نویسنده مطلب :عباس واحدیتاریخ انتشار : ۱۳۹۳/۱۲/۱۷منبع خبر : engadget
بر کسی پوشیده نیست که مدتی است کامپیوترها و روباتها در حال بیرون انداختن کارمندان و کارگران از شرکتها و کارخانه‌های بزرگ هستند... اما اگر از خود کامپیوترها بپرسید، در می‌یابید که این موضوع در سالهای اخیر شتاب بیشتری پیدا کرده است.
دانشگاه آکسفورد با استفاده از الگوریتم آموزش ماشینی خود به سراغ اطلاعات موجود در اداره آمار آمریکا رفته و طبق این داده‌ها پیش‌بینی می‌کند طی ۲۰ سال آینده احتمالا ۴۷ درصد مشاغل آمریکایی توسط تکنولوژی جایگزین خواهند شد. و اکنون این یکی از بزرگترین نگرانی‌های راهبردی است. ماشینهای خود-ران یا بدون راننده با چنان سرعتی مسیر پیشرفت و تکامل را می‌پیمایند که به زودی می‌توانند جایگزین مشاغلی چون راننده تاکسی، راننده کامیون، تراکتورها و حتی کاربران لیفتراکها شوند.
خرده فروشی و کسب‌و‌کارها نیز در خطر هستند. زمانی که شرکتها بتوانند اطلاعات کافی و حتی اضافی درباره عادات خرید شما جمع آوری کنند، به راحتی قادر خواهند بود احتیاجات و خواستهای آینده شما را بسیار بهتر از کارشناسان فروش پیش‌بینی کرده و برای آن برنامه ریزی نمایند.
البته این تغییرات در مسیری کوتاه و زمانی کم اجرایی نخواهند شد. محققان معتقدند این تکنولوژی هنوز در مرحله گذار از آزمایشات تجربی به ابزار کاربردی واقعی است. اما این تغییرات با سرعت نسبتا بالایی در حال وقوع هستند. البته در این راه هنوز موانع قانونی و دست‌اندازهای تکنیکال بسیار فراوانی به چشم می‌خورد. برای مثال تایید و صدور مجوز استفاده از ماشینهای خود-ران در جاده‌های عمومی همچنان در هاله‌ای از ابهام قرار دارد.
علاوه بر این هنوز هیچ یک از جوامع انسانی آمادگی لازم برای توسعه مشاغل تکنولوژیک در سطح وسیع را ندارند. البته مایکل ازبورن از آکسفورد معتقد است هنوز جایگاه انسان در مشاغل خلاقانه و کارهای اجتماعی به دور از دستبرد رقبای تکنولوژیک قرار دارد. البته مردم بسیاری هم هنوز برای چنین تغییری آموزش ندیده و آماده نیستند. علاوه بر این هیچ بخشی از تجارت و صنعت هنوز آمادگی چنین طغیانی را ندارد که با سیل عظیم هنرمندان، طراحان یا برنامه‌ریزان استراتژیک روبرو شود.
فکر می‌کنید شغل شما هم در خطر است؟ آیا روباتها یا کامپیوترها از پس آن بر خواهند آمد؟
Over time we have gotten used to machines assuming certain roles in society, but even at the dawn of the the age of robotics, some types of skilled labor still seem beyond their reach. After all, how does a machine wield a hammer and overcome the perpetual problem-solving involved in putting together a house or a high-rise? While we might be some ways off from watching buildings sprout out of the ground at the push of a button, flying robots are already carrying out surveying and mapping tasks on construction sites from the US to Japan. But leading researchers are adamant that when it comes to automating the building industry, these machines have more to offer.
The value of drones in construction, at least for the time being, is more or less tied to their ability to venture where humans and heavy machinery cannot. This dictates that the vehicles remain small, agile and with minimal payload, zipping around with onboard high-res cameras and relaying progress shots and aerial surveys to construction teams on the ground. This might sound like little more than a negligible cost-cutting, but drones are already forming an integral part of business operations for innovative construction firms the world over.
In Japan, an aging population has the construction industry turning to new technology to help build the infrastructure of the future. Leading the charge is the multinational machinery maker Komatsu which has just announced the launch of a new service called Smart Construction, aimed at helping fill Japan's void of a fit young workforce with cutting edge information and communication technologies. The service includes a a platform called KomConnect that will connect machinery and workers to the cloud to improve overall efficiency, artificial intelligence-assisted control for operating machinery and, of course, drones.
Komatsu has turned to San Francisco-based drone service provider Skycatch to put UAVs to use in its Smart Construction venture. Skycatch's vehicles will be deployed to conduct surveys and produce 3D models, culminating in live interactive maps of the job sites.
"The map comes to life on our dashboard, so to speak, and clients can do things like impose overlays of plans onto what’s actually been built, calculate volumetric measurements, and make annotations for themselves or to share with co-workers," Skycatch CEO Christian Sanz tells Gizmag.
In the view of Sanz, the potential of drones in construction is becoming too great to ignore.
"Right now, drone technology is providing a competitive edge to the companies who’ve successfully adopted it," he says. "They use their equipment and resources more efficiently, communicate better through accurate maps and data, and now have highly quantitative means of measuring their progress against their schedule. In the future, the construction industry will realize aggregate benefits such as a much better safety record and fewer projects that are completely late and off budget."
Though Komatsu prides itself on a history of technological innovation, it is far from the only construction company enlisting armies of flying robots. In all corners of the globe, firms are recognizing the aerial surveying potential of drones (a capability that has seen them used in applications as diverse as the hunting invasive plant species in Australia and warding off rhino poachers in Kenya.)
For the past three years, Siemens has been using drones to conduct surveying work above the Aspern Vienna Urban Lakeside project in Austria, one the largest urban development projects in Europe. Last month it unveiled a pilot project whereby aerial data collected by drones combines with image processing software to visualize energy losses across entire neighborhoods. The data is then presented as thermal maps, making it easier to identify which buildings could be renovated to be made more energy efficient.
Down under, Australian firm Soto Consulting Engineers are using drones to monitor heavy industry and mining sites, scoping out large concrete structures, boilers and skyline conveyers to identify hard-to-spot structural problems.
"The high-res cameras allow us to pinpoint corrosion and use that as part of our report," Jim Allan, Chief Operating Officer at Soto explains. "The main benefit is the cost saving. It alleviates the need for cages and harnesses and safety requirements are reduced."
And according to Rory San Miguel, founder of Australian startup Propeller Aerobotics, there are significant savings to be made. Much like Skycatch in the US, his company offers drone services to companies looking for cheaper, higher quality aerial data. His aim is to create a standardized mapping interface for the surveying industry so that companies can benefit from consistent, easily digestible data.
"There is a AU$4 billion surveying and mapping industry in Australia, which at the moment doesn't involve drones," he tells Gizmag. "Surveyors are using tools like LIDAR that are very expensive and work very slowly. If we have a drone take off and fly in a grid pattern, taking a photo every 20 m (65.6 ft), we can cover the entire site very quickly and build 3D renders with true absolute accuracy. Like Google Maps on steroids."
So through monitoring and aerial mapping, drones are proving indispensable for forward-thinking companies looking stay one step ahead. By negating the need for expensive and heavy-duty safety equipment the robots are saving time and money, while also delivering precise information more reliably than is otherwise possible. But are drones capable of contributing more to construction than just gathering data?
Back in 2011, a team of roboticists from ETH Zürich's Institute for Dynamic Systems and Control offered a glimpse of what might be possible. The researchers presented a 6-meter (20 ft) tall tower constructed from 1,500 polystyrene bricks, every one of which neatly assembled without any assistance from a human hand. One by one, a fleet of flying robots dropped the pieces into place, guided by mathematical algorithms that took digital design data and translated it into flight paths.
In the time since, the team has continued to work on improving aerial construction and overcoming weaknesses such as payload capacity. Federico Augugliaro, a researcher at the Institute for Dynamic Systems and Control, says that no longer are the vehicles seen merely as passive onlookers capturing information about an environment, but are engaging with that environment in a meaningful way through manipulation, construction and the way they interact with humans.
"Unlike cranes, drones have the ability to reach any point in space," says Agugliaro. "To have drones work close to humans on a construction site, however, their size has to be kept rather small. This limits the amount of payload they can carry and the amount of construction material that can be moved around."
The team is looking to more than just software and controllers to dictate the drone's movement, and are developing techniques that enable humans to reposition the drones with their hands.
"For the situations when drones and people will work closely together, some sort of compliant behavior on the drone side is desirable, both for safety reasons and convenience," says Agugliaro. "For example, instead of using a remote to pilot the drone, one can simply push the drone away."
At the same time, the team is partnering with ETH Zürich Chair of Architecture and Digital Fabrication to investigate the kinds of structures drones might be capable of building.
"Aerial robots are generic and can be equipped with different tools to transport and manipulate material in different ways, but a key subject hereby is weight," Ammar Mirjan, a researcher at the Chair of Architecture and Digital Fabrication, tells Gizmag. "This motivates the investigation into lightweight construction systems. We are particularly interested in the fabrication of tensile structures such as cable-net structures and three-dimensional suspension structures that could not be built with other fabrications methods."
In Mirjan's view, a drone has a unique set of attributes that sets it apart from conventional construction machinery. The most obvious being that they are capable of flight, but also that they aren't limited to working in the one area and can access spaces that simply aren't accessible otherwise. This could see them carry out construction in hard-to-reach places like between buildings or sites without access to streets. Furthermore, they have the ability interact and collaborate on structures that cannot be built by single machines (like cranes that are limited to individual tasks) and can also move through and around materials during the process.
"Since it will be difficult to imitate existing construction processes because the tools are so radically different, it is likely that the conditions of how things are designed and built will be altered and hence resulting in new forms of architectural materialization," says Ammar. "History suggests that new tools and technologies often shift existing processes. Drones in construction will enable architectural materialization in ways we cannot imagine."
So while architectural practices may be adapted to suit the capabilities of drones in the future – optimizing a system by which they can work productively with lightweight materials is one way of overcoming the payload problem – it's not the only way researchers are approaching this dilemma.
In February of 2012, Indian roboticist Dr Vijay Kumar delivered a TED Talk revealing the work of his engineering team at the University of Pennsylvania robotics lab. He presented a video demonstrating a fleet of robots flying in tight, centimeter-perfect formations, requiring them to calculate control commands 100 times per second to avoid crashing into one another. Banding together to form neat squares, rolling figure eights and various other patterns, the choreography on show certainly made for an impressive spectacle, but held more value than was reflected by the wows in the audience. As explained by Kumar, with an ability to fly in effect as one solid shape, it follows that the strength and carrying capacity of the drones multiplies.
Among the research currently underway at the Vijay Kumar Lab at the University of Pennsylvania is a project called "Cooperative Manipulation and Transport." This seeks to solve the problem of how autonomous robots can be made to work together to move large payloads by looking to nature. The team draws inspiration from ants and the way they collaborate to transport items of food much larger than the individual ants themselves. Kumar tells us that since his presentation in 2012, his team has improved the system in two ways. The first is the use of sensors, such as cameras, to determine the position of the neighboring robot, negating the need for communication between vehicles. The second is an ability to enroll larger numbers of small, ant-like robots in cooperative tasks. "Now theoretically, we can do hundreds," he says.
When it comes to overcoming the payload limitations of drones with a view to using them in construction, Kumar believes having them work together is the best way forward. While scaling the vehicles up could render them capable of moving heavy materials like girders and beams, this will also make them more cumbersome and sacrifice one of their key strengths: agility.
"Making individuals more powerful or stronger is possible, although this would make this large, unwieldy, heavy and awkward, especially when there might be need to maneuver in tight spaces and or adapt to differently sized payloads," he says. "This is why we prefer the small, modular solution. It is not only bio-inspired and elegant, it is also more practical and economical."
In Europe, a consortium of robotics professors from across the continent have come together to put this thinking into action. The Aerial Robotics Cooperative Assembly System (ARCAS) project is aimed at taking cooperative robot flight and using it to build real world structures. First though, it must establish solid scientific grounding for real world deployment of a flying robot workforce, and like other research efforts, is creating and solving new problems as it goes through the process.
"By using the cooperative control techniques we are developing in the ARCAS project, it will be possible to share the weight of the carried structures over a platoon of robots, hence further increasing the overall payload capacity," says Professor Vincenzo Lippiello from the University of Naples Federico II and one of the ARCAS researchers.
But Lippiello says this brings on another set of challenges, including designing control laws that take into account the destabilizing effect of having several drones hold onto the same object in the air and how sensing capabilities might be best integrated.
Another hurdle that the ARCAS project is working on overcoming is determining the ideal payload for the drones, a predicament that pretty well seems to hang over all researchers working in this area. Its first prototype tested indoors had a payload capacity of 6 kg (13.22 lb), the second saw this increased to 9 kg (20 lb) per vehicle. An upcoming prototype drone will have a total payload of between 15 and 20 kg (33 and 44 lb). It does say, however, that external factors could bring about advances in the carrying capacity.
"It is true that technological limitations exist and are mainly linked to the power to weight ratio of the current batteries," says Lippiello. "But the recent improvements of battery technology, mainly related to the cellular business, have also generated benefits for the drones performance in terms of autonomy and or payload."
So the value of drones in construction in terms of aerial mapping and surveying is pretty well established, if not yet entirely realized by the industry. As successful firms such as Komatsu, Siemens and Soto Engineering continue to lead the way, it seems logical that there will be more to follow, especially when we consider that the technology is only becoming cheaper and its benefits harder to ignore.
But for actually building the structures themselves? The general line of thinking among the experts we've spoken to for this story is that the technology is at least five to ten years away. But it appears that if it does come to fruition, it will come with its share of limitations. Drones as construction machines may spawn a new niche in architectural design just as the team at ETH Zürich anticipate, or they may cooperate to make light work of moving heavy materials, but even then it seems they will only amount to a technology that complements the construction industry, rather than truly disrupts it.
What we also know is there will need to be a serious economic case to get the drones out of the lab and onto construction sites. Delivery drones were unheard of until Amazon came along and professed that they had the potential to turn its business model on its head, and now here we are, with the technology more or less there and pilots projects being carried out all around the world. For flying robots to form part of construction sites of the future, their capabilities will need to align with the private interests behind them. This might involve scenarios where it is just not cost effective or physically possible to put human workers on the job.
"It's likely to be somewhere where labor is prohibitively expensive, or workers cannot go there," imagines Dr Kumar. "Think of us colonizing Mars. The first things that build for us there will be robots."
So if you think that using drones in construction is a pretty out of this world idea, in the end, you may just be proven right.
Nick was born outside of Melbourne, Australia, with a general curiosity that has drawn him to some distant (and very cold) places. Somewhere between enduring a winter in the Canadian Rockies and trekking through Chilean Patagonia, he graduated from university and pursued a career in journalism. He now writes for Gizmag, excited by tech and all forms of innovation, Melbourne's bizarre weather and curried egg sandwiches. All articles by Nick Lavars
جست و جوهایتان در گوگل به نتیجه نرسیده؟ جای نگرانی نیست؛ با بهترین جانشین های گوگل آشنا شوید تا هیچ وقت دست خالی اینترنت را ترک نکنید.
مجله همشهری جوان - شهریار نوبهار: گوتنبرگ با اختراع ماشین چاپ، توانایی انسان ها در تولید و تکثیر علوم را به شدت افزایش داد. چند قرن باید می گذشت تا بشر بتواند همتایی برای دستگاه او پیدا کند. همتایی به نام گوگل. توانایی گوگل در تولید پاسخ های سریع و لازم به صدها میلیون مورد در شبانه روز،شیوه یافتن داده ها برای انسان ها را تغییر داده. بسیاری از شکاف های اطلاعاتی را کمتر کرده و فرصت های جدید را در اختیار افراد قرار داده. گوگل و زندگی روزمره برای میلیون ها نفر معنایی کاملا مترادف پیدا کرده اند. به طوری که آن افراد نمی دانند قبل از پیدایش گوگل چطور زندگی می کرده اند. گوگل هیچ پولی برای تبلیغش خرج نکرده. کاربران به طور شفاهی برای هم از معجزه وب سایتی می گفتند که هرچه در آن وارد کنی، پاسخی درخور خواهی گرفت.
سال ها باید می گذشت تا گوگل تبدیل به غول فعلی دنیای تکنولوژی می شد؛ اما با این وجود ماموریت اصلی آنها هنوز هم یک چیز بیشتر نیست. به سرانجام رساندن جست و جوها و سوالات شما در سرتاسر اینترنت. ماموریتی که گاهی اواقت در آن به شکست می رسد و نتیجه مناسبی را به شما نشان نمی دهد. ممکن است حتی تا 4-5 صفحه گوگل را جلو بروید اما نتیجه دلخواه خود را در آن پیدا نکنید. ولی این به معنای پایان دنیا نیست. فقط کافی است قبول کنید که حتی گوگل هم کامل نیست و نقاط ضعفی دارد. نقاط ضعفی که می توانید به کمک ابزارهای جایگزین جبرانش کنید. ابزارهایی که هرکدام ویژگی خاصی دارند و در ادامه مطلب معرفی شان خواهیم کرد.
Bing.com
قدیمی های نونوار
افشاگری های ادوارد اسنودن برای گوگل و سایر غول های فناوری بسیار گران تمام شد و البته برای عده ای دیگر از آنها فرصت بسیار مناسبی فراهم کرد تا بتوانند کاربران را به سوی خود جلب کنند. آنها برای عملیات جدید خود هم شعاری فریبنده داشتند. مایکروسافت و یاهو، فرصتی بهتر از این نمی توانستند گیر بیاورند.
هرچند که خودشان هم می دانند به زیر کشیدن کامل گوگل امکان پذیر نیست. اما گرفتن سهم اندکی از بازار گوگل هم می تواند برای آنها وسوسه کننده باشد. قدرت تبلیغاتی گوگل و درآمدهای میلیارد دلاری آنها از راه آگهی های اینترنتی، چیزی نیست که هیچ شرکتی از آن رویگردان باشد. مایکروسافت هم با سروصداهای زیادی موتور جست وجوی بینگ را به همین منظور راه اندازی کرد. آنها الگوریتم کاملا متفاوتی را طراحی کردند.
توجه بینگ به شبکه های اجتماعی و سایت های معروف خبری، در نتایج جست و جوی تولیدشده توسط این موتور کاملا مشخص بود. با این حال مایکروسافت از بازطراحی مجدد این الگوریتم دست نکشید استیو بالمر کلید تغییرات در مایکروسافت را آغاز کرد و مدیریت جدید این کمپانی هم مسیرش را ادامه داد. هرچند که ساتیا نادلا در روش ها و رویکردها تفاوت ویژه ای با همتای پیشینش دارد، اما به خوبی متوجه شده که برای تسلط به بازار جست و جوها باید طرح تازه ای دراندازد.
مایکروسافت پیش از این سابقه شکست های سنگین با MSN را دارد و اصلا تمایلی به تکرار این تجربه با Bing ندارد. کنفرانس اخیر این شرکت و معرفی مرورگر جدید اسپارتان هم نشان داد که مدیران این مجموعه، رویکرد خاصی برای یکپارچه کردن سرویس های مایکروسافت درانداخته اند. با معرفی این مرورگر تازه و طراحی مجدد الگوریتم سرچ در بینگ، به نظر می رسد که آنها قدم بلندی برای رقابت با گوگل برداشته اند. گوگلی که حالا با کمک مجموعه سرویس هایی مثل کروم، درایو و جیمیل به خوبی خود را برای این نبرد آماده کرده است.
پاشنه آشیل گوگلی ها هم کاملا مشخص است. حریم خصوصی افراد و نگهداری اطلاعاتشان. مایکروسافتی ها می گویند که از سوابق جست و جوی شما فقط برای بهبود خدمات استفاده می کنند و شگردهای تبلیغاتی در کار نخواهدبود. ادعایی که باید واقعی بودن آن را در گذر زمان دید. با این حال اگر از دست موتور جست وجوی گوگل خسته شدید، استفاده از بینگ را فراموش نکنید. Wolframalpha.com
فراتر از جست و جوی معمولی
موتور جست وجوی گوگل یک وظیفه اصلی بیشتر ندارد: فرستادن شما به صفحاتی که درباره آنها کاوش کرده اید. البته در گذر زمان گوگل تغییراتی را هم در روش کار موتور جست و جویش وارد کرده است. ولی این تغییرات هم به هدف و ماموریت اصلی این شرکت لطمه ای وارد نکرده اند. گوگل چندان تمایلی به ورود در سایر عرصه های جست و جو ندارد. هدف آنها کاملا مشخص و متمرکز است. برای همین موتورهای دیگر فضایی برای جولان دادن پیدا کرده اند.
ولفرام آلفا یکی از همین موتورهای جست و جویی است که بیشتر بر بخش های محاسباتی و تحلیلی تمرکز دارد. این موتور جست و جو ح اصل تلاش فیزیکدانی به نام استفان ولفرام و تیم تحقیقاتی او بوده و از سال 2009 در حال کار کردن است. برای سنجش توانایی ها و تفاوت های این سایت کافی است تا برای مثال نام شهر خود را در کادر مخصوص جست و جو وارد کنید. می توانید به اطلاعات گوناگونی درباره شهرتان دست پیدا کنید. اطلاعاتی که به صورتی منظم و جالب، دسته بندی شده اند. این موتور جست و جو در حل مسائل ریاضیاتی هم تبحر خاصی دارد. ولفرام آلفا برایتان تحلیل آماری هم انجام می دهد و درباره موارد دیگری مثل موسیقی، نجوم، تغذیه، پزشکی و سلامت هم اطلاعات کاملی دارد.
عملکرد این سایت به قدری خوب بوده که از طرف مایکروسافت، اپل، سامسونگ چند شرکت دیگر هم برای دسترسی به فناوری جست و جوی آنها حق امتیازهای کلانی پرداخت می شود. البته این حق امتیازها هم نتوانسته چندان پوششی بر هزینه های این مجموعه باشد و آنها ناگزیر به ارائه سرویس های پولی شده اند.
از فوریه سال 2012 مدیران این مجموعه سرویسی ویژه را برای کاربران راه اندازی کرده اند که به آنها دسترسی های بیشتری برای آپلود فایل های مختلف می دهد. چیزی حدود 15 میلیون کد به زبان ولفرام برای این سایت نوشته شده و 10 هزار پردازشگر آن را پشتیبانی می کنند. متخصصان بسیاری هم به کار نظارت و تصحیح ارقام و آمار پایگاه داده این وب سایت مشغول هستند. چیزی که نشان می دهد هزینه های بالای نگه داری این سایت بیهوده بالا نیست. متاسفانه ولفرام فعلا پشتیبانی کاملی از زبان فارسی ندارد اما اگر درباره مواردی کلی مثل نام کشور یا وضعیت هواشناسی به فارسی جست و جو کنید، جواب های مرتبطی خواهید گرفت. Archive.org
اگر فکر می کنید اینترنت صفحه ای را برای همیشه ذخیره می کنید، اشتباه می کنید. اکثر صفحات وب عمری کمتر از یک سال دارند. حتی بزرگ ترین کمپانی های اینترنتی هم گاهی اوقات وب سایت هایشان را به کلی تغییر می دهند. تغییراتی که باعث حذف صفحات متعددی در اینترنت می شود. گوگل تمام ویدئوهای سرویس Google Video را پاک کرد. درست مثل کاری که اپل با پروژه ناموفق Mobile Me انجام داد. هر صفحه ای که پاک شود بخشی از تاریخ اینترنت را با خود خواهدبرد. برای همین بود که در سال 1996 سایت Internet Archive تاسیس شد.
کار اصلی این مجموعه حفظ و ذخیره صفحات اینترنتی است. تا به اینجا بیشتر از چهارصد میلیارد صفحه وب توسط این مجموعه ذخیره شده. البته آنها علاوه بر صفحات اینترنتی، انواع نرم افزار و فایل های چند رسانه ای و سندهای تاریخی هم در این پروژه تحت نگه داری قرار گرفته اند. حجم کل اطلاعات ذخیره شده در Internet Archive خیره کننده است. چیزی در حدود 15 پتابایت از انواع اطلاعات در این پروژه جمع آوری شده. هر پتابایت یک میلیون گیگابایت است. این یعنی حجم اطلاعات آرشیو اینترنت معادل 15 هزار هارد یک ترابایتی است. رشد این اطلاعات هم به طور مداوم ادامه دارد. فقط درباره برنامه های تلویزیونی باید گفت که در هفت روز هفته و به صورت 24 ساعته، برنامه های تلویزیونی به صورت HD ضبط شده و در آرشیو این مجموعه قرار می گیرند و از داخل وب سایت هم قابل سرچ کردن هستند. بریوستر کال مدیر و موسس این مجموعه است. او بخش عظیمی از دارایی های شخصی اش را صرف توسعه و نگه داری این مجموعه کرده.
وی موتور جست و جوی Wais را به مبلغ 15 میلیون دلار فروخت تا هزینه ادامه فعالیت آرشیو اینترنت را فراهم کند. در سال 1999 هم با فروش سایت الکسا به کمپانی آمازون، 250 میلیون دلار دیگر دریافت کرد تا برای مدت ها خیالش از تداوم کار آرشیو راحت باشد. آرشیوی که سالانه 12 میلیون دلار خرج روی دست مسوولانش می گذارد هزینه ای که با کمک های مردمی، سرمایه شخصی آقای کال و همکاری با کتابخانه کنگره ملی آمریکا تامین شده و باعث ادامه یافتن فعالیت های این مجموعه شده. سایت اینترنت آرشیو در پیدا کردن اطلاعات قدیمی بسیار به شما کمک خواهدکرد و البته از یافتن بسیاری اتفاقات نوستالژیک در آن هم شگفت زده خواهید شد. Instagram.com
جست و جوی مردمی
سرگرمی و رویا چند جوان، تبدیل به پلتفرم چند میلیارد دلاری شد. این کوتاه ترین جمله ای است که به کمک آن می توان ماجرای موفقیت اینستاگرام را شرح داد. اپلیکیشن قدرتمندی که مفهوم استفاده از تصویر در اینترنت را به کلی تغییرداد. موفقیت های اینستاگرام به حدی بود که مارک زاکربرگ برای خرید آن دست به جیب شد. او یک میلیارد دلار پول خرج کرد تا بتواند آینده دارترین اپلیکیشن موبایل را خریداری کند. تاثیر اینستاگرام بر کسب و کارها از همان روزها به صورت تصاعدی رشد کرد.
شرکت های بزرگ هر کدام کمپین های مختلفی را در فضای اینستاگرام به راه انداختند. استفاده از هشتگ ها به طرز متفاوتی در این شبکه باب شد و گروه های سنی مختلفی به این برنامه جذب شدند. مجموعه این اتفاقات باعث شد تا نوع نگاه ها به اینستاگرام عوض شود. پیش از این فقط ثبت تصاویر خانوادگی یا دوستانه در این شبکه انجام می شد و گروه اندک دیگری هم با نگاه های هنری، عکس های جذاب تری را به اشتراک می گذاشتند ولی تغییرات مداوم در این شبکه موجب شد تا اینستاگرام تبدیل به جایگزینی برای جست و جو در محیط اینترنت شود.
بسیاری از کاربران به سرچ مطالب و تصاویر در گوگل، ترجیح می دادند حساب های کاربری اینستاگرامی مربوط به آن کلیدواژه را پیدا کنند. افراد و شرکت ها هم متوجه این فرآیند شده بودند و برای همین کمپین های تولید محتوا در اینستاگرام به راه انداختند تا مکملی برای اوج گیری داستان هشتگ ها شود. دستور آشپزی، خبرهای ورزشی، رژیم های لاغری و هر سوژه دیگری، می توانست دستمایه جست و جو در این شبکه شود.
با این وجود نباید فراموش کرد که اینستاگرام نمی تواند منبع قابل اعتمادی برای سرچ کردن باشد. بهتر است بعد از جست و جو و یافتن مطالب و موضوعات، حتما با مراجع معتبرتری صحت و سقم آنها را بررسی کنید. به هرحال گاهی اوقات منافع تجاری و رقابت های پنهان بین شرکت ها و افراد، می تواند باعث بروز گمراهی ها و مشکلات زیادی شود. البته که با کسب تجربه بیشتر، بعد از مدتی دیگر خودتان به خوبی می توانید این موارد را تشخیص دهید. فقط کمی نیاز به زمان و دیدن موارد مختلف دارد.
کارشناسی ارشد سرچ در سه گام
روش هایی برای کاوش دقیق تر در اینترنت
گام اول: اگر سایت هایی که به آن مراجعه می کنید بخش نظرات دارند، حتما سری به آنجا بزنید. ببینید که کدام نظرات بشترین امتیازها را گرفته اند. درباره آن موضوع غلبه با نگاه های مثبت است یا منفی. هر کاربر چه تجربه ای درباره آن اتفاق یا وسیله داشته و به طور خلاصه سعی کنید دیدگاه های مختلف را گوش داده و آنها را پردازش کنید. انجمن های معتبر اینترنتی را شناسایی کرده و هرازگاهی به آنها سر بزنید تا ببینید کاربران در چه موردی مشغول تبادل نظر هستند. به این صورت کاربران معتبرتر را شناسایی کرده تا در آینده به صورت مستقیم با خود آنها ارتباط برقرار کنید. برای افراد بی حوصله که سریع به دنبال جوابی برای سوالاتشان هستند، چنین روشی مناسب تر است.
گام دوم: همه نظرات را دربست قبول نکنید. به خصوص درباره موارد علمی و یا چیزهایی که ممکن است شائبه تبلیغاتی بودن در موردش وجود داشته باشد. چرا که گاهی اوقات کمپانی ها افراد مختلفی را استخدام می کنند که شغلشات کامنت گذاری در سایت ها و انجمن هاست. هدف این گروه هم که مشخص است. آنها می خواهند روند بحث ها را به سمتی هدایت کنند که در نهایت به سود شرکت متبوعشان و به ضرر کمپانی های رقیب باشد. در کل هم سعی کنید کمی بیشتر در موارد و ادعاهای مطرح شده جست و جو کنید. اگر درباره آن موضوع دوست کارشناسی دارید با او هم مشورت کرده و برای قبول هر نظری دنبال مدرکی مستدل باشید.
گام سوم: از سوال کردن هراسی نداشته باشید. اگر درباه انتخاب مثلا یک دوربین عکاسی دجار تردید هستید، سوال خود را به صورت واضح و دقیق بپرسید. کاربران مختلفی به شما کمک خواهندکرد و هرچه اطلاعات بهتری داشته باشند، پاسخ مناسب تری به سوالاتتان خواهندداد. برخلاف آنچه به نظر می رسد کاربران اینترنتی علاقه زیادی برای کمک به شما دارند به خصوص اگر تسلط خوبی به زبان انگلیسی داشته باشید، به سادگی می توانید سوال کنید و جواب بگیرید. فقط کافی است به انجمن های مخصوص هر موضوع بروید و در آنجا به دنبال پاسخ سوالات خود باشید. برخی از این فوروم ها از قبل تعداد پرسش و پاسخ اصلی را قرار داده اند تا اگر سوالتان تکراری است؛ بیهوده وقت خودتان و دیگران را نگیرید.
اتفاقات جالبی در حوزه علم در سال 2014 رخ داد اما یکی از بهترین چیزها در مورد علم این است که هر سال انسان چیزهای بیشتر یاد گرفته و بیشتر پیشرفت می‌کند.
ایسنا: اتفاقات جالبی در حوزه علم در سال 2014 رخ داد اما یکی از بهترین چیزها در مورد علم این است که هر سال انسان چیزهای بیشتر یاد گرفته و بیشتر پیشرفت می‌کند.
کریس هادفیلد، فضانورد بازنشسته کانادایی می‌گوید: «طی 100 سال ما از فیلمبرداری از برادران رایت به قرار دادن دوربینی بر روی قمر تیتان در فاصله 1.2 میلیارد کیلومتر زمین رسیده‌ایم.» در این گزارش به چند تغییردهنده احتمالی جهان که ممکن است در سال 2015 ظهور کنند، اشاره شده است.
1- موشک‌های قابل استفاده مجدد تحت آزمایش اسپیس‌ایکس می‌توانند آینده سفر فضایی را دگرگون کنند
اگر انسان بتواند مستعمره‌ای در مریخ بسازد، به موشک‌های فرودگری نیاز خواهد داشت که برای سفر بازگشت به زمین قابل استفاده مجدد باشند. همچنین چنین موشک‌هایی هزینه‌های سفرهای فضایی را بسیار کاهش خواهند داد.
درحالیکه موشک مرحله اول – انتها یا بزرگترین بخش موشک در پرتاب‌های خاص – هیچگاه برای استفاده مجدد بازیابی نشده بودند اما الون ماسک و شرکت اسپیس‌ایکس قصد دارند امسال این رویه را تغییر دهند.
این شرکت در روز 20 دی 93 با موفقیت توانست موشکی را مستقیما از ارتفاع حدود 80 کیلومتری بر روی یک کشتی در اقیانوس فرود آورد اما به دلیل برخورد سختی که با آن داشت، دیگر قابل استفاده نیست. اما سازندگان همچنان این تجربه را دارای پتانسیل خوب برای موفقیت‌های آینده می‌دانند و قصد دارند در طول سال جاری چندین پرتاب و فرود متعاقب را بر روی پلت‌فرمهای دریایی انجام دهند.
ماسک در اخبار دیگر اظهار کرده بود که شرکت اسپیس‌ایکس امیدوار است برنامه‌های سیستم انتقال مریخ را که کاملا متفاوت از سیستم‌های فالکون و دراگون است، معرفی کنند.
2- اولین نسخه از ربات C-3PO در فوریه به فروش می‌رسد
شرکت ژاپنی Softbank فروش ربات انسان‌نمای «فلفل» خود را که توسط شرکت فرانسوی Aldebaran Robotics ساخته شده، آغاز خواهد کرد. فلفل از موتور حسی برخوردار بوده که از هوش مصنوعی برای کمک به یادگیری احوالات انسان از طریق سرنخ‌های چهره و تجربیات قبلی استفاده می‌کند و همچنین به راحتی به زبان‌های ژاپنی، انگلیسی، اسپانیایی و فرانسوی را صحبت می‌کند.
اگرچه این ربات بیشتر به عنوان یک همراه تا یک یاور طراحی شده و برای مثال توانایی بهتری در خواندن دستورالعمل‌ها نسبت به استفاده از ابزار برای پخت غذا دارد، در طول زمان با افزوده شدن ابزارها و قابلیت‌های جدید از توانایی‌های بیشتری برخوردار خواهد شد.
3- اطلاعات بیشتری در مورد جهان نامرئی که آینه جهان ماست، بدست خواهیم آورد
برخورددهنده بزرگ هادرونی در ماه مارس پس از دو سال وقفه روشن خواهد شد و ذرات را با دو برابر قدرت بیشتر از قبل به هم خواهد کوبید. کسی نمی‌داند چه دانشی از این طریق بدست خواهد آمد اما یکی از احتمالات شامل کشف ذرات مرتبط با ماده تاریک است.
همچنین، وجود یا غیاب ذرات خاص می‌تواند نظریه ابرتقارن را ثبت یا رد کند که بر اساس آن یک جهان آینه جهان ما وجود دارد که از ذرات نامرئی دارای جرم ساخته شده و با آنچه قابل مشاهده بوده، مرتبط است.
4- بخش‌هایی از نظریه نسبت اینشتین بسته به کشف یا عدم کشف امواج گرانشی، اثبات یا رد خواهد شد
اگر فیزیک همانطور که اینشتین می‌گوید کار کند، باید امواج گرانشی در حال حرکت در فضا-زمان وجود داشته باشد. دو آزمایش در سال 2015 به ارائه بینش بهتر از این امواج خواهند پرداخت.
در ماه ژوئیه، فضاپیمای رهیاب لیسا برای آزمایش فناوری یک رصدخانه فضایی امواج گرانشی پرتاب خواهد شد.
بر روی زمین نیز حساس‌ترین آشکارسازهای موج گرانشی ساخته‌شده تاکنون موسوم به آشکارسازهای پیشرفته لیگو (LIGO) روشن خواهند شد.
5- نزدیکترین رصد از پلوتو و سرس انجام خواهد شد
ماموریت نیوهورایزنز (New Horizons) که در ژانویه 2006 و هشت ماه قبل از آنکه پلوتو سیاره نامیده شود، به فضا پرتاب شده بود، در ژوئیه پس از طی یک سفر پنج میلیارد کیلومتری به این سیاره کوتوله خواهد رسید.
این ماموریت به ثبت تصاویری از سطح و بزرگترین قمر آن، شارون، پرداخته و سپس برای کمربند کوییپر به مسیر خود ادامه خواهد داد.
در ماه آوریل نیز کاوشگر داون ناسا به سرس خواهد رسید که بزرگترین سیارک در کمربند بین مریخ و مشتری است و تصور می‌شود در زیر پوسته خود از یخ آب برخوردار است.
6- بدترین شیوع ابولا متوقف خواهد شد
شیوع ابولا در گینه، لیبریا و سیرا لونا کاملا تحت کنترل درآمده است. آزمایشات دارویی در حال انجام بوده و کارآزمایی‌های بالینی واکسن بزودی آغاز خواهند شد. امید است این اخبار در کنار اقدامات ارتقایافته بهداشت عمومی بتواند تفاوت بارزی را در جهت توقف بدترین شیوع ابولا که تاکنون دیده شده، ایجاد کند.
7- سازمان فدرال هوانوردی آمریکا قوانین حریم هوایی برای پهپادها وضع خواهد کرد
کنگره آمریکا سازمان فدرال هوانوردی این کشور را موظف کرده که تا ماه سپتامبر راهی را برای ادغام پهپادها به حریم هوایی آمریکا پیدا کرده تا نه تنها انتقال بسته‌های پستی با آنها را به واقعیت تبدیل کنند، بلکه همچنین کاربردهای دیگری برای دانشمندان از جمله مشاهده حیات وحش، اولید نقشه و نظارت بر مناطق بیابانی داشته باشند. اگرچه نشانه‌هایی وجود دارد که سازمان هوانوردی با وجود مقررات قانونی، به ضرب‌الاجل تعیین شده نخواهد رسید.
8- جهان به توافق‌نامه جدیدی برای محدود کردن تاثیرات تغییر آب‌وهوایی خواهد رسید
زمینه برای یک توافق‌نامه بین‌المللی در نشست‌های سازمان ملل در پاریس که ماه دسامبر برگزار خواهند شد، به منظور تلاش و محدود کردن انتشارات گازهای گلخانه در آینده پی‌ریزی شده است که از سال 2020 لازم‌الاجرا خواهد شد.
دو منتشرکننده بزرگ دی‌اکسیدکربن جهان یعنی چین و آمریکا در حال حاضر قراردادی را امضا کرده‌اند که این توافق‌نامه را ساده‌تر خواهد کرد. سوال موجود این است که با افزایش یافتن دی‌اکسیدکربن جوی به بیش از 400 بخش در بیشتر بخش‌های نیمکره شمالی در اکثر اوقات سال، آیا هرگونه اقدامی می‌تواند کافی باشد؟
9- بررسی ژنوم کامل یک انسان 400 هزار ساله برای یادگیری بیشتر در مورد اصلاح نژاد گونه‌های انسانی
متخصصان ژنتیک انسان‌شناسی در تلاش برای تعیین توالی کل ژنوم بقایای یک انسان Sima de Los Huesos هستند که در غاری در شمال اسپانیا کشف شده است.
این کار بسیار مشکل بوده و هنوز مشخص نیست که آیا این کار امکان‌پذیر است یا خیر، اما این پروژه می‌تواند چیزهای بیشتری در مورد پیوند گونه‌های انسان باستانی و باقی ماندن نژاد کنونی انسان آموزش دهد.
10- درمان ایدز به واقعیت نزدیکتر خواهد شد
ایدز همچنان قاتل عفونی برجسته جهان محسوب می‌شود اما اقدامات مهمی که در زمینه تشخیص و درمان انجام شده به این معنی است که در نقطه عطفی در مبارزه علیه ویروس اچ‌آی‌وی قرار داریم.
آزمایشگاههای تشخیصی به اندازه کوله‌پشتی قرار است وارد آفریقا شوند و داروهای جدید مانند Truvada می‌توانند از ابتلای افراد به ایدز در جایگاه اول جلوگیری کنند.
همچنین اگرچه سالها تلاش دانشمندان برای تولید واکسن هنوز به نتیجه نرسیده، اما به گفته محققان، بینش‌های جدید در مورد ساختار پروتئین‌های خاص اچ‌آی‌وی توانسته آنها را بیش از گذشته در مسیر تولید یک واکسن واقعی قرار دهد.
11- واکسن تب دانگ در دسترس قرار خواهد گرفت
اگرچه تب دانگ همیشه مرگبار نیست، اما بیماری بسیار دردناکی است که نیمی از جمعیت جهان در خطر ابتلا به آن قرار دارند. همچنین این بیماری سالانه 20 هزار نفر را از بین برده و یکی از عوامل پیشتاز مرگ کودکان در کشورهای خاص به شمار می‌رود. اما واکسنی تولید شده که در برابر 60 درصد موارد عادی تب دانگ و 95.5 درصد گونه مرگبار و شدید این بیماری محافطت می‌کند.
این واکسن در نیمه دوم سال در دسترس قرار خواهد گرفت.
12- پروژه‌های پژوهشی بزرگ در زمینه هوش مصنوعی اولیم گامهای خود را برخواهند داشت.
با تولید هوش مصنوعی در سطوح انسانی، جهان دیگر مشابه قبل نخواهد بود و برخی دانشمندان بر این گمانند که زمان آن بزودی فرا خواهد رسید.
موسسه هوش مصنوعی آلن در سیاتل به برپایی یکی از سه برنامه آزمایشی هوش مصنوعی موسوم به پژوهشگر معنایی خواهد پرداخت که برای کمک به محققان در مواجهه با سیل تحقیقات جدیدی که به طور مداوم در جهان علمی منتشر می‌شوند، طراحی شده است.
علاوه بر آن، یک پژوهش جدید 100 ساله در مورد هوش مصنوعی به انتشار اولین گزارش خود در سال جاری خواهد پرداخت.
اواخر سال 2014، اریک هورویتز یک پژوهش 100 ساله را در دانشگاه استنفورد در مورد تاثیرات آینده هوش مصنوعی آغاز کرد. محققان اولین تحلیل خود در مورد حالت کنونی و آینده هوش مصنوعی را در اواخر سال 2015 منتشر خواهند کرد.
13- موسسات و پروژه‌های مرتبط با تحقیقات تغییردهنده جهان اولین گامهای خود را خواهند برداشت
در آمریکا، موسسه 100 میلیون دلاری علوم سلولی آلن برای نخستین بار به اجزای سازنده پایه حیات نگاه خواهد کرد.
در بریتانیا، موسسه ملی گرافن افتتاح خواهد شد و در آن به بررسی این ماده پرداخته خواهد شد که در نهایت می‌تواند همه چیز از فناوری سلول سوختی تا باتری و نیروی محاسباتی را دگرگون کند.
در فرانسه نیز تیم‌ها به مونتاژ اجزا برای ساخت پروژه انرژی همجوشی Iter خواهند پرداخت که بزرگترین راکتور گرماهسته‌ای ساخته شده تاکنون خواهد بود.
مایکروسافت با انتشار ویدئویی نگرش و پیش بینی‌های خود را از آینده به نمایش گذاشت؛ این غول تکنولوژی آینده را در نمایشگرهای بزرگ و تبلت‌های باریک می‌بیند. در چند قسمت از این ویدئو، کاربرد پیشرفت اخیر مایکروسافت از جمله هولولنز به چشم می‌خورد.
zoomit.ir - سمیه حسین پور: مایکروسافت با انتشار ویدئویی نگرش و پیش بینی‌های خود را از آینده به نمایش گذاشت؛ این غول تکنولوژی آینده را در نمایشگرهای بزرگ و تبلت‌های باریک می‌بیند. در چند قسمت از این ویدئو، کاربرد پیشرفت اخیر مایکروسافت از جمله هولولنز به چشم می‌خورد.
اگر قبلا ویدئوهای مایکروسافت را تماشا کرده باشید، متوجه می‌شوید که این کمپانی همیشه علاقه وافر خود را به صفحهنمایشهای بزرگ نشان می‌دهد و حال این علاقه با انتشار ویدئوی اخیر که مایکروسافت آن را «دورنمای آینده‌ای از بهره‌وری» نامیده، شدت بیشتری پیدا کرده است. آینده‌ای که مایکروسافت پیش بینی کرده، بین ۵ الی ۱۰ سال آینده قرار گرفته که محصولات پیشرفته‌ای مانند هولولنز، پرینترهای سه بعدی، تبلت‌های فوق باریک و صفحهنمایشهای انعطاف‌پذیر در آن به چشم می‌خورند.
بیشتر افراد در این ویدئو در حال لمس عناصر و محتوا یا کلیک بر روی آنها هستند، اما هنوز استفاده از صفحه کلید در برخی موارد مشاهده می‌شود. همچنین این کمپانی تبلتی مفهومی را نمایش داده که به شکل کتاب بوده و یک قلم را نیز به‌همراه دارد. این تبلت دارای یک صفحه‌نمایش انعطاف پذیر است که می‌تواند به یک دستگاه بزرگ‌تر تبدیل شود.
همچنین دو گجت پوشیدنی شبیه به دستبند که کنار هم قرار دارند، در قسمتی از ویدئو مشاهده می‌شود. این دستبندها به شکل جادویی به هم وصل می‌شوند و یک دستبند معمولی را تشکیل می‌دهند. سپس همین دستبند تبدیل به یک کنترل برای تعامل با یک صفحه‌نمایش بزرگ می‌شود. دیگر موارد شامل صفحه‌نمایش های بزرگ و شگفت انگیز در یک خانه، مدارس و ادارات است. طرح‌های موجود در این ویدئو مشابه طرح‌هایی است که مایکروسافت در سال ۲۰۱۱ ارائه کرده بود. آنچه که در ویدیو حضور چشمگیری ندارد، هدست‌های واقعیت مجازی است. مایکروسافت اخیرا هولولنز را معرفی کرد که می‌تواند تصاویر هولوگرام یا سه بعدی را پیش چشم پوشاننده این هدست بیاورد. در چند مورد کاربردهایی از این هولولنزها مشاهده می‌شود. به نظر می‌رسد تاکید زیادی روی خود هدست وجود ندارد و بیشتر به بهره‌وری آنها توجه شده است. حتی در جایی برای تعامل با تصاویر سه بعدی هولولنز نیز حضور ندارد و کاربر بدون چشم مسلح با این تصاویر به تعامل می‌پردازد.
برای دانلود ویدئو بر روی PC بر روی دکمه زیر کلیک کنید.
در صورت بروز مشکل در دانلود ویدئو بر روی دکمه کلیک راست کرده و گزینه Save Link as و یا Save target as را انتخاب کنید.
