سازمان فضایی آمریکا، ناسا، قصد دارد در اقدامی بیسابقه یک هلیکوپتر (بالگرد) را در جو مریخ به پرواز درآورد.
به گزارش یورونیوز؛ بر روی این هلیکوپتر کوچک که نبوغ (Ingenuity) نام دارد شش سال کار شده است و قرار است در ۲۰ ژوئیه امسال به همراه جدیدترین کاوشگر محصول ناسا به نام «پشتکار» (Perseverance) به مریخ اعزام شود.
پرواز در سطح مریخ به لحاظ تکنیکی با پرواز روی سطح زمین متفاوت است و به دلیل دشواریهای موجود تا کنون امکان پذیر نبوده است.
اتمسفر مریخ حدود صد برابر از اتمفسر زمین رقیق تر است و جاذبه نیز یک سوم چیزی است که روی کره زمین احساس می شود. هرچند این جاذبه کم به هلیکوپتر کمک می کند آسان تر از سطح مریخ بلند شود، اما در مقایسه با زمین رقت هوا به گونهای است که انگار هلیکوپتر وارد ارتفاع ۳۰ هزار متری از زمین شده است. هیچ هلیکوپتری در سطح زمین تا کنون نتوانسته است در چنین ارتفاعی پرواز کند.
این ارتفاع از اوج ارتفاعی که جتهای جنگنده می توانند بگیرند دو برابر بیشتر است. به همین علت دانشمندان ناسا مجبور شده اند طراحی تیغههای پرواز هلیکوپتر را به طور کامل عوض کنند و در مهندسی آن تغییرات ویژه ای بدهند.
جیم بریدنستاین، مدیر ناسا، دربار این پروژه می گوید: «بگذارید به شما بگویم چیزی که بیشتر از همه چیز برای من به عنوان مدیر ناسا هیجان انگیز است این است که آماده می شوم تا پرواز یک هلیکوپتر را در یک جهان جدید تماشا کنم.»
هلیکوپتر «نبوغ» ۴ کیلوگرم وزن دارد و بدنه آن به اندازه یک توپ تنیس است، در حالی که طول آن با چهار عدد پایه به حدود ۵۰ سانتی متر می رسد. قرار است دو ماه پس از فرود کاوشگر «پشتکار» بر سطح مریخ در ماه فوریه سال آینده، ماموریت هلیکوپتر «نبوغ» آغاز شود.
برای این کار نخست کاوشگر «پشتکار» زمینی مسطح می یابد تا هلیکوپتر بتواند از آنجا بلند شود. دانشمندان ناسا می گویند اگر همه چیز طبق برنامه پیش برود، هلیکوپتر با شارژ باطریها و اوج گیری به ارتفاع ۵ متر می تواند یک دقیقه و نیم پرواز کند و ۱۵۰ متر را بپیماید.
تا سال ۱۹۹۷ تنها کاوشگرهایی به مریخ فرستاده می شدند که در حرکت از جای خود ناتوان بودند. اعزام رباتهای متحرک در این سال که توانایی پیمودن سطح مریخ را داشتند انقلابی در اکتشاف فضا بود.
آزادی حرکت بر سطح مریخ، که با دو کاوشگر «روح» و «فرصت» به اوج خود رسید، دانشمندان را قادر ساخت به اطلاعات محیطی بیشتری از سطح مریخ دست یابند و دانش خود را از وضعیت این سیاره گسترده تر کنند. اکنون دانشمندان امیدوارند با هلیکوپتر «نبوغ» دامنه اطلاعات خود را از سطح مریخ بیشتر کنند و بتوانند عکس هایی هوایی از این سیاره بگیرند.
خانم میمی آنگ، مدیر پروژه در آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا، که از سال ۲۰۱۴ به تیم مدیریت این پروژه اضافه شده است می گوید به پرواز درآوردن این وسیله در اتمسفر مریخ چیزی است که در حدود ۲۰ سال پیش قابل تصور نبود و عملی شدن آن مدیون پیشرفت ریاضیات است.
وی می افزاید مینیاتوری شدن قطعات الکترونیکی، افزایش توان باتریهای خورشیدی و ابزارهایی که بتوانند روی چنین ابزار سبکی سوار شوند رویای پرواز در سطح کرات دیگر را به حقیقت بدل کرده است.
بزرگترین هواپیمای الکتریکی جهان برای نخستین بار به طور آزمایشی ۳۰ دقیقه پرواز کرد.
به گزارش مهر به نقل از دیلی میل، بزرگترین هواپیمای الکتریکی جهان روز گذشته برای نخستین بار بیش از ۳۰ دقیقه بر فراز ایالت واشنگتن پرواز کرد.
magniX سازنده این هواپیما به نام eCaravan با ظرفیت ۹ نفر است. برای توسعه آن محققان هواپیمای Grand Caravan (یکی از پرمصرفترین هواپیماهای طیف متوسط) را بازسازی کردند و موتور الکتریکی ۷۵۰ واتی به آن افزودند.
در این پرواز آزمایشی هواپیما پس از برخاستن از زمین به ارتفاع ۲۵۰۰ فوتی رفت و سپس ارتفاع خود را به هزار فوت کاهش داد. در مرحله بعد هواپیمای مذکور ۲۵ دقیقه بالای فرودگاه پرواز کرد.
به گفته ناظران سروصدای این هواپیما بسیار کم است. شرکت سازنده امیدوار است تا نسخه تجاری آن را طی سال آینده آماده کند.
یک شرکت هلندی نوعی پهپاد تولید کرده که میتواند تا ۲۰ کیلوگرم بار را حمل کند.
به گزارش ایسنا و به نقل از نیواطلس، شرکت هلندی "Acecore Technologies" یک هگزاکوپتر به نام "نوآ"(Noa) تولید کرده که میتواند تا ۲۰ کیلوگرم وزن را بلند کند.
این هگزاکوپتر دارای شش پروانه ۲۸ اینچی(۷۱۱ میلیمتر) است که با فیبر کربن تقویت شده و اسکلت آن کربنی است.
برای محافظت این پهپاد از باران شش موتور آن به طرز وارونه جایگذاری شدهاند.
در نتیجه، نوآ میتواند زیر بارشهایی که باعث جمع شدن ۹ میلیمتر آب در ساعت میشود نیز پرواز کند. به علاوه، بازوهای پروانه تو خالی آن برای تسهیل عبور جریان خنک در سراسر پهپاد طراحی شدهاند.
این سیستم باعث میشود "نوآ" در دمای ۵۰ درجه سانتیگراد هم قابل استفاده باقی بماند.
بازوها و پایههای پهپاد میتواند برای حملونقل با دست جدا شود.
مجموعا چهار بسته باتری لیتیومی قابل شارژ در پهپاد به کار گرفته شده و سازندگان آن مدعی شدند که این پهپاد میتواند بدون بار تا یک ساعت پرواز کند.
این زمان هنگامی که پهپاد باری مانند یک دوربین حمل میکند، به ۴۰ دقیقه کاهش پیدا میکند.
اگر تجهیزات فیلمبرداری ۱۲ کیلوگرمی به پهپاد متصل شده باشد، زمان طی مسافت توسط آن به ۲۵ دقیقه میرسد.
تولیدکنندگان فیلم، نقشه برداران زمین، بازرسان برق و سایر افراد میتوانند نوآ را سفارش دهند.
وزارت دفاع آمریکا امروز (دوشنبه) ویدئوهایی از اشیای پرنده ناشناس (یوفو) منتشر کرد که مربوط به سالهای ۲۰۰۴ و ۲۰۱۵ است.
به گزارش ایسنا، وزارت دفاع آمریکا با انتشار سه ویدئو از اشیای پرنده ناشناس، بیانیهای در این باره صادر کرد. در بیانیه پنتاگون که در پایگاه اینترنتی وزارت دفاع آمریکا منتشر شد، آمده است: وزارت دفاع اجازه انتشار سه ویدئو خارج از طبقهبندی نیروی دریایی را صادر کرده است که یکی از این ویدئوها مربوط به نوامبر ۲۰۰۴ و دو ویدئوی دیگر مربوط به ژانویه ۲۰۱۵ است.
این ویدئوها پس از انتشار بدون مجوز در سالهای ۲۰۰۷ و ۲۰۱۷ در دسترس عموم بوده است.
نیروی دریایی آمریکا پیشتر اذعان کرده که ویدئوهای پخش شده در فضای عمومی، متعلق به نیروی دریایی بوده است.
پنتاگون اعلام کرد، پس از بررسی کامل، وزارت دفاع آمریکا تصمیم گرفته است که اجازه انتشار این ویدئوهای خارج از طبقهبندی را بدهد؛ ویدئوهایی که افشاکننده توانمندی یا سامانه حساسی نیست و تأثیری روی هر گونه بررسی متعاقب روی این پدیدههای هوایی ناشناس ندارد.
وزارت دفاع آمریکا اعلام کرد که این ویدئوها را به منظور رفع ابهام در افکار عمومی منتشر میکند.
بر اساس اعلام پنتاگون، پدیدههای هوایی رصد شده در این ویدئوها به عنوان «ناشناخته» طبقهبندی شدهاند.
ناسا قصد دارد چالش بزرگی را برای حمل و نقل هوایی در فضای شهری آغاز کند که شرکتهای بسیاری در آن با یکدیگر همکاری میکنند.
به گزارش ایسنا و به نقل از تککرانچ، ناسا قصد دارد به همراه تعدادی از شرکتها و استارتاپها، برای تغییر حمل و نقل در فضاهای شهری و راهاندازی حمل و نقل هوایی، چالشی را آغاز کند.
به گفته ناسا، این سیستم حمل و نقل هوایی شهری میتواند به انتقال بستههای پستی، خدمات پزشکی و انتقال مسافران به صورت هوایی کمک کند.
این چالش بزرگ، شرکتها را گرد هم میآورد تا فناوریهای جدیدی را برای حمل و نقل و مدیریت هوایی ابداع کنند.
"رابرت پیرس"(Robert Pearce)، از مدیران حوزه هوانوردی ناسا گفت: ما در این چالش گردهم میآییم تا بتوانیم وسایل نقلیه کوچک و خودران را برای خدمات گوناگون در سراسر شهرها فراهم کنیم.
ایده اصلی چالش این است که شرکتها با یکدیگر به همکاری بپردازند و روزنهای برای سازمانها باز شود تا بتوانند فناوریها را به حمل و نقل هوایی وارد کنند و آنها را به تولید انبوه برسانند.
امضای توافقنامهها، نخستین گام مهم این روند چند مرحلهای است که در سال ۲۰۲۲ به اتمام خواهد رسیدـ نخستین آزمایشهای فنی نیز در سال جاری انجام خواهند شد.
همکاری در این چالش، سه مرحله را در بر میگیرد:
* آزمایش پرواز: شرکتها در این مرحله، وسایل نقلیهای را برای پرواز کردن ارائه میدهند.
* شبیهسازی هوافضایی: شرکتها در این مرحله، خدمات مدیریت ترافیک را در شبیهسازیهایی که توسط ناسا برای حمل و نقل شهری ارائه شده، آزمایش میکنند.
* تبادل اطلاعات سازندگان وسایل نقلیه: شرکتها در این مرحله، به همکاری نزدیکتر با ناسا میپردازند تا ناسا آنها را برای پروازهای احتمالی که در چالش سال ۲۰۲۲ صورت میگیرند، آماده کند.