متان موجود در قمر سیاره زحل نشان از وجود حیات میکروبی دارد

جستجوی این میکروب‌ها که متانوژن نام دارند در سطح قمر انسلادوس نیازمند ماموریت‌های دشواری است که تا چند دهه‌ آینده امکان‌پذیر نیست.

بر طبق مطالعات جدید، گاز متان موجود در انسلادوس، ششمین قمر بزرگ زحل، می‌تواند نشان از وجود حیات میکروسکوپی در این قمر باشد.

به گزارش ایسنا و به نقل از دیلی‌میل، ‌به گفته‌ی نویسندگان این مطالعه، داده‌های جمع‌آوری شده توسط فضاپیمای کاسینی ناسا که دیگر فعال نیست نشان از وجود این گاز با منشا نامشخص دارد. ممکن است منشا این گاز فرآیندی به نام "methanogenesis" باشد که در آن میکروب‌هایی به نام متانوژن‌(methanogens) گاز متان تولید می‌کنند.

انسلادوس کره‌ای منجمد با تنها ۳۱۳ مایل(۵۰۳ کیلومتر)  قطر است. این قمر سیاره‌ی زحل که یکی از ۸۲ قمر این سیاره است در زیر سطح یخی خود آب مایع دارد و یکی از معدود سیارات منظومه‌ی شمسی است که در آن آب مایع یافت می‌شود. قمر اروپا مشتری نیز آب دارد.

توده‌های عظیم آب که از این قمر فوران می‌کنند نشان‌دهنده‌ی وجود اقیانوسی بزرگ در زیر سطح انسلادوس است.

فضاپیمای کاسینی طی ماموریت ۲۰ ساله خود، میزان زیادی از مولکول‌های کربن دی‌اکسید، دی هیدروژن و متان در این قمر یافته است. این مولکول‌ها به طور معمول در چاه‌های گرمابی در کف اقیانوس‌های زمین یافت می‌شوند.

به گفته‌ی محققان دانشگاه "آریزونا" و "دانشگاه علوم پاریس" و "لترس"(Lettres)، متان کشف شده بیش از حد انتظار بود.

پروفسور رجیس فریر(Regis Ferriere) از دانشگاه آریزونا و یکی از نویسندگان این مقاله می‌گوید: ما می‌خواستیم بفهمیم که آیا این حجم زیاد از متان ناشی از وجود میکروب‌هایی مشابه در زمین است که دی‌هیدروژن مصرف می‌کنند و گاز متان تولید می‌کنند یا خیر.

جستجوی این میکروب‌ها که متانوژن نام دارند در سطح قمر انسلادوس نیازمند ماموریت‌های دشواری است که تا چند دهه‌ آینده امکان‌پذیر نیست.

به همین دلیل فریر و همکارانش از مدل‌سازی‌های ریاضیاتی کمک گرفتند تا احتمال وجود این میکروب‌ها در سطح قمر زحل را بررسی کنند.

آنها نتیجه گرفتند که این داده‌ها یا نشان از حیات میکروبی در انسلادوس دارد و یا منشا آن فعالیت‌های شیمیایی متفاوت نسبت به زمین است.

متان یک گاز گلخانه‌ای است که با فعالیت‌های گرمابی با سرعت کم در زمین تولید می‌شود. بخش اعظمی از متان زمین ناشی از میکروارگانیسم‌ها است که از دی‌هیدروژن به عنوان منبع انرژی استفاده می‌کنند و متان آزاد می‌کنند.

محققان ابتدا بررسی کردند که چه میزان فعالیت گرمابی برای تولید مقدار متان یافت شده در قمر زحل کافی است.

آن‌ها دریافتند که بالاترین میزان ممکن از فعالیت‌های غیر زنده که منجر به تولید متان می‌شود نیز برای تولید این میزان متان در قمر زحل کافی نیست.

اما افزودن متانوژن‌ها به مدل‌ها باعث می‌شد که میزان تولید متان با میزان متان موجود در انسلادوس مطابقت داشته باشد.

در حقیقت وجود زندگی میکروبی در زیر سطح یخی این قمر محتمل به نظر می‌رسد.

فریر می‌گوید: ما نمی‌توانیم به طور قطع آن را تایید کنیم اما این احتمال وجود دارد و برای رد این فرضیه داده‌های بیشتری نیاز است.

توضیح دیگری برای وجود این میزان متان در این قمر نیز می‌تواند به وجود آمدن آن از مواد آلی اولیه درون هسته انسلادوس باشد.

این مطالعات در مجله‌ی Nature Astronomy منتشر شده است.

بیشتر بخوانید:

"زحل" در حال کج شدن است

میکروب‌ها می‌توانند در مریخ زنده بمانند

نمایی از زحل توسط فضاپیمای کاسینی

چین نخستین انسان‌ها را به مریخ می‌فرستد؟

چین: ما اولین انسان‌ها را به مریخ می‌فرستیم

ما مطمئن نیستیم که منظور چین از "نردبان آسمان" چیست، اما این حدس به ذهن متبادر می‌شود که می‌تواند یک آسانسور فضایی باشد.

کشور چین به تازگی اعلام کرده است که اولین انسان‌ها را به مریخ خواهد فرستاد و یک پایگاه دائمی در سیاره سرخ ایجاد خواهد کرد.

به گزارش ایسنا و به نقل از آی‌ای، چین پس از تاسیس یک ایستگاه فضایی خصوصی برای خود در مدار زمین و اعزام سه فضانورد به آن و ارسال موفقیت آمیز کاوشگر به نیمه پنهان ماه و مریخ، حالا چشم انداز خود را روی ایجاد پایگاه انسانی در مریخ قرار داده است.

براساس یک گزارش اولیه از گلوبال تایمز، چین نقشه راهی را برای مأموریت‌های سرنشین‌دار آینده در مریخ فاش کرده است.

چین در حالی برنامه‌های خود را برای ایجاد پایگاه دائمی در مریخ اعلام کرده است که ناسا، "اسپیس‌ایکس" و قدرت‌های فضایی دیگر به شدت در حال تلاش و رقابت برای رسیدن به این آرزوی فضایی هستند.

چین اعلام کرده است که قصد دارد اولین انسان‌ها را تا سال ۲۰۳۳ روی مریخ فرد آورد.

"وانگ شیائوجون" رئیس آکادمی دولتی فناوری پرتاب فضاپیمای چین"(CALT) طی سخنانی با عنوان "سیستم حمل و نقل فضایی اکتشاف مریخی انسان" که در کنفرانس جهانی اکتشافات فضایی(GLEX ۲۰۲۱) ایراد کرد، از این برنامه‌ها خبر داد.

وی همراه با مرور موفقیت کاوشگر "تیان‌ون-۱"(Tianwen-۱) که اولین مأموریت بین سیاره‌ای چین بود و همچنین فرود آوردن و عملیات اکتشافی یک مریخ نورد روی مریخ، برنامه سه مرحله‌ای چین را برای ارسال انسان به مریخ اعلام کرد.

طبق این برنامه‌ها، مرحله اولیه که به آن مرحله آماده‌سازی فناوری نیز گفته می‌شود، شامل ربات‌هایی خواهد بود که برای بازگرداندن نمونه‌های مریخی طراحی شده‌اند و یک مکان مناسب را برای استقرار انسان در مریخ در آینده کشف می‌کنند.

پس از آن، مرحله دوم شامل اعزام انسان‌ها به مریخ است تا یک پایگاه دائمی در این سیاره ایجاد کنند. پس از اتمام ساخت این پایگاه، مرحله سوم شامل عزیمت ناوگان‌های باری بزرگ از زمین به مریخ و تسریع پروژه‌های توسعه در سیاره سرخ خواهد بود.

طبق اعلام این آکادمی، برنامه این مراحل و مراحل اضافی به ترتیب برای سال‌های ۲۰۳۳، ۲۰۳۵، ۲۰۳۷، ۲۰۴۱، ۲۰۴۳ و فراتر از آن طراحی شده است.

قابل ذکر است که چین علاوه بر سیستم "نردبان آسمان" که در حال حاضر به عنوان وسیله‌ای برای کاهش مقیاس یا هزینه کاوشگرهای آینده و مأموریت‌های حمل و نقل به مریخ در دست بررسی است، در حال بررسی وسایل نقلیه هسته‌ای برای مأموریت‌های انسانی و اکتشاف در مریخ است.

ما مطمئن نیستیم که منظور چین از "نردبان آسمان" چیست، اما این حدس به ذهن متبادر می‌شود که می‌تواند یک آسانسور فضایی باشد. اگرچه این ایده جدیدی نیست، اما ایجاد یک روش انتقال عمودی از سطح زمین یا مریخ به مدار آنها، بسیار دشوار است. همچنین مهارت‌های فنی لازم برای چنین شاهکار عظیم مهندسی ممکن است هنوز وجود نداشته باشد.

یادآوری این نکته لازم است که بر خلاف ایالات متحده که ناسا، "اسپیس‌ایکس"، "بلو اوریجین" و بسیاری دیگر از شرکت‌های خصوصی هوافضا برای ساختن سیستم‌های فضایی در یک برنامه فضایی ناهمگن همکاری می‌کنند، چین کاملاً تحت یک سیستم متحد است و بنابراین برنامه‌های آن ممکن است قبل از ایالات متحده یا سایر قدرت‌های فضایی محقق شود. البته این بدان معنا نیست که چین حتما اولین کشوری خواهد بود که انسان‌ها را روی ماه یا مریخ یا هرجای دیگر مستقر خواهد کرد.

اگر ما به مسابقه فضایی کنونی جهان نگاه کنیم، می‌بینیم که چین عملکرد بسیار خوبی دارد، اما اینکه بگوییم حتما در انتها پیروز خواهد شد، صحیح نیست.

---

بیشتر بخوانید:

ناسا آدمک به ماه می‌فرستند

فضانوردان هم با "تاید" لباس‌هایشان را خواهند شست

8 پرواز موفق در مریخ

اقامت در هتل فضایی با جاذبه مصنوعی گردشی، رویایی در شرف تحقق

اقامت در هتل فضایی، رویایی در شرف تحقق

گروه علمی: نمونه‌ی اولیه هتل فضایی "وویجر" با گرانش مصنوعی احتمالا در سال ۲۰۲۳ به فضا پرتاب می‌شود.

به گزارش ایسنا، شرکت فضایی "اوربیتال اسمبلی" (Orbital Assembly) که یک شرکت ساخت و ساز فضایی است و توسط  پیشکسوتان ناسا اداره می‌شود، در بیانیه‌ای مطبوعاتی در روز پنجشنبه ۲۴ ژوئن(۳ تیر) اعلام کرد موفق به ایجاد فناوری‌های لازم برای ساخت اولین هتل فضایی شده‌اند.
این شرکت در راه اندازی رسمی تجهیزاتش در فونتانا(Fontana)، کالیفرنیا که قرار است مرکز اصلی آن باشد به این موفقیت دست یافته و قصد دارد تا قبل از سال ۲۰۳۰ تعطیلات فضایی را به واقعیت تبدیل کند.شرکت "اوربیتال اسمبلی" که خود را اولین شرکت سازنده‌ی سازه‌ی فضایی در مقیاس بزرگ می‌داند در حال ساخت ربات‌هایی برای ارسال به فضاست تا هتل فضایی را بسازند.هدف این شرکت ساخت یک هتل فضایی ایستگاه فضایی وویجر(Voyager) به شکل یک حلقه با قطر ۲۰۰ متر است که در مدار زمین بچرخد و جاذبه‌ای مشابه جاذبه ما را شبیه‌سازی کند.

آموزش ۰ تا ۱۰۰ نرم‌افزار مکسول (Ansys Maxwell)

این شرکت به تازگی از یکی از فناوری‌هایی که به آن در ساخت این سازه بزرگ در فضا کمک می‌کند به نام ربات مونتاژ کننده ساختاری خرپا(Demonstrator Structural Truss Assembly Robot) رونمایی کرده است.
تیم آلاتور(Tim Alatorre)، مدیر ارشد این برنامه می‌گوید: ما در حال آماده‌سازی اولین پرتاب خود هستیم که برای سال ۲۰۲۳ برنامه‌ریزی شده است.
هتل فضایی وویجر به گونه‌ای طراحی شده است که مجلل و راحت باشد. این هتل دارای‌ جاذبه مصنوعی خواهد بود که با چرخش آهسته این سازه ایجاد می‌شود."اوربیتال اسمبلی" قصد دارد نمونه‌ی اولیه ربات مونتاژ کننده ساختاری خرپا('PSTAR') را تا سال ۲۰۲۳ به مدار بفرستد.
این ربات ۵۲ متر "خرپا" را به صورت دایره‌وار در فضا مونتاژ می‌کند تا نمونه‌ی اولیه هتل فضایی وویجر ساخته شود.
خرپا سازه‌ای فلزی با چهارچوبی مثلث دار است که برای ساخت پل و سازه‌های هوا فضا مورد استفاده قرار می‌گیرد.درون این ساختار دایره‌ای چهار ماژول قرار خواهد گرفت. اگر همه‌چیز طبق برنامه‌ پیش برود شرکت "اوربیتال اسمبلی" توانسته برای اولین بار جاذبه‌ای مصنوعی در فضا ایجاد کند.
این شرکت امیدوار است هتل فضایی وویجر تا سال ۲۰۲۷ به بهره‌برداری برسد. در آن زمان به گفته‌ی این شرکت مهمانان به امکاناتی چون باشگاه ورزشی، رستوران، سالن کنسرت و نمایی از زمین دسترسی‌ خواهند داشت.
به گفته‌ی شرکت "اوربیتال اسمبلی" این هتل می‌تواند پذیرای ۴۰۰ مهمان باشد و آژانس‌های فضایی بین‌المللی نیز می‌توانند آزمایش‌هایشان را در جاذبه‌ی مصنوعی به انجام برسانند.این شرکت هزینه‌ی اقامت در هتل را مشخص نکرده است اما واضح است که قیمت آن ارزان نخواهد بود.

ناسا آدمک به ماه می‌فرستند

خبرگزاری یونایتدپرس با انتشار این خبر تاکید کرده که، اعضای «خدمه» ماموریت «آرتمیس ۱» یعنی آدمک ها ، به ناسا کمک می کنند تا قبل از برنامه های این سازمان فضایی برای ارسال فضانوردان به ماه در سال ۲۰۲۳، میزان تابش پرتو، لرزش و تأثیرات ناشی از فرود را در ماه آزمایش کند.

سازمان فضایی آمریکا (ناسا) به منظور آماده‌سازی مقدمات برای انجام ماموریت‌های خدمه‌دار در ماه، سه آدمک به قمر زمین می‌فرستد.

به گزارش ایرنا، مأموریت ناسا به ماه که «آرتمیس ۱» نام دارد برای اواخر سال جاری میلادی برنامه ریزی شده است؛ این ماموریت خدمه انسانی نخواهد داشت ، در عوض این سازمان فضایی در حال آماده سازی سه سرنشین بی جان (آدمک) است تا با کپسول «اریون» به ماه سفر کنند.

خبرگزاری یونایتدپرس با انتشار این خبر تاکید کرده که، اعضای «خدمه» ماموریت «آرتمیس ۱» یعنی آدمک ها ، به ناسا کمک می کنند تا قبل از برنامه های این سازمان فضایی برای ارسال فضانوردان به ماه در سال ۲۰۲۳، میزان تابش پرتو، لرزش و تأثیرات ناشی از فرود را در ماه آزمایش کند.

اشعه فضایی تهدیدی جدی برای سلامت فضانوردان است و می‌تواند عاملی محدودکننده در اجرای ماموریت‌های طولانی مدت به ماه، مریخ و ورای آن باشد.

پس از پایان برنامه های آپولو در سال ۱۹۷۲ ، «آرتمیس۱» اولین ماموریتی خواهد بود که در جریان آن فضانوردان وارد اعماق فضا می شوند. ناسا می گوید که به داده های جدید نیاز است زیرا از انجام آخرین مأموریت ها به ماه که نیم قرن پیش انجام شده است، فناوری ناسا، فضاپیما و درک پزشکی به طور قابل توجهی پیشرفت کرده است.

دو تا از این آدمک ها با موادی برای تقلید استخوان و اندام های انسان طراحی شده اند. این دو مانکن که «زوهار» و «هلگا» نامیده می شوند به بیش از دو هزار تابش سنج مجهز شده اند که به ناسا در درک میزان پرتوهای فضایی که فضانوردان در معرض آن قرار می گیرند، کمک می کنند.

ناسا از زوهار و هلگا به عنوان فانتوم یاد می کند. یکی جلیقه محافظ تابش می پوشد و دیگری نمی پوشد. «مارک بالدوین» مهندس و مدیر برنامه «لاکهید مارتین» ناسا در یک مصاحبه گفت: مانکن سوم یک عروسک پلاستیکی در اندازه انسان است که برای آموزش احیای قلبی ریوی استفاده می شود؛ این مانکن دارای دو تابش سنج و همچنین حسگرهای لرزش است.

بالدوین گفت: ماموریت « آرتمیس I » واقعاً فرصت طلایی برای بدست آوردن تمامی این سنجش ها از طریق مانکن های نشسته بر روی صندلی است. زیرا زمانی که فضانوردان در کپسول هستند واقعا فضای کمتری برای این تجهیزات وجود دارد.

چنین اندازه گیری هایی به متخصصان ناسا کمک می کند تا تجهیزات کپسول «اوریون» را برای سفرهای آتی به ماه تنظیم کنند.

ایلان ماسک ۵ هزار خرس آبی را به فضا فرستاد!

محققان می‌خواهند بدانند آیا نبود گرانش روی روابط همزیگری بین ماهی مرکب و میکروب‌های سودمند تأثیر گذار است یا خیر.

اسپیس ایکس یک محموله باری به وزن ۷۳۰۰ پوند و شامل ۵ هزار خرس آبی و ۱۲۸ ماهی مرکب به ایستگاه فضایی بین المللی برد.

به گزارش فرارو به نقل از سی ان ان، روز گذشته اسپیس ایکس بیست و دومین مأموریت تأمین ذخایر ایستگاه فضایی بین المللی را انجام داد. این کپسول باری بیش از ۷۳۰۰ پوند ذخایر، آزمایش‌های علمی و فناوری را به مدار زمین برده است.

محموله مذکور روز شنبه به ایستگاه فضایی بین المللی می‌رسد. در این محموله علاوه بر ۵ هزار خرس آبی، ۱۲۸ ماهی مرکب کوچک که در تاریکی می‌درخشند نیز وجود دارد.

قرار است آزمایش‌های علمی روی هر دو موجود، از جمله بررسی قدرت تحمل خرس‌های آبی در فضا، انجام شود. همچنین محققان می‌خواهند بدانند آیا نبود گرانش روی روابط همزیگری بین ماهی مرکب و میکروب‌های سودمند تأثیر گذار است یا خیر.

برخی دیگر از آزمایش‌های علمی که همراه این کپسول به فضا فرستاده شده‌اند، عبارتند از یک دستگاه اولتراساوند همراه، یک بازوی رباتیک که با استفاده از واقعیت مجازی کار می‌کند، بررسی سنگ‌های کلیه در فضا، مطالعه میکروبوم دهانی و غیره.

تعداد زیادی از آزمایش‌های ارسالی به فضا به دانشجویان تعلق دارد.

علاوه بر آنچه گفته شد، در این کپسول پنل‌های خورشیدی جدیدی نیز وجود دارد که سطح انرژی موجود در ایستگاه فضایی بین المللی را ارتقا دهد.