ورزش و دویدن چربی استخوان را کم و آن را تقویت می کند

ورزش چربی استخوان را از بین می‌برد

بررسی‌های جدید نشان داده است که ورزش کردن باعث از بین رفتن چربی استخوان‌ها می‌شود و می‌تواند در افزایش کیفیت استخوان‌ها و سلامت آنها موثر باشد.

به‌ گزارش ‌ایسنا و به نقل از سایت MNT، ورزش کردن فواید زیادی دارد که یکی از آنها افزایش سلامت استخوان‌ها است. معمولا افرادی که چاق هستند بیشتر مشکل کیفیت استخوان دارند و با بیماری‌هایی از این دست مواجه هستند.

ورزش کردن باعث از بین رفتن چربی‌های استخوانی می‌شود و به سلامت آنها کمک می‌کند.

نتایج این تحقیقات در مجله استخوان منتشر شده است.

مدیر این تحقیقات می‌گوید : ما دریافتیم که دویدن باعث می‌شود که در بدن موش‌ها استخوان سازی صورت گیرد. ورزش برای سلامت استخوان‌ها بسیار عالی است. تاثیرات ورزش بر سلامت استخوان در افراد چاق به مراتب بیشتر است و بسیار به آنها کمک می‌کند.

بررسی‌ها همچنین نشان داده است که ورزش باعث افزایش تراکم و حجم استخوان‌ها می‌شود و این تاثیر در افراد چاق بیشتر است.

منبع: ایسنا

ورزش؛ چشمه جوانی سلولی!

تردیدی وجود ندارد که ورزش منظم هم برای جوانان و هم برای افراد مسن مفید است. اما یافته های جدید پژوهشگران به برخی فواید ویژه تمرینات تناوبی (اینتروال) شدت بالا برای افراد مسن اشاره دارند.

نتایج مطالعه ای جدید نشان داده است که تمرینات ورزشی با شدت بالا ممکن است به افراد مسن در معکوس ساختن برخی جنبه های روند پیری سلولی کمک کنند.

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "هلث دی نیوز"، تردیدی وجود ندارد که ورزش منظم هم برای جوانان و هم برای افراد مسن مفید است. اما یافته های جدید پژوهشگران به برخی فواید ویژه تمرینات تناوبی (اینتروال) شدت بالا برای افراد مسن اشاره دارند.

تمرینات تناوبی شدت بالا ترکیبی از تمرینات ورزشی شدید با دوره های فعالیت شدت متوسط هستند. به عنوان مثال، یک فرد می تواند برای چند دقیقه با نهایت قدرت روی دوچرخه ثابت رکاب بزند، سپس چند دقیقه به آرامی فعالیت خود را ادامه دهد و پس از آن دوباره برای چند دقیقه با شدت بالا به رکاب زدن ادامه دهد.

در مطالعه جدید افراد مسن که تمرینات تناوبی شدت بالا انجام داده بودند، نسبت به افرادی که فعالیت ورزشی با شدت متوسط داشتند تغییرات چشمگیرتر در سطح سلولی را نشان دادند. به طور ویژه، تمرینات تناوبی عملکرد میتوکندری در عضله را هر چه بیشتر تقویت کردند. میتوکندری ها نیروگاه هایی در سلول های بدن انسان هستند که مواد مغذی را به انرژی قابل استفاده تجزیه می کنند.

همچنین، تمرینات تناوبی فعالیت هرچه بیشتر در ژن های مرتبط با عملکرد متیوکندری و رشد عضله را موجب شدند.

این به چه معنی است؟

به گفته دکتر سریموماران نایر، پژوهشگر ارشد حاضر در مطالعه و متخصص غدد در کلینیک مایو، یافته های مطالعه اخیر نشان می دهند که تمرینات اینتروال می توانند زمان را به شیوه ای به عقب بازگردانند که تمرینات ایروبیک و تمرینات قدرتی با شدت متوسط قادر به انجام آن نیستند. اما این به معنای آن نیست که افراد مسن باید یک رژیم تمرینات ورزشی شدت بالای سخت را دنبال کنند.

اگر فردی کم تحرک هستید، پیش از آغاز تمرینات اینتروال باید با پزشک خود مشورت کنید. شما می توانید فعالیت خود را با پیاده‌روی آغاز کنید و با آهنگ سریع پیاده‌روی خود را سازگار کنید.

برای افراد مسن که قصد دارند رژیم ورزشی با شدت بیشتر را دنبال کنند، بهترین گزینه آغاز فعالیت های ورزشی زیر نظر یک فرد متخصص است. این در شرایطی است که ورزش شدید یک باید محسوب نمی شود. بدون تردید، هر فعالیت ورزشی منظمی فواید سلامت خود را به همراه خواهد داشت.

این مطالعه با حضور 72 شرکت کننده جوان و مسن که افرادی کم تحرک بودند، انجام شد. تیم دکتر نایر به صورت تصادفی این افراد را به سه گروه ورزشی تقسیم کردند.

یک گروه سه روز در هفته تمرینات تناوبی شدت بالا انجام می داد. همچنین، آنها فعالیت هایی متعادل‌تر مانند پیاده‌روی و استفاده از تردمیل را دو بار در هفته انجام می دادند.

گروه دوم پنج روز در هفته و به مدت 30 دقیقه تمرینات ورزشی ایروبیک با شدت متوسط را انجام می داد. همچنین، آنها چهار روز در هفته تمرینات قدرتی سبک انجام می دادند.

گروه سوم نیز تنها دو روز در هفته تمرینات قدرتی انجام می داد.

پس از 12 هفته، تمامی گروه ها تغییرات مثبتی را نشان دادند. افرادی که تمرینات ایروبیک انجام داده بودند تقویت سطوح آمادگی جسمانی - توانایی بدن در تامین خون و اکسیژن برای کار عضلات - خود را تجربه کردند. بهبود حاصل شده برای افراد مسن چشمگیرتر بود، که به طور کلی با سطوح آمادگی جسمانی پایین‌تر نسبت به افراد جوان‌تر کار خود را آغاز کرده بودند.

افرادی که تمرینات قدرتی انجام داده بودند - به تنهایی یا همراه با تمرینات ایروبیک - افزایش قدرت عضلانی خود را تجربه کردند.

گروهی که تمرینات اینتروال انجام داده بودند تنها اندکی افزایش در قدرت را نشان دادند، اما عملکرد میتوکندری در عضلات، به ویژه در میان افراد مسن‌تر، افزایش قابل توجهی را نشان داد.

این می تواند شاهدی دیگر بر این مساله باشد که تمرینات تناوبی شدت بالا احتمالا بهترین شکل از ورزش هستند. زمانی که موضوع بهبود آمادگی جسمانی و ساختار و عملکرد قلب مطرح می شود، مطالعات بسیاری نشان داده اند که تمرینات تناوبی بر تمرینات ایروبیک با شدت متوسط غلبه می کنند.

پس از ورزش به "سرد کردن بدن" نیاز است

آیا پس از ورزش به سرد کردن بدن نیاز است؟

---

اگرچه ثابت نشده است سرد کردن بدن به کاهش سفتی یا درد عضلات کمک می کند، اما انجام آن می تواند از سرگیجه جلوگیری کرده و این امکان را فراهم می کند تا نرخ تنفس و ضربان قلب به حالت عادی باز گردند.

"سرد کردن بدن" یکی از مهم‌ترین مراحل در روتین تناسب اندام در پایان تمرینات است. بسیاری از اهمیت گرم کردن بدن و آماده شدن برای انجام تمرینات ورزشی آگاه هستند، اما به گفته کارشناسان، سرد کردن بدن پس از خاتمه ورزش نیز به همان اندازه مهم است. سرد کردن به بدن اجازه بازیابی شرایط خود و بازگشت به حالت عادی پیش از آغاز ورزش را می دهد.

---

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "ریدرز دایجست"، اگرچه ثابت نشده است سرد کردن بدن به کاهش سفتی یا درد عضلات کمک می کند، اما انجام آن می تواند از سرگیجه جلوگیری کرده و این امکان را فراهم می کند تا نرخ تنفس و ضربان قلب به حالت عادی باز گردند. بر همین اساس، سرد کردن بخشی سودمند از روتین تمرین ورزشی محسوب می شود.

به گفته فیلیس مامرلی، مربی ورزشی شخصی، سرد کردن به بدن اجازه می دهد تدریجا به یک سطح فعالیت شدت کم باز گردد، و میزان تنفس و تپش قلب کاهش یابد تا به شرایط عادی باز گردند.

همچنین، عوارض جانبی غیر تهدیدکننده ای وجود دارند که در نتیجه چشم پوشی از سرد کردن بدن پس از ورزش رخ می دهند. جمع شدن خون در اندام های انتهایی بدن می تواند به شکل گیری سرگیجه و یا حتی غش منجر شود.

افزون بر این، باید به درد و سفتی عضلات نیز توجه داشته باشید. در شرایطی که درد عضلانی پس از انجام تمرینات ورزشی انتظار می رود، آغاز درد عضلانی با تاخیر می تواند 24 تا 48 ساعت پس از ورزش شکل بگیرد و به دردی ناتوان کننده و آزار دهنده منجر شود. عوارض جانبی بیشتر در افراد مسن‌تر یا آنهایی که به بیماری قلبی عروقی مبتلا هستند، رخ می دهند و می توانند از طریق گرم کردن و سرد کردن بدن کاهش یابند.

پس از انجام تمرینات ورزشی خود، پنج تا 10 دقیقه را به سرد کردن بدن اختصاص دهید. طی این بازه زمانی فعالیت ورزشی خود را با نرخ و شدت کاهش یافته ادامه دهید. اگر با محدودیت زمانی مواجه هستید یا از چگونگی بازیابی شرایط بدن آگاهی ندارید، انجام حرکات کششی عضلانی در دامنه ای بدون احساس درد توصیه می شود.

اختصاص چند دقیقه اضافی به سرد کردن بدن در پایان تمرینات ورزشی شاید اندکی وقت گیر و آزار دهنده به نظر برسد، اما فواید آن تحمل این مدت زمان اضافی را ارزشمند می کند

مغز سالم ‘در گروی پای قوی است’

دکتر میر شهرام صفری | Dr. Mir Shahram Safari ۱۳۹۴/۰۸/۲۷

عصب روانشناسی, عصب زیست شناسی, علوم اعصاب اجتماعی, علوم اعصاب بالینی, علوم اعصاب رفتاری, علوم اعصاب شناختی

نوروسافاری|

از قدیم گفته‌اند عقل سالم در بدن سالم است اما اکنون محققان می گویند ذهن سالم ممکن است در گرو پاهای قوی باشد. به گزارش نوروسافاری به نقل از بی بی سی هلث، به عقیده پژوهشگران کینگز کالج لندن، قوت پاها معیار خوبی است که نشان می‌دهد آیا فرد به اندازه‌ای که برای سلامت مغز لازم است ورزش می‌کند یا نه.

این محققان که نتیجه تحقیق خود را در نشریه پیری‌شناسی منتشر کرده‌اند می‌گویند ورزش و فعالیت بدنی موادی را در بدن آزاد می‌کند که بر فعالیت مغز در سالمندی تاثیر مثبت دارد. برای این بررسی، پژوهشگران ۱۵۰ خواهر دو قلو را که بین ۴۳ تا ۷۳ سال داشتند در مدت ده سال زیر نظر گرفتند و سرعت و قدرت پاها و توان ذهنی آنها (از جمله حافظه و توان پردازش) را در ابتدا و پایان تحقیق اندازه گرفتند. این بررسی نشان داد زنانی که در سالمندی پاهای قوی داشتند، کمتر تحت تاثیر عوارض پیری بر مغز بودند؛ آنها که در ابتدای تحقیق پاهای قوی‌تری داشتند در پایان تحقیق توان شناختی بهتری داشتند و مغز آنها در روند پیری تغییر کمتری کرده بود.

دکتر کلر استیوز محقق اصلی این پژوهش می‌گوید این تحقیق نشان داد که از نظر تاثیر پیری بر توان شناختی مغز، “قدرت پاها” بیشترین تاثیر را دارد: “معیارهای دیگر مثل سلامت قلب نیز مهمند اما وقتی تمام این معیارها را هم در نظر گرفتیم، باز هم تاثیر قدرت پاها بیشتر بود… ما فکر می‌کنیم که قدرت پاها معیار فعالیت جسمانی مفید برای سلامت مغز است.”

---

بیشتر بخوانید:  رقابت، بلای جان آهنگسازان مشهور جهان

---

دکتر داگ براون مدیر تحقیقات انجمن آلزایمر بریتانیا می‌گوید این تحقیق موید شواهد رو به افزایشی است که نشان می‌دهند ورزش علاوه بر سلامت جسم باعث سلامت مغز نیز می‌شود: “البته ما هنوز کاملا رابطه قدرت پا با سلامت مغز را به درستی نمی‌شناسیم”، از این رو برای نتیجه‌گیری قطعی به تحقیقات بیشتری نیاز است، از جمله “باید ببینیم خوب بودن نتایج آزمون حافظه آیا واقعا به معنای کاهش خطر ابتلا به آلزایمر هست یا نه.”

---

لینک گزارشهای پژوهشی:

Kicking Back Cognitive Ageing: Leg Power Predicts Cognitive Ageing after Ten Years in Older Female Twins

<

Benefits of regular aerobic exercise for executive functioning in healthy populations

ورزش استقامتی اسلحه‌ای در برابر آلزایمر

اسلحه‌ای در برابر آلزایمر

پژوهش ها نشان می دهند که فعالیت بدنی استقامتی، چه در قالب دوچرخه سواری، شنا و یا حتی یک پیاده روی طولانی می تواند در به تاخیر انداختن و پیشگیری از بروز آلزایمر موثر باشد.

ورزش کردن فواید بسیاری برای بدن انسان دارد و در این میان، مطالعات مختلف نشان داده اند که چگونه می تواند در نقش یک پشتیبان قدرتمند برای عملکردهای مغز نیز ظاهر شود.

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "ماسل اند فیتنس"، مطالعات نشان داده اند که ورزش می تواند تاثیری سودمندی بر پنج بیماری مزمن - بیماری قلبی، ورم مفاصل، فشار خون بالا، دیابت و چاقی - داشته باشد. اما یک بیماری مزمن دیگر نیز وجود دارد که ورزش می تواند برای مقابله با آن به کار گرفته شود. این بیماری را کمتر مد نظر قرار می دهیم؛ در حقیقت، حتی دوست نداریم درباره آن فکر یا صحبت کنیم، اما بسیاری از ما را تحت تاثیر قرار می دهد. این بیماری را با نام آلزایمر می شناسیم.

آلزایمر چیست؟

در ساده‌ترین حالت و همان گونه که بیشتر ما می دانیم، آلزایمر یک بیماری مغزی است که اختلال و از بین رفتن حافظه افراد را موجب می شود. این که چرا چنین اتفاقی رخ می دهد، هنوز به طور کامل روشن نشده است، اما پژوهشگران بر این باورند که مکانیزم های خاصی در مغز رخ می دهند که به زوال شناختی منجر می شود.

بنابر داده های ارائه شده از سوی کلینیک مایو، دانشمندان معتقدند که بیماری آلزایمر، برای بیشتر افراد، به واسطه ترکیبی از عوامل ژنتیکی، محیطی و سبک زندگی شکل می گیرد. این عوامل به پیشرفت آلزایمر کمک می کنند و همان گونه که تعداد بیشتری از سلول های مغز می میرند، اندازه این اندام شروع به کوچک‌تر شدن می کند. دو موردی که نشان دهنده بیماری آلزایمر هستند شامل پلاک های بتا آمیلوئید و توده های پروتئین تاو هستند.

پلاک های بتا آمیلوئید از کارکردی مشابه با پلاک هایی که می توانند در شریان ها جمع شوند، گردش خون را مسدود سازند و به نارسایی قلبی یا حمله قلبی منجر می شوند، برخوردار هستند. به همین ترتیب، تشکیل پلاک ها و جمع شدن آنها خارج از سلول های مغزی می تواند موجب انسداد ارتباط بین نورون ها شود که این شرایط به مرگ تدریجی سلول ها منجر می شود.

توده های پروتئین تاو داخل سلول های مغزی شکل می گیرند. یک سیستم حمل و نقل داخلی گردش مواد مغذی در سراسر نورون ها را انجام می دهد تا از سلامت و عملکرد درست آنها اطمینان حاصل شود. عملکرد منظم و طبیعی این شبکه حمل و نقل به پروتئینی به نام تاو بستگی دارد. در بیماری آلزایمر، این رشته های پروتئین تاو در هم پیچیده و شبکه حمل و نقل را مسدود می سازند که عدم دریافت مواد مغذی مورد نیاز سلول ها برای ادامه حیات را به همراه دارد. نتیجه نهایی مرگ نورونی است.

پیشگیری از طریق ورزش

اگرچه دانشمندان بی وقفه در تلاش برای یافتن درمانی برای بیماری آلزایمر هستند، در حال حاضر، بهترین روش پیشگیری از آن محسوب می شود. یکی از موثرترین اقداماتی که در این مسیر باید مد نظر قرار بگیرد، ورزش است. اما شاید این پرسش مطرح شود که چه ورزشی؟

پژوهش ها نشان می دهند که فعالیت بدنی استقامتی، چه در قالب دوچرخه سواری، شنا و یا حتی یک پیاده روی طولانی می تواند در به تاخیر انداختن و پیشگیری از بروز آلزایمر موثر باشد. مغز از توانایی بازتولید نورون های جدید و سالم برخوردار است و تصادفا، ناحیه ای در مغز که نورون های جدید می توانند توسعه یابند، ساختاری به نام هیپوکامپ است که مسئول حافظه و یادگیری نیز محسوب می شود. پژوهش ها نشان داده اند که پدیده نوروژنز هیپوکامپی، به عنوان مثال، ایجاد سلول های مغزی جدید، از طریق تمرینات هوازی تسهیل می شود. در حقیقت، پژوهشگران فنلاندی از مقایسه تاثیر تمرینات هوازی در برابر تمرینات با وزنه و تمرینات HIIT دریافتند که تاثیر تمرینات هوازی بیشتر از کار با وزنه و تمرینات HIIT است.

پیام روشن است. اگر نگران ابتلا به بیماری آلزایمر هستید، لزومی ندارد کار با وزنه را متوقف کنید، اما بهتر است تمرینات هوازی را نیز برای حفظ سلامت و تناسب مغز و بدن در برنامه ورزشی خود جای دهید.