واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار»     (HT-CSURE)

واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار» (HT-CSURE)

Hooshyar-Tavandar Common Subsidiary Unit for Research & Engineering
واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار»     (HT-CSURE)

واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار» (HT-CSURE)

Hooshyar-Tavandar Common Subsidiary Unit for Research & Engineering

کاربرد کوچکترین پروانه‌ی پیشران دنیا در نانوربات ها

نویسنده: ‫کاوه جهان آرای‬‎ یکشنبه, 19 مرداد 1393 ساعت 14:11 کاربرد کوچکترین پروانه‌ی پیشران دنیا در نانوربات ها
در سراسر دنیا دانشمندان در حال کار بر روی ساخت نانوربات‌های میکروسکوپی برای اهدافی همچون دارورسانی هدفمند هستند. برای نیل آمدن به چنین هدفی این نانوربات‌ها به نیروی پیشرانی نیاز دارند تا آن‌ها را به محل مورد نظر هدایت کند. اگرچه هم اکنون نیز سامانه‌های بسیاری در حال طی کردن مراحل توسعه‌ای هستند اما این بار ما شاهد کوچک ترین آن‌ها هستیم.
این پروانه‌ی مارپیچ مانند که در همکاری موسسات ماکس پلانک آلمان با دو مسسه‌ی علمی دیگر ساخته شده است در حقیقت از جنس رشته‌ای از سیلیکا و نیکل است که 400 نانومتر طول و 70 نانومتر عرض دارد و به گفته‌ی تیم سازنده 100 بار از قطر یک سلول خونی انسان کوچک تر است.

به جای نیروگیری از موتور داخلی این پروانه از میدان مغناطیسی گردانی که از خارج به آن اعمال می‌شود نیرو می‌گیرد که این موجب چرخیدن پروانه و هدایت آن به سمت هدف نهایی می‌شود. برای آزمودن این ابزار دانشمندان آن را درون ژل هایلورونان قرار دادند که از نظر غلظت و سفتی مشابه محیط داخلی بدن انسان است و درست مشابه درون بدن انسان رشته‌های بلندی از پروتئین‌های به هم گره خورده‌ی پلیمری شبکه‌ای را در آن تشکیل داده اند. در مطالعات پیشین پروانه‌های بزرگتری که ساخته شده بودند درون این شبکه گیر می‌کردند و با کند شدن حرکت نهایتا در یک جا به دام می‌افتادند. نانوپروانه‌ی جدیدی که ساخته شده قادر است از بین حفرات و فضاهای خالی موجود در این شبکه گذر کرده و به سادگی مسیر خود را تا رسیدن به هدف بپیماید.

به کمک این ربات هم اکنون می‌توان به کاربردهای هدفمند شده‌ی آن فکر کرد، به طوری که می‌توان از آن برای دسترسی به محل‌های حساسی همچون قرنیه استفاده کرد. نتایج این پژوهش در نشریه‌ی علمی ACS Nano به چاپ رسیده است.

ESA Launching Reusable, Robotic Space Plane

Officials hope to eventually use the reusable space place as an automated vehicle that will fly through the atmosphere.
By Elizabeth Howell, Space.com - Filed Jul 31, 2014
The launch of a robotic space plane prototype in November could pave the way toward the creation of a reusable cargo vehicle that would survive the blistering re-entry into Earth's atmosphere, according to the European Space Agency.

ESA officials plan to launch the unmanned space plane, called the Intermediate eXperimental Vehicle (IXV), on a Vega rocket in early November. The flight plan calls for Vega to make an eastward flight - different than its usual polar orbit track - to release IXV into a suborbital path that would end in the Pacific Ocean.

Officials with the space agency hope to eventually use the reusable space place as an automated vehicle that will fly through the atmosphere aerodynamically, controlled by thrusters and its surfaces, then splash down safely in the sea.

"In this mission we are not only monitoring the spacecraft all along its autonomous flight, but also tracking its progress back to Earth to a particular spot – this is different [than] what we are used to," Giorgio Tumino, the project manager for IXV, said in a statement.

IXV will include sensors and infrared cameras to examine how heating is distributed across the belly of the spacecraft. The space plane will also fly with new technologically advanced features.

"The technical advancements that have been made since the first experiments with our Atmospheric Reentry Demonstrator in 1996 are huge," Jose Longo, ESA's head of aerothermodynamics, said in the same statement. "This is the first flight demonstration of features such as highly advanced thermal structures: thrusters and flaps that are part of the control system, and the 300 sensors and infrared camera to map the heating all along the spacecraft from the nose to the flaps. These things just cannot be tested in the same way in laboratories."

ESA is also going to test an infrared camera on its final automated transfer vehicle (ATV), called Georges Lemaitre, on a mission launching to the International Space Station Tuesday (July 29). You can watch the ATV launch live on Space.com via NASA TV starting at 7:15 p.m. EDT (2315 GMT) Tuesday (July 29).

The ATV is designed to break up in Earth's atmosphere during re-entry after it leaves the space station about six months after it docks, according to ESA. For the first time, ESA plans to track the spacecraft's re-entry using a special infrared camera.

The camera will transmit information to a special pod designed to survive re-entry, which will then send the information on to Earth through the Iridium satellite network.


نگاهی به ربات‌هایی که بصورت خودکار سرهم می‌شوند: با اولین ترنسفورمرهای واقعی آشنا شوید

نویسنده: مسعود آموزگار شنبه, 18 مرداد 1393 ساعت 14:10ربات‌های سر هم شونده
ربات‌های سر هم شونده

مهندسان دانشگاه‌های MIT و هاروارد طرح جاه‌طلبانه و بی‌پروایی ارائه داده‌اند که بر اساس آن می‌توان انتظار داشت در آینده شاهد ترنسفورمرهای واقعی باشیم. این مهندسان ربات‌های اوریگامی ساخته‌اند که خود را با استفاده از یک تکه‌ی کاغذ و پلی استایرن سر هم کرده و برای چند دقیقه در محیط بچرخند.

 روبرت وود از دانشگاه هاروارد می‌گوید "ایجاد یک ربات که قادر باشد خود را بصورت خودکار سر هم کرده و در واقع عملکردی را نیز ارائه دهد دستاوردی بوده که ما سال‌هاست به دنبال آن هستیم."

این ربات‌های اوریگامی، از ورقه‌های کامپوزیتی کاغذ و پلی استایرن ساخته شده‌اند. مهندسان مقادیری کانال رسانا بر روی این ورقه‌ها چاپ کرده و پس از آن با استفاده از یک سیستم ماشینکاری لیزری الگوهای تا شدن اوریگامی را بر روی آن‌ها ایجاد کرده‌اند. هر کدام از این نقاط تا شدگی و مفاصل، در بر گیرنده‌ی یک مدار جاسازی شده هستند که بر اساس هدایت یک میکروکنترلر فعال شده و به تولید گرما می‌پردازند؛ به این ترتیب هر یک از لولاها بر اساس دستورالعمل صحیح بر اثر گرما از روی الگوی خود تا شده و اوریگامی را که یک ربات خواهد بود شکل می‌دهند. پس از آن، به کمک تعدادی موتور و یک میکروکنترلر که الگوی تا شدن را بر روی آن برنامه‌ریزی کرده‌اند، حیات به کالبد این ربات دمیده خواهد شد! بنابراین ربات ما ابتدا خود را از یک ورقه‌ی کاغذ به شکل ربات اوریگامی در آورده و سپس حرکت می‌کند و در افق محو می‌شود!

توصیه می‌کنیم به هیچ وجه ویدیوی زیر را از دست ندهید:

دانلود ویدیو

اگرچه ربات اوریگامی محققان هاروارد و MIT یک اعجاب ساده در تکنولوژی محسوب می‌شود، و بیشتر جالب است تا کاربردی؛ اما لازم است که بر روی دستاوردها متمرکز شویم. دستاورد اصلی در این زمینه سر هم شدن خودکار است. یکی از بزرگ‌ترین تنگناها در دنیای تکنولوژی (و حتی جامعه)، این است که ما همچنان مجبوریم اغلب چیزها را با دستان خود سر هم کنیم. ربات‌ها و فرآیندهای اتوماتیک می‌توانند بسیاری از اجزای اصلی را تولید کنند، اما هنوز هم میلیون‌ها انسان در سراسر دنیا تمام وقت روزانه‌ی خود را صرف چفت کردن قطعه‌ی الف در جایگاه ب می‌کنند.

laser-machine-printing-self-assembling-harvard-robot

در تصویر بالا سیستم ماشین‌کاری لیزری مورد استفاده برای ایجاد الگوی اوریگامی را مشاهده می‌کنید که توسط مهندسان دو دانشگاه مذکور مورد استفاده قرار گرفته است. در حالت تئوری، یک ربات (یا گجت) که قادر به سر هم سازی خود باشد، می‌داند که چگونه باید خود را با استفاده از اجزای مختلف ایجاد کند؛ درست همانگونه که هر چیزی در طبیعت خود را از بلوک‌های سازنده‌ی اصلی سر هم کرد، ایجاد می‌کند و رشد می‌نماید. همانگونه که احتمالا می‌توانید تصور کنید، چنین خصوصیتی می‌تواند به شکل بسیار قابل توجهی منجر به کاهش هزینه‌های ساخت و ساز و تولید شود و علاوه بر آن، می‌تواند دری باشد که به دنیای کاربردهای ناشناخته باز خواهد شد.

تصور کنید که تا چه حد بهینه و منطقی‌تر خواهد بود که یک ربات کامل را در قالب قطعه‌ای تخت به ماه یا مریخ فرستاده  یا مجموعه‌ای از آن‌ها را در مناطق فاجعه زده انداخته و سپس خود این ربات به ساختار اصلی برای اجرای عملکرد مورد نظر برسند. صد البته که در این میان همچون بسیاری دیگر تکنولوژی‌ها یک سوی هراس انگیز نیز وجود دارد؛ هرچه باشد ما قصد داریم به ربات‌ها یاد دهیم که چگونه خود را تولید کنند. در حال حاضر ما تنها در خصوص ربات‌های کوچک و کاغذی حرف می‌زنیم که در نهایت قادر هستند اندکی این طرف و آن طرف بروند اما تصور می‌کنید چه مدت طول خواهد کشید که ما این تکنولوژی را نیز به سطح بالایی رسانده و در نهایت خط تولیدی از ربات‌های سر هم شونده ایجاد کنیم؟ بسیار فوق العاده خواهد بود که یک کانتینر پر از اجزای مورد نیاز را در منطقه‌ای فرود آورده و این اجزا خودشان به یک کارخانه تبدیل شوند، اما چه خواهد شد اگر این ربات‌ها که بصورت خودکار سر هم می‌شوند به خوآگاهی دست یابند؟ حتی با توجه به تلاش های بشر در توسعه‌ی هوش مصنوعی، مساله‌ی خودآگاهی سیستم‌های کامپیوتری از موضوع سر هم شدن خودکار نیز در دسترس‌تر به نظر می‌رسد. چه می‌شود اگر این ربات‌ها پس از خودآگاه شدن، به تولید کارخانه‌های بیشتر پرداخته، دستورات انسانی خود را رد کرده و به تولید سربازهای رباتیک برای جنگ با انسان‌ها بپردازند؟

20140625225454Qwizards - Transformers Summer Edition 2014-640x359

البته که محققان دانشگاه هاروارد و در کل دست اندر کاران اجرای خود این پروژه‌ها دیدگاه‌های بسیار خوش بینانه‌تری از آینده دارند. در حالت پایه‌ای، آن‌ها چنین در ذهن دارند که شما بتوانید این ربات‌ها را بوسیله‌ی پرینترهای سه‌بعدی مخصوص که سرانجام روزی همه‌گیر خواهند شد ایجاد نمایید. روبرت وود، رهبر این پروژه می‌گوید:

شما در آینده خواهید توانست وارد فروشگاه شده، آنچه که نیاز دارید را به زبان ساده توصیف کنید و یک ساعت بعد برای تحویل گرفتن ربات مورد نیاز خود بازگردید.

این ربات‌ها در حال حاضر بدون در نظر گرفتن هزینه‌ی موتورها و باتری، چیزی حدود 20 دلار هزینه در بر دارند بنابراین آنچه که روبرت وود تشریح می‌کند به هیچ وجه دور از تصور نیست. اما از سوی دیگر، یکی دیگر از محققان هاروارد با گفتن این عبارت‌ها همه چیز را به هم می‌ریزد:

روزهایی که ربات‌های سفت و سخت و بزرگ همیشه در یک مکان ثابت به اجرای وظایف تکراری می‌پرداختند با سرعت زیادی در حال محو شدن است.

غرور و افتخاری که در بیان این عبارت وجود دارد اندکی رعب‌انگیز است. تصور می‌کنم شما هم همچون من تا حدود زیادی ربات‌های ثابت و بدون شعور را بیشتر دوست داشته باشید تا اینکه بر سر جان‌تان به یکی از آن‌ها التماس کنید! حداقل در خصوص ربات‌های ثابت و بزرگ فعلی، همیشه با اطمینان می‌دانیم که در چه مکانی حضور دارند...

به نظر می‌رسد روز به روز باید احتیاط خود در خصوص فناوری را بیشتر جدی بگیریم تا به سرنوشتی که ایلان ماسک خواب آن را دیده دچار نشویم! دیدگاه شما در خصوص دستاورد جالب این محققان چیست؟ تصور می‌کنید چند سال طول خواهد کشید که این تکه‌های کاغذی جای خود را به ربات‌های جدی‌تر و کاربردی‌تر داده و حداقل در وحله‌ی اول کمک حال فعالیت‌ها و فرآیندهای روزمره‌ی بشری باشند؟ دیدگاه خود را از طریق بخش نظرات با ما و سایر خوانندگان زومیت به اشتراک بگذارید.

اسکلت خارجی دوو امکان حمل بارهای سنگین را در اختیار افراد قرار می‌دهد

نویسنده: حسین خلیلی صفا سه شنبه, 14 مرداد 1393 ساعت 10:50 
اسکلت خارجی دوو
اسکلت خارجی دوو

علاوه بر ساخت یک روبات انسان‌نما، می‌توان یک روبات را با انسان ترکیب کرد که نتیجه‌ی آن استفاده از یک اسکلت فلزی خارجی با قابلیت کاربری توسط یک انسان است که توانایی‌هایی فراتر آنچه که یک فرد بالغ قادر به انجام آن است را در اختیار فرد قرار می‌دهد. تولید چنین روبات‌هایی کاری است که هم‌‌اکنون برخی کمپانی‌ها چون دارپا و کمپانی کره‌ای دوو در حال انجام آن هستند.

کمپانی دوو در حال آزمایش اسکلت‌خارجی است که خود توسعه داده است. این اسکلت خارجی امکان حمل بارهایی به وزن 30 کیلوگرم را در اختیار افراد قرار می‌دهد بدون اینکه وزن این بار توسط فردی که با پوشیدن اسکلت فلزی آن را حمل می‌کند، احساس شود. یکی از بهترین قابلیت‌های این اسکلت، عدم انتقال فشار و وزن حاصل از برداشتن قطعات سنگین به فردی است که آن را برداشته است، از این‌رو کاربر قادر است تا با چالاکی و بدون تحمل فشاری از جانب این اسکلت به کار خود ادامه دهد.

هنوز این اسکلت خارجی برای عرضه و تولید بصورت انبوه آماده نیست، چراکه با استفاده از این اسکلت نمی‌توان روی سطوح لغزنده حرکاتی سریع با قابلیت انعطاف‌پذیری بالا به انجام رساند که در کار عمر باتری ۳ ساعته‌ی این اسکلت، آن را به گزینه‌ی خوبی برای استفاده در محیط‌های صنعتی بدل نکرده است. در حال حاضر دوو در حال آزمایش این محصول بوده و در نظر دارد تا این اسکلت را برای حمل بارهایی تا ۱۰۰ کیلوگرم آماده کند. در صورتی که این روبات برای استفاده در صنایع با قابلیت‌های عنوان شده عرضه شود، روند انجام کارها بسیار سریع‌تر انجام خواهد شد.

Cyc، جاه‌طلبانه‌ترین پروژه‌ی هوش مصنوعی در جهان که برای حدود ۳۰ سال در سکوت توسعه یافته است

نویسنده: مسعود آموزگار پنج شنبه, 02 مرداد 1393 ساعت 22:28 
Artificial Inteligencee

اگر تصور می‌کنید اوج تلاش‌های شکل‌گیری هوش‌ مصنوعی توسط کمپانی‌های مطرحی همچون اپل، گوگل و مایکروسافت انجام می‌شود باید بدانید که در اشتباه هستید. سیستم های ارائه شده توسط این شرکت‌ها سطحی‌ترین مرحله از هوشمندی را ارائه می‌کنند و کاملا تجاری هستند. با زومیت در ادامه همراه باشید تا شما را با نمونه‌ای واقعی از هوش مصنوعی که حدود سی سال بر روی آن کار شده، آشنا کنیم.

ظهور سیستم‌های هوشمندی نظیر واتسون که توسط IBM توسعه داده شده یا سیری اپل، موجی از درخواست برای یک سیستم هوش مصنوعی نظیر آنچه در مجموعه‌ی اِستار تِرِک وجود داشت را در جوامع بشری بوجود آورد. نوعی سیستم هوش مصنوعی که قادر باشد دستورالعمل‌ها را به زبان عامیانه‌ی انسان‌ها دریافت کند، استنتاج‌های مناسبی انجام داده و در نهایت بدون نیاز به میلیون‌ها واحد کدنویسی و فهماندن برنامه، عملیات مد نظر کاربر را انجام داده و پاسخگو باشد. 

به نظر می‌رسد کمپانی هوش مصنوعی Cycorp رویکرد متفاوتی پیش گرفته و تبدیل نمودن دانش و قوه‌ی ادراک بشری به کدهای قابل درک توسط رایانه را هدف کار خود قرار داده است تا کامپیوترها بتوانند به بهره گرفتن از آن بپردازند. توسعه‌دهندگان Cycorp زحمت ساختاردهی به میلیون‌ها قطعه از داده‌هایی که ما بعنوان انسان برای فهم جهان بر آن‌ها متکی هستیم و جهان‌بینی ما را شکل می‌دهند را به روشی قاعده‌مند درآورده‌اند تا ماشین‌ها را قادر سازند که از این دانش بعنوان منطق و دلیل استفاده نمایند. جالب است بدانید که به هیچ عنوان با یک استارت آپ تازه کار روبرو نیستیم و این کمپانی از سال ۱۹۸۴ تا کنون مشغول فعالیت بر روی این پروژه بوده و بزودی تولد ۳۰ سالگی خود را جشن خواهد گرفت! مدیرعامل Cycorp، داگ لینات می‌گوید:

ما روال کاری خود را بصورت عمدی بی سر و صدا پیش بردیم؛ بدون سرمایه‌گذاری خارجی، بدون قرض و بدهی. ما مقالات زیادی در خصوص کارهای خود ننوشتیم و در کنفرانس‌های چندانی نیز شرکت نکردیم. اما برای اولین بار پس از ۳۰ سال، به اندازه‌ی کافی به آنچه می‌خواستیم نزدیک شده‌ایم و پروژه‌ی خود را سرانجام در حدی می‌بینیم که بخواهیم در خصوص آن با شما صحبت کنیم. بسیاری از افرادی که در اینجا حاضر هستند از سی سال پیش تا کنون این پروژه را همراهی کرده‌اند. مری شپرد و من در آگوست سال 1984 شرکت Cycorp را تشکیل دادیم و هر دوی ما نیز همچنان در آن مشغول به کار هستیم. این مهم‌ترین پروژه‌ای است که هر کسی ممکن است بخواهد روی آن کار کند. این پروژه موجب تقویت هوش انسانی خواهد بود.

داگ لینات، مدیرعامل Cycorp

اگر به ساده‌ترین شکل ممکن قصد بیان فعالیت این پروژه را داشته باشیم، می‌توان گفت که Cycorp تلاش داشته بوسیله‌ی نرم‌افزار به خلق یک مغز بپردازد؛ آن هم کاملا از پایه.

هر بار که شما به هر نوعی از متن  یا سخنی که یک انسان برای انسان دیگر نوشته یا به زبان آورده در دنیای واقعی نگاه می‌کنید با اندکی تحلیل متوجه خواهید شد که این تکه‌ی متن سرشار است از شباهت‌ها، توجیه منطق، باور، توقع، ترس، مفاهیم کیفی، مقادیر بسیار متغیرها و معرف‌های کمی... در چنین مواقعی همگان به دنبال راهی هستند که بدون صرف هزینه به استفاده از این مسئله بپردازند. سیستم‌های متعددی که هیچ عمقی ندارند تلاش کرده‌اند جلایی از هوشمندی یا یادگیری آماری از مقادیر فراوان داده‌ها را به نمایش بگذارند و به کسب سود بپردازند. آمازون و نت‌فلیکس به شکل بسیار عالی به ارائه‌ی پیشنهاد در خصوص کتاب و فیلم‌های مورد نظر کاربر می‌پردازند بدون آنکه سیستم‌های آن‌ها هیچگونه درکی از فعالیتی که انجام می‌دهند یا اینکه چرا شخصی باید از چیزی خوشش بیاید داشته باشد. این همان تفاوت میان شخصی است که درک می‌کند چه فعالیتی را انجام می‌دهد و شخصی که تنها به انجام حرکات به اجرای آن‌ها می‌پردازد.

داگ لینات، مدیرعامل Cycorp

محصول توسعه یافته توسط Cycorp که Cyc نامیده شده بر اساس روال معمول "برنامه‌نویسی" نشده است. در حقیقت واژه‌ی برنامه‌نویسی برای این پروژه چندان صحیح نبوده و اگر بخواهیم بشکلی دقیق‌تر بیان خود را تصحیح کنیم، باید گفت که این پروژه به سیستم "آموخته" شده است. لینات می‌گوید که اغلب افراد برنامه‌های کامپیوتری را رویه‌های از پیش‌تعیین شده‌ای تصور می‌کنند که یک روند کاملا مشخص در دل خود دارد. اما ساختن Cyc برخلاف این حالت بوده و بسیار به آموزش دادن به یک کودک شباهت داشته است. او در ادامه می‌گوید:

ما از یک زبان یکپارچه و پایدار برای ساختن مدلی از دنیای واقعی استفاده می‌کنیم. این بدان معناست که Cyc قادر است در آنچه که افراد می‌خوانند یا برای یکدیگر می‌نویسند بجای دیدن فضای مشکی، فضای سفید را مشاهده کند.

یک نویسنده ممکن است به صراحت به انتخاب لغت‌ها و جملات مشخصی برای ارائه‌ی منظور در حین نوشتن بپردازد، اما در میان جملات، ممکن است خواننده نسبت به دریافت هرگونه استنباطی اقدام کند. Cyc نیز به‌گونه‌ای شکل گرفته که قادر به انجام اینگونه استنباط‌ها باشد. برای مثال این جمله را در نظر بگیرید: "جان اسمیت اولین بانک ملی را مورد سرقت قرار داد و در نتیجه‌ی آن به سی سال زندان محکوم شد". این جمله جزییات زیادی را فاش نمی‌کند و اطلاعاتی در خصوص نحوه‌ی دستگیر شدن جان اسمیت، بازداشت وی، محاکمه و گناهکار شناخته شدن بیان نمی‌کند. یک انسان هیچ‌گاه خود را درگیر فهم این موارد از جمله‌ی ارائه شده نمی‌کند چراکه مسلما بسیار حوصله سر بر، گیج‌کننده یا حتی گاهی توهین‌آمیز خواهد بود. شما هنگام ادای جملات به راحتی می‌توانید روی درکِ صحبت خود از سوی مخاطب حساب کنید. چنین مساله‌ای همانند استفاده از ضمیرها خواهد بود که شما با ادای هر یک در سخنان خود انتظار دارید شنونده به خوبی متوجه مرجع ضمیر مورد نظر شما بشود. حال باید بدانیم که متوجه شدن و اعمال برداشت صحیح چنین مواردی هرچند برای آدمی بسیار ساده است، اما برای یک کامپیوتر بسیار دشوار و دور از انتظار خواهد بود. با این حال پروژه‌ی Cyc قادر است به خوبی از پس انجام این موضوع برآید. لینات می‌گوید:

در صورتی که به کامپیوترها ماهیت انسانی داده شود، آن‌ها به یقین خود را به شکل موجوداتی متوهم، مبتلا به اسکیزوفرنی یا هر شکل دیگری از عدم پایداری به نمایش می‌گذاشتند. شما هیچ‌گاه نگهداری از یک کودک یا پختن غذا را به چنین شخصیتی واگذار نخواهید کرد چراکه از خطرات و غیرعاقلانه بودن این عمل آگاهی دارید. اما می‌بینیم که در دنیای امروز تلاش می‌کنند چنین فعالیت‌هایی را در افق توانایی‌های ربات‌های خانگی به نمایش بگذارند و به آن سو حرکت کنند. واگذاری اعمال مهم زندگی به چنین ربات‌هایی که هیچ فهم و درکی ندارند و همه چیز را به زبان خود صرفا پردازش می‌کنند درست مثل واگذار کردن مسائل به حیوانات خانگی خواهد بود!

اگر شما ربات‌های فعلی و ربات‌هایی که دنیا تصور می‌کند باید وجود داشته باشند را در نظر بگیرید متوجه خواهید شد که وجود آن‌ها به شدت وابسته به پروژه‌ای نظیر Cyc خواهد بود تا بتوانند به موجب آن درک صحیح‌تری از دنیای پیرامون خود داشته باشند. درست همانگونه که بر روی رایانه‌های خود به نصب سیستم‌عامل می‌پردازیم، ممکن است روزی Cyc را بر روی ربات‌های خانگی خود نصب کنیم تا دنیایی از دانش و فهم را از آن‌ها انتظار داشته باشیم. همچنین درست به همین دلیل که Cycorp پروژه‌ی خود را از صفر شروع کرده و تلاش نموده تقریبا دانش همه‌چیز را تحت پوشش خود قرار دهد، می‌توان انتظار کاربردهای فوق‌العاده گسترده‌ای را از آن متصور بود. این سیستم هم‌اکنون در آموزش ریاضیات به دانش‌آموزان کلاس ششم مورد استفاده قرار می‌گیرد! 

Cyc قادر است چنین وانمود کند که یک دانش آموز کلاس ششمی است که گیج شده و در این میان وظیفه‌ی کاربران این خواهد بود که به این هوش مصنوعی برای یادگیری ریاضیات ششم کمک کنند. در این میان نیاز به سرمایه‌گذاری احساسی و نیاز به تفکرات اساسی و... وجود دارد. برنامه‌ی ما مشخصا ریاضیات را درک می‌کند اما برخلاف نمونه‌های مشابه، به سادگی به صحبت‌های دانش آموزان گوش کرده و وجود ابهام در فهم آن‌ها را تشخیص می‌دهد. این برنامه قادر است رفتاری که موجب می‌شود بهترین یادگیری در اشخاص حاصل شود را تشخیص داده و به کار گیرد. یکی از مسائلی که ممکن است شاهد آن باشیم، ایجاد انقلابی در ریاضیات ششم است که البته سایر زمینه‌های علوم در رده‌های دیگر نیز می‌توانند از آن منتفع شوند. هیچ دلیلی برای عدم استفاده از این روش در پایه‌ی برنامه درسی وجود ندارد.

بیزینس اینسایدر در ادامه از لینات پرسیده که داگلاس هافستادر، نویسنده و متفکر مشهور ممکن است در خصوص Cyc چه نظری داشته باشد:

هافستادر ممکن است بداند برای هوشمند شدن سیستم‌ها چه کاری لازم است انجام شود، اما دست یافتن به این موضوع برای شخصی که متاسفانه من بوده‌ام دهه‌ها به طول انجامیده تا به گونه‌ای علمی و عملی به پیاده‌سازی این پروژه بپردازیم و طرحی عملی را ارائه نماییم. این پروژه با هیچ قصد و منظوری ایجاد نشده مگر آنکه کاربردی و مفید بوده باشد.

سیستمی چنین هوشمند، با برخورداری از جهان‌بینی و دانش، همان اندازه که می‌تواند بسیار مفید و پیشرفتی عظیم باشد؛ باعث رعب و ترس از این سطح هوشمندی خواهد بود. سیستم‌هایی که همچون انسان درک می‌کنند، تشخیص می‌دهند و با دانش خود پیشرفت خواهند کرد...