واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار»     (HT-CSURE)

واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار» (HT-CSURE)

Hooshyar-Tavandar Common Subsidiary Unit for Research & Engineering
واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار»     (HT-CSURE)

واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار» (HT-CSURE)

Hooshyar-Tavandar Common Subsidiary Unit for Research & Engineering

کاروان‌های مسافرتی در ایران

کاروان‌ها فقط مخصوص گردشگرانی نیستند که تمایل دارند، ‌ارزان سفر کنند، بلکه ماجراجویان مرفه نیز هوادار "موبیل هوم‌"هایی هستند که صنعت آن روبه پیشرفت است و قیمت‌های میلیاردی هم دارد.
 کاروان‌های مسافرتی به‌سختی اجازه‌ی ورود به ایران را می‌گیرند. تردد ماشین‌های خانه به دوش در کشور ما چندان مرسوم نبوده و ورود مدل‌های خارجی آن از مرزهای ایران معمولا با دشواری همراه است. گردشگران خارجی شاید تا کنون تنها کسانی بوده‌اند که اجازه‌ی استفاده از این ماشین‌های «کَمپِر» را در ایران داشته‌اند.

به گزارش ایسنا، کاروان‌های مسافرتی، خانه‌ها یا هتل‌هایی روی چرخ هستند که سبکی از سفر را در دنیا به جریان انداخته‌اند و جای خالی اقامتگاه‌ها را در مسیرهای پَرت و بدون امکانات، پر می‌کنند. در بسیاری از کشورها سفر با این کاروان‌ها که تمام وسایل یک خانه‌ی کوچک را دارند، امری کاملا رایج است، به‌طوری که کمپانی‌هایی برای اجاره دادن این نوع اتومبیل‌ها به گردشگران وجود دارند و مناطقی را برای استقرار کاروان‌ها و کمپینگ‌ها اختصاص داده‌اند.

کاروان‌ها فقط مخصوص گردشگرانی نیستند که تمایل دارند، ‌ارزان سفر کنند، بلکه ماجراجویان مرفه نیز هوادار "موبیل هوم‌"هایی هستند که صنعت آن روبه پیشرفت است و قیمت‌های میلیاردی هم دارد.

توجیه نداشتن تردد ماشین‌های کمپر در ایران، برخی شیفتگان ماجراجویی در جاده‌ها را بر آن داشته تا این تکنولوژی را به ابتدایی‌ترین شکل ممکن و با تغییر اتومبیل‌هایی از نوع کامیون، اتوبوس و ون به ایران بیاورند.

اما مدتی است یک شرکت خودروساز با ساختن کاروان‌های مسافرتی ایرانی، این تابو را شکسته است. در حالی‌ که ورود این اتومبیل‌ها به ایران هنوز توجیه پیدا نکرده، عده‌ای جوان با راه‌اندازی خط تولید این کاروان‌ها، موفق شده‌اند پلیس راهنمایی و رانندگی را نیز مجاب کنند تا جواز تردد در ایران را برای این ماشین‌های کمپر صادر کند.

قیمتی که برای کمپرهای چرخ‌دار ایرانی گذاشته شده، چیزی بین 170 تا 200 میلیون تومان است، مبلغی به اندازه خریدن یک خانه‌ی پنجاه - شصت متری در پایتخت ایران.

سازندگان این کاروان‌های مسافرتی معتقدند؛، مبلغی که برای فروش تعیین شده، کاملا متناسب با تعداد و کیفیت قطعات به کار رفته در آن است. حمیدرضا چاوشی - مدیر خط تولید این کاروان‌ها - می‌گوید: فقط 100 میلیون تومان پول شاسی این ماشین شده است که آن را در داخل کشور ساخته‌ایم.

به گفته‌ی او، صفر تا صد این کاروان را شرکت ایرانی ساخته که امکانات آن شامل حمام، دستشویی، گاز، یخچال، ماکرویو، تلویزیون، ویدئو، آبگرم‌کن، موتور برقی، فاضلاب و مجهز به سیستم سرمایشی و گرمایشی، جی‌پی‌اس، دوربین و سنسور دنده عقب است. تمام بدنه ماشین هم عایق شده است.

این شرکت سازنده‌ی اتاق خودرو از حدود سه سال پیش به ساخت کاروان‌های مسافرتی با ایده‌ای کاملا ایرانی دست زده که عاری از عیب هم نیست.

چاووشی نیز به این موضوع معترف است و به خبرنگار گردشگری ایسنا، می‌گوید: ما در اجرای این ایده از الگوی خارجی استفاده نکردیم که البته اشتباه‌مان همین بود، چون محصولی که الان در ایران تولید شده، حدود 30 سال پیش، اروپا آن را تولید کرده است. ما از راهی که آن‌ها رفتند، استفاده نکردیم و راه خودمان را رفتیم. با این حال، کاروان مسافرتیِ ساخت ایران، خوب و قابل استفاده است و من آن را امتحان کرده‌ام.

البته او اعتراف می‌کند که یکسری از کارهای انجام‌شده در این ماشین، از رده خارج شده است و سیستم تخلیه‌ی فاضلاب را از جمله معایب آن می‌داند و بیان می‌کند: در ایران، سیستم پیشرفته‌ی فاضلابی را که ماشین‌های کمپر استفاده می‌کنند، نداریم و مجبور شدیم از پمپ و شلنگ تخلیه استفاده کنیم.

مدیر خط تولید شرکت سازنده‌ی این کاروان‌ها درباره‌ی رفع مشکل تردد ماشین‌های کمپر در جاده‌های ایران نیز اظهار می‌کند: برای نخستین‌بار در ایران جواز این ماشین روی شش‌ونیم تُن از اداره‌ی استاندارد و راهنمایی و رانندگی گرفته شده، ماشین پلاک شده و روی کارت آن هم «کاروان» ثبت شده است که بعد از انجام تمام این مراحل، به مشتری تحویل داده می‌شود و مشکلی برای تردد در خیابان و جاده وجود ندارد.

او درباره‌ی تجیهزات فنی ماشین این کمپر نیز توضیح می‌دهد: با آن‌که سعی شده در ساخت کابین ماشین از قطعات و ایده‌های داخلی بهره گرفته شود، اما موتور ماشین کاروان، "نیسان" ژاپن و گیربکس آن "زد اف" آلمان است. در واقع 60 درصد قطعات این ماشین، چینی و بقیه آن تولید داخل است.

چاوشی می‌گوید: ماشین، برق مورد نیاز خود را تأمین می‌کند، سوخت موتور برق هم گازوییل است، همان سوخت ماشین. بخاری و آبگرم‌کن آن هم با همین سوخت کار می‌کند.

طبق اظهارات چاوشی، استقبال از کاروان‌های مسافرتی ساخت ایران در اندک زمانی که رونمایی شده، بسیار قابل توجه بوده است. این کاروان‌های مسافرتی بهمن‌ماه همزمان با برپایی نمایشگاه بین‌المللی گردشگری تهران به محوطه‌ی این نمایشگاه آورده شد که کنجکاوی بسیاری از بازدیدکنندگان را برانگیخته بود.

کاروان‌های مسافرتی هنوز خط تولید مستمری در ایران ندارد و براساس سفارش مشتری ساخته می‌شود. مدت زمان ساخت هر دستگاه کاروان مسافرتی طبق اظهارات سازندگان آن، سه‌ماه است. 


چهره شهرها در 100 سال آینده

 کارشناسان در گزارشی با موضوع "زندگی در آینده" مدعی شدند که تا 100 سال دیگر، رویای ساخت شهرهای زیر آبی و خانه‌های "چاپی سه‌بعدی" محقق می‌شود.

به گزارش ایسنا، نتایج یک بررسی که تحت عنوان "گزارش اسمارت‌تینگز از زندگی آینده" منتشر شده از این واقعیت حکایت دارد که در طول یک قرن، انسان قادر خواهد بود در ساختمان‌هایی که 25 طبقه زیر زمین ساخته شده‌اند، سکونت داشته باشند.

چهره شهرها در 100 سال آینده
در این گزارش که حاصل مطالعات گروهی از اعضای آکادمی و کارشناسان آینده‌نگر در کمپانی "اسمارت‌تینگز" است همچنین پیش‌بینی شده که در این مدت ابر آسمان‌خراش‌ها و شهرهای حبابی در زیر آب احداث می‌شوند که برای بشر قابل سکونت خواهند بود.

این اعضای آکادمی شامل مهندسان معمار و کارشناسان شهری و همچنین اساتیدی از دانشگاه "وست‌مینستر" معتقدند که در این فاصله زمانی همچنین هواپیماهای شخصی به یکی از وسایل حمل و نقل شهری تبدیل می‌شوند که شهروندان می‌توانند از آن‌ها برای جابه‌جا کردن خانه خود در سراسر جهان به هنگام تعطیلات استفاده کنند.

به نوشته روزنامه ایندپندنت، دکتر "ماگی آدرین پوکوک"، از محققان این مطالعه گفت: زندگی امروز ما تقریبا از آنچه در یک قرن گذشته بوده غیرقابل تشخیص و بسیار متفاوت است اما اکنون اینترنت روش ارتباط ما، نحوه یادگیری و کنترل زندگی را متحول کرده و دور از ذهن نیست که در آینده نیز تغییر و تحولات وسیع بیشتری در زندگی بشر رخ دهد. 

هوش مصنوعی در تعامل با اشیای هوشمند، غیرهوشمند و جاندار

در حالی که این روزها تب‌وتاب سال نو میلادی شور و حرارت خاصی را در کشورهای مختلف جهان به وجود آورده است، دنیای فناوری پیش به سوی آینده‌ای روشن گام برخواهد داشت. سالی که آن‌را پشت سر نهادیم مملو از اتفاقات ریز و درشت بود. به‌طوری که در عرصه‌های مختلف خبرهای خوشایند و ناخوشایندی به گوش‌مان رسید.

عرضه اسمارت‌فون‌های جدید اپل، ویندوز 10 مایکروسافت، مارشمالو گوگل، خودروی خودران گوگل، هک شدن سیستم الکترونیکی ماشین‌هایی همچون جیپ چروکی و.... تنها ذره‌ای از این دریای بی پایان خبرها بودند؛ اما بین همه این اتفاقات، خبرهای هوش‌ مصنوعی حال و هوای خاص خود را داشت. دستاوردهای هوش مصنوعی که در سال آینده میلادی، تجربه به‌کارگیری عملی بسیاری از آن‌ها را شاهد خواهیم بود، نه تنها دنیای فناوری، بلکه زندگی میلیون‌ها انسان در سراسر جهان را نیز تحت تأثیر خود قرار خواهند داد. در سالی که پیش‌رو داریم، دانشمندان در نظر دارند تا برای بازگرداندن بینایی به افرادی که قدرت دید خود را از دست داده‌اند، از یک ایمپلمنت عنبیه همراه با یک مؤلفه پوشیدنی، استفاده کنند. دانشمندان ابراز امیدواری کرده‌اند که در صورت تحقق این فناوری، افق‌های روشنی پیش‌روی افرادی که قدرت بینایی خود را از دست داده‌اند، باز خواهد شد. 
حضور روبات‌های آتش‌نشان برای کمک به نیروهای امدادرسانی، خبر بزرگ دیگری است که شاید جان میلیون‌ها انسان در معرض خطر را نجات دهد؛ اما شاید بزرگ‌ترین اتفاقی که می‌توان از آن به عنوان جرقه‌ای برای یک تحول عظیم نام برد، ورود رایانش کوانتومی به عرصه‌های مختلف شرکت‌های فناوری است. مایکروسافت در سال جاری میلادی، دسترسی به رایانش کوانتومی را در اختیار عموم کاربران قرار داد. مکانیزمی که شاید خیلی از توسعه‌دهندگان هیچ‌گاه شانس دسترسی به آن‌را پیدا نمی‌کردند؛ از طرف دیگر، غول جست‌وجوی جهان برای اولین بار، هوش مصنوعی را با رایانش کوانتومی تلفیق کرد. هوش مصنوعی خود به اندازه کافی در بسیاری از زمینه‌ها فدرت‌مند است؛ حال تصور کنید ترکیب هوش مصنوعی با فیزیک کوانتوم چگونه باعث خواهد شد تا کیوبیت‌ها، دست به هنرنمایی بزنند. در مجموع می‌توان گفت هوش مصنوعی با همه حرف و حدیث‌هایی که پیرامون آن قرار دارد، در بسیاری از حوزه‌ها کمک‌های فراوانی به ما خواهد کرد؛ اما هوش مصنوعی زمانی به بلوغ کامل خواهد رسید که بتواند در عرصه‌های فیزیکی نیز به انسان‌ها کمک کند. زمانی‌که این فناوری نقش سازنده‌ای در زندگی ما داشته باشد، آن‌گاه انسان‌ها از بسیاری از کارهای سطح پایین رها خواهند شد و شانس ورود به شغل‌های جدی‌تر، مهم‌تر و اساسی‌تر را پیدا خواهند کرد؛ شاید بتوان در این زمینه، ژاپن و چین را از کشورهای پیشرو در نظر گرفت؛ شاید در ظاهر چنین به‌نظر برسد که ایالات متحده در بسیاری از حوزه‌ها، صاحب سبک است؛ اما از این نکته غافل نشویم که اگر کشوری هم‌چون چین با جمعیتی نزدیک به دو میلیارد نفر، درهای خود را به روی روبات‌ها و هوش مصنوعی باز کند، به لحاظ رشد اقتصادی خود چه انقلابی را رقم خواهد زد. کشورهایی هم‌چون ژاپن و آلمان، دلایل زیادی دارند که ورود روبات‌ها به عرصه‌های مختلف این کشورها را توجیه‌پذیر می‌سازد. آمارها نشان می‌دهند که این کشورها در آینده نزدیک، به نیروی کار زیادی نیاز خواهند داشت؛ به‌طوری که برای جبران این خلا، نیاز مبرمی به روبات‌های کارگر دارند. ژاپن نخستین کشوری بود که برای امتحان کنکور دانشگاه، یک روبات‌ را آزمایش کرد؛ اما پیشرفت‌های هوش مصنوعی زمانی شتاب می‌گیرد که مغز متفکر هوش مصنوعی، یادگیری ماشینی به سرعت مراحل رشد و تکامل خود را سپری کند؛ اگرچه امروزه یادگیری ماشینی پیشرفت‌های بسیاری داشته است؛ اما همان‌گونه که ساندرا پیچای به آن اشاره کرد، به مرحله‌ای از پیشرفت نرسیده است که بتواند در حد و اندازه‌های یک بچه، خودنمایی کند؛ اما بدون شک، سال آینده میلادی خبرهای بسیار خوشی از این حوزه به گوش خواهد رسید. جالب آن‌که شرکت‌های امنیتی نیز اکنون به این واقعیت آگاه شده‌اند که دوران آنتی‌ویروس‌های سنتی روبه افول است و اینک باید در جهت هماهنگ ساختن محصولات‌شان با هوش مصنوعی باشند؛ اگر هوش مصنوعی و دنیای امنیت بتوانند به درجه‌ای از هماهنگی با یک‌دیگر برسند، آن‌گاه دیگر به بسیاری از فناوری‌های امنیتی امروزه، نیازی نخواهیم داشت؛ به‌طوری که هوش مصنوعی به درستی رفتارهای یک بدافزار را شناسایی می‌کند و حتی توانایی پیش‌بینی رفتارهای آینده بدافزارهای را نیز خواهد داشت. 
در این حالت دیگر نیازی نیست تا آنتی‌ویروس‌ها نگران این موضوع باشند که شاید خود نیز قربانی یک بدافزار شوند. اتفاقی که در طول سال‌های گذشته رخ داده است و باج‌افزارها، با استفاده از ترفندهای خاصی، موفق شدند که آنتی‌ویروس‌ها را روی سیستم کاربر غیر فعال کنند. در نهایت باید بگوییم، سال آینده میلادی سرآغازی بر ورود حرفه‌ای هوش مصنوعی به عرصه‌های مختلف تجارت است. در سال آینده میلادی، کسب‌وکارها به میزان بسیار زیادی تحت تأثیر ابزارهای هوش‌مند تحلیلی، برنامه‌های سازمانی خود را مدون خواهند کرد؛ به‌طوری که به سرعت این توانایی را خواهند داشت تا ضمن بررسی عملکرد کارمندان، برآوردهایی را از شکست‌ها و پیروزی‌های پروژه‌های خود، به دست آوردند. این استراتژی‌ها به‌طور محسوسی بر روند بازاریابی محصولات نیز تأثیرگذار خواهد بود 

برچسب: 

با کوچک‎ترین قلم چاپ سه بعدی دنیا در هوا نقاشی کنید

دو سال از زمان معرفی قلم بسیار نازک چاپ سه بعدی LIX می‎گذرد. این قلم همانند یک چاپگر سه بعدی متعارف از طریق نوک فوق‌العاده داغ خود مواد PLA یا ABS را خارج می‎کند، اما به جای این که یک کامپیوتر مختصات حرکت نوک چاپگر را مشخص کند، این دست لرزان شما است که مسیر حرکت چاپگر را مشخص می‎کند و نتیجه کار محصول دقت و خلاقیت شما است.

این قلم 139 دلاری سرانجام در اواخر سال 2015 وارد بازار شد. LIX با یک بسته فیلامنت (ماده اولیه رشته‎ای شکل برای تولید قطعات سه بعدی) سیاه از جنس PLA و یک بسته چند رنگ ABS همراه است. مواد ABS به نسبت PLA به دمای بالاتری برای ذوب شدن نیاز دارند، به همین دلیل قلم LIX دو دکمه خروجی (برای هر دو جنس فیلامنت) دارد. در دفترچه راهنما ذکر شده است که هر دکمه برای کدام ماده است، اما عجیب است که چرا روی خود قلم LIX هیچ نشانه‎ای برای آن وجود ندارد.

خوشبختانه استفاده از این قلم چندان دشوار نیست، بر خلاف سایر قلم‎های چاپ سه بعدی در LIX خبری از باتری قابل شارژ نیست و شما باید آن را مستقیما به برق وصل کنید، بعد از وصل کردن LIX به برق باید در حدود دو دقیقه منتظر باشید تا گرم شود. چراغ‎های LED موجود در بدنه به شما نشان خواهد داد که این قلم چه زمانی به حداکثر دمای خود رسیده است. بعد از گرم شدن شما باید از طریق یک سوراخ ریز موجود در انتهای قلم (درست در کنار پورت پاور) فیلامنت باریک را وارد آن کنید. بر اساس نوع فیلامنتی که شما استفاده می‎کنید باید یکی از دو دکمه خروجی را نگه دارید. با این کار یک موتور کوچک تعبیه شده در داخل قلم، ماده PLA یا ABS را به داخل کشیده و آن را به سمت نوک بسیار داغ قلم هدایت می‎کند. به محض اینکه یک نوار باریک از ماده ذوب شده شروع به خارج شدن می‎کند اینجا دیگر وظیفه قلم LIX به پایان رسیده و نوبت به هنر و سلیقه شما می‎رسد.

صرف نظر از نوع ماده‎ای که شما استفاده می‎کنید، معمولا ماده خارج شده بسیار نرم و قابل انعطاف است و هیچگاه به طور کامل ذوب نمی‎شود. از آنجا که ماده خروجی از نوک قلم LIX به شکل مایع نیست، کار با آن بسیار مشکل است. برای اینکه شما کار با این قلم را یاد بگیرید در بسته بندی آن یک صفحه قالب با دو طرح بسیار ساده شامل یک مربع و یک مستطیل قرار داده شده است. یکی از سخت‎ترین مراحل کار با قلم LIX این است که باید مواظب باشید مواد خارج شده از نوک آن هنگام ترسیم اشکال سه بعدی پیچ نخورد. یک روش برای جلوگیری از این مشکل این است که قسمتی از مواد خارج شده را با انگشت نگه دارید (این مواد پس از خروج به سرعت سرد می‎شود) تا بتوانید کنترل بیشتری روی مواد خروجی داشته باشید.

هنگام کار با این قلم می‎توانید به راحتی فیلامنت‎های آن را هم تعویض کنید، برای این کار شما باید هر دو دکمه خروجی را همزمان پایین نگه دارید تا جهت چرخش موتور معکوس شده و تمام مواد ذوب نشده داخل قلم را خارج کند. 

برچسب: 

برج‌های مجهز به مسلسل‌های خودکار

ارتش امریکا برج‌های مجهز به مسلسل‌های خودکار راه می‌اندازد

ارتش امریکا برج‌های مجهز به مسلسل‌های خودکار راه می‌اندازد

احتمالا اگر سربازی رفته باشید، از پست‌های‌تان به‌عنوان بدترین خاطرات سربازی‌تان یاد می‌کنید. پست دادن در ارتش امریکا هم کار ساده‌ای نیست. برای کنترل یک محوطه، چهار تا شش سرباز باید ۱۲ ساعت بی‌وقفه در ارتش امریکا پشت اسلحه‌ای پست دهند.

ارتش امریکا با هدف استفاده‌ی بهتر از نیروی انسانی‌اش، پست‌های سربازها را با اسلحه‌هایی اتوماتیک جایگزین کرده است.

ارتش امریکا برای اینکه از نیروی انسانی‌اش استفاده‌ی بهتری کند، سیستم جدیدی به اسم Tower Hawk را راه‌اندازی کرده است. در این سیستم، محوطه‌ای توسط یک اسلحه‌ای که از راه دور کنترل می‌شود زیر نظر گرفته می‌شود.

REMOTE)1

ارتش امریکا فعلا به‌طور آزمایشی، این سیستم را در کمپ Fort Bliss تکزاس راه انداخته است. سیستم Tower Hawk، سربازها را با برج‌هایی که اسلحه‌هایی در آن قرار داده شده جایگزین می‌کند. این برج‌ها را می‌توان توسط شش سرباز و در مدتی کمتر از نیم ساعت در هر نقطه‌ای قرار داد. هر برج به یک Browning M-2 با کالیبر ۵۰ و یک 338 Lapua مجهز است. البته هر سلاح دیگری را هم می‌توان به‌طور دلخواه جایگزین کرد.

REMOTRE-1

از سوی دیگر، دو سرباز در مرکز کنترلی مقابل دو صفحه‌ی بزرگ می‌نشینند و منطقه‌ای را توسط این اسلحه‌ها تحت کنترل خود در می‌آورند. سربازها برای کنترل اسلحه‌ها هم از دسته‌ی بازی استفاده می‌کنند. در عکسی که توسط ارتش امریکا گرفته شده، این دسته یک کنترلر ایکس‌باکس ۳۶۰ است. سربازها توسط این دسته، می‌توانند اسلحه‌ها را به‌صورت ۳۶۰ درجه کنترل کنند. این اسلحه‌ها هم‌چنین به سیستم Joint All Hazard Command Control متصل هستند که می‌تواند بین نیروهای خودی و دشمن تمایز قایل شود و هم‌چنین به‌صورت خودکار دشمن را تعقیب کند.

می‌توانید ویدیوی کوتاهی از این سیستم را در ادامه ببینید.

Video Player

منبع: Gizmag