واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار»     (HT-CSURE)

واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار» (HT-CSURE)

Hooshyar-Tavandar Common Subsidiary Unit for Research & Engineering
واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار»     (HT-CSURE)

واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار» (HT-CSURE)

Hooshyar-Tavandar Common Subsidiary Unit for Research & Engineering

دستگاه جالبی که تری (رطوبت) هوا را به آب معدنی تبدیل می‌کند! (+عکس و فیلم)

دستگاه کارا پیور با در نظر گرفتن آینده ای اجتناب ناپذیر که در آن دسترسی به آب آشامیدنی سالم هرچه بیشتر دشوار می شود، طراحی شده است.

عصر ایران پیشرفت، موضوعی جالب توجه و البته عجیب و بسیار لایه لایه‌تر از آن چیزیست که فکر می کنیم. احتمالا طی 30 سال آینده ما در فرستادن سفینه های سرنشین‌دار به سیاره مریخ موفق شده ایم اما در عین حال، شهرهای بسیاری در سیاره زمین با تغییرات آب و هوایی شدید، آلودگی هوا و کمبود منابع مانند آب شیرین مواجه خواهند شد. زمانی که به تصویر کلی نگاه می کنیم عجیب به نظر می رسد، این گونه نیست؟  

دانلود فیلم


کارا پیور (Kara Pure) یک دستگاه تولید آب است که این کار را با کمک هوا انجام می دهد. این دستگاه توسط کودی سودین (Cody Soodeen) طراحی شده است. وی در شهری بزرگ شد که آب آشامیدنی آن با سویه ای از باکتری آلوده شده بود و تاثیر منفی بر سلامت افرادی داشت که از این آب مصرف می کردند.

عدم دسترسی به آب آشامیدنی سالم امروز نیز مساله ای نادر نیست و حتی آب های زیرزمینی نیز دچار آلودگی شده یا به واسطه مصرف بیش از حد و عدم توجه به تغییرات آب و هوایی به طور کامل تخلیه شده اند. دستگاه کارا پیور با در نظر گرفتن آینده ای اجتناب ناپذیر که در آن دسترسی به آب آشامیدنی سالم هرچه بیشتر دشوار می شود، طراحی شده است.  

کارا پیور؛ دستگاهی که هوا را به آب معدنی تبدیل می‌کند!

کارا پیور آب را از رطوبت اتمسفر خارج کرده و به آب آشامیدنی قلیایی سرشار از مواد معدنی تبدیل می کند که به هیدراته نگه داشتن بدن و از بین بردن سموم آن کمک می کند. این دستگاه شبیه به یک برج نقره ای یکپارچه بنظر می رسد و توانایی تولید 10 لیتر آب در روز را دارد.

این در شرایطی است که هفت ماده معدنی طبیعی به آب افزوده شده و میزان pH آن را به 9.2+ می رساند. همچنین، این دستگاه هوا را رطوبت‌زدایی و پالایش می کند، از این رو در کنار تولید آب آشامیدنی سالم به تولید هوای پاک و تازه نیز کمک می کند.

فناوری مورد استفاده در کارا پیور شاید بزرگ‌ترین نوآوری آن باشد. کودی سودین به این نکته اشاره داشته است که دستگاه های جذب آب دیگر در این دسته از سردکن برای متراکم کردن رطوبت اتمسفری و تبدیل بخار آب به قطره های آب استفاده می کنند که روندی با مصرف انرژی زیاد، پر سر و صدا، و بد برای محیط زیست است.

کارا پیور؛ دستگاهی که هوا را به آب معدنی تبدیل می‌کند!

در مقابل، کارا پیور از یک خشک‌کننده که آب را از هوا جذب می کند (چیزی شبیه به سنگ های آتشفشانی یا ژل سیلیکا) استفاده می کند. هوا از این خشک‌کننده عبور کرده و آب استخراج می شود که در مخزن کارا پیور ذخیره می شود.

سپس، آب از یک سامانه پالایش چند مرحله ای عبور می کند که طی آن با استفاده از نور فرابنفش ضدعفونی شده و با کلسیم، منیزیم، روی، لیتیوم، سلنیوم، استرانتیوم، و اسید متاسیلیسیک معدنی می شود، پیش از آن که از یک یونیزر که آب را قلیایی کرده و یک فیلتر کربن که هر گونه ناخالصی را پیش از ارائه آب آشامیدنی پاک حذف می کند، عبور کند.

روند جذب آب از هوا توسط کارا پیور، برخلاف دستگاه های رطوبت‌گیر و جذب آب عادی، از سردکن ها یا مواد شیمیایی که برای محیط زیست مضر هستند، استفاده نمی کند. همچنین این دستگاه بی صدا کار می کند و طی یک روز می تواند 10 لیتر آب تولید کند.

کارا پیور؛ دستگاهی که هوا را به آب معدنی تبدیل می‌کند!

ظاهر دستگاه کارا پیور مهندسی پیشرفته را با طراحی مینیمال و زیبا ترکیب کرده است. رابط کاربری این دستگاه نیز بسیار ساده است. کارا پیور دارای یک دکمه است که امکان ریختن آب در حفره ای که می توان یک لیوان، بطری یا ماگ را در آن قرار داد، فراهم می کند.

همه آنچه کارا پیور نیاز دارد یک منبع نیرو است و امکان جابجایی راحت آن در اتاق ها نیز وجود دارد بدون این که نگرانی درباره سر و صدا، ورودی های آب، خروجی های برق یا هر مساله دیگری که محصولات مشابه امروزی با آن مواجه هستند، وجود داشته باشد.

کارا پیور به معنای واقعی کلمه هوا را به آب تبدیل می کند و همچنین به تولید هوای پاک کمک می کند. به گفته سودین، کارا پیور گزینه ای ایده آل برای مناطقی است که دسترسی به آب آشامیدنی سالم در آنها وجود ندارد. این حقیقت که کارا پیور بدون وابستگی به آب های زیرزمینی کار می کند به این معنیست که می تواند عملا در هر نقطه از سیاره زمین بکار گرفته شود و تنها به جایگزینی دوره ای یک فیلتر 100 دلاری در هر سال نیاز دارد.

کارا پیور؛ دستگاهی که هوا را به آب معدنی تبدیل می‌کند!

کارا پیور؛ دستگاهی که هوا را به آب معدنی تبدیل می‌کند!

کارا پیور؛ دستگاهی که هوا را به آب معدنی تبدیل می‌کند!

اوشنیکس؛ راهکار کره جنوبی برای زندگی حتی در طوفان! (+عکس)

به جای جنگیدن با آب، می توانیم زندگی هماهنگ با آن را بیاموزیم.

همچنین شهر شناور اوشنیکس به گونه ای طراحی شده تا در برابر بلایای طبیعی مانند سونامی و طوفان مقاومت کند. تمام سازه ها هفت طبقه به زیر، بلندی خواهند داشت تا مرکز ثقل پایینی ایجاد کنند. 



عصر ایران - اوشنیکس (OCEANIX)، یک طرح مفهومی معماری بلندپروازانه است که توسط گروه بیارکه اینگلس (بیگ) برای ساخت در سواحل کره جنوبی ارائه شده است. از این طرح برای نخستین بار در سال 2019 رونمایی شد و اکنون چراغ سبز برای آغاز ساخت و ساز را از سوی برنامه اسکان بشر ملل متحد (UN-Habitat) و شهر بوسان دریافت کرده است. این شهر شناور آینده‌نگر می تواند در برابر طوفان های درجه 5 نیز مقاومت کند.

با توجه به تداوم روند افزایش سطح آب دریاها، شهرهای ساحلی به ایجاد زمین های جدید با استفاده از ریختن شن و ماسه در آب روی آورده اند که می تواند به زیست بوم های دریایی موجود آسیب بزند. شرکت بیگ با راه حلی بهتر در قالب پروژه ای به نام اوشنیکس وارد میدان شده که یک سامانه طراحی ماژولار را ارائه کرده و امکان زندگی پایدار و ایمن به صورت شناور روی آب را برای مردم فراهم می کند.

مجموعه اوشنیکس از محله های دو هکتاری با 300 سکنه تشکیل شده که به هم متصل می شوند تا دهکده هایی 1650 نفره دارای سامانه هایی مانند کشاورزی زیر آب و گلخانه ها برای خودکفایی هرچه بیشتر شکل بگیرند. طراحی ماژولار این امکان را فراهم می کند تا شهری به وسعت 18900 هکتار با 2.52 میلیون نفر سکنه نیز شکل بگیرد.  

شهرهای شناور پایدار بخشی از راهبردهای سازگاری با تغییرات آب و هوایی در دسترس ما هستند. در واقع، به جای جنگیدن با آب، می توانیم زندگی هماهنگ با آن را بیاموزیم. توسعه راهکارهای سازگاری با تغییرات آب و هوایی و مبتنی بر طبیعت از طریق طرح مفهومی شهر شناور مورد توجه برنامه اسکان بشر سازمان ملل قرار گرفته و شهر بوسان برای استقرار نمونه اولیه آن مکانی ایده آل بوده است.

ساکنان این شهر شناور می توانند به راحتی در اطراف پیاده‌روی کرده یا بین جوامع شناور که شامل اقامتگاه ها و همچنین یک میدان عمومی، سازه های هنری، بازارها، باشگاه های ورزشی، مدارس و موارد دیگر می شوند، قایق‌سواری کنند.

همچنین شهر شناور اوشنیکس به گونه ای طراحی شده تا در برابر بلایای طبیعی مانند سونامی و طوفان مقاومت کند. تمام سازه ها هفت طبقه به زیر، بلندی خواهند داشت تا مرکز ثقل پایینی ایجاد کنند.  

به گفته بیارکه اینگلس، بنیانگذار شرکت بیگ، از هر 10 شهر بزرگ جهان، 9 مورد از آنها تا سال 2050 تحت تاثیر افزایش سطح آب دریاها قرار خواهند گرفت. در حال حاضر، این آینده ای اجتناب ناپذیر به نظر می رسد. پروژه اوشنیکس با فناوری های آبی خود می تواند صنعتی جدید را شکل دهد که نیازهای بشر به سرپناه، انرژی، آب و غذا را بدون از بین بردن زیست‌بوم های دریایی پاسخ می دهد.

این مجموعه به گونه ای طراحی شده تا با گذشت زمان همراه با انسان ها و شرایط آب و هوایی به صورت ارگانیک رشد کند، سازگار شود و تغییر کند، در شرایطی که تعادل بین نیازهای هر دو را برقرار می کند.

 
 

۲ راه برای نجات ایران از خشکسالی

۲ راه برای نجات ایران از خشکسالی

۲ راه برای نجات ایران از خشکسالی
گروه جامعه: مدیر طرح توسعه نوآوری‌ها و فناوری‌های حوزه زمین‌شناسی، معدن و صنایع معدنی با بیان این که چالش کم‌آبی با روش‌های فناورانه و مدیریت صحیح منابع حل شدنی است، استفاده از آب‌های ژرف و شیرین کردن آب دریا را دو راه برای نجات ایران از خشکسالی دانست.
 
به گزارش ایسنا، کامبیز مهدی‌زاده بیان مطلب فوق اظهار کرد: در کوتاه مدت تنها دو راه ممکن است، نخستین راه شیرین کردن آب دریا و انتقال آب به مناطقی است که با مشکل کم‌آبی مواجه هستند. دومین راهکار استفاده از ظرفیت آب‌های ژرف است.وی افزود: علت اینکه گفته می‌شود تنها راه، بدین معنی نیست که مدیریت منابع آب را فراموش کنیم، چاه جدید حفر کنیم و همچنان بر کشاورزی سنتی تکیه کنیم، بلکه باید الگوهای جدیدی را در رأس برنامه‌های خود قرار دهیم.
مهدی‌زاده با بیان این‌که در دهه‌های اخیر حفر بی‌رویه چاه‌ها و احداث کارخانه‌های ذوب آهن و صنایعی که به مصرف آب زیاد نیازمند هستند، بدون انجام مطالعات زمین‌شناسی و زیست محیطی مشکلات آبی زیادی را برای کشور ایجاد کرده است.به گفته مشاور معاون علمی و فناوری رییس‌جمهوری، صنایع بایستی در مناطق نزدیک به آب ایجاد شوند، نه در استان­ هایی که دست به گریبان مشکل کم‌آبی هستند.

مهدی‌زاده با بیان این‌که آگاه‌سازی جامعه و توجه به فرهنگ‌سازی در حوزه آب باید مورد توجه جدی قرار بگیرد، ادامه داد: عدم فرهنگ‌سازی، حذف برنامه‌های آموزشی و سرگرمی در حوزه آب و محیط زیست و عدم ترویج، الگوی صحیح مصرف، فراموش شده است.

وی با تاکید بر این‌که ضمن تعریف صحیح مسأله‌ها می‌باید زبان مشترک میان وزارتخانه‌ها ایجاد کرد، افزود: آب همیشه می‌تواند عنصر مناقشه در آینده نه چندان دور یا ابزار و سلاحی برای تهدید کشور باشد. خشکسالی می‌تواند بحران اجتماعی در کشور ایجاد کند. خشک شدن و کم‌آبی دریاچه ها و تالاب های ایران عمدتاً محصول اثر انسانی است.

وی با تاکید بر این که با استفاده از فناوری می‌توان ضمن حل مشکل کم‌آبی، کشاورزی را توسعه بخشید، ادامه داد: خشکسالی و تغییر اقلیم به یک معنا نبوده و خشکسالی لزوماً محصول تغییر اقلیم نیست، این نوع نگاه که این دو را یکی فرض کنیم، نشان‌دهنده عدم توجه به مبانی علمی است. کشور در وضعیت خشکسالی است. اما این بدین معنی نیست که کشاورزی نکنیم، باید کشاورزان را توانمند کرد، آن هم با ابزار فناوری و نوآوری.تجربه موفق در آب‌های ژرف مشاور معاون علمی و فناوری رییس‌جمهوری با بیان این‌که آب‌های ژرف می‌توانند امید ژرف کشور برای حل معضل کم‌آبی باشند، اظهار کرد: چند سالی است که معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری پیش‌قراول توجه به این حوزه بکر در کشور شده و با اقتدار و باور به کار خود ادامه می‌دهد.

مهدی زاده ادامه داد: بر اساس نتایج حاصل از مطالعات زمین‌شناسی و ژئوفیزیکی و تفسیر داده‌های بدست آمده، اولین نقطه برای حفر چاه دسترسی به آب ژرف در دشت سیستان انتخاب شد، آن هم در مکانی که اطلاعات زمین‌شناسی زیادی درباره آن وجود نداشت.وی با اشاره به حفر چاه اکتشافی سیستان یک با ژرفای ۳۰۰۰ متر و خروج آب با فشار زیاد و دمای ۸۷ درجه سانتی‌گراد، عنوان کرد: نخستین گام موفق در مطالعات نوین  آب ژرف در کشور، توسط این معاونت برداشته شد. در دومین گام، در اواخر سال ۱۳۹۸ چاه سیستان ۲ حفر شد که  نتایج حاصل از آن چشم انداز امیدوار کننده ­ای برای منطقه ترسیم کرد.

به نقل از معاونت علمی ریاست جمهوری، آب‌های ژرف در لایه‌های سنگی عمیق قرار دارند. آب حاصل از ذوب برف‌ها در قله کوه­ ها که عمدتاً در فواصل خیلی زیاد از مخازن این آبها واقع شده‌اند، با حجم زیاد و سرعت کم از طریق شکستگی‌ها به درون زمین نفوذ کرده و به مخازن آب ژرف می ­رسند.

مدیر طرح توسعه فناوری‌ها و نوآوری‌های زمین‌شناسی با اشاره به حجم بسیار زیاد و کیفیت مناسب آب در مخازن آب ژرف گفت: این مخزن‌ها از اهمیت بسیار زیادی برخوردار بوده و در برخی از کشورها مورد بهره‌برداری قرار گرفته‌اند. به‌عنوان نمونه یکی از بزرگترین منابع آب ژرف در استرالیا وجود دارد که بخش اعظم آب مورد نیاز این کشور را تأمین می‌کند. زمین‌شناسان استرالیا این منبع آب ژرف را که گستره آن حدود یک چهارم مساحت استرالیا را در بر گرفته و در منطقه‌ای مابین کیپ یورک در شمال شرقی استالیا، دابو در جنوب شرق و کوبرپدی در بخش مرکزی استرالیا قرار دارد، شناسایی کرده‌اند.

توسعه فناوری آب‌های ژرف
به گفته مهدی‌زاده، در این منطقه، عمیق‌ترین و بزرگترین حوضه آرتزین جهان به وسعت یک میلیون و هفتصد هزار کیلومتر مربع قرار دارد. عمق این حوضه حدود ۳۰۰۰ متر بوده و دمای آب خروجی از آن بین ۳۰ تا ۱۰۰ درجه سانتیگراد تغییر می‌کند. دانشمندان حجم ذخیره این آبخوان را حدود ۶۴ هزار و ۹۰۰ میلیون مگا لیتر تخمین زده‌اند. امروزه آب‌های ژرف گب (GAB: Great Artesian Basin) منبع اصلی تامین کننده آب شرب در استرالیا محسوب می­ شود.

مشاور معاون علمی و فناوری رییس‌جمهوری لیبی را نمونه‌ای دیگر از کشورهای توسعه دهنده فناوری آب‌های ژرف دانست و گفت: این کشور یکی از کم‌بارش‌ترین و خشکترین مناطق جهان است. حتی مکان‌هایی در آن وجود دارد که دهه­ های متوالی رنگ یک قطره باران را به خود ندیده‌اند.مهدی زاده همچنین بیان کرد: در آگوست سال ۱۹۸۴ عملیات ساخت بزرگترین سیستم آب‌رسانی دنیا جهت انتقال آب ژرف کشف شده در بخش مرکزی لیبی آغاز شد.

وی با بیان این مطلب ادامه داد: بیش از ۳۰ میلیارد دلار در این پروژه هزینه شده که مشکل کم آبی لیبی را حل کند. اما در جولای سال ۲۰۱۱ با سقوط قذافی، ناتو شبکه لوله‌های این رودخانه عظیم دست­ساز بشر را بمباران کرد و با این حمله ۷۰ درصد جمعیتی که برای زندگی و کشاورزی به این آب وابسته بودند، از آن محروم شدند.
مهدی زاده ادامه داد: سفره آب زیرزمینی اوگالالا که به آبخوان دشت‌های مرتفع هم ­معروف است، یکی از مهم‌ترین منابع آب زیرزمینی و کم‌عمق آمریکا را تشکیل می‌دهد.

وی افزود: گستره این آبخوان بزرگ بالغ بر ۴۵ میلیون هکتار بوده و در زیر بخش‌های وسیعی از  ۸ ایالت آمریکا از داکوتای جنوبی تا تگزاس قرار گرفته است.مشاور معاون علمی و فناوری رییس‌جمهوری با اشاره به وجود منابع عظیم آب ژرف در زیر کویر لوت بر اساس مطالعات طرح توسعه فناوری‌ها و نوآوری‌های زمین‌شناسی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری گفت: می­ توان در آینده نه چندان دور از این منابع آبی عظیم ژرف بهره‌مند شد. این آب­ها می توانند در بعضی نقاط شور و در بعضی نقاط قابل شرب بوده و منبع پایان ناپذیری از  آب را در دل کویر فراهم کنند.

غلبه دبی بر گرما؛ تولید باران مصنوعی

امارات متحده عربی برای جلوگیری از خشکی بیشتر در سال 2017 بیش از 15 میلیون دلار را در 9 پروژه مختلف باران ساز سرمایه گذاری کرد.

امارات متحده عربی با تولید باران های مصنوعی و بدون مواد شیمیایی میزان بارش خود را افزایش داده است.


به گزارش عصر ایران به نقل از ایندیپندنت، دیدن صحنه باران‌های موسمی، پر آب شدن بزرگراه‌ها و سخت شدن رانندگی حتی با خودروهای شاسی بلند پیشرفته  برای ساکنان کشور خشکی مانند امارات غریب به نظر می رسد و کمتر کسی انتظار چنین صحنه‌ای را از یک کشور خشک در جنوب غرب آسیا دارد.

باران روزهای گذشته در منطقه فجیره امارات در نزدیکی دبی

باران در فجیره

 اما بارور ساختن ابرها باعث چنین بارش‌هایی در دبی و حومه آن شده است و مقامات این روند را راهکار مناسب برای دمای نزدیک به 50 درجه سانتی‌گراد در این کشور اعلام کرده‌اند.

مرکز ملی هواشناسی امارات متحده عربی می‌گوید با عملیات باروری ابرها بر میزان بارندگی در این کشور خشک خلیج فارس افزوده است.

براساس گزارش سال 2019 بلومبرگ، امارات دهمین کشور خشک و کم آب جهان است و به همین دلیل از راه‌های مختلف برای افزایش ذخایر آبی اش استفاده می کند.

مقامات امارت در عملیاتی مداوم از روش باروری ابرها برای تولید باران در این کشور استفاده می‌کنند.

 میانگین بارش این کشور به صورت معمول حدود 10 سانتی متر (4 اینچ) است.

در روز یکشنبه گذشته مرکز هواشناسی امارات تصاویری از بارش‌ها را منتشر کرد.

در روش ایجاد باران های مصنوعی هواپیماهای بدون سرنشین یا "درون" بارهای الکتریکی را بین ابرها پخش می کنند تا آنها جذب هم شده و ببارند.

بارندگی‌های شدید باعث جاری شدن آبشار از ساختمان‌های بلند منطقه العین دبی در نزدیکی دبی امارات شده و رانندگی را سخت کرده است.

باران های مصنوعی بارش در امارات را افزایش داده است/ عکس: اداره ملی هواشناسی امارات متحده عربی

غلبه دبی بر گرما؛ تولید باران مصنوعی

امارات متحده عربی برای جلوگیری از خشکی بیشتر در سال 2017 بیش از 15 میلیون دلار را در 9 پروژه مختلف باران ساز سرمایه گذاری کرد.

 سیستم فعلی تغییر بارهای الکتریکی ابرهاست که از سوی محققان دانشگاه "ردینگ" انگلستان مدیریت و هدایت می‌شود.

"مارتن آمبام" یکی از اعضای برجسته این پروژه در ماه اسفند در مصاحبه‌ای اعلام کرد که امارات ابرهای کافی برای ایجاد باران دارد.

وی افزود: با ایجاد نبض‌های الکتریکی تلاش داریم ابرها را به هم چسبانده و قطرات درشت تر باران را تولید کنیم.

او افزود که در این روش از شوک الکتریکی استفاده می‌شود و مواد شیمیایی در آن استفاده نمی شود.


 

تصفیه بخاری آب، با الهام از درختان جنگل‌های حرا

تصفیه آب با الهام از درختان جنگل‌های حرا

تصفیه آب با الهام از درختان جنگل‌های حرا
گروه علمی: محققان با الهام از روش انتقال آب شور به درختان جنگل‌های حرا و تصفیه این آب‌ها یک سیستم خورشیدی جدید تصفیه آب شور ابداع کرده‌اند. استفاده از صفحات و فناوری‌های خورشیدی برای جدا کردن نمک آب و حتی برخی املاح آلوده آن در سال‌های اخیر متداول شده است. اما هنوز هم امکان ارتقای این فناوری وجود دارد.
 
مهندسان دانشگاه ویرجینیا تک یک درخت مصنوعی ابداع کرده‌اند که بر مبنای کارکرد درخت‌های جنگل‌های حرا تولید شده و قادر به تقلید دقیق از روند طبیعی انتقال آب شور به ریشه‌های درخت و سپس انتقال آب شیرین به برگ‌های آن است. مبنای این روش گرم شدن آب آلوده توسط نور خورشید و سپس تبخیر آن در هوا و تبدیل آب تمیز به بخار آب در محفظه‌های دارای سقف شیب دار و در نهایت بازتولید آب تمیز و جمع‌آوری آن است.
درخت مصنوعی تولیدشده توسط ویرجیناتک قادر به تقلید از سیستم مویرگی حرکت آب در درون گیاهان است که به آنها امکان می‌دهد تا به طور مؤثر آب را از ریشه‌ها و از طریق تنه‌ها و شاخه‌ها و در نهایت برگ‌های خود بالا کشیده و در قالب بخار آب بیرون دهند.
تبلیغ

این فرایند تعرق مولکول‌های آب را از گیاه به هوا منتقل می‌کند و در نهایت دسترسی به آب تصفیه شده و تمیز را ممکن می‌کند. درخت مصنوعی تولیدشده بدین منظور متشکل از ۱۹ لوله پلاستیکی ۶ سانتیمتری به قطر ۳.۱۷۵ میلیمتر است که آب را از طریق صفحات سرامیکی متخلخل گرافیتی به بالا هدایت می‌کنند تا در نهایت تبخیر شود.