این فناوری که توسط تیمی به سرپرستی پروفسور جوزف چانگ توسعه داده شده، از موادی همچون نانوذرات نقره، کربن و پلاستیک‌ها استفاده می‌کند تا با قرار دادن لایه‌ای از این مواد روی کاغذ، پلاستیک یا فویل آلومینیوم به عنوان بستهبندی مواد غذایی، مداری چاپی را در اختیار کاربران بگذارد.
این پژوهشگران توانستند مداری کامل شامل مقاومت‌ها، ترانزیستورها و خازن‌ها را برای ساخت یک مبدل دیجیتال به آنالوگ و یک تگ RFID بسازند. به گفته‌ی چانگ این مدارهای می‌توانند در زمان یک دقیقه و با قیمتی چند سنتی چاپ شوند و البته این سامانه قابلیت تولید به صورت انبوه را نیز داراست. هم چنین این فرایند کاملا زیست محیطی است و هیچ ماده‌ی شیمیایی سمی یا اکسنده‌ای در آن به کار نرفته است.
این پژوهش هم اکنون در حال توسعه به منظور تجاری سازی و عرضه انبوه به بازار است. به نظر شما فناوری الکترونیک چاپی تا چه اندازه در آینده‌ی ما نقش خواهد داشت؟
