ژاپن؛ آوارگی بی‌خانمان‌های کافی‌نتی به دلیل کرونا

اجاره یک آپارتمان در ژاپن موانع اداری دشواری دارد و با پرداخت رهن‌های سنگین ممکن است. بنابراین کافی‌نت‌های 24 ساعته گزینه مناسبی برای قشر فقیر و پنهان این کشور محسوب می‌شود.

با شدت گرفتن شیوع بیماری کرونا در ژاپن هزاران بی‌خانمان بیشتر از قبل در معرض خطر این بیماری قرار می‌گیرند و می‌توانند به یکی از عوامل مهم گسترش ویروس تبدیل شوند.

خبرگزاری فرانسه در گزارشی به وضعیت "بی‌خانمان‌های پناهنده به کافی‌نت‌ها" در ژاپن پرداخته و از شرایط آنها می‌گوید.

به گزارش عصر ایران، وضعیت هزاران "بی‌خانمان" در ژاپن با شروع و ادامه کرونا بدتر شده است زیرا بسیاری از آنها در فروشگاه‌های 24 ساعته‌ کتاب‌های کمیک و کافی‌نت زندگی می‌کردند. اما در حال حاضر این مراکز به طور ناگهانی تعطیل شده و بی‌خانمان‌ها و مهاجرانِ بدونِ مجوز تنها پناهگاه امن خود را از دست داده‌اند.

این کافی‌نت‌ها که در ژاپن با نام "مانگا" شناخته می‌شوند، برای اقامت شبانه به مشتریان خود مبل راحت، کامپیوتر، مجلات سرگرم‌کننده کمیک، نوشیدنی غیرالکلی و امکان یک دوش آب گرم را ارائه می‌دهند که معمولا حدود 18 دلار (2 هزار ین ژاپن) قیمت دارد.

براساس برآوردهای یک فعال اجتماعی بیش از 6000 بی‌خانمان در توکیو زندگی می‌کند/ عکس: خبرگزاری فرانسه

براساس برآوردها به دلیل شیوع کرونا و بسته شدن "مانگا"ها حدود 4 هزار نفر از بی‌خانمان‌های کافی‌نتی در توکیو شانس خود را برای زندگی شبانه در این مراکز از دست می‌دهند. به گفته فعالان حقوق بشری این موضوع می‌تواند باعث افزایش میزان خودکشی در این قشر شده یا خوابیدن آنها در فصای باز شهر را افزایش دهد.

برخی از مقامات محلی در حال حاضر در حال بازکردن پناهگاهایی برای پذیرش بی‌خانمان‌ها و پناهندگان کافی‌نتی هستند تا مانع خوابیدن آنها در فضای باز شوند.

یک کارگر 58 ساله کارگاه ساخت‌و‌ساز در این باره به خبرگزاری فرانسه می‌گوید: "فقط می‌خواستم خیس نشوم". بنابراین او یک سرپناه در مرکز هنرهای رزمی "یوکوهاما" در نزدیکی توکیو را برای خود پیدا کرد.

برخی از مقامات محلی در حال احداث مراکز ویژه برای بی‌خانمان‌های کافی‌نتی ژاپن و ممانعت از خوابیدن آنها در فضای باز هستند/ عکس: خبرگزاری فرانسه

این مرد 58 ساله با موهای جوگندمی که از گفتن نامش طفره می‌رفت، گفت: قبل از پیدا کردن این مرکز  به خوابیدن روی نیمکت‌های ایستگاه قطار یا پله‌های مترو فکر کردم.

کافه اینترنتی که او در آن شب را به صبح می‌رساند، از قبل به این کارگر اعلام کرد که به دلیل اقدامات اضطراری دولت برای کاهش شیوع کرونا تا اخر هفته تعطیل خواهد شد.

وی در ادامه با اشاره به اینکه پیدا کردن شغلی دائمی در سن و سال او بسیار سخت است، افزود: من قبلا از کافه به محل کار می‌رفتم اما الان گاهی کار دارم و گاهی بیکار هستم.

اجاره یک آپارتمان در ژاپن موانع اداری بسیار دشواری دارد و با پرداخت رهن‌های سنگین ممکن می‌شود. بنابراین کافی‌نت‌های 24 ساعته و هفتگی گزینه بسیار مناسبی برای قشر فقیر و پنهان این کشور محسوب می‌شود.

این مرد مسن گفت: من نه آشنایان زیادی دارم و نه جایی برای رفتن.

محتاط و آرام

پناهگاه‌های موقت در سالن "جودو"ی یوکوهاما توسط مقامات "کانگاوا" منطقه‌ای ساحلی در جنوب توکیو اداره می‌شود. "شیگرو بان" برنده معماری ژاپن این سالن را به گونه‌ای طراحی کرده که بی‌خانمان‌ها در آن حریم شخصی داشته و انتقال بیماری در فضا به حداقل برسد.

یک تیم به سرپرستی  "شیگرو بان" یکی از طراحان معروف ژاپن فضاهای خصوصی و تخت‌ها را برای بی‌خانمان‌های کافی نتی طراحی کردند/ عکس: خبرگزاری فرانسه

در فضای این سالن ورزشی بی‌خانمان‌ها روی تخت‌خواب‌های سبک مقوایی می‌خوابند. هر تخت در فضایی پارچه‌ای قرار گرفته که بیشتر شبیه یک غرفه کوچک است. جنس تخت و دیوار جدا کننده غرفه‌ها از مقوای محکم ساخته شده و روی آن پوشش‌های پارچه‌ای قرار دارد.

"بان" به دلیل ساخت سرپناه‌ و سازه‌های سبک و کاغذی در کلیسا  شهر "کرایست چرچ" نیوزلند پس از زلزله سال 2011 در ژاپن معروف شد.

"یوجی میاکو شی" یکی از مقامات شهرداری توکیو در این باره گفت: هدف فعلی ایجاد جایی امن برای بی‌خانمان‌ها در بحران کروناست.

این پناهگاه جدید و رایگان از 11 آوریل بیش از 40 بی‌پناه را در خود جای داده است.

یک مرد 30 ساله در این پناهگاه که در حوزه ساخت و ساز فعالیت می‌کند در این باره می‌گوید: این مکان را پس از تعطیلی هتل‌های کپسولی پیدا کردم.

او افزود: من به محل کار می‌رفتم و در هتل کپسولی می‌خوابیدم. الان به این سالن می‌آیم و هیچ چیز تغییر نکرده است شرایط و امکانات هر دو مکتن یکی است.

یک سالن جودو در یوکوهامای توکیو به سرپناه جدید بی‌خانمان‌ها در دوران کرونایی تبدیل شده است/ عکس: خبرگزاری فرانسه

میاکوشی، مقام مسئول بی‌خانمان‌ها در این باره گفت: این افراد بی نهایت آرام و محتاطند. گاهی فکر می کنم بسیاری از آنها برخلاف ادعای خودشان حال  خوبی ندارند.

شرایط خانه ناامن

روی کاغذ و در نگاه سطحی، ژاپن کشوری ثروتمند و مرفه به نظر می‌رسد و بازدیدکنندگان از توکیو و دیگر شهرهای اصلی این کشور کمتر از دیگر کشورهای جهان با قشر بی‌خانمان‌ها مواجه می‌شوند.

ژاپن پس از رکود اقتصادی دهه 1990 میلادی سریعا خود را به شرایط مطلوب رساند و میلیون‌ها شغل جدید خلق کرد اما منتقدین اعلام کردند که بسیاری از این شغل‌ها موقتی بوده و باعث ایجاد طبقه جدید از فقر شهری شده است.

کافه‌های مانگا در ابتدا پناهگاهی برای افراد دیرکار،مست یا کارمندان و کاسبانی بود که آخرین قطار یا مترو به سمت خانه خود را از دست می‌دادند اما در فاصله کم به سرپناه فقرای ژاپن تبدیل شد.

"تسوناشی اینایا" که مدت زیادی است به بی‌خانمان‌ها کمک می‌کند در این باره گفت: کرونا بی‌خانمان‌ها را به گوشه‌ای رانده است.

بسیاری از ساکنان شیفت شب کافی‌نت‌های اینترنتی به سرپناه‌های جدید در سالن ورزشی توکیو رفته‌اند/ عکس: خبرگزاری فرانسه

"اینابا" پیش‌بینی می‌کند تعداد بی خانمان‌های توکیو 2 هزار نفر بیش از  آمار رسمی مطرح شده از سوی مقامات است.

او به خبرگزاری فرانسه گفت: در کنار بی‌پناهان کافه‌های اینترنتی حدود 6000 نفر از مردم توکیو "در شرایط مسکن ناپایدار و ناامن" در توکیو حضور دارند.

______________________________________________________

دنباله یادداشتهای نبرد سخت: (9): مطمئن شدم قرنطینه در منزل بهتر از بستری شدن در بیمارستان است

نبرد سخت (9): مطمئن شدم قرنطینه در منزل بهتر از بستری شدن در بیمارستان است

من در خانه تنها نبودم و صدای همسر و فرزندانم را می شنیدم، تماس های تلفنی خانواده و دوستان را داشتم، کلی کتاب آنلاین بود که بخوانم و لپ تابم همراهم بود

عصر ایران - "نبرد سخت" یادداشت های کوتاه عباس پازوکی -نویسنده و روان شناس- از خاطرات واقعی و تجارب شخصی اش در روزهای سخت کرونایی است که برای عصر ایران نوشته است.

***

اولین تصمیمی که باید می گرفتیم این بود که سمنان بمانیم یا برویم تهران . خوبی تهران این بود که می توانستم بروم داخل یک اتاق و همانجا سرویس حمام و دستشویی هم داشت و دیگر هیچ ارتباطی با اعضای خانواده نداشتم . اما خوبی سمنان هم این بود که خانواده ام تنها نبودند . در نهایت انتخاب کردیم که سمنان بمانیم .

دومین تصمیم مهم این بود که با توجه به تنگی نفس بروم بیمارستان بستری شوم یا در منزل بمانم؟ همه اعضای خانواده با توجه به تجربه تلخ فوت مادر خانمم معتقد بودند رسیدگی در منزل خیلی بهتر است و باید در منزل بمانم، نهایتا بیمارستان کپسول اکسیژن دارد که آن را هم تهیه می کنیم و در منزل درمان را انجام می دهیم .

با بچه ها صحبت کردیم و قرار شد حالا که قرار است از یک سرویس بهداشتی استفاده کنیم بقیه از فرنگی استفاده کنند و من از ایرانی، قرار شد هر بار که سرویس می روم با آب داغ کل سرویس رو بشویم و بعد شیرآلات و دستگیره در را با مایع ضد عفونی کننده تمیز کنم. باید با وسواس این کار را می کردم که بقیه مبتلا نشوند.

افسانه فورا یک فلاکس آب گرم و یک لیوان گل گاوزبان آورد و یاسمن هم شروع کرد به گرفتن آب سیب. من هم اول از همه به دوستم جعفر خبر دادم که کرونا دارم . می دونستم حرفایی میزنه که حالم رو بهتر کنه، اصلا الان نیاز داشتم یکی باهام حرف بزنه و بهم امید و انرژی بده. طبق انتظار همان شب تماس گرفت، منتها اینقدر وجودم پر از یاس و اضطراب و بغض همراه با نفس تنگی بود که نتونستم جواب بدم!

کار خوبی که کرده بودم امروز از تجهیزات پزشکی یک اکسیژن کوچک خریده بودم و تا حالا چند باری ازش استفاده کردم، هر چند نگران بودم که امشب تمام شود و من اکسیژن کم بیاورم!

تقریبا تمام شب با فکر و خیال هایی که داشتم خوابم نبرد و تا صبح هر یک ساعت یک لیوان مایعات گرم خوردم. سعی کردم سر خودم را با مطالعه گرم کنم که دیدم حوصله هیچ کتابی رو ندارم نمی دونم چرا تو ساعت های اولیه اینقدر کلافه و بی حوصله شده بودم. بالاخره نزدیک طلوع آفتاب یک ساعتی خوابیدم و بیدار شدم . حالا دیگه خانواده مطلع شده بودند و تماس ها هم شروع شد .

اولین تماس رو مادرم داشت که از صداش فهمیدم خیلی مضطرب تر از من هست، با کلمات داشت توصیه می کرد که چه کار کنم اما تو لرزش صداش حس کردم که خودش ترسیده! ازش خواستم که کپسول اکسیژنی که پدرم سالهاست در منزل دارد برای من بیاورند . فورا با برادر کوچکم راه افتادند به سمت سمنان تا کپسول را به من برسانند .

دومین تماس را دوستم جعفر داشت. اینقدر پرانرژی ، محکم و با خنده و شوخی صحبت کرد که در طول صحبت انرژی مثبت را درون خودم احساس کردم، کلی توصیه کرد برای کارهایی که می شود در دوران قرنطینه کرد. تلفن که تمام شد انرژی مثبت و ایمان به اینکه خوب می شوم تمام وجودم را گرفته بود. کپسول اکسیژن هم همراه چند تا دم نوش تا قبل از ظهر رسید !

برادرم علی تا قبل از ظهر با نزدیک ده نفر از همکارانش که کرونا داشتند و خوب شده بودند تماس گرفته بود و تجربیات آنها را برای من و همسرم می فرستاد که انصافا تجربه های خیلی خوب و به درد بخوری بودند .

حالا عصر روز اول قرنطینه احساس می کردم واقعا شرایط من خیلی بهتر از بیمارستان است . من در خانه تنها نبودم و صدای همسر و فرزندانم را می شنیدم ، تماس های تلفنی خانواده و دوستان را داشتم ، کلی کتاب آنلاین بود که بخوانم ، لپ تابم همراهم بود ، چند تا کتاب تو اتاقم داشتم ، کپسول اکسیژن هم که داشتم و تعداد دم نوش هایی که برایم آماده می شد خیلی زیاد بود . کدام بیمارستان جز کپسول اکسیژن بقیه را دارد؟ پس شرایط من با مادر خانم خدابیامرزم که در بیمارستان بستری بود و فوت کرد خیلی متفاوت و صد برابر بهتر بود . اینها به من می گفت تو می تونی این بحران رو رد کنی!

من اینجا همسری دارم که بهتر و بیشتر از هر پرستاری مراقبم هست ، اگر در بیمارستان مادر خانمم چند بار باید زنگ را می زد و صدا می کرد تا در آن شلوغی بیماران کرونایی ، کسی به دادش برسد، اینجا همسرم دائم مراقب من بود . عصر بود که دیدم اتاق قرنطینه من شبیه یک کافی شاپ درست و حسابی شده! خواهر خانمم ستاره کلی آب هویج و آب سیب فرستاده بود ، افسانه هم آب پرتقال گرفته بود ، چند نوع شربت تهیه کرده بود ، شربت عرق بیدمشک با گلاب، زعفران و عسل ، شربت عرق بهار نارنج با زعفران و عسل ، شربت آب لیمو با تخم شربتی ، خاک شیر ، زعفران و عسل .

کلی هم دم نوش داشتم ، یکی از دمنوش های عالی دم نوش عناب ، گزنه ، بابونه و پودر شیرین بیان بود . افسانه ده تا عناب را برش می زد و در قوری می ریخت ، آب که جوش می آمد یک قاشق غذا خوری بابونه ، یک قاشق غذا خوری گزنه و نصف قاشق پودر شیرین بیان به آن اضافه می کرد و میگذاشت تا دم بکشد . در کنار این ، انواع دم نوش آویشن ، گل گاو زبان ، پرتقال ، لیمو ، زنجبیل و انواع چای زنجبیلی ، هل دار و ... هم بود !

انصافا بیمارستان های خصوصی لاکچری هم به اندازه ی قرنطینه ی خانگی امکانات ندارند ، اینها مطئنم کرد که حتما قرنطینه در منزل بهتر از بستری شدن در بیمارستان است و راحت تر می توانم این دوران را بگذارنم .

ادامه دارد...

نبرد سخت(1): مهران و مادر بزرگنبرد سخت(2): اول گوشی خاموش شدنبرد سخت(3): کاش دکترش کمی گوش می کرد!نبرد سخت(4): شد، آنچه نباید می شد...نبرد سخت(5): غریبانه ترین مراسم تدفیننبرد سخت(6): نخستین علائم کرونا، آن هم با اکسیژن نرمال و بدون تب!نبرد سخت(7): تو کرونا نداری اما ... نبرد سخت(8): کاهش 15 درصدی لنفوسیت/ تو کرونا مثبت هستی!

جدیدترین یافته‌های علمی درباره کرونا؛ نفس عمیق هم باعث انتقال می‌شود

آلودگی هوا به کروناویروس مطلبی است که در فضای مجازی ترند شده و بسیاری به غلط آن را فهمیده‌اند.

به گزارش ایرنا اگر کروناویروس فقط از راه دست دادن، روبوسی و عطسه قابل انتقال بود قاعدتا نباید این حجم از انسان‌ها را مبتلا می‌کرد. متخصصان ژاپنی دریافتند که حجم بسیاری از مبتلایان به کوید۱۹ قربانی راه انتقال دیگری از ویروس شدند. 

عطسه و سرفه عامل اصلی نیستند

عطسه و سرفه یکی از راه‌های انتقال کروناویروس هستند که همزمان با آنها از دهان ما دراپلت‌ها خارج شده و ویروس از کسی به دیگری انتقال پیدا می‌کند.

پژوهشگران ژاپنی، برای آزمایش این دراپلت‌ها کسی را به اتاقی با دوربینی مخصوص می‌آورند و با تحریک عصب‌های بینی او عطسه می‌کند. فیلمی که با دوربین مخصوص از او گرفته شده تنها دراپلت‌ها و قطرات آب ریز را نشان می‌دهد و دراپلت‌ها فورا به زمین میفتند؛ اما با استفاده از پرتوهای لیزری داخل اتاق و دوربینی که حساسیت بالاتری (شناسایی دراپلت‌ها با قطر کمتر از ۰.۱) دارد فیلم را مورد مطالعه قرار می‌دهند. این دوربین ذراتی را نشان می‌دهد که بعد از عطسه از دهان شخص خارج شده و در هوا معلق می‌شوند. این ذرات میکرودراپلت‌ها نام دارند.

عامل اصلی انتقال ویروس میکرودراپلت‌ها هستند

میکرودراپلت‌ها نه تنها با سرفه و عطسه؛ بلکه با نفس عمیق کشیدن و صحبت کردن با صدای بلند نیز از دهان خارج می‌شوند و به طبع عامل انتقال ویروس نیز هستند. راه حلی که پژوهشگران ژاپنی پیشنهاد می‌دهند تهویه هوا هر یک ساعت یک‌بار است. به این صورت که هر یک ساعت، یک‌بار در یا پنجره‌ها را باز کرده و گردش هوا ایجاد کنیم.

میکرودراپلت‌ها ذرات سبکی هستند که به راحتی با جریان هوا حرکت می‌کنند. اگر در یک اتاق ۱۲ متری کسی که مبتلا یا ناقل کوید۱۹ است عطسه، سرفه و با صدای بلند صحبت کند یا نفس عمیق بکشد تمام آن فضا را آلوده کرده است. تنها تهویه مناسب اتاق است که می‌تواند افراد را از این ریز ذرات معلق در هوا حفظ کند.

منبع: NHK

لینک کوتاه: asriran.com/00325W

خانه‌های کوچک، پیشتاز تورم بازار مسکن

واحدهای مسکونی کمتر از ۴۰ متر مربع با ۵۱ درصد و واحدهای ۴۰ تا ۶۰ متر مربع با ۵۰ درصد رشد قیمت سالیانه، بالاترین نرخ افزایش قیمت مسکن شهر تهران را به خود اختصاص داده‌اند.

به گزارش ایسنا، آمار به دست آمده از بازار مسکن شهر تهران که از سوی دفتر اقتصاد مسکن وزارت راه و شهرسازی ارائه شده نشان می‌دهد در ماههای پایانی سال گذشته واحدهای کوچک متراژ واقع در مناطق جنوبی تهران بیشترین نرخ رشد قیمت مسکن را داشته‌اند. ‌ از سوی دیگر خرید و فروش های سرمایه گذارانه در مناطقی از شمال و شمال غرب تهران افزایش پیدا کرده است.

بهمن ماه ۱۳۹۸ بالاترین نرخ رشد سالیانه قیمت مسکن در پایتخت به واحدهای کمتر از ۴۰ متر مربع به میزان ۵۱.۲ درصد افزایش نسبت به ماه مشابه سال قبل از آن تعلق داشته است؛ هرچند این واحد ها سهم چندانی از معاملات ملک در تهران را ندارند و فقط ۲.۲ درصد قراردادهای خرید و فروش را به خود اختصاص می دهند.

بررسی‌های میدانی حاکی از آن است که اگر چه برای واحدهای کمتر از ۴۰ متر مربع تقاضا وجود دارد اما با توجه به ممانعت قانونگذار شهری از تولید این نوع واحدها و همچنین تمایل سازندگان به ساخت واحدهای بزرگ متراژ، در بخش واحدهای کمتر از ۴۰ متر مربع عرضه به میزان کافی نیست.

رتبه دوم افزایش قیمت هم به خانه‌های ۴۰ تا ۶۰ متر مربع با نرخ رشد سالیانه ۵۰ درصد تعلق داشته که ۲۴.۷ درصد از معاملات مسکن در بهمن ماه ۱۳۹۸ را شامل شده است.

کمترین نرخ رشد سالیانه قیمت نیز به واحدهای ۱۸۰ تا ۲۰۰ متر مربع اختصاص داشته که این گروه متراژی هم صرفاً ۱.۱ درصد معاملات را در بر گرفته اند.

از سوی دیگر در بین مناطق ۲۲ گانه شهر تهران در بهمن ماه ۱۳۹۸ بالاترین نرخ رشد متوسط قیمت نسبت به بهمن ۱۳۹۷ به منطقه ۱۹ با ۵۶.۱ درصد تعلق داشته است. بعد از آن مناطق ۱۱، ۱۶ و ۱۵ به ترتیب با نرخ رشد سالیانه ۵۵.۶ درصد، ۵۳.۳ درصد و ۵۱.۶ درصد قرار گرفته اند.

کمترین میزان رشد قیمت هم به منطقه یک با ۳۸.۱ درصد افزایش نسبت به بهمن ماه ۱۳۹۷ تعلق داشته است.

با این حال توزیع رشد تعداد معاملات مسکن در مناطق ۲۲ گانه شهر تهران در بهمن ماه ۱۳۹۸ نسبت به ماه مشابه سال قبل از آن حاکی از آن است که بیشترین رشد سالیانه معاملات به مناطق ۵، ۲، ۶ و ۷ به ترتیب به میزان ۷۴ درصد، ۷۴ درصد، ۶۴ درصد و ۵۹ درصد تعلق داشته که می تواند از رشد خرید و فروش های سرمایه‌گذارانه در مناطق پر تقاضای شهر تهران نشات گرفته باشد. سفته بازان در واقع با خرید آپارتمان در مناطق مصرفی، ضمن ایجاد مصونیت در برابر تورم احتمالی آینده، نیم نگاهی به سهولت فروش آتی داشته‌اند.

در بین گروه‌های متراژی نیز بالاترین رشد معاملات سالیانه به ترتیب به واحدهای ۱۶۰ تا ۱۸۰ متر مربع به میزان ۷۶ درصد رشد سالیانه، واحد های ۱۲۰ تا ۱۴۰ متر مربع به میزان ۶۹ درصد افزایش سالیانه و خانه های ۱۰۰ تا ۱۲۰ مترمربع به میزان ۶۱.۹ درصد تعلق داشته است.

دو نمایه فوق نشان می‌دهد که اواخر سال گذشته خرید و فروش های سرمایه گذاران و سفته بازانه در بازار مسکن شهر تهران با رشد مواجه شده است.

بنا بر این گزارش میانگین قیمت مسکن شهر تهران از متری ۱۴.۴ میلیون تومان در بهمن ماه ۱۳۹۸ به ۱۵.۶ میلیون تومان در اسفند ماه رسید که رشد ۸.۷ درصد را نشان می دهد. میانگین افزایش سالیانه قیمت مسکن در اسفند ماه نسبت به اسفند ماه قبل از آن نیز ۴۲ درصد اعلام شد.

چرا جوانان سوئدی تنها زندگی می‌کنند؟ (+عکس)/ ترویج زندگی اشتراکی در استکهلم

یک بحث داغ در مورد تغییر سبک زندگی و عادت‌های اجتماعی در سوئد وجود دارد. در شهرهای سوئد جنبش "قهرمان سازی از زندگی مشترک و جمعی" در حال رشد است و بسیاری از سازمان‌ها زندگی اشتراکی را ترویج می‌کنند.

"فنجان چای‌تان را آماده کنید، این مقاله حدود 12 دقیقه از وقت شما را می‌گیرد"

عصرایران؛ مرثا والا- سوئدی‌ها معمولا بسیار زودتر از دیگر نقاط اروپا و جهان خانه والدین خود را ترک می‌کنند. آیا این موضوع و ترک زودهنگام خانه تاثیرات منفی روی این جوانان دارد؟

دختر جوان سوئدی در حال آب دادن به گل‌ها- زندگی انفرادی در سوئد - عکس: بی‌بی‌سی

به گزارش عصر ایران به نقل از "بی‌بی‌سی"، در همه جای جهان رویای بسیاری از نوجوان ترک خانه و استقلال به شمار می‌آید، با این وجود گروهی از جوانان نسل هزاره سوم یا "نسل z" باید زمان بیشتری را برای جدا شدن از خانواده‌های خود صرف کنند.

نسل Z یا نسل اینترنت (iGeneration) به معنای واقعی کلمه با یک تلفن هوشمند در دست متولدمی‌شوند به طور کلی دنیای کسب و کار را تغییر می‌دهند. متولدین سال‌های ۱۹۹۵ تا ۲۰۱۵ میلادی، در طبقه‌بندی نسل Z قرار می‌گیرند.

براساس داده‌های موسسه تحقیقاتی "پیو"، در حال حاضر تعداد بیشتری از جوانان در مقایسه با دهه 40 میلادی با والدین خود زندگی می‌کنند. مطالعه سال 2019 موسسه "کیویتاس" بریتانیا نیز حکایت از افزایش 37 درصدی "زندگی مستقل جوانان 23 ساله" نسبت سال 1998 و افزایش 49 درصدی آن نسبت به دهه قبل از آن (1988) دارد.

این داستان را در زیر بخوانید.

جوانان سوئدی در 18 سالگی خانه را ترک می‌کنند

براساس گزارش اداره آمار اروپا، در سوئد سن مرسوم برای ترک خانه بین 18 تا 19 سال است. این در حالیست که میانگین ترک خانه در اروپا حدود 26 سال برآورد می‌شود. بیشتر جوانان سوئدی پس از ترک خانه‌ی والدین به خوابگاه نرفته یا با کسی هم‌خانه نمی‌شوند، آنها تنها زندگی می‌کنند و مستقل هستند.

"ایدا استابرگ" 19 ساله که در دو سال گذشته در خانه‌ اجاره‌ای خودش در حومه منطقه "ولینگ‌بای" در شمال غربی استکهلم زندگی می‌کند، در باره زندگی مستقلش می‌گوید: من همیشه دوست داشتم خارج از خانه والدینم زندگی کنم و همیشه آمادگی آن را داشتم.

چرا بسیاری از جوانان سوئدی تنها زندگی می‌کنند؟

خانه "ایدا استابرگ" به سادگی تزئین شده است. فقط چند عکس و پروانه دکوری روی دیوارهای آن قرار دارد. ابعاد آن حدود 30 متر مربع است. قرارداد اجاره آن نیز طولانی مدت بوده و اجاره ماهیانه آن به 850 دلار (8000 کرون سوئد) می‌رسد. "ایدا" در یک شرکت امنیتی کار می‌کند و این هزینه را از حقوق خود می‌پردازد. 

این دختر جوان سوئدی از فواید تنها زندگی کردنش می‌گوید: از خودم مراقبت می‌کنم و توانمندم. 

نمایی از شهر استکهلم- حدود یک پنجم جوانان 18 تا 25 ساله در سوئد تنها زندگی می‌کنند/ عکس:بی‌بی‌سی 

__________________________________________________________________________

"بیش از نیمی از خانوارهای سوئدی تک نفره هستند و سوئد بالاترین شاخص اروپا در داشتن خانوارهای تک نفره را از آن خود کرده است".

___________________________________________________________________

براساس اداره آمار اروپا، سوئد بیش از هر کشور اروپایی دیگر خانوار تک نفره دارد. براساس بررسی‌های اداره آمار سوئد که در اختیار "بی‌بی‌سی" قرار گرفته، حدود یک پنجم جوانان 18 تا 25 ساله در سوئد تنها زندگی می‌کنند. اگرچه برآوردها نشان می‌دهد که آمار واقعی بسیار بالاتر از این میزان است. زیرا بسیاری از این جوانان در خانه‌هایی اقامت دارند که با عنوان والدین‌شان خریداری یا اجاره شده است. بیش از نیمی از خانوارهای سوئدی تک نفره هستند و سوئد بالاترین شاخص اروپا در داشتن خانواره‌های تک نفره را از آن خود کرده است. 

هنجار خروج جوانان از خانه والدین در دوره کمبود مِلک _در ده سال گذشته_ همچنان ادامه یافته است. در سال‌های اخیر جوانان سوئدی با گرانی ملک و افزایش قیمت اجاره مواجه شدند. پیش‌بینی‌ می‌شد این موضوع جدایی زود هنگام جوانان 18 تا 19 ساله از خانواده‌های آنها را به تاخیر بیندازد.

با این وجود و براساس گزارش اداره آمار سوئد، از سال 2011 تا کنون نسبت جوانان سوئدی که تنها زندگی می‌کنند در مقایسه با سال‌های قبل از آن تغییر زیادی نکرده است.

"گونار اندرسون" استاد جمعیت‌شناسی دانشگاه استکهلم در این باره ‌می‌گوید: این موضوع در سوئد و کشورهای اسکاندیناوی ویژه است. در سوئد جوانان در سنین کمتر نسبت به دیگر کشورها خانه خود را ترک می‌کنند.

وی افزود: در دیگر نقاط اروپا وابستگی به خانواده مشکل بزرگی تلقی نمی‌شود. در جنوب اروپا اگر جوانان با هدفی خاص (مانند تحصیل یا کار) خانواده خود را ترک نکنند، بی‌احترامی نیز تلقی خواهد شد. 

هدف سوئدی‌ها تربیت یک فرد مستقل و بومی است. بنابراین بیش از حد ماندن یک جوان در خانه کاری غلط و اشتباه محسوب می‌شود.

به گفته اندرسون، "فرهنگ فردگرایی سوئد" به نسل‌ها قبل باز می‌گردد. در این فرهنگ‌ نوجوانانِ جوامع روستایی خانه را ترک می‌کردند تا برای کشاورزی دیگر کار کنند.

در سال‌های اخیر فرهنگ زندگی جوانان تنها به لطف ثروت و رفاه اقتصادی سوئد عملی شده است. جوانان باید بتوانند بدون اتکا به والدین و دوستان خود از پس هزینه‌های معمول اجاره، درمان، آموزش و خورد و خوراک برآیند.

"ایدا استاربرگ" دختر سوئدی که از 19 سالگی تنها زندگی کرده است. او کمی بعد با مسائل سلامت روان مواجه شد/ عکس: بی‌بی‌سی

"سهام مسکن" در شهرهای بزرگ و کوچک سوئد در این راه به جوانان کمک کرده است. در طرح سهام مسکن خانه‌ها معمولا کوچک هستند و باعث افزایش قدرت اقتصادی جوانان در خرید یا اجاره می‌شوند. 

رهایی یا تنهایی؟

در حالیکه بسیاری از جوانان سوئدی از نوعی آزادی اقتصادی و اجتماعی غبطه‌برانگیز در مقایسه با دیگر نقاط جهان بهره می‌برند، اما مسئله ترک زودهنگام خانواده می‌تواند تا حدی نگران‌کننده باشد.

خانم "کرین شولتز" دبیرکل موسسه خیریه سلامت روان سوئد در این باره گفت: استقلال جوانان سوئد موضوع بسیار خوبی است اما اصرار سوئدی‌ها برای خروج نوجوان -درست پس از دوران دبیرستان- باعث ایجاد اثرات منفی روی گروهی می‌شود که آمادگی روحی برای تنها زندگی کردن را ندارند.

وی توضیح داد: برخی از این جوانان واقعا آمادگی تنها زندگی کردن را ندارند. آنها باید برای مسائل سختی تصمیم بگیرند که قبلا تجربه نکرده‌اند.

________________________________________________________________________

ایدا استابرگ دختر جوان سوئدی که در 19 سالگی خانه والدینش را ترک کرد در این باره گفت: در ابتدا نمی‌دانستم چگونه صورت‌حساب‌ها را پرداخت کنم. چگونگی مدیریت مسائل مالی زندگی نیز مسئله دیگری بود.

_________________________________________________________________

ایدا استابرگ" که اینک 21 سال دارد در اولین روزهای زندگی مجردی در آپارتمان شخصی‌اش با مشکلات زیادی روبه‌رو شد.

او در این باره گفت: سریعا فهمیدم که باید در مورد بسیاری از مسائل بیش از حد فکر کنم. در ابتدا نمی‌دانستم چگونه صورت‌حساب‌ و قبوض را پرداخت کنم. چگونگی مدیریت مسائل مالی نیز مسئله دیگری بود. از طرفی دریافتم که مایع ظرف‌شویی به خودی خود پر نمی‌شود و باید مراقب تمام شدن دستمال توالت باشم.

"کرین شولتز" دبیرکل موسسه خیریه سلامت روان سوئد: تنهایی عاطفی یکی از چالش‌های جوانان سوئد در زندگی مستقل است/ عکس: بی‌بی‌سی

به گفته شولتز "تنهایی عاطفی" نیز یکی دیگر از مشکلات جوانان به شمار می‌آید. در حالیکه بسیاری از نوجوانان در شبکه‌های اجتماعی فعالند و روابط گسترده‌ای دارند، اما در صورت نداشتن دوست صمیمی یا روابط دوستانه با خویشاوندان به مشکل برخواهند خورد. آنها در صورت نداشتن دوست صمیمی نمی‌توانند در مورد مشکلات زندگی و عواطف خود صحبت کنند.

گذشته از بودجه و مدیریت زندگی، تنهایی عاطفی چالش اصلی جوانانی است که در سوئد به تنهایی زندگی می‌کنند.

"شولتز" معتقد است که علی‌رغم شهرت جهانی سوئد در بخش زندگی خانوادگی، والدین در این کشور بیشتر از فرزندان خود حمایت کاربردی می‌کنند تا حمایت عاطفی.

تحقیقات سال 2017 موسسه آمار سوئد نشان می‌دهد که بیش از 55 درصد از جوانان 16 تا 24 ساله با هیچ یک از نزدیکان خود معاشرت نمی‌کنند.

_____________________________________________________________________________

به گفته شولتز، بسیاری از جوانان سوئدی هیچ بزرگسالی را به عنوان راهنمای خود ندارند. آنها مشوقی برای زندگی نمی‌یابند. کسی برای جسارت دادن به آنها وجود ندارد و هیچ مرجعی برای گپ و گفت در زندگی آنها حاضر نیست.

______________________________________________________________________

شولتز می‌گوید ارتباط مستقیم بین تنهایی و بیماری‌های خاص اعصاب و روان ثابت نشده است.
با این وجود براساس آمار و ارقام منتشر شده از سوی هیات بهداشت و رفاه ملی سوئد در سال 2018، تعداد جوانان 16 تا 24 ساله این کشور که تحت درمان بیماری‌های روانی قرار گرفته‌اند در مقایسه دهه گذشته حدود 70 درصد افزایش یافته است.

به گفته دبیرکل موسسه خیریه سلامت روان سوئد، بسیاری از جوانان سوئدی هیچ بزرگسالی را به عنوان راهنمای خود ندارند. آنها مشوقی برای زندگی خود نمی‌یابند. کسی برای جسارت دادن به آنها وجود ندارد و هیچ مرجعی برای گپ و گفت در زندگی آنها حاضر نیست.

"کریستوفر سنداشنورم" 26 ساله که از 21 سالگی در یک آپارتمان اجاره‌ای در یکی از شهر شمالی سوئد زندگی ‌می‌کند در مورد تعارضاتش با زندگی فردی می‌گوید: "پس از جدا شدن از والدین سلامت روانم را از دست دادم و منزوی شدم".

وی در این باره گفت: در زندگی فردی انرژی خود را از دست دادم و غم و اندوه زندگی من را فرا گرفت. فقط می‌خواستم زمان سریع‌تر بگذرد و روزها تمام شوند.

او  در سفر تفریحی در استرالیا با دوستانش در یک مکان مستقر شد و دریافت در زندگی جمعی کمتر اذیت می‌شود.

این پسر 26 ساله سوئدی در این باره گفت: فشار زیادی روی جوانان سوئدی وجود دارد تا آنها مانند یک فرد بالغ رفتار کنند.

این جوان سوئدی پس از پیوستن به گروه همکارانش و ورزش مرتب حال بهتری دارد اما هنوز هم احساس تنهایی می‌کند.

برای ایدا استابرگ نیز "جذابیت‌های استقلال" سریعا از بین رفت و مشکلات سلامت روان در سنین کم جای آن را گرفت.

در یک نظرسنجی معتبر، افراد بین 16 تا 24 ساله دارای بالاترین "اختلال تنهایی" در جهان هستند. اما این نرخ بالا می‌تواند ناشی از گفت‌وگوی مکرر افراد این رده سنی در این باره باشد. (اعتبار: آلامی)

دکتر فیلیپ فورس کونلی، استاد جامعه‌شناسی دانشگاه "اومی" (Umeå) در شمال سوئد و نویسنده یکی از بخش‌های کتاب "تنهایی سوئدی" در تحلیل این عارضه گفت: درک سطح تنهایی عاطفی در میان جوانان سوئدی "بی‌شک" به عامل زندگی "فردی" آنها ربط دارد. آنها در سن کمتر احساس "ناامنی" بیشتری دارند.

______________________________________________________________________

"دگنز نیهتر" (Dagens Nyheter) بزگترین روزنامه سوئد در ماه‌های گذشته جمله " آیا تنهایی در میان جوانان سوئد اپیدمی شده است؟" را تیتر سرمقاله خود کرد. سازمان "صلیب سرخ" سوئد نیز منابع مقابله با تنهایی در گروه‌های مختلف را افزایش داده است.

______________________________________________________________________

در همین حال تحقیقات دیگری نشان می‌دهد که تمایل به "زندگیِ تنها" در سوئد فاصله چندانی با دیگر کشورهای اروپایی ندارد. در حقیقت آخرین نظرسنجی‌های اجتماعی اروپا در سال 2014 نشان می‌دهد تجربه تنهایی مکرر سوئدی‌ها تنها 2 درصد بیشتر از میانگین این شاخص در اروپاست. 

نوع جدیدی از زندگی شراکتی؟

با وجود فقدان داده در این زمینه تنهایی به عنوان یک مشکل اجتماعی و بهداشت روانی برای جوانان سوئدی مشکل است.

جوانان یک اقامتگاه اشتراکی در سوئد/ عکس: بی‌بی‌سی

"دگنز نیهتر" (Dagens Nyheter) بزگترین روزنامه سوئد در ماه‌های گذشته جمله " آیا تنهایی در میان جوانان سوئد اپیدمی شده است؟" را تیتر سرمقاله خود کرد. سازمان "صلیب سرخ" سوئد نیز منابع مقابله با تنهایی در گروه‌های مختلف را افزایش داده است.

یک استارت‌آپ در میان کشورهای "نوردیکز" در طرحی به نام "نه به ایزوله‌سازی" به انتصاب وزیر تنهایی اشاره کرده است. (کشورهای دانمارک، نروژ و ایسلند به نام کشورهای نوردیکز در اروپا و جغرافیای جهان معروفند).

این موضوع همچنین روی مبحث هماهنگی و یکپارچگی نیز تاثیر دارد. سوئد در بحث "شاخص صمیمیت و میزان آسانی در یافتن دوست جدید" در رده‌های پائین جدول‌های جهانی قرار دارد.

در مورد تغییر سبک زندگی در منازل و تغییر عادت‌های اجتماعی سوئد یک بحث داغ در سوئد در حال مطرح شدن است. برخی بر این باورند که عادات اجتماعی جدید می‌تواند به مقابله با معضل تنهایی بپردازد. در شهرهای بزرگ جنبش "قهرمان‌سازی از زندگی مشترک" در حال رشد است.

در سال 2011 یکی از شهرک‌های مدل قرون وسطایی استکهلم به نام "هاس 24" به اولین منطقه "زندگی مشترک" نوردیکزها تبدیل شد.

در آن سال "لیزا رینندر" کارآفرین سوئدی که پس از بازگشت از "سیلیکون ولی" آمریکا احساس تنهایی می‌کرد، این شهرک را برای متخصصان جوان آماده کرد. 12 خانه این شهرک به متخصصانی تعلق می‌گرفت که به دنبال خانه‌های شراکتی بودند.

حدود 5 سال بعد، "k9" مجموعه خواهر "هاس 24" تاسیس شد. K9 یک هتل بازسازی شده بود که به نوعی زندگی مشترک حرفه‌ای را ترویج می‌داد. در این فضا حدود 50 وکیل، مشاور، معلم، متصدی نوشیدنی و رقصنده حرفه‌ای در کنار شاگردان و کارگران خود کار و زندگی می‌کنند.

جدیدترین سرمایه‌گذاری برای دوری از زندگی انفرادی در سوئد سوئیتی به نام "کولیو" برای زندگی مشترک است. "کولیو" ( colive) یک فضای زیر شیروانی زیبا، دلنشین، گرم و باصفا در "زودرمالم" استکهلم برای زندگی 11 نفره است. در این مرکز اجاره یک اتاق کوچک تقریبا با هزینه اجاره خانه "ایدا استابرگ" (حدود 850 دلار در ماه) برابری می‌کند.

"کاتریانا لیلجستام بیر" موسس اقامتگاه "کولیو" در این باره ‌می‌گوید: این آپارتمان مشترک برای افراد تنها، فضای زندگی اجتماعی می‌سازد.

به گفته "بیر" مقابله با تنهایی اصلی‌ترین هدف این آپارتمان اشتراکی است.

نمایی از سالن غذای موسسه کولیو /سوئد از زندگی اشتراکی را برای فرار از تنهایی جوانان حمایت می‌کند/ عکس: colive.se

"بیر" به عنوان مالک این آپارتمان اشتراکی گفت: عصرهای سوئد (در طول زمستان) بسیار تاریک، سرد و طولانی است و مردم تمایل زیادی به بیرون رفتن در طول هفته ندارند. این موضوع مردم این کشور را منزوی‌تر می‌کند.

وی افزود: اگر شما در این شرایط در کنار دیگران زندگی کنید، می‌توانید شام را در مصاحبت آنها صرف کنید و اگر نیاز به تنهایی داشتید، به اتاقتان خواهید رفت.

"کاترین بیمل" 25 ساله و طراح واقعیت مجازی یکی از اولین ساکنان آپارتمان "کولیو" است. او با وسواس زیاد و از میان صدها متقاضی برای زندگی در این فضا انتخاب شده است. این دختر جوان در مورد زندگی جمعی خود در این فضا گفت: افزایش کیفیت زندگی در کنار دیگران لذت‌بخش‌تر است.

"کاترین بیمل" امیدوار است مفهوم زندگی اشتراکی در سوئد رشد کند، اما بسیاری از مردم سوئد امیدی به رشد این پدیده ندارند/ عکس: بی‌بی‌سی

او از زمان زندگی مجردی خود در اواخر 20 سالگی "حس خوبی" داشته اما پس از نقل مکان به "کولیو" روحیاتش به شدت تغییر کرد.

به گفته این دختر جوان زندگی در خانه گروهی بسیار پررنگ‌تر از زندگی در خانه مجردی است.

"کولیو" قصد دارد این فکر را گسترش دهد و ده‌ها هزار واحد اشتراکی را در دهه آینده در اختیار جوانان تنهای 18 تا 30 قرار دهد. این مجموعه بر این باور است که چنین طرحی بازاری قدرتمند دارد. گزارش سال 2014 شرکت مشاور "یونایتد مایندز" نشان داد که اکثر جوانان بین 18 تا 35 سال سوئد خواستار اشتراک خانه خود با یکی از دوستان یا افرادی خارج از حیطه خانواده خود هستند.

"کاتریانا لیلجستام بیر" نیز "کولیو" را براساس همین یافته‌ها تاسیس کرده است.

________________________________________________________________________

جونا لوندین دختر سوئدی: به نظر من این مسئله چیز خوبی است و استقلال ما را نشان می‌دهد.  وی افزود: ترک خانه برای من راهی برای شناخت خودم ، دوست‌داشتن و نداشتن‌هایم بود.

_______________________________________________________________________

"گونار اندرسون" استاد جمعیت‌شناسی در این باره گفت: بعید است پروژه زندگی جمعی سوئد به دلیل فرهنگ فردگرایی این کشور در مدت زمانی کوتاه به نتیجه برسد. نسل‌های قبل نیز برای زندگی جمعی این ایده را امتحان کرده‌اند و تاثیرگذاری زیادی نداشتند.

او در تحلیل خود گفت: همه فوق‌العادگی زندگی اجتماعی و همگانی را قبول دارند. اما در زندگی واقعی اتفاق مهمی در این رابطه رخ نداده و این موضوع به دلیل عدم هماهنگی زندگی شراکتی با فرهنگ فردگرایانه سوئد است.

از طرفی تعداد زیادی از جوانان سوئدی تجربه زندگی انفرادی خود را به چوب حراج نمی‌گذارند.

"جونا لوندین" که در 19 سالگی برای شرکت در دانشگاه خانه خود را ترک کرد و اینک در یک آپارتمان یک خوابه زندگی می‌کند، می‌گوید: ما در سوئد فردگرایی را دوست داریم. به نظر من این مسئله چیز خوبی است و استقلال ما را نشان می‌دهد. وی افزود: ترک خانه برای من راهی برای شناخت خودم، دوست‌داشتن و نداشتن‌هایم بود.

او که اخیرا با دوستش زندگی می‌کند نیز از زندگی انفرادی خود در گذشته راضی بوده و به ندرت احساس بی‌حوصلگی کرده است. این دختر جوان حتی نمی‌تواند زندگی دوباره با پدر و مادرش را تصور کند.

دوباره به "ولینگ‌بای" برگردیم. ایدا استابرگ فکر می‌کند پس از مبارزه با تنهایی قادر به تغییر گذشته نیست. او می‌گوید با وجود تمام سختی‌ها و احساس ناخوشایند تنهایی، شما در زندگی شخصی بزرگ می‌شوید و رشد می‌کنید. بنابراین این نحوه زندگی مثبت است.

سخنان وی یادآور یک ضرب‌المثل قدیمی سوئدی است: "ensam är stark" تنها همیشه قدرتمند است.

____________________________________________

بیشتر بخوانید: 

راز تنهایی یک رییس جمهور

نشانه‌های هشدار دهنده تاثیر منفی تنهایی بر سلامت

احساس تنهایی چه خطراتی برای سلامتی دارد؟

_