مدتهاست که یک موضوع کلیدی در دامپروری بوده است.

اول این که گاز متان توسط گاو در طول فرآیند هضم این حیوان تولید می‌شود. این گاز گلخانه‌ای نقش مهمی در گرم شدن کره زمین دارد، زیرا پتانسیل گرمایش بسیار بالاتری نسبت به کربن دی اکسید(CO۲) دارد و راه اصلی انتشار آن همین انتشار آن از جانب حیوانات است.

کانال عصر ایران در تلگرام

دوم این که جنگل‌زدایی اغلب در نتیجه‌ی دامداری است. پاکسازی جنگل‌ها برای چرای گاوها، کربن ذخیره شده را از درختان آزاد می‌کند و فتوسنتز را که فرآیند طبیعی جذب کربن دی اکسید در زمین است، کاهش می‌دهد.

سوم این که نحوه مدیریت فضولات گاو اثر کربن بالایی بر جای می‌گذارد. متان و سایر گازهای خطرناک ممکن است در نتیجه حمل و دفع نامناسب فضولات این حیوانات در جو منتشر شود.

تو هم مثله من چاق شدی؟ ◗شمارتو وارد کن، تضمینی لاغر شو!◖

در نهایت، تولید محصولات خوراک دام اغلب به منابع آب و انرژی قابل توجهی نیاز دارد و می‌تواند منجر به جنگل‌زدایی و تخریب زیستگاه شود.

یکی از راه‌های کاهش همه این مسائل، کاهش تعداد گاوها است و این را می‌توان با افزایش تولید شیر آنها محقق کرد تا گاوهای کمتری همان مقدار خروجی فعلی و حتی بیشتر را داشته باشند.

اکنون گروهی از دانشمندان علوم حیوانی از دانشگاه ایلی‌نوی اوربانا شمپین(Urbana-Champaign) گاوهایی را دستکاری ژنتیکی کرده‌اند که می‌توانند تا ۲۰ برابر شیر بیشتری تولید کنند و آستانه تحمل بالاتری در مقابل بیماری‌ها و آفات دارند.

پژوهشگران قصد دارند در ماه مارس امسال ۱۰۰ نمونه از این جنین‌های جدید را در دو مکان در تانزانیا در گاوهای بومی لقاح کنند و امیدوارند که حیوانات به دست آمده تمام ویژگی‌های مثبتی را که مهندسی شده‌اند، از خود نشان دهند.

مت ویلر، رهبر این پروژه و استاد گروه علوم دامی و علوم محیطی در دانشکده کشاورزی این دانشگاه گفت: ایده این است که مقاومت در برابر بیماری و آفات را با تولید شیر مرتبط نگه داریم تا با تولید مثل، این صفات از هم جدا نشوند.

وی افزود: این در کشورهای در حال توسعه یک چالش خواهد بود. تا زمانی که به نسل مصنوعی خالص نرسید، همیشه این وسوسه وجود خواهد داشت که در این مسیر به تولید مثل گاوها متوسل شوید و اثر گلخانه‌ای را بیشتر کنید.

پرورش حیوانات مقاوم در برابر تغییر اقلیم

اگرچه این ابتکار تازه شروع شده است، اما اولین گام مهم در معرفی پرورش حیوانات مقاوم در برابر تغییرات اقلیمی است. از همین فناوری می‌توان برای محافظت از گاوها در برابر تغییرات آب و هوایی هم در داخل و هم در خارج از کشور استفاده کرد. صفات گرمسیری را می‌توان در گاوهای پرمحصول ایالات متحده برانگیخت تا مقاومت آنها در برابر بیماری، گرما و خشکسالی افزایش یابد.

ویلر می‌گوید: این گاوها در مکزیک، تگزاس، نیومکزیکو و کالیفرنیا بسیار خوب عمل می‌کنند. شاید زمان آن رسیده باشد که به این موضوع فکر کنیم. پیش‌بینی من این است مردم به مرور متوجه می‌شوند که داشتن ژنتیک استوایی چیز خوبی خواهد بود.

منبع: ایسنا

چرا « قیمت مسکن » سرکش شد؟

مهمترین چالش وضعیت قیمت مسکن در کشور، از یک سو وضعیت اقتصاد کشور است و از سوی دیگر عدم سیاست‌های توسعه مسکن است. اصلا سیاستی در این حوزه وجود ندارد که بخواهد درست یا غلط باشد. متاسفانه در این حوزه به شدت فقر اطلاعاتی وجود دارد. یعنی اساسا موضوع مسکن را نمی‌شناسند. از دیدگاه دولت‌های ما مسکن یعنی یک موضوع فنی مهندسی. در حالی که نیمی از نقدینگی کشور در این بخش است، ان هم بدون در نظر گرفتن دارایی‌های ثابتی که در آن وجود دارد.

---

مدت‌ها بود که مرکز آمار ایران، از ارائه آمار‌های دولتی درباره وضعیت مسکن خودداری می‌کرد. اکنون بعد از ماه‌ها، مرکز امار، اعداد و ارقامی از قیمت مسکن در تهران منتشر کرده که نشان می‌دهد، قیمت خانه در تهران طی شهریور امسال نسبت به ماه مشابه پارسال ۷۵ درصد جهش داشته است.

 

به گزارش فرارو، کمتر ساکن شهر تهران پیدا می‌شود که از وضعیت رشد قیمت مسکن در پایتخت، بی خبر باشد یا این شرایط را لمس نکرده باشد. گزارش جدید مرکز آمار حاکی از آن است که متوسط قیمت هر متر مربع مسکن در شهر تهران طی شهریور امسال به ۷۷ میلیون و ۴۸۰ هزار تومان اوج گرفته است.

 

همزمان با این شرایط، رکود در بازار مسکن تهران موج می‌زند و شمار خرید و فروش مسکن تنها کمی بیش از سه هزار فقره است. شرایط فعلی نشان می‌دهد که رکود تورمی نیز در جریان است. درواقع قیمت در حال بالا رفتن است، اما معامله‌ای انجام نمی‌شودهمچنین تورم بالاتر مسکن در مقایسه با رشد نرخ دلار در بهار امسال نیز نشان از رکود سنگین در پروژه‌های ساخت و ساز واحد‌های جدید ساختمانی در کشور دارد.

 

گزارش دیگری از مرکز آمار نشان می‌دهد که در بهار امسال کمتر از ۳۰ هزار پروانه احداث ساختمان توسط شهرداری‌های کشور صادرشده که نسبت به زمستان پارسال ۲۷ درصد افت دارد. وضعیت بازار مسکن در شرایطی بر اساس آمار‌ها درگیر رکود و تورم است که ابراهیم رئیسی در کارزار انتخاباتی و ماه‌های ابتدایی ریاست جمهوری وعده ساخت سالانه یک میلیون واحد مسکن داده بود.

 

با توجه به این شرایط پرسش‌هایی مطرح است از جمله این که چرا وضعیت مسکن در کشور طی چند دهه اخیر درگیر رکود تورمی شده و برای اصلاح شرایط فعلی چه راهکار‌ها و ابزار‌هایی در اختیار دولت است؟ بیت الله ستاریان، کارشناس مسکن در گفتکو با فرارو به این پرسش‌ها پاسخ داده است:

سال‌ها آشفتگی و تورم در بازار مسکن

تورم مَسکَن در کشور ما قدمت ۵۰ ساله دارد/ فقر دانش و فقدان سیاست‌های مناسب در حوزه مَسکَن

بیت الله ستاریان به فرارو گفت: «رشد قیمت مسکن را می‌توانیم از این زاویه بررسی کنیم که حدود نیم قرن است قیمت مسکن با زاویه بالایی نسبت به شاخص قیمت کلیه کالاها، روند افزایشی را طی می‌کند. حتی نسبت به ارز و طلا، قیمت مسکن قابل قیاس نیست.

 

این اتفاق مربوط به امروز و دیروز نیست و در نتیجه به راحتی قابل حل نیست. طبیعتا همانطور که ۲۵ سال پیش، پیش بینی وضعیت نابسمان مسکن در ۱۴۰۰ را کرده بودیم، اکنون نیز با توجه به همه تحولات، شاهد درست بودن پیش‌بینی‌ها هستیم، چرا که هیچ تحول خاصی در شاخص‌های اقتصادی ما رخ نداده است، برای حل مشکلات موجود باید ساختار اقتصادی را بهبود دهیم. ساختار اقتصادی کشور اجازه نمی‌دهد به مقدار نیازمان مسکن تولید کنیم. تولید فعلی در بهترین حالت، چهارصد هزار یا پانصد هزار واحد مسکونی در سال است. این در حالیست که بخش خصوصی در شرایط ایده آل می‌تواند تعداد واحد بیشتری تولید کند. ما به طور سالانه بیش از یک میلیون و دویست هزار واحد مسکونی نیاز داریم. نیاز انباشته‌ای هم که از سال‌های پیش داریم در حای خود باقیست.»

 

وی افزود: «صحبت از ساخت مسکن اقتصادی بد نیست، اما اهمیت توسعه زیرساخت های، افزایش آمار ساخت مسکن نیز بسیار مهم است. وقتی صحبت از ساخت خانه‌های کوچک و اقتصادی ۲۵ متری می‌شود، باید توجه کرد نمی‌توان یک نسخه واحد را برای همه مشکلات بخش مسکن در نظر گرفت و توصیه کرد. باید در سبد مسکن، بحث خانه‌های کوچک را در کنار خانه‌های بزرگ داشته باشیم. این جداسازی که معین کنیم که یک بلوک، ویژه خانه‌های ۲۵ متری است و یک بلوک هم ویژه خانه‌های ۱۰۰ متری است را اشتباه می‌دانم، در یک مجتمع زیستی، باید از واحد ۲۵ متری تا ۲۰۰ متری وجود داشته باشد و همه این‌ها در کنار هم باشند. اتفاقا وقتی واحد‌ها کوچک هستند باید امکانات رفاهی متنوع تری نیز موجود باشد. تاکید دارم که جداسازی اشتباه است.»

وعده‌های بلندپروازانه و نقدینگی ناکافی

این استاد دانشگاه گفت: «در بحث مشکلات زیرساختی سالهاست که با بحران‌های حل نشده رو به رو هستیم و عملا هیچ اقدام مثبت و خاصی را نیز شاهد نیستیم. تولید واحد‌های مسکونی با تعداد بالا، نیاز به گردش مالی برابر با نقدینگی کشور دارد. طبیعتا اگر چرخش پول در این بخش سرعت نگرفته و توسعه پیدا نکند، هیچ تحولی در حوزه افزایش ساخت مسکن را نیز شاهد نخواهیم بود. در خصوص رکود بازار مسکن، همه دولت‌ها این اراده را داشتند که مشکل مسکن را حل کنند، ولی از توانشان خارج بود.

 

وقتی دولت صحبت از ساخت ۱ میلیون واحد مسکونی می‌کند، یعنی از مگاپروژه صحبت می‌کند. چنین طرحی نقدینگی بسیار بالایی معادل ساخت یکصد پالایشگاه بزرگ می‌خواهد. تامین این حجم نقدینگی اصلا ساده نیست و به توانمندی قابل توجهی نیاز دارد. عمده سازندگان ما به بخش خصوصی وابسته اند و می‌دانیم که سازنده بخش خصوصی ما چنین توانی ندارد. ابزار‌های مالی هم که قادر باشد در بخش خصوصی ما تحول ایجاد کرده و تغییرات چشمگیری ایجاد کند عملا در ایران وجود ندارد. ما به ده‌ها ابزار مالی شامل اوراق مشارکت، صندوق‌ها و تسهیلات نیاز داریم که در کنار هم شروع به کار کنند و بتوانند تولید مسکن را به مرحله منطقی برسانند.»

 

وی افزود: «این نکته مهمی است که باید توجه کنیم، ابزار‌های مذکور در حالت دستوری دولتی کار نمی‌کند. تا زمانی که اقتصاد ما اجازه حضور این ابزار‌های مالی را نمی‌دهد، ما نمی‌توانیم، پروژه‌ای به این عظمت که شامل ساخت یک میلیون واحد دستوری باشد، را بسازیم. فراموش نکنیم که طبیعتا معادل این میزان هم به فضا‌های خدماتی، آموزشی، بهداشتی، فرهنگی و تفریحی نیاز داریم. معادل همه این‌ها نیز هزینه زیرساختی (برق، گاز و ...) لازم است.

 

چطور ممکن است چنین طرحی را به سادگی تعریف کرد و شکل داد؟ این حجم پروژه معادل ۴ درصد کل ساخت و ساز کشور است که تا کنون انجام شده است. حالا فقط تصور کنید که اصلا منطقی و قابل اجراست که در طول هر سال، معادل چهار درصد کل هزینه‌های عمرانی را در کشور، اجرایی کنیم؟ چنین رویا‌هایی نیاز به یک عدد ۲ رقمی در رشد اقتصادی کشور دارد.»

 

این کارشناس مسکن گفت: «مهمترین چالش وضعیت مسکن در کشور، از یک سو وضعیت اقتصاد کشور است و از سوی دیگر عدم سیاست‌های توسعه مسکن است. اصلا سیاستی در این حوزه وجود ندارد که بخواهد درست یا غلط باشد. متاسفانه در این حوزه به شدت فقر اطلاعاتی وجود دارد. یعنی اساسا موضوع مسکن را نمی‌شناسند.

 

از دیدگاه دولت‌های ما مسکن یعنی یک موضوع فنی مهندسی. در حالی که نیمی از نقدینگی کشور در این بخش است، آن هم بدون در نظر گرفتن دارایی‌های ثابتی که در آن وجود دارد. بیش از ۶۵ درصد جامعه ما در حال فعالیت در حوزه ساختمان هستند و بالای ۶۰ درصد صنایع کشور، صنایع ساختمانی است. یعنی از کالا‌هایی که از معادن خارج می‌شود و تبدیل به مصالح ساختمانی می‌شود، تا ساختمانی که ساخته می‌شود، یک زنجیره را شکل می‌دهد که گستره آن در کل کشور است.

 

کجای دولت ما در حال رصد این بخش اقتصادی بزرگ در کشور است؟ کدام بخش بانک مرکزی و وزارت اقتصاد صنعت به این وسعت را رصد و بررسی می‌کنند و تحت هدایت و کنترل دارند؟ هیچکدام. بخشی ویژه این حوزه نداریم. فقط یک معاونت در یک وزارتخانه داریم که قرار است اقتصاد این بخش را مدیریت کند. تا زمانی که این مشکلات هست، وضعیت تغییری نخواهد کرد.»