واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار»     (HT-CSURE)

واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار» (HT-CSURE)

Hooshyar-Tavandar Common Subsidiary Unit for Research & Engineering
واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار»     (HT-CSURE)

واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار» (HT-CSURE)

Hooshyar-Tavandar Common Subsidiary Unit for Research & Engineering

کاوشگر هندی گمشده روی کره ماه، پیدا شد

سازمان تحقیقات فضایی هند (ایسرو) در پی قطع ارتباط با کاوشگر این کشور در آخرین مرحله از فرود بر سطح کره ماه، روز دوشنبه اعلام کرد که موقعیت آن را بر روی قمر زمین به دست آورده است.

به گزارش ایرنا؛ نشریه "تایمز او ایندیا" نوشت: ایسرو که هنوز در حال بررسی دلیل قطع شدن ارتباط کاوشگر با اتاق کنترل است، افزود: ماهواره این سازمان که همچنان در مدار کره ماه در گردش است، توانسته با استفاده از عکس های حرارتی، موقعیت این کاوشگر را در قطب جنوب این کره پیدا کند. اما ایسرو هنوز نتوانسته است با کاوشگر خود ارتباط برقرار کند.

کی سیوان رییس سازمان ایسرو گفت: موقعیت کاوشگر "ویکرام" به دست آمده است و ما در حال بررسی عکس های حرارتی گرفته شده از آن هستیم، اما هنوز اطلاعی از سالم بودن آن نداریم و نتوانسته ایم با آن ارتباط برقرار کنیم.

ایسرو پیش از این اعلام کرده بود که تا ۱۴ روز آینده برای برقراری ارتباط با کاوشگر ویکرام تلاش خواهد کرد. یک دانشمند این سازمان گفت: شاید وجود موانع در سطح ماه، دلیل عدم برقراری ارتباط میان کاوشگر و اتاق کنترل باشد.

ماموریت اکتشاف کره ماه هند که "چندرایان ۲" نام گرفته است و کاملا به صورت داخلی طراحی و تجهیزات آن نیز توسط دانشمندان هندی تولید شده است؛ ۴۷ روز پیش آغاز شد. این کاوشگر فضایی هند حدود ۲ هفته به دور زمین چرخید تا بتواند سرعت کافی برای حرکت به سوی ماه به دست آورد و سفر آن از مدار زمین تا کره ماه یک هفته طول کشید.

هند در ماموریت فضایی پیشین به ماه به نام چندرایان، یک ماهواره در مدار کره ماه قرار داد و در ماموریتی به نام "مانگلایان" یک سفینه به سوی کره مریخ اعزام کرده است.

نیمه تاریک کره ماه هیچگاه به طور مستقیم روبروی زمین قرار نگرفته و کشف نشده باقی مانده و تاکنون تنها چین یک کاوشگر به این منطقه اعزام کرده است.

درخواست ناسا از دانشجویان برای مشارکت در طراحیهای فضایی

 













 
ناسا برای پیشبرد اهداف خود در پروژه "آرتمیس" از دانشجویان جوان کمک خواست. به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، اخیرا ناسا از دانشجویان درخواست کرده که در تحقیقات فضایی آینده این سازمان نقش داشته باشند.

این برنامه با رقابتی تحت عنوان "سیستم‌های فضایی مفهومی انقلابی" (RASC-AL) هم‌اکنون آغاز شده و از دانشجویان در حال تحصیل و فارغ‌التحصیل برنامه‌های پیشنهادی‌شان را دریافت می‌کند تا مفهوم خلاقانه‌ای را برای پروژه "آرتمیس" ناسا توسعه دهد.

پروژه‌ای که قصد دارد در سال ۲۰۲۴ میلادی، انسان‌ها را روی کره ماه فرود آورد، همچنین اکتشافات شگرفی را در کره مریخ رقم بزند.

رقابت امسال "RASC-AL" شامل پنج موضوع برای مفاهیم طراحی‌های فضایی از جمله طراحی یک کاوشگر برای اکتشافات قطب جنوب ماه است.

از دیگر مفاهیم می‌توان به یک شبیه‌ساز ماموریت مریخ و یک ماموریت سرنشین‌دار برای فرود در سطح سیاره سرخ اشاره کرد.

مهلت ارسال این پیشنهادات ۵ مارس ۲۰۲۰ میلادی است. حداکثر ۱۵ تیم فینالیست انتخاب خواهند شد و به انجمن "RASC-AL" اعزام خواهند شد.

در نهایت هم دو تیم می‌توانند پروژه‌های طراحی شده خود را در یک کنفرانس بزرگ ارائه دهند.

"پاتریک تروتمن" (Patrick Troutman) از "مرکز تحقیقات لانگلی" ناسا اظهار کرد، این پروژه بستری ایده‌آل برای دانشجویان فراهم می‌کند تا تحقیقات خود را به شکلی واقعی ارائه دهند.

تیم‌های شرکت‌کننده این رقابت باید تا قبل از ۱۵ اکتبر ۲۰۱۹ میلادی، درخواست شرکت در این مسابقه را با پر کردن فرمی آنلاین، به ناسا اطلاع دهند و سپس تا ۵ مارس ۲۰۲۰، پیشنهادها و ویدئو‌های مربوطه را به این آژانس ارسال کنند.

سال پیش یک تیم از دانشجویان دانشگاهی در پورتوریکو برنده طراحی یک کاوشگر برای اکتشاف در سطح ماه شد.

کشف سیاره ای با قابلیت سکونت درفاصله ی 31 سال نوری زمین

یک اختر فیزیکدان اسپانیایی که ریاست ­تحقیقات یک گروه بین المللی را بر عهده دارد اعلام کرد ،این گروه از ستاره شناسان موفق به کشف یک سامانه خورشیدی جدید شده اند که در آن یک سیاره با قابلیت سکونت وجود دارد.

به گزارش صدا و سیما؛ رافائل لوک عضو موسسه اختر فیزیک در جزایر قناری در این باره گفت: در فاصله 31 سال نوری از زمین که از نظر فضایی فاصله نزدیکی محسوب می شود ، سه سیاره جدید کشف شده اند که دور یک غول سرخ به نام GJ 357 که یک ستاره کوچک و در حال سرد شدن است در حال گردش هستند.

در این میان ، سیاره ای به نام GJ 257d دورترین سیاره این سامانه خورشیدی است که از نظر محققان جذابیت ویژه ای دارد چرا که آنها حدس می زنند این سیاره ممکن است ، قابل سکونت باشد.این در حالی است که دو سیاره دیگر بسیار داغ به نظر می رسند.

داشتن سطح خاکی ، اندازه ای مشابه با سیاره زمین و قرار داشتن در فاصله ای مناسب از ستاره موسوم به کمربند حیات که نه زیاد از ستاره دور باشد و نه زیاد نزدیک ، از نشانه های قابل سکونت بودن یک سیاره هستند.

یوفو در آسمان مریخ

فضانورد ناسا تصاویر دیدنی از پرواز یک یوفو بر آسمان مریخ گرفته است که باعث شگفتی دانشمندان ناسا شده است.

یوفو
این دومین باری است که یک نور اسرار‌آمیز در مریخ دیده شده است. اولین بار در سال 2014 میلادی این اتفاق رخ داده است.

مریخ
برخی محققان بر این باورند که این نور می‌تواند انعکاس نور خورشید یا حتی اشعه‌ای از فعالیت‌های کیهانی باشد.

با این وجود برخی از کارشناسان یوفو ، نور سفید را بخشی از فعالیت های موجودات فرا زمینی در سیاره سرخ عنوان کرده اند.

منبع: ایرنا

یوفو در آسمان مریخ
یوفو در آسمان مریخ

ثبت اولین تصویر از یک سیاه‌چاله فضایی توسط ستاره‌شناسان

این سیاه چاله ۴۰ میلیارد کیلومتر قطر دارد که سه میلیون برابر قطر زمین است و توسط دانشمندان به "هیولا" تشبیه شده است.

ستاره شناسان برای اولین بار در تاریخ تصویری از یک سیاه چاله فضایی را در یک کهکشان دور با دوربین شکار کردند.

به گزارش ایسنا به نقل از بی بی سی، این تصویر توسط گروهی از دانشمندان از سیاه چاله موسوم به ساگیتاریوس A گرفته شده است.

این سیاه چاله ۴۰ میلیارد کیلومتر قطر دارد که سه میلیون برابر قطر زمین است و توسط دانشمندان به "هیولا" تشبیه شده است.

سیاه چاله شکار شده توسط دوربین ستاره شناسان در ۵۰۰ میلیون تریلیون کیومتری کره زمین قرار دارد و تصویرش توسط شبکه ای از هشت تلسکوپ در سراسر جهان ثبت شده است.

جزئیات این دستاورد بزرگ امروز در نشریه استروفیزیکال ژورنال لترز (Astrophysical Journal Letters) منتشر شده است.

پروفسور هینو فالک از دانشگاه رودبود هلند و مسئول این تجربه علمی به بی بی سی گفت: این سیاه چاله در کهکشانی به نام M87 کشف شده است.

وی افزود: آنچه که ما می‌بینیم از کل منظومه شمسی بزرگ‌تر است.

جرم این سیاه چاله ۶.۵ میلیارد برابر خورشید است و یکی از سنگین‌ترین سیاه چاله‌هایی است که گمان می‌رود وجود داشته باشد. این سیاه چاله واقعاً یک "هیولای واقعی" و سنگین وزن ترین سیاه چاله موجود در هستی است.