رئیس سازمان هواشناسی کشور با اشاره به تغییر اقلیم زمین گفت: روند گرمایش فعلی زمین در ۱۰ هزار سال گذشته بیسابقه است و میانگین افزایش دمای کشور ما با سرعتی دو برابر روند جهانی پیش میرود.
به گزارش ایسنا سحر تاجبخش مسلمان درباره تغییرات اقلیم در کره زمین و آثار آن برای ایران گفت: اقلیم زمین در حال تغییر است و احتمالا این تغییرات در طول قرن جاری و بعد از آن ادامه خواهد یافت اما درچند دهه آینده، میزان تغییرات اقلیمی به میزان انتشار جهانی گازهای گلخانهای و عدم قطعیت حساسیت اقلیم زمین نسبت به انتشار این گازها بستگی دارد.
رئیس سازمان هواشناسی در ادامه اظهار کرد: با کاهش قابل توجه انتشار گازهای گلخانهای، دمای سالانه میانگین جهانی میتواند به دو درجه سانتیگراد یا کمتر محدود شود، با این حال بدون کاهش قابل توجه انتشارگازهای گلخانهای، افزایش دمای سالانه میانگین جهانی نسبت به دوران قبل از صنعتی شدن (۱۸۵۰-۱۹۰۰) تا پایان این قرن میتواند به بیش از ۵ درجه سلسیوس برسد.
تاجبخش افزود: نسبت به سرعت تغییرات طبیعی اقلیم که در طول تاریخ زمین اتفاق افتاده است، اقلیم جهانی با سرعت بیشتری در حال تغییر است و گرمایش فعلی با سرعتی رخ میدهد که در ۱۰ هزار سال گذشته زمین سابقه نداشته است.
معاون وزیر راه و شهرسازی در ادامه گفت: طبق گزارش هیات بینالدول تغییر اقلیم (IPCC)، از زمانی که ارزیابیهای علمی منظم در دهه ۱۹۷۰ آغاز شد، تأثیر فعالیت انسان بر گرمایش سامانه اقلیم از وضعیت نظری به واقعیت تبدیل شده است.
وی افزود: اطلاعات علمی کسب شده از منابع طبیعی مانند هستههای یخ، سنگها و حلقه درختان و اطلاعات حاصل از تجهیزات جدید مانند ماهوارهها و ادوات سنجشی جملهگی حاکی از اقلیم در حال تغییر است.
تاجبخش به گزارش سازمان جهانی هواشناسی درباره وضعیت دمای میانگین آسیا براساس شش مدل مختلف و با استفاده از دادههای باز تحلیل و دیدبانی اشاره کرد و گفت: بر اساس این گزارش، سرعت گرمایش اقلیم زمین از دهه ۷۰ به بعد افزایشی بوده است.
رئیس سازمان هواشناسی در ادامه اظهار کرد: در ایران؛ کشوری که شمال و جنوب آن به ترتیب در عرضهای میانی و جنب حارهای قرار دارد، تغییرات اقلیمی بیش از میانگین تغییرات جهانی است.
وی افزود: دمای میانگین کشور در پنج دهه گذشته و با استفاده از درونیابی دادههای دیدبانی ایستگاههای هواشناسی معرف افزایش دمای دههای تقریباً با شیب ۰.۴ درجه سلسیوس است که حدود دو برابر آهنگ افزایش جهانی است و بیانگر گرمایش محیط و تغییر اقلیم کشور با سرعت بیش از میانگین جهانی است.
تاجبخش درباره میزان بارندگیهای کشور در این شرایط توضیح داد: الگوهای بارش تجمعی سالانه کشور نشان از روند کاهشی در پنج دهه گذشته داشته است. میانگین بارش تجمعی سالانه در دهههای ۱۹۷۳-۱۹۸۲ و ۲۰۱۳-۲۰۲۲ به ترتیب حدود ۲۵۰ و ۲۰۰ میلیمتر بود، که روند کاهشی و تفاوت ۵۰ میلیمتری بین دهه اول و پنجم را نشان میدهند.
به گفته معاون وزیر راه و شهرسازی، این اطلاعات با استفاده از دادههای دیدبانی ایستگاههای سازمان هواشناسی کشور و دادههای بارانسنجی وزارت نیرو تهیه شده است.
رئیس سازمان هواشناسی ادامه داد: از سوی دیگر افزایش روند دما موجب تبخیر سریعتر آب و کاهش فرصت ترمیم منابع آب زیرزمینی میشود. رشد تبخیر در پنج دهه گذشته کشور نشان دهنده افزایش توان تبخیر و تشدید تبخیر آب دریاچهها و سدها است که تاثیر مخرب بر منابع آب در دسترس از جمله در حوزه نوشیدن (شرب) و کشاورزی دارد.
تاجبخش به خشک شدن دریاچههای کشور طی دهههای گذشته اشاره کرد و گفت: در دهههای اخیر دریاچهها در سراسر کشور با روند خشک شدن مواجه و تعدادی نیز خشک شدهاند، مانند دریاچه ارومیه در شمال غرب که بخش اعظمی از سطح آب خود را از دست داده است.
وی افزود: افزایش توان تبخیر همراه با فعالیتهای مخرب انسانی، سهم قابل توجهی در عواقب محیطی ناخواسته در کشور داشته است.
رئیس سازمان هواشناسی خاطرنشان کرد: شاخص استاندارد شده بارش و تبخیر (SPEI) و تغییرات آن در سه دهه گذشته (۱۹۹۳-۲۰۲۲) به عنوان یکی از شاخصهای استاندارد برآورد خشکسالی در کشور با در نظر گرفتن هر دو عامل دما و بارش نشان میدهد که فراوانی و شدت خشکسالیها در کشور طی دهههای اخیر روند صعودی داشته است.
به گزارش پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی تاجبخش در پایان گفت: روند خسارتهای وارد شده کشاورزی، نتایج حاصل از شاخصهای خشکسالی هواشناسی مانند SPEI را تأیید میکند بنابراین طی ۳۰ سال گذشته روند افزایش دما، کاهش بارش، افزایش تبخیر و افزایش خشکسالی در کشور به علت تغییرات اقلیمی رخ داده که متاسفانه تبعات زیست محیطی و اقتصادی – اجتماعی جبران ناپذیری را به همراه داشته است و عدم مدیریت منابع موجود به همراه ادامه این روند در کشور، علاوه بر افزایش آسیبپذیری جوامع و زیرساختها در برابر بلایای جوی و اقلیمی هزینههای بسیار سنگینی بر کشور تحمیل میکند.
عصر ایران - مرکز سازه ها و کامپوزیت های پیشرفته (Advanced Structures and Composites Center) دانشگاه مین رهبری ساخت بایوهوم3D (BioHome3D) در ارونو، مین را برعهده داشته است. این نخستین خانه چاپ سه بعدی شده جهان است که به طور کامل از مواد زیستی مانند آرد چوب، یا خاک اره ریز در ترکیب با چسبی از جنس ذرت ساخته شده است.
این نمونه اولیه مسکونی 600 فوت مربعی (56 متر مربع) دارای کف ها، دیوارها، و سقف های چاپ سه بعدی شده از الیاف چوب و رزین های زیستی است. این خانه به طور کامل قابل بازیافت بوده و به خوبی عایق شده است.
با قدم گذاشتن به داخل خانه بایوهوم3دی، از همان ابتدا حسی گرم به صاحبان خانه خوش آمد می گوید. چوب چاپ سه بعدی شده دیوارها و سقف ها را به هم پیوند داده و یک منحنی شیبدار را شکل داده است. یک اتاق نشیمن، آشپزخانه، اتاق خواب و یک فضای کاری اختصاصی که در قسمت خواب مشترک است در این خانه وجود دارند. تعداد پنجره ها ممکن است زیاد نباشد، اما نورپردازی داخلی می تواند آن را جبران کند.
خانه بایوهوم3دی روی شالوده ای خارج از مرکز سازه ها و کامپوزیت های پیشرفته دانشگاه مین قرار دارد و به حسگرهای نظارت بر شرایط گرمایی، محیطی و ساختاری برای بررسی این که چه عملکردی در شرایط آب و هوایی سرد و منجمد ارائه می کند، مجهز شده است.
داده های جمع آوری شده می تواند به پژوهشگران در اصلاح طراحی و مواد کمک کند تا امکان تولید خانه هایی در آینده فراهم شود که توانایی سازگاری با تغییرات آب و هوایی را دارند. بایوهوم3دی می تواند به عنوان یک راهحل بالقوه برای بحران در حال رشد مسکن و کمبود نیروی کار در نظر گرفته شود.
بایوهوم3دی می تواند مسائل مرتبط با کمبود نیروی کار و زنجیره تامین که موجب هزینه های بالا و محدود شدن عرضه مسکن ارزان قیمت می شوند را کاهش دهد. همچنین، امکان ارائه برنامه تحویل سریعتر با استفاده از فناوری و مواد بکار گرفته شده در این خانه وجود دارد.
با استفاده از مواد اولیه فراوان، تجدیدپذیر و محلی و بکارگیری فرایندهای پیشرفته تولید و توسعه مواد، امکان ساخت خانه هایی کم هزینه که برای افراد کم درآمد قابل خریداری هستند، فراهم می شود. این در شرایطی است که می توان این خانه ها را هماهنگ با نیازها و خواسته های مالک شکل داد.