کشور چین به تازگی اعلام کرده است که اولین انسانها را به مریخ خواهد فرستاد و یک پایگاه دائمی در سیاره سرخ ایجاد خواهد کرد.
به گزارش ایسنا و به نقل از آیای، چین پس از تاسیس یک ایستگاه فضایی خصوصی برای خود در مدار زمین و اعزام سه فضانورد به آن و ارسال موفقیت آمیز کاوشگر به نیمه پنهان ماه و مریخ، حالا چشم انداز خود را روی ایجاد پایگاه انسانی در مریخ قرار داده است.
براساس یک گزارش اولیه از گلوبال تایمز، چین نقشه راهی را برای مأموریتهای سرنشیندار آینده در مریخ فاش کرده است.
چین در حالی برنامههای خود را برای ایجاد پایگاه دائمی در مریخ اعلام کرده است که ناسا، "اسپیسایکس" و قدرتهای فضایی دیگر به شدت در حال تلاش و رقابت برای رسیدن به این آرزوی فضایی هستند.
چین اعلام کرده است که قصد دارد اولین انسانها را تا سال ۲۰۳۳ روی مریخ فرد آورد.
"وانگ شیائوجون" رئیس آکادمی دولتی فناوری پرتاب فضاپیمای چین"(CALT) طی سخنانی با عنوان "سیستم حمل و نقل فضایی اکتشاف مریخی انسان" که در کنفرانس جهانی اکتشافات فضایی(GLEX ۲۰۲۱) ایراد کرد، از این برنامهها خبر داد.
وی همراه با مرور موفقیت کاوشگر "تیانون-۱"(Tianwen-۱) که اولین مأموریت بین سیارهای چین بود و همچنین فرود آوردن و عملیات اکتشافی یک مریخ نورد روی مریخ، برنامه سه مرحلهای چین را برای ارسال انسان به مریخ اعلام کرد.
طبق این برنامهها، مرحله اولیه که به آن مرحله آمادهسازی فناوری نیز گفته میشود، شامل رباتهایی خواهد بود که برای بازگرداندن نمونههای مریخی طراحی شدهاند و یک مکان مناسب را برای استقرار انسان در مریخ در آینده کشف میکنند.
پس از آن، مرحله دوم شامل اعزام انسانها به مریخ است تا یک پایگاه دائمی در این سیاره ایجاد کنند. پس از اتمام ساخت این پایگاه، مرحله سوم شامل عزیمت ناوگانهای باری بزرگ از زمین به مریخ و تسریع پروژههای توسعه در سیاره سرخ خواهد بود.
طبق اعلام این آکادمی، برنامه این مراحل و مراحل اضافی به ترتیب برای سالهای ۲۰۳۳، ۲۰۳۵، ۲۰۳۷، ۲۰۴۱، ۲۰۴۳ و فراتر از آن طراحی شده است.
قابل ذکر است که چین علاوه بر سیستم "نردبان آسمان" که در حال حاضر به عنوان وسیلهای برای کاهش مقیاس یا هزینه کاوشگرهای آینده و مأموریتهای حمل و نقل به مریخ در دست بررسی است، در حال بررسی وسایل نقلیه هستهای برای مأموریتهای انسانی و اکتشاف در مریخ است.
ما مطمئن نیستیم که منظور چین از "نردبان آسمان" چیست، اما این حدس به ذهن متبادر میشود که میتواند یک آسانسور فضایی باشد. اگرچه این ایده جدیدی نیست، اما ایجاد یک روش انتقال عمودی از سطح زمین یا مریخ به مدار آنها، بسیار دشوار است. همچنین مهارتهای فنی لازم برای چنین شاهکار عظیم مهندسی ممکن است هنوز وجود نداشته باشد.
یادآوری این نکته لازم است که بر خلاف ایالات متحده که ناسا، "اسپیسایکس"، "بلو اوریجین" و بسیاری دیگر از شرکتهای خصوصی هوافضا برای ساختن سیستمهای فضایی در یک برنامه فضایی ناهمگن همکاری میکنند، چین کاملاً تحت یک سیستم متحد است و بنابراین برنامههای آن ممکن است قبل از ایالات متحده یا سایر قدرتهای فضایی محقق شود. البته این بدان معنا نیست که چین حتما اولین کشوری خواهد بود که انسانها را روی ماه یا مریخ یا هرجای دیگر مستقر خواهد کرد.
اگر ما به مسابقه فضایی کنونی جهان نگاه کنیم، میبینیم که چین عملکرد بسیار خوبی دارد، اما اینکه بگوییم حتما در انتها پیروز خواهد شد، صحیح نیست.
سازمان فضایی آمریکا (ناسا) به منظور آمادهسازی مقدمات برای انجام ماموریتهای خدمهدار در ماه، سه آدمک به قمر زمین میفرستد.
به گزارش ایرنا، مأموریت ناسا به ماه که «آرتمیس ۱» نام دارد برای اواخر سال جاری میلادی برنامه ریزی شده است؛ این ماموریت خدمه انسانی نخواهد داشت ، در عوض این سازمان فضایی در حال آماده سازی سه سرنشین بی جان (آدمک) است تا با کپسول «اریون» به ماه سفر کنند.
خبرگزاری یونایتدپرس با انتشار این خبر تاکید کرده که، اعضای «خدمه» ماموریت «آرتمیس ۱» یعنی آدمک ها ، به ناسا کمک می کنند تا قبل از برنامه های این سازمان فضایی برای ارسال فضانوردان به ماه در سال ۲۰۲۳، میزان تابش پرتو، لرزش و تأثیرات ناشی از فرود را در ماه آزمایش کند.
اشعه فضایی تهدیدی جدی برای سلامت فضانوردان است و میتواند عاملی محدودکننده در اجرای ماموریتهای طولانی مدت به ماه، مریخ و ورای آن باشد.
پس از پایان برنامه های آپولو در سال ۱۹۷۲ ، «آرتمیس۱» اولین ماموریتی خواهد بود که در جریان آن فضانوردان وارد اعماق فضا می شوند. ناسا می گوید که به داده های جدید نیاز است زیرا از انجام آخرین مأموریت ها به ماه که نیم قرن پیش انجام شده است، فناوری ناسا، فضاپیما و درک پزشکی به طور قابل توجهی پیشرفت کرده است.
دو تا از این آدمک ها با موادی برای تقلید استخوان و اندام های انسان طراحی شده اند. این دو مانکن که «زوهار» و «هلگا» نامیده می شوند به بیش از دو هزار تابش سنج مجهز شده اند که به ناسا در درک میزان پرتوهای فضایی که فضانوردان در معرض آن قرار می گیرند، کمک می کنند.
ناسا از زوهار و هلگا به عنوان فانتوم یاد می کند. یکی جلیقه محافظ تابش می پوشد و دیگری نمی پوشد. «مارک بالدوین» مهندس و مدیر برنامه «لاکهید مارتین» ناسا در یک مصاحبه گفت: مانکن سوم یک عروسک پلاستیکی در اندازه انسان است که برای آموزش احیای قلبی ریوی استفاده می شود؛ این مانکن دارای دو تابش سنج و همچنین حسگرهای لرزش است.
بالدوین گفت: ماموریت « آرتمیس I » واقعاً فرصت طلایی برای بدست آوردن تمامی این سنجش ها از طریق مانکن های نشسته بر روی صندلی است. زیرا زمانی که فضانوردان در کپسول هستند واقعا فضای کمتری برای این تجهیزات وجود دارد.
چنین اندازه گیری هایی به متخصصان ناسا کمک می کند تا تجهیزات کپسول «اوریون» را برای سفرهای آتی به ماه تنظیم کنند.