واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار»     (HT-CSURE)

واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار» (HT-CSURE)

Hooshyar-Tavandar Common Subsidiary Unit for Research & Engineering
واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار»     (HT-CSURE)

واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار» (HT-CSURE)

Hooshyar-Tavandar Common Subsidiary Unit for Research & Engineering

پروژه ژاپن برای فرستادن انرژی خورشیدی از فضا به زمین

ژاپن تا ۲ سال دیگر انرژی بی‌نهایت را از فضا به زمین می‌آورد
ژاپن و آژانس فضایی این کشور موسوم به JAXA چند دهه‌ است که تلاش کرده‌اند تا انرژی خورشیدی را از فضا به زمین بتابانند.
کشور ژاپن که در سال ۲۰۱۵ در زمینه انرژی خورشیدی مبتنی بر فضا به موفقیت دست یافته، اکنون سعی بر این دارد که تا سال ۲۰۲۵ بتواند انرژی خورشیدی را از فضا به زمین ارسال کند.
 
ژاپن و آژانس فضایی این کشور موسوم به JAXA چند دهه‌ است که تلاش کرده‌اند تا انرژی خورشیدی را از فضا به زمین بتابانند.
 
در سال ۲۰۱۵ بود که دانشمندان JAXA با موفقیت ۱.۸ کیلووات نیرو که انرژی کافی برای تغذیه یک کتری برقی است را در فاصله بیش از ۵۰ متری به یک گیرنده بی‌سیم منتقل کردند. اکنون ژاپن آماده است تا این فناوری را یک قدم به واقعیت نزدیک‌تر کند.
 
پایگاه ژاپنی Nikkei گزارش داده است که یک مشارکت دولتی-خصوصی در ژاپن تلاش خواهد کرد تا انرژی خورشیدی را در اوایل سال ۲۰۲۵ از فضا به زمین ارسال کند.
 
این پروژه به رهبری نائوکی شینوهارا، استاد دانشگاه کیوتو که از سال ۲۰۰۹ روی انرژی خورشیدی مبتنی بر فضا کار می‌کند، تلاش خواهد کرد تا مجموعه‌ای از ماهواره‌های کوچک را در مدار زمین مستقر کند. سپس این تاسواره‌ها سعی خواهند کرد آن میزان از انرژی خورشید را که آرایه‌های خورشیدی آنها جمع‌آوری می‌کنند به ایستگاه‌های دریافتی زمینی در فاصله صدها کیلومتری بتابانند.
 
استفاده از صفحات خورشیدی مداری و امواج مایکروویو برای ارسال انرژی به زمین برای اولین بار در سال ۱۹۶۸ پیشنهاد شد. از آن زمان، چند کشور از جمله چین و ایالات متحده، زمان و هزینه خود را صرف پیگیری این ایده کرده‌اند.
 
این فناوری جذاب است، زیرا آرایه‌های خورشیدی مداری یک منبع انرژی تجدید پذیر بالقوه نامحدود را نوید می‌دهند.
 
در فضا، پنل‌های خورشیدی می‌توانند انرژی را بدون توجه به زمان شبانه‌روز جمع‌آوری کنند از امواج مایکروویو برای ارسال نیرویی که تولید می‌کنند، استفاده کنند. وجود ابرها نیز جای نگرانی ندارد و اختلالی در این روند ایجاد نمی‌کند.
 
با این حال، حتی اگر ژاپن با موفقیت مجموعه‌ای از آرایه‌های خورشیدی مداری را مستقر کند، این فناوری همچنان به داستان‌های علمی-تخیلی نزدیک‌تر خواهد بود تا واقعیت، چرا که تولید آرایه‌ای که بتواند یک گیگاوات انرژی، معادل تقریباً خروجی یک راکتور هسته‌ای را تولید کند، با فناوری‌های موجود در حال حاضر حدود هفت میلیارد دلار هزینه دارد که به هیچ عنوان مقرون به صرفه نیست.

کشف جدید پژوهشگران درباره بودنِ زندگی در مریخ

کشف جدید پژوهشگران درباره حیات در مریخ
مریخ نورد استقامت در فوریه ۲۰۲۱ روی مریخ فرود آمد. این مریخ نورد پس از گذراندن ۲۰۸ روز مریخی و بررسی این سیاره، اکنون شواهد قانع کننده جدیدی ارائه کرده است که نشان می‌دهد، زمانی مولکول‌های آلی در دریاچه محل فرود این مریخ نورد (دهانه جیزرو) فراوان بوده است.

دانشمندان موزه تاریخ طبیعی لندن به تازگی تأیید کردند که دهانه جیزرو سیاره سرخ، مملو از مواد آلی بوده است.

به گزارش ایسنا، ماموریت کاوشگر استقامت (Perseverance) ناسا در مریخ تاکنون چندین کار شگفت‌انگیز انجام داده است. این کاوشگر سال گذشته تأیید کرد که دهانه جیزرو (Jezero Crater) در مریخ، زمانی یک دریاچه عظیم بوده است. اکنون، نتایج یک پژوهش جدید نشان می‌دهد که مولکول‌های آلی به وفور در این آب‌ها وجود داشته‌اند. طبق گزارش IFLScience یافته‌ها، شواهد قانع‌کننده‌ای ارائه می‌کنند که نشان می‌دهد حیات ممکن است زمانی در سیاره سرخ وجود داشته باشد.

مریخ نورد استقامت در فوریه ۲۰۲۱ روی مریخ فرود آمد. این مریخ نورد پس از گذراندن ۲۰۸ روز مریخی و بررسی این سیاره، اکنون شواهد قانع کننده جدیدی ارائه کرده است که نشان می‌دهد، زمانی مولکول‌های آلی در دریاچه محل فرود این مریخ نورد (دهانه جیزرو) فراوان بوده است.

دکتر جوزف رازل هالیس از موزه تاریخ طبیعی لندن و یکی از نویسندگان پژوهش جدید در مصاحبه‌ای با IFLScience گفت: به نظر می رسد دهانه جیزرو همان چیزی است که ما بر اساس تصویربرداری مداری به آن مشکوک بودیم. این مکان در حدود سه تا سه و نیم میلیارد سال پیش یک دریاچه بوده است و این برای ما واقعاً هیجان‌انگیز است، زیرا آب مایع در مریخ در ۳ میلیارد سال پیش و تقریبا همزمان با تکامل حیات در زمین، وجود داشته است. اکنون سوال این است، آیا آب در مریخ، حاوی بلوک‌های سازنده حیات نیز بوده است؟

هالیس و دکتر اوا شلر، یافته‌های خود را در مقاله جدیدی که در مجله Science منتشر شده است، ارائه کردند. آنها از داده‌های ابزار SHERLOC که روی مریخ نورد استقامت تعبیه شده است، برای تجزیه و تحلیل سنگ‌های دهانه جیزرو و تشخیص فلورسانس ترکیبات آلی خاص استفاده کردند.

پژوهشگران توضیح دادند که این ترکیبات می‌تواند منجر به تکامل حیات در مریخ شود. با این حال، آنها باید قبل از اینکه هر گونه نتیجه‌گیری قطعی را بیان کنند، نمونه‌های سنگی مشابه را با جزئیات بیشتری در اینجا روی زمین تجزیه و تحلیل کنند.

این دقیقاً همان چیزی است که اتفاق خواهد افتاد، زیرا مأموریت بازگشت نمونه مریخ ناسا و آژانس فضایی اروپا در حال توسعه فناوری مورد نیاز برای بازگشت نمونه‌ها از مریخ به زمین هستند تا دانشمندان بتوانند آنها را تجزیه و تحلیل کنند. آژانس های فضایی انتظار دارند این کار را در مقطعی در دهه ۲۰۳۰ انجام دهند.

در اکتبر سال گذشته، مطالعه‌ای تایید کرد که دهانه جیزرو دریاچه‌ای بزرگ بوده که حدود ۳.۷ میلیارد سال پیش از رودخانه‌ای کوچک تغذیه می‌شده است. اکنون، جستجو برای نمونه‌ها ادامه دارد و مریخ‌نورد استقامت و کنجکاوی به اکتشافات هیجان‌انگیز خود ادامه می‌دهند.

نوسانگر موج ارشمیدس؛ نتایج امیدوارکننده 20 سال پژوهش برای بهره برداری از انرژی امواج اقیانوس

نوسانگر موج ارشمیدس؛ نتایج امیدوارکننده 20 سال پژوهش! (+فیلم و عکس)
این مبدل انرژی زیردریایی یکی از امیدوارکننده‌ترین ایده ها برای تولید صنعتی انرژی تجدیدپذیر از امواج آب اقیانوس است.

عصر ایران - شرکت اسکاتلندی ای‌دبلیو‌اس اوشن انرژی (AWS Ocean Energy) از نتایج امیدوارکننده دستگاه جدید تبدیل انرژی امواج خود به نام "نوسانگر موج ارشمیدس" (Archimedes Waveswing) در سایت آزمایش مرکز انرژی دریایی اروپا (The European Marine Energy Centre) واقع در اورکنی، اسکاتلند خبر داده است.

به گفته سایمون گری، مدیر عامل ای‌دبلیو‌اس اوشن انرژی، نتایج اخیر بر باور قوی ما تاکید می کند که دستگاه نوسانگر موج ارشمیدس یک گزینه قابل توجه برای استفاده از انرژی امواج است. در شرایطی که ما همواره درباره پتانسیل عملکرد نوسانگر موج ارشمیدس مطمئن بوده ایم، اما مشاهده اثبات آن با داده های واقعی فوق العاده است.


دانلود فیلمش

نوسانگر موج ارشمیدس

طی آزمایش های صورت گرفته، این مبدل انرژی 50 متریک تنی میانگین نیروی بیش از 10 کیلووات و بیشینه نیروی بیش از 80 کیلووات را با جریان متوسط امواج ثبت کرده است که نقطه اوج قابل توجهی برای این برنامه آزمایشی علمی تاکنون محسوب می شود.

به گفته ای‌دبلیو‌اس اوشن انرژی، این اعداد 20 درصد بیشتر از انتظارات شرکت بوده اند.

به گفته سایمون گری، شرکت اکنون برای تجاری‌سازی دستگاه نوسانگر موج ارشمیدس به طور فعال در پی مذاکره با شرکا، سایر کاربران نهایی و هر فرد علاقمند به استفاده تجاری از نیروی امواج آب است.

به گفته شرکت ای‌دبلیو‌اس اوشن انرژی، نوسانگر موج ارشمیدس حاصل 20 سال پژوهش و توسعه است. این ادعا مطرح شده که این مبدل انرژی زیردریایی یکی از امیدوارکننده‌ترین ایده ها برای تولید صنعتی انرژی تجدیدپذیر از امواج آب اقیانوس است.

با توجه به این که نوسانگر موج ارشمیدس زیر آب غوطه‌ور می شود از پتانسیل بیشتری برای جذب نیرو نسبت به اجسام شناور با اندازه مشابه برخوردار است.  

با توجه به موقعیت قرارگیری و امکان تثبیت زیر امواج توفانی سطح آب، این مبدل انرژی می تواند شرایط چالش برانگیز فراساحلی را تحمل کند. به گفته شرکت ای‌دبلیو‌اس اوشن انرژی این دستگاه می تواند در شرایط شدید از جمله تندباد با نیروی بیوفورت 10 به فعالیت خود ادامه دهد.

انتظار می رود این مرحله آزمایشی نوسانگر موج ارشمیدس پیش از پایان سال جاری میلادی به اتمام رسیده و پیش بینی می شود آزمایش های بیشتر در سال 2023 آغاز شوند.

شرکت ای‌دبلیو‌اس اوشن انرژی توسعه پلتفرم هایی که میزبان تا 20 واحد 500 کیلوواتی با ظرفیت بالقوه 10 مگاوات در هر پلتفرم هستند را مد نظر قرار داده است.

آغاز تحقیقات جدید ناسا در باره بشقاب پرنده‌ها

آغاز تحقیقات جدید ناسا در باره بشقاب پرنده‌ها
تعداد مواجهه خلبانان ارتش آمریکا با اشیاء پرنده ناشناس در سال‌های اخیر و پس از تشویق آنها از سوی پنتاگون برای ثبت مشاهداتشان افزایش یافته است.
 سازمان ملی هوانوردی و فضایی آمریکا (ناسا) اعلام کرد که گروهی از دانشمندان و کارشناسان این سازمان از روز دوشنبه تحقیقات تازه‌ای را درباره اشیاء پرنده ناشناس یا همان بشقاب پرنده‌ها آغاز کردند.
 
به گزارش یورو نیوز؛ ناسا اعضای این تیم را شامل فضانورد سابق، اسکات کِلی و ۱۵ دانشمند و متخصص در زمینه‌های علم داده‌ها، فیزیک، اخترفیزیک، نجوم، اقیانوس شناسی و چندین رشته دیگر معرفی کرد که مطالعه‌ای ۹ ماهه را به عنوان مقدمه مطالعات آینده در مورد ماهیت اشیاء پرنده ناشناس آغاز کرده‌اند.
 
سازمان ملی هوانوردی و فضایی آمریکا همچنین خاطر نشان کرد که که این بررسی تازه صرفا با اتکا به داده‌ها و اطلاعات طبقه‌بندی نشده انجام خواهد شد.
 
این تحقیقات مجزا از بررسی‌های گروهی است که از چندین سال پیش در پنتاگون (وزارت دفاع ایالات متحده) مشغول بررسی گزارش خلبانان نیروی هوایی در مورد اشیاء ناشناس پرنده هستند.
 
تعداد مواجهه خلبانان ارتش آمریکا با اشیاء پرنده ناشناس در سال‌های اخیر و پس از تشویق آنها از سوی پنتاگون برای ثبت مشاهداتشان افزایش یافته است.
 
مطابق گزارش پنتاگون تعداد برخوردهای گزارش شده به حدود ۴۰۰ مورد در ۲۰ سال گذشته افزایش یافته که ۱۱ مورد از آن مواجهه نزدیک جنگنده‌ها با اجسام عجیبی بوده که با سرعت بالا و بدون سیستم محرکه مشخصی در حال حرکت بوده‌اند.
 
البته گزارش دفتر مدیریت اطلاعات ملی آمریکا (ODNI) و گروه ویژه اشیاء ناشناس پرنده در پنتاگون که سال گذشته منتشر شد، از عدم یافتن مدرکی مبنی بر منشا این اشیاء از یک دشمن خارجی یا ماهیت فرازمینی حکایت داشت ولی در عین حال، محققان قادر به توضیح دلایل بروز اکثر حوادث گزارش شده نبودند.

طرح سرزمین روی آب؛ ساخت جایگاههای زندگی روی آبها

سرزمین روی آب؛ مسکن بازیافتی با ریشه های باستانی! (+عکس)
بنیان های اساسی طرح "سرزمین روی آب" (Land on Water) که یک سامانه ساختمانی ماژولار است ریشه در دوران باستان دارد...

عصر ایران در شرایطی که برخی برای ایجاد کلنی هایی روی کره ماه یا سیاره مریخ برنامه ریزی می کنند، اما شاید کمتر به ظرفیت هایی که برای حضور روی آب دریاها و اقیانوس های سیاره زمین وجود دارد، توجه می شود.

این در شرایطی است که با توجه به تهدیداتی مانند گرمایش جهانی و افزایش سطح آب دریاها، می توانیم درباره استفاده از این منابع ارزشمند، به ویژه در زمینه ساخت خانه ها در زیر یا روی آب هوشمندانه‌تر عمل کنیم.  

 برخی ایده ها درباره چگونگی ساخت خانه ها و حتی جوامع شناور روی آب ارائه شده اند، و در همین راستا به تازگی یک طرح مفهومی پایدار ارائه شده است که نه تنها به محیط زیست دریایی احترام می گذارد، بلکه حتی می تواند زیستگاه هایی برای موجودات دریایی ایجاد کند.

سرزمین روی آب

بنیان های اساسی طرح "سرزمین روی آب" (Land on Water) که یک سامانه ساختمانی ماژولار است ریشه در دوران باستان دارد. در این طرح از قفس های گابیون (قفس سنگ) و پر کردن آنها با موادی از منابع محلی برای شکل‌گیری شالوده هایی کم هزینه استفاده می شود تا پشتیبان هر سازه ای باشد که روی آن ساخته می شود. خود قفس ها از پلاستیک تقویت شده بازیافتی ساخته می شوند که جابجایی این ماژول های سفت (محکم) و مونتاژ آنها در جا را آسان‌تر می کند.

افزون بر پرهیز از رنگ های ضد رسوب سمی مورد استفاده در پایه های فولادی و بتنی، این ماژول ها می توانند به زیستگاه هایی طبیعی برای ماهی ها و سخت‌پوستان تبدیل شده و همچنین پشتیبانی برای زندگی نرمتنان و جلبک های دریایی باشند. به بیان دیگر، طرح "سرزمین روی آب" فقط شامل ساخت خانه هایی برای سکونت انسان ها نمی شود، بلکه بستری برای حیات دریایی نیز شکل می دهد که می تواند به پشتیبانی از جامعه انسانی روی آب کمک کند.

قفس های ماژولار می توانند برای ساخت هر چیزی روی آنها از خانه های شناور تا سایت های کمپینگ یا حتی استخرها و سوناها استفاده شوند. طرح "سرزمین روی آب" می تواند حتی به نقشه راهی برای نوع جدیدی از جامعه پویا بدون اتصال به شبکه برق سراسری در آینده تبدیل شود. ممکن است این طرح برای ساختمان های بزرگ و سنگین قابل استفاده نباشد، اما نکته همین است که سازه های کوچک‌تر و کاربردی‌تر شکل گرفته در شرایطی که به محیطی که روی آن ساخته شده اند نیز آسیبی وارد نمی کنند.