اینترنت استارلینک شرکت اسپیس ایکس از سپتامبر در دسترس جهان

اینترنت استارلینک از سپتامبر در دسترس جهان

گروه علم و فناوری: شبکه ماهواره‌ای استارلینک ایلان ماسک در آستانه‌ی پخش اینترنت پرسرعت در همه جای دنیا به‌جز مناطق قطبی است. ایلان ماسک وعده داد که استارلینک تا حدود یک ماه دیگر در اختیار نقاط مختلف جهان قرار بگیرد.
ایلان ماسک، مدیرعامل شرکت اسپیس ایکس در کنگره جهانی موبایل ۲۰۲۱ در بارسلون گفت انتظار می‌رود که پوشش جهانی و پایدار برای سرویس اینترنت پرسرعت ماهواره‌ای این شرکت حدود یک ماه دیگر میسر شود.او در ادامه اعلام زمان‌بندی عرضه اینترنت جهانی استارلینک گفت که هم‌اکنون ۶۹۰۰۰ کاربر از استارلینک به عنوان آزمایشی استفاده می‌کنند. ماسک امیدوار است که شمار کاربران سال آینده به تقریبا نیم میلیون نفر برسد. او معتقد است که پتانسیل زیادی در این حوزه وجود دارد: شرکت اسپیس‌ اکس انتظار دارد که با گسترش مداوم شبکه‌ی ماهواره‌ای  در ماه اوت سال جاری بخش اعظم جهان را با اینترنت ماهواره‌ای تأمین کند.
ماسک می‌گوید به زودی ارتباطات جهانی  در همه جا جز قطب‌های کره زمین برقرار خواهد بود. برای رسیدن به این هدف، تا کنون اسپیس ایکس بیش از ۱۵۰۰ ماهواره مستقر کرده و در بیش از ۱۰ کشور فعال است که البته برای دیگر کشورها، پس از راه‌اندازی، به دریافت مجوز فعالیت در آن کشورها نیازمند است.
ایلان ماسک یکی از ثروتمندترین افراد جهان و یکی از چهره‌های تأثیرگذار در عرصه فناوری است. او بنیان‌گذار شرکت‌هایی همچون تسلا موتورز و اسپیس‌ ایکس است و هم‌اکنون مدیرعامل و مدیرفنی اسپیس‌ اکس است. اسپیس‌ اکس ( شرکت فناوری‌های اکتشاف فضایی) در سال ۲۰۰۲ در کالیفرنیا پایه‌گذاری شد.او در کنگره جهانی موبایل "موبایل ۲۰۲۱" تأکید کرد که نباید استارلینک را به عنوان رقیبی برای خدمات مشابه موجود دانست. ماسک تأکید کرد، استارلینک را به عنوان سرویسی در نظربگیرید که می‌تواند تأمین نیاز مشتری‌ در مناطقی دورافتاده را به عهده بگیرد و کمبودهای ۵ جی  و فیبر نوری را در این نقاط پوشش دهد.با تأخیری برابر با ۲۰ میلی‌ثانیه، استارلینک به آن چیزی نزدیک است که نسل پنجم شبکه تلفن همراه 5G ارائه می‌کند. تأخیر یا نهفتگی به بازه‌ی زمانی بین محرک و پاسخ گفته می‌شود.ماسک هزینه لازم برای گسترش سیستم استارلینک را در مجموع تقریبا ۲۰ تا ۳۰ میلیارد دلار برآورد می‌کند.

به گفته این کارآفرین برای رساندن استارلینک به مرحله سودآوری در ابتدا نیاز به سرمایه‌گذاری ۵ تا ۱۰ میلیارد دلاری است. ماسک می‌گوید، سود به دست آمده باید برای تکمیل ساخت استارشیپ (پرتابگر فوق‌سنگین) صرف شود. فضاپیمای اسپیس‌ ایکس استارشیپ و پرتابگر فوق سنگین که در مجموع استارشیپ خوانده می‌شود  یک سامانه حمل انسان و محموله به مدار زمین، ماه، مریخ و حتی فراتر از آن است. استارلینک هم اکنون به کاربران سرعت دانلود تا حداکثر ۱۰۰ مگابیت بر ثانیه و سرعت بارگذاری تا حداکثر ۲۰ مگابیت در ثانیه ارائه می‌دهد.
خدمات استارلینک برای نخستین مشتریان ۹۹ دلار در ماه است (بعلاوه هزینه‌ای که یک‌بار برای تهیه دیش به بهای ۴۹۹ دلار می‌خرند). به گفته‌ی ماسک خود اسپیس‌ ایکس برای این دیش‌ها ۱۰۰۰ دلار هزینه کرده است. اسپیس‌ اکس می‌خواهد به مرور زمان بهای آن را برای مشتری چندین برابر کاهش دهد.

رایانه‌های کوانتومی کم حجم از راه می‌رسند

گروه فناوری: رایانه‌های کوانتومی معمولاً فضای زیادی اشغال می‌کنند. پژوهشگران با استفاده از فناوری‌های جدید در تلاش هستند تا رایانه‌های کوانتومی کم حجم تولید کنند و به موفقیت‌هایی نیز رسیده‌اند.نصب رایانه‌های کوانتومی نیازمند استفاده از سالن‌های بزرگ و ابزار پیچیده است. اما حالا فناوری جدیدی به کار گرفته شده که نتیجه آن ساخت یک رایانه کوانتومی جدید است که تا بدان حد کوچک است که تنها به اندازه یک کمد در یک اتاق فضا اشغال می‌کند.

آموزش ۰ تا ۱۰۰ نرم‌افزار مکسول (Ansys Maxwell)

مشاهده

 

پژوهشگران دانشگاه اینزبرگ اتریش با پشتیبانی مالی اتحادیه اروپا و در قالب طرحی ۱۰ میلیون یورویی به نام AQTION موفق به تولید رایانه کوانتومی شده‌اند که در دو قفسه سرور ۱۹ اینچی جای می‌گیرد. همچنین اتصال این رایانه به برق نیز پیچیدگی چندانی ندارد.
رایانه‌های کوانتومی عادی معمولاً در فضاهای آزمایشگاهی به وسعت ۳۰ تا ۵۰ متر مربع نصب می‌شوند. در این رایانه‌ها از یون‌ها که اتم‌هایی تک بار هستند به عنوان کیوبیت استفاده می‌شود و اطلاعات کوانتومی به صورت رمزگذاری شده در این یون‌ها ذخیره می‌شود و در قالب پالس های لیزری کنترل و مدیریت می‌شود.

پوست الکترونیکی باترانزیستور تک‌اتمی تولید شد

گروه علمی: محققان دانشگاه استنفورد برای تولید پوست الکترونیکی گامی بلند رو به جلو برداشته‌اند و موفق به تولید ترانزیستورهای باریک تک اتمی شده‌اند. پوست‌های الکترونیکی باید کاملاً باریک و راحت باشند. از همین رو باید اجزای الکترونیکی مورد استفاده برای تولید آنها نیز کاملاً باریک و نازک باشند. فناوری جدید ابداع شده در دانشگاه استنفورد به مهندسان امکان می‌دهد تا ترانزیستورهای تک اتمی بسازند که ضخامت آنها تنها ۱۰۰ نانومتر است.

فعال‌ترین پروژه‌های دیفای در یک ماه اخیر را بشناسید!

مشاهده

تبلیغ

 

پیش از این برای تولید نیمه هادی‌ها و ترانزیستورهای دو بعدی باریک تلاش شده بود، اما مشکل اساسی گرم شدن شدید آنها بود که پلاستیک‌های مورد استفاده برای تولید پوست‌های الکترونیک را ذوب می‌کرد. در رویکرد جدید برای حل این مشکل از پوشش سیلیکونی و نیز یک پوشش مکمل نیمه رسانای فوق‌العاده نازک از دی سولفید مولیبدن استفاده شده که با الکترودهای طلای نانو تکمیل می‌شوند.
مجموعه این ترکیب تنها سه اتم ضخامت دارد و قادر به تحمل دمای ۸۱۵ درجه سانتیگراد است. انتظار می‌رود از این ترکیب برای تولید پوست‌های الکترونیکی با قابلیت عبور دادن ولتاژ کم استفاده شود که ۵ میکرون ضخامت داشته باشند. این رقم یک دهم موی انسان است.

اتصال اینترنت Starlink به وسایل نقلیه تا پایان سال ۲۰۲۱

ایلان ماسک با انتشار توئیتی اعلام کرد که اینترنت ماهواره استارلینک تا پایان سال جاری میلادی به وسایل نقلیه خواهد آمد.

به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، به نقل از ورج؛ سرویس اینترنت ماهواره‌ای Starlink جدید SpaceX در حال حاضر در حال سپری کردن یک دوره آزمایش بتا بسیار محدود است، اما این شرکت با مدیریت ایلان ماسک در حال فکر کردن به آینده است.

همانطور که برای اولین بار توسط CNBC اشاره شد، ماه گذشته شرکت اسپیس ایکس، درخواستی را برای صدور مجوز اتصال اینترنت ماهواره‌ای به ایستگاه‌های در حال حرکت به کمیسیون ارتباطات فدرال آمریکا فرستاده بود. ایستگاه‌های در حال حرکت، اتومبیل‌ها، کامیون‌ها، کشتی‌ها و هواپیما‌ها هستند.

البته همانطور که در گزارش قبلی هم گفته شد خودرو‌های کوچک‌تر و اتومبیل‌های تسلا هنوز برای برخورداری از این قابلیت باید صبر کنند، ایلان ماسک در این باره توئیتی را منتشر کرد و نوشت: " ترمینال استارلینک «بسیار بزرگ» است و برای نصب روی هواپیما، کشتی، کامیون و کاروان در نظر گرفته شده است. "

این یک تغییر بزرگ برای Starlink است، استارلینک که در حال حاضر حتی به مشتریان اجازه نمی‌دهد سخت افزار موجود را از محلی به محل دیگر منتقل کنند، اگر کسی می‌خواهد از این نسخه بتا استفاده کند، به او اعلام می‌شود که این سرویس محدود به مکانی است که کاربر در هنگام ثبت نام و پرداخت هزینه آدرس آن را وارد کرده، دلیل این امر این است که صورت فلکی ماهواره Starlink هنوز کاملاً ساخته نشده، این موضوع یک محدودیت دائمی نیست، ایلان ماسک بار دیگر با انتشار توئیتی در این باره نوشت: " این محدودیت به‌زودی برطرف می‌شود و امکان استفاده از اینترنت ماهواره‌ای در حین حرکت را فراهم می‌کند."

اتصال اینترنت Starlink به وسایل نقلیه تا پایان سال ۲۰۲۱

ماسک می‌گوید برای اینکه اینترنت استارلینک قابلیت جا به جایی پیدا کند باید چند ماهواره دیگر به فضا فرستاده و به روز رسانی‌های سخت افزاری دیگری نیز توسط این شرکت منتشر شود. او ادعا کرد که تا پایان سال جاری میلادی می‌توان انتظار حمل پذیری این سرویس اینترنتی را داشت.

گفتگو باخود با صدای‌بلند، روشی برای تفکرخلاق و پردازش شناختی

در این درس می‌آموزیم که چرا و چگونه با خودْ بلند صحبت کردن باعث افزایش مهارت تفکر و گفتار می‌شود. چگونه گفتگوی شخصی نه تنها در ایجاد انگیزه و تنظیم عاطفی، بلکه در برخی عملکردهای شناختی بالاتر مانند توسعه فراشناخت و استدلال نیز نقش دارد. پس خود را آماده کنید که برخی اوقات به دیگران بگویید: "ببخشید، الان نمی توانم! فعلاً مشغول صحبت با خودم هستم ".

سواد زندگی؛ توسعه توانمندی‌های فردی؛ سید محمد مهدی شهیدی- تا به حال پیش آمده با خودتان با صدای بلند حرف زده باشید؟ گفتگوی با خود با صدای بلند شاید کاری عجیب و غیر عاقلانه به نظر بیاید اما افراد زیادی هستند که آگاهانه یا ناخودآگاه گاهی با صدای بلند با خود حرف می زنند و در جایگاه مخاطبی فرضی، ایده ها، افکار و رفتار و اندیشه های خود را مرور کرده یا به نقد می‌کشند. مطالعات علمی نشان داده اند گفتگو با خود با صدای بلند بر خلاف مکالمه درونی خاموش، نه تنها بازبینی و بررسی ایده، فکر و اندیشه را برای فرد ممکن می کند بلکه فرایندی خلاق است که به نوبه خود تفکر ایجاد می کند. به عبارت دیگر هر کلمه و جمله ای که گفته می شود فقط فکر موجود را به وجود نمی‌آورد، بلکه باعث ایجاد ارتباطات ذهنی و زبانی جدیدی می شود؛ گفتگوی شخصی اطلاعات جدیدی را به روند ذهنی اضافه  کرده و آبشارهای ذهنی جدیدی ایجاد می‌کند. 

به همین دلیل بهترین راه حل برای زمانی که فکرمان کار نمی کند این نیست که مقابل یک صفحه خالی بنشینیم تا ایده و راه حل از راه برسد، بلکه باید با بلند صحبت کردن با خود یا نوشتن (هرچیزی) موجب شکل گیری و پردازش افکارمان شویم. در این درس می‌آموزیم که چرا و چگونه با خود بلند صحبت کردن باعث افزایش مهارت تفکر و گفتار می شود. چگونه گفتگوی شخصی نه تنها در ایجاد انگیزه و تنظیم عاطفی، بلکه در برخی عملکردهای شناختی بالاتر مانند توسعه فراشناخت و استدلال نیز نقش دارد. پس خود را آماده کنید که برخی اوقات به دیگران بگویید: " ببخشید، الان نمی توانم! فعلاً مشغول صحبت با خودم هستم ". 

پیشینه علمی و تاریخی

این ایده که بلند صحبت کردن و تفکر با هم ارتباط نزدیک دارند موضوع جدیدی نیست. در یونان باستان و روم، سخنور بزرگی مانند مارکوس تولیوس سیسرون  با این شیوه توانست نام خود را در تاریخ به عنوان سخنور جاودانه کند. اما شاید جذاب ترین پیشرفت مدرن این ایده در مقاله "درباره شکل گیری تدریجی اندیشه ها در حین سخنرانی" (1805) توسط نویسنده آلمانی هاینریش فون کلایست ظاهر شد. در این مقاله، کلایست استفاده از گفتگو با خود با صدای بلند را به عنوان روشی برای تفکر توصیف می کند و می گوید که اگر نتوانیم چیزی را فقط با اندیشیدن در مورد آن کشف کنیم، می توانیم آن را در روند گفتگو با خود با صدای بلند کشف کنیم. او می نویسد که ما معمولاً یک فکر را به صورت انتزاعی در ذهن شروع می کنیم، اما گفتگو با خود راجع به آن فکر، به تبدیل آن اندیشۀ مبهم به یک ایده کامل کمک می کند. در واقع با صدای بلند صحبت کردن نه تنها یک وسیله ارتباطی است، بلکه یک فن آوری تفکر است که شکل گیری و پردازش افکار را تسریع می کند.  

به نوشته کلایست، این فکر نیست که تولید گفتار می کند بلکه، گفتار یک فرایند خلاقانه است که به نوبه خود تفکر ایجاد می کند. همانطور که "اشتها همراه با غذا خوردن پدید می آید."

من مانند بسیاری از ما، گاهی اوقات با صدای بلند با خودم صحبت می کنم، اگرچه غالباً این کار را در فضاهای عمومی انجام نمی‌دهم اما وقتی پیاده روی می کنم معمولا با صدای بلند با خودم حرف می‌زنم. هر زمان که بخواهم برای مسئله‌ای راه حلی پیدا کنم، یا وقتی ایده‌ای در ذهن دارم، یا روی نوشتن مقاله‌ای کار می کنم، به این روال کاری یعنی گفتگو با خود روی می آورم. این کار باعث افزایش مهارت تفکر و گفتار من می شود. 

نظریه های معاصر در زمینه شناخت و علم یادگیری، گمانه زنی‌های کلایست را مجدداً تأیید می کنند و نشان می دهند که چگونه گفتگوی شخصی نه تنها در ایجاد انگیزه و تنظیم عاطفی ، بلکه در برخی عملکردهای شناختی بالاتر مانند توسعه فراشناخت و استدلال نیز نقش دارد. در واقع همانطور که کلایست می گوید، صحبت کردن شخص با خود یک ابزار شناختی و فکری است که امکان استفاده گسترده از موارد احتمالی را فراهم می کند.

گفتگو با خود در کودکی

اگر صحبت کردن با خود بسیار مفید است، چرا ما همیشه با خودمان صحبت نمی کنیم؟ 

ارتباط بین گفتار با خود و مکالمه درونی می تواند توضیح دهد که چرا اینگونه شده و ما از گفتگوی با خود در کودکی به مکالمه درونی در بزرگسالی می رسیم. 

در دهه 1920 یک روانشناس رشد به نام لو ویگوتسکی نشان داد که خود-گفتاری در کودکان نقش ذهنی فعالی دارد. وی مشاهده کرد که کودکان در حالی که با صدای بلند با خود صحبت می کردند مشغول انجام وظایف بودند و به این نتیجه رسید که "گفتگوی خصوصی" آنها مرحله مهمی در رشد ذهنی آنهاست. گفتارِ با خود به تدریج  و با تعامل کودک با دیگران به مکالمه ای واقعی تبدیل می شود تا زمانی که در بزرگسالی دوباره تبدیل به مکالمه درونی خاموش شود.

 با این حال ، درونی شدن گفتگو با خود لزوماً شواهدی از بلوغِ شناختی نیست، بلکه می تواند نمایانگر انحطاط یک مهارت اساسی شناختی  در برابر فشار اجتماعی باشد.

 اروینگ گافمن ، جامعه شناس، میگوید که گفتگو با خود "تابو" است زیرا "تهدیدی برای میان سوژه" است و این فرض اجتماعی را که گفتار عملی ارتباطی است، نقض می کند. همانطور که او در کتابش فرم های گفتگو (1981) نوشت : "هیچ شرایطی وجود ندارد که بتوانیم بگوییم:" ببخشید ، الان نمی توانم بیایم ، من مشغول صحبت با خودم هستم ". بدین ترتیب جامعه گفتگو با خود را تنها توسط کودکان، افراد دارای معلولیت ذهنی یا در گفتگوهای تئاتری و نمایشی مجاز دانست و نتیجتاً ما عادت کردیم که در فضاهای عمومی با خودمان بلند صحبت نکنیم تا برچسب دیوانه نخوریم. 

مزایای گفت و گو با خود

در بزرگسالان گفتگو با خود با صدای بلند مزایای خاصی نسبت به مکالمه درونی دارد.

 مکالمه درونی اغلب به صورت "فشرده" و جزئی ظاهر می شود. همانطور که Fernyhough نشان داده است، ما اغلب تمایل داریم که با استفاده از تک کلمات و جملات پیچیده در سکوت با خود صحبت کنیم.  در مقابل، وقتی با صدای بلند صحبت می کنیم، افکار ما با استفاده از ریتم و لحنی که بر معنای عملی و استدلالی آنها تأکید دارد، بازیابی شده و شخص به ایجاد ایده های پیچیده و پیشرفته تشویق می شود.

گفتار نه تنها ایده های قبلی را در ذهن ما بازیابی می کند، بلکه در فرآیند بازیابی، اطلاعات جدیدی ایجاد می کند، دقیقاً مانند فرآیند نوشتن. 

 بلند صحبت کردن نوعی اختراع و خلاقیت است - هر کلمه و جمله ای که گفته می شود فقط فکر موجود را به وجود نمی‌آورد، بلکه باعث ایجاد ارتباطات ذهنی و زبانی جدیدی می شود. در هر دو حالت - گفتار و نوشتار - مادیت زبان دچار دگرگونی می شود (به اصوات شنیدنی یا نشانه های نوشتاری) که به نوبه خود باعث ایجاد تغییر ذهنی می شود. این تحول فقط ترجمه افکار به مجموعه ای دیگر از نشانه ها نیست - بلکه اطلاعات جدیدی را به روند ذهنی اضافه می کند و آبشارهای ذهنی جدیدی را پدید می آورد. 

 به همین دلیل بهترین راه حل برای زمانی که فکرمان کار نمی کند این نیست که مقابل یک صفحه خالی بنشینیم تا ایده و راه حل از راه برسد، بلکه باید با بلند صحبت کردن با خود یا نوشتن (هرچیزی) موجب شکل گیری و پردازش افکارمان شویم. اگرچه مخاطب قابل رویتی نداریم، اما صحبت با خودْ، ما را تشویق می کند تا تصویری از مخاطب بسازیم – به این ترتیب توانایی درک حالات روحی دیگران را می یابیم، و می توانیم مطابق انتظارات تصور شده آنها صحبت و رفتار کنیم. 

گفتگوی با خود با مجبور کردن ما برای بیان کاملتر خود، به ما این امکان را می دهد که با اتخاذ یک دیدگاه بیرونی نسبت به ایده های خود، انتقاد بیشتری از خود داشته باشیم.

ممکن است متوجه شده باشید که گفتگو با خود اغلب به صورت شهودی هنگام حرکت یا راه رفتن فرد انجام می‌ شود. اگر تا به حال در حالی که سعی دارید چیزی را بیان کنید در اتاق خود پایین و بالا رفته باشید، به طور شهودی از این روش استفاده کرده اید. رفتاری که فیلسوفان مشائی  از جمله ابوعلی سینا به آن مشهور بودند.

 تصادفی نیست که وقتی می خواهیم فکر کنیم راه می رویم: شواهد نشان می دهد این حرکت باعث افزایش تفکر و یادگیری می‌شود. دو عملکردی که هر دو در مرکز کنترل حرکتی در مغز فعال می شوند.

 

 در زیرمجموعه علوم شناختی که به شناخت "مجسم" مربوط می شود، یک  نظریۀ برجسته این است که اعمالْ خود سازندۀ فرایندهای شناختی هستند. یعنی اینطور نیست که فعالیت هایی مانند نواختن ساز موسیقی، نوشتن، صحبت کردن یا رقصیدن ابتدا در مغز شروع شود و سپس به عنوان عمل به بدن منتقل شود؛ بلکه این فعالیت ها کلیت ذهن و بدن را که به عنوان یک کل خلاق، یکپارچه کار می‌کنند، درگیر کرده و به نوبه خود بر یکدیگر تأثیر می گذارند. بنابراین یک مشکل قابل توجه این است که بسیاری از ما در محیطی کار و مطالعه می کنیم که به ما اجازه نمی دهد این عضلات شناختی بصری را فعال کنیم، و در واقع اغلب حتی ما را ترغیب می کنند که از آنها اجتناب کنیم.

تحولات فنی و فناوری های نوین که باعث می شود صحبت کردن زائد به نظر برسد نیز مانعی برای پذیرش کامل توانایی شناختی ماست. به تازگی، ایلون ماسک، کارآفرین فناوری، اعلام کرده است که ما در حال حرکت به سمت آینده ای نزدیک و بدون زبان هستیم ، در این حالت می توانیم مستقیماً بین ذهن دیگری و ذهن خود از طریق پیوندهای عصبی ارتباط برقرار کنیم. 

وی در مصاحبه خود می گوید: "مغز ما برای فشرده سازی یک مفهوم پیچیده و تبدیل آن به کلمات تلاش زیادی می کند و اطلاعات زیادی هنگام این فشرده سازی از دست می رود." با این حال، آنچه ماسک به عنوان "تلاش"، اصطکاک و از دست دادن اطلاعات نشان می دهد، شامل افزایش شناختی است. 

گفتار صرفاً مجرای انتقال ایده یا واسطه ای قابل تعویض برای ارتباط مستقیم نیست، بلکه فعالیتی مولد است که تفکر را تقویت می کند. 

 پیوندهای عصبی ممکن است ارتباط بین ذهنی را آسان کنند، اما آنها نمی‌توانند جایگزین فناوری تفکر هنگام گفتار شوند.

 همانطور که کلایست بیش از 200 سال پیش متوجه شد، هیچ ایده قبلی وجود ندارد، بلکه فرایندی ابتکاری است که به وسیله آن گفتار و اندیشه یکدیگر را می سازند.

بنابراین ، دفعه بعد که شخصی را در خیابان در حال گشت و گذار و صحبت با خود دیدید، قبل از قضاوت درباره او صبر کنید - ممکن است او در وسط پردازش ایده یا تفکری باشد.

 شاید آرزو کند کاش می توانست بگوید: "ببخشید ، من الان نمی توانم گپ بزنم، من مشغول صحبت با خودم هستم." و شاید، فقط شاید، ممکن است شما یک روز خود را در حال انجام  این گفتگوی شخصی پیدا کنید.

کانال سواد زندگی در تلگرام:savadzendegi@