واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار»     (HT-CSURE)

واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار» (HT-CSURE)

Hooshyar-Tavandar Common Subsidiary Unit for Research & Engineering
واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار»     (HT-CSURE)

واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار» (HT-CSURE)

Hooshyar-Tavandar Common Subsidiary Unit for Research & Engineering

دارویی که سیستم ایمنی سالمندان را جوان می کند

محققان در آزمایش این دارو بر روی موش ها متوجه تاثیر چشمگیر آن در افزایش قدرت سیستم ایمنی بدن موش ها شدند و اکنون این دارو را به عنوان یک درمان بالقوه برای انسان ها به ثبت رسانده اند.
محققان انگلیسی دارویی ابداع کرده اند که می تواند سیستم ایمنی یک بیمار 90 ساله را به اندازه سیستم ایمنی فردی که در دهه 20 سالگی بسر می برد، جوان کند.

به گزارش ایرنا از هلث، محققان دانشگاه «آکسفورد» انگلیس می گویند: این دارو که «اسپرمیدین» (spermidine) نامیده می شود، توانایی سیستم ایمنی افراد مسن را برای مبارزه با آنفلوانزا و سایر ویروس ها به طرز چشمگیری افزایش می دهد.

درصورتی که این دارو در آزمایش های بالینی عملکرد خوبی داشته باشد می تواند به مقدار زیادی مشکل بهداشت عمومی را برطرف سازد.

آنفلوانزا هر ساله پنج هزار نفر را در انگلیس به کام مرگ می کشاند که بیشتر آنها را افراد مسن و افراد مبتلا به بیماری های تنفسی تشکیل می دهد.

بخشی از این مشکل به این دلیل است که افراد مسن به خوبی جوان ها نسبت به واکسن، واکنش نشان نمی دهند.

این دارو که به تازگی ابداع شده است این پتانسیل را دارد که قدرت واکسن های آنفلوانزا را افزایش و خطر ابتلای افراد مسن را به ویروس های شایع به اندازه زیادی کاهش دهد.

محققان در آزمایش این دارو بر روی موش ها متوجه تاثیر چشمگیر آن در افزایش قدرت سیستم ایمنی بدن موش ها شدند و اکنون این دارو را به عنوان یک درمان بالقوه برای انسان ها به ثبت رسانده اند.

این دارو را می توان با واکسن های موجود ترکیب کرد یا جداگانه به صورت تزریق یا قرص استفاده کرد.

این تحقیق که در مجله eLife منتشر شده است نشان داد که این دارو با ذخیره شدن در حافظه داخلی سیستم ایمنی، آن را قادر می سازد که واکنش قدرتمندتری نسبت به واکسن ها نشان دهد.

آزمایش های انجام شده بر روی موش ها نشان داد که این دارو می تواند واکنش های سیستم ایمنی بدن موش ها را در برابر ویروس آنفلوانزا و سیتومگالوویروس که یک عفونت شایع است و موجب بروز مشکلات بینایی و ذات الریه می شود، افزایش دهد.

محققان تصور می کنند که این دارو می تواند در آینده با طیف وسیعتری از ویروس ها مبارزه کند.

ساخت روبات کوچکی که با شنا کردن در خون می‌تواند آغاز تحول پزشکی باشد

نویسنده: مسعود آموزگار جمعه, 16 آبان 1393 ساعت 21:45 اندازه قلم  چاپ
میکرو اسکالوپ روباتیک
میکرو اسکالوپ روباتیک

اکنون سال‌ها از آغاز تلاش دانشمندان برای تولید و توسعه‌ی ربات‌های میکروسکوپی می‌گذرد؛ ربات‌هایی که بتوانند درون مایعات و رگ‌های خونی بدن انسان شنا کرده و به ترمیم سلول‌های آسیب دیده یا رساندن دارو به آن‌ها بپردازند. حال یک گروه آلمانی مدعی دستیابی به طراحی مناسب چنین ربات‌هایی شده است.



 محققان و دانشمندان انستیتو Max Planck در آلمان ادعا می‌کنند که به طراحی نهایی و مناسب ربات‌های میکروسکوپی در شمایل یک حلزون اسکالوپ دست یافته‌اند که به حدی کوچک هستند که مشاهده‌ی آن‌ها با چشم غیرمسلح دشوار است. این میکرو اسکالوپ‌های روباتیک برای شنا کردن درون خون یا مایع چشمی و سایر مایعات درون بدن، به حرکت‌های رو به جلو و عقب متکی هستند. این محققان معتقد هستند که تقلید از شیوه‌ی شنای اسکالوپ‌های واقعی به چند دلیل در چنین روباتی منطقی خواهد بود.

ncomms6119-f1

اول از همه آنکه، حرکت رو به جلو و عقب از نظر قوانین فیزیکی بهترین شیوه‌ی حرکت در مایعات محسوب می‌شود؛ خصوصا در مواردی که مجرای این مایعات می‌تواند وابسته به شرایط تغییر حجم داده، نازک یا ضخیم شده یا با تغییر غلظت روبرو شود. همانطور که احتمالا حدس زده‌اید، مایعات بدن ما بر خلاف آب که قادر به حفظ وضعیت ثابت خود است، نمونه‌ی بسیار خوبی از حالت یاد شده هستند. دلیل دوم از این قرار است که این میکرواسکالوپ‌ها برای حرکت به این شیوه نیاز به نیروی زیادی نخواهند داشت. در چنین حالتی این روبات‌ها نیازی به باتری یا حتی موتور محرک ندارند و انرژی تامین شده توسط میدان مغناطیسی خارجی برای انجام عملکرد آن‌ها کفایت می‌کند.

بر اساس گفته‌ی این محققان، آن‌ها در این مرحله هنوز هدف مشخص و واحدی برای اسکالوپ‌های کوچک خود تعیین نکرده‌اند و در حقیقت امیدوار هستند که اقدامات آن‌ها بعنوان یک طرح مرجع برای سایر تیم‌های تحقیقاتی و شرکت‌هایی که در زمینه‌ی توسعه‌ی تکنولوژی‌های نوین پزشکی فعالیت دارند مورد استفاده قرار گیرد. 

دانلود ویدیو

در صورتی که مایل هستید با اصطلاحات علمی و توصیفات بیشتر در خصوص این پروژه‌ی میکرو روباتیک آشنا شوید، لازم است به صفحه‌ی این پروژه در نشریه‌ی Nature مراجعه کنید؛ نشریه‌ای که به تازگی نتایج تحقیقات را به چاپ رسانده است.

پروتئین های گیاهی ماده ای نامزد برای ساخت فرآورده مناسب احتمالی برای جایگزین خون

پژوهش های محققان دانشگاه لوند سوئد نشان می دهد که پروتئین موجود در چغندر قند، یک جایگزین مناسب برای خون است و می تواند برای مقابله با کمبود خون مورد استفاده قرار گیرد.
پژوهش های محققان دانشگاه لوند سوئد نشان می دهد که پروتئین موجود در چغندر قند، یک جایگزین مناسب برای خون است و می تواند برای مقابله با کمبود خون مورد استفاده قرار گیرد.
به گزارش ایرنا از رویترز، هموگلوبین پروتئینی است که نقش انتقال اکسیژن از ریه به بافت های بدن را به عهده دارد. تحقیقات نشان می دهد که پروتئین های موجود در خون و گیاه بسیار به هم شبیه هستند و می توان پروتئین های گیاهی را به گونه ای فرآوری کرد که بافت های مختلف انسان آن را بپذیرد. این فرآیند حدود 3 سال به طول می انجامد.
این تحقیقات نشان می دهد که هموگلوبین موجود در گیاهان 50 تا 60 درصد مشابه هموگلوبین موجود در خون؛ ولی از آن قویتر است.
در ادامه تحقیقات آمده است که هموگلوبین گیاهی، به نسخه موجود در مغز انسان بسیار شبیه است و ساختار و عملکردی مشابه دارد. قرار است گام بعدی آزمایش، استفاده از هموگلوبین گیاه در بافت خوکچه هندی و پس از آن انسان باشد که حداقل به 3 سال زمان نیاز دارد
محققان معتقدند که استفاده از پروتئین گیاهی به جای خون در بافت های بدن، چشم اندازی بلند مدت و هیجان انگیز است.
نتایج این تحقیقات در شماره اخیر نشریه journal Plant & Cell Physiology منتشر شده است.

همگام با پیشروان: دنیای پساانسان واقعیتی فراروی آدمی

نویسنده: ‫کاوه جهان آرای‬‎ شنبه, 10 آبان 1393 ساعت 20:30 نظر (12)
همگام با پیشروان: دنیای پساانسان واقعیتی فراروی آدمی

هیو هر یک مهندس، زیست فیزیک شناس و البته یک صخره نورد ماهر است که در مدیالب MIT در کنار آقای نگروپونته که پیش از این با ایشان آشنا شده اید در حال شکل دادن به آینده ی فناوری است. ویژگی منحصربفردی که ایشان را از افراد دیگر متمایز می‌کند این است که ایشان با وجود معلول بودن از ناحیه‌ی دو پا نه تنها توانسته بر تمامی مشکلات ناشی از معلولیت فائق آید بلکه در برخی از موارد برتری‌هایی هم نسبت به انسان‌های معمولی در خود ایجاد کرده است! در ادامه با ما همراه باشید.



حتما تاکنون در مورد دونده‌ی معلولی که با استفاده از پای مصنوعی خود در مسابقات دو میدانی بر حریفان کاملا سالم خود برتری پیدا کرده شنیده یا خوانده اید. هرچند پای مصنوعی که آن دونده استفاده می‌کرد در مسابقات دومیدانی بسیار کارا بودند، اما در دنیای واقعی بیشتر ما به دنبال دستیابی به اندام‌های مصنوعی هستیم که ضمن ارائه‌ی عملکرد مطلوب از ظاهر زیبا و ویژگی‌های منحصر بفردی نیز برخوردار باشند. مطمئنا انجام حرکات پیچیده همچون رقصیدن با اندام‌های مصنوعی که تاکنون دیده ایم بسیار مشکل و بعضا ناممکن می‌نماید اما این بار آقای هر ما را با اندامی آشنا می‌کند که بسیار طبیعی عمل کرده و می‌تواند در مواردی حتی بهتر از یک جفت پای طبیعی عمل کند. ویدیوی زیر را از دست ندهید.

دانلود ویدیو

لطفا پیشنهادها و انتقادهای خود را برای هرچه بهتر شدن بخش جدید "همگام با پیشروان" در بخش نظرات یا ایمیل شخصی بنده بیان کنید

سرچشمه جوانی" بدن می تواند به مغز دروغ بگوید

سرچشمه جوانی" بدن می تواند به مغز دروغ بگوید (از topinearth)

در مورد سرچشمه جوانی، محقق اسپانیایی Juan Ponce de León بهترین جستجو را انجام داده است. به طور خاص تر، او باید به منطقه ای از مغز به نام هیپوتالاموس توجه می کرد. اما سرانجام این تحقیقات در کالج آلبرت اینیشتین در دانشگاه پزشکی یشیوا نیویورک، بر روی یک موش انجام شد. آنها دریافتند که هیپوتالاموس بسیاری از جنبه های پیری را کنترل می کند، باز کردن این عامل بالقوه، موجب کم کردن روند پیری، به وسیله تغییر مسیرهای سیگنال در بخشی از مغز است.

هیپوتالاموس در مغز انسانها، تقریبا به اندازه یک بادام است و مسئول انجام عملکردهای متعددی از جمله رشد، تولید مثل، تکامل و برخی از فرایندهای متابولیک می باشد و درست در بالای مویرگ های مغز واقع شده و در مغز همه مهره داران موجود است.

کار قبلی که توسط دکتر فیلسوف، دانگ شنگ کای، استاد فارماکولوژی مولکولی در کالج آلبرت اینشتین و همکارانش انجام شد، نشان می دهد که تغییرات التهابی در هیپوتالاموس، می تواند به ترکیب های مختلف مرتبط با سندرم متابولیک منجر شود، ترکیبی از اختلالات پزشکی که خطر بیماری های قلبی عروقی و دیابت را افزایش می دهد.

این مسئله موجب می شود دکتر Cai پی ببرد که هیپوتالاموس نیز ممکن است نقش کلیدی در پیری داشته باشد و این گونه شد که او مطالعاتی را درباره ی التهاب هیپوتالاموس، با تمرکز بر یک مجموعه پروتئینی به نام NF-kB (عامل هسته ای تقویت کننده ی زنجیره ای نور کاپا از سلولهای فعال شده B) شروع کرد. این مجموعه ی پروتئینی، نقش مهمی در واکنش های سلولی، تولید مولکول های کوچک مورد استفاده برای علامت دهی سلولی به نام سیتوکین ها و بقای سلول ها دارد.

دکتر Cai و تیمش نشان دادند که فعال شدن مسیر NF-kB در هیپوتالاموس موش موجب می شود که آنها به خاطر یک کاهش در سطحِ هورمون آزادکننده ی گنادوتروپین (محرک تخمک گذاری GnRH)، سریع تر از حد معمول پیر شوند. این هورمون در هیپوتالاموس ساخته شده و به داخل خون می رود که معمولا مرتبط با تولید مثل است.

او در این مورد گفت: “ این موش، کاهشی را در قدرت عضلانی و اندازه، در ضخامت پوست و در توانایی هایش در یادگیری –که همه مشخصه های پیری است- نشان داد. فعال کردن این مسیر، پیری سیستمیک را گسترش داد که طول عمر را کوتاه می کند. ”

در مقابل، با مسدود کردن مسیر NF-kB در موش، روند پیری کند شده بود و طول عمر متوسط آنها حدود 20 درصد در مقایسه با گروه کنترل، افزایش یافته بود.

محققان همچنین دریافتند که تزریق GnRH به بخشی از هیپوتالاموس شناخته شده به عنوان بطن هیپوتالاموس موش های میانسال، از سن مرتبط با اختلال نوروژن ها محافظت کرده بود. به عبارت دیگر، موش مسن، بهتر قادر به ایجاد سلول های عصبی جدید بود. در موش هایی که تزریق روزانه ی هورمون آزاد کننده گنادوتروپین (GnRH) را برای مدت طولانی دریافت کردند، دیده شده که روند پیریشان کاهش یافته است و محققان این نظریه را نتیجه نوروژن ها می دانند.

دکتر Cai بر این باور است که این یافته ها، دو استراتژی بالقوه را برای درمان بیماری های وابسته به سن و افزایش طول عمر ارائه می دهند -- بازداشتن هیپوتالاموس از ایجاد التهاب و استفاده از درمان با هورمون آزاد کننده ی گنادوتروپین (GnRH) برای افزایش نوروژن ها.

این فناوری برای صدور مجوز در دسترس بوده و در یک مقاله در ژورنال طبیعت، به جزئیات آن پرداخته شده است.

منبع : gizmag