هشدارهای دبیرکل سازمان ملل

هشدار دبیرکل سازمان ملل: جهان بسوی جنگ گسترده‌تری بر سر اوکراین و روسیه پیش می‌رود

آنتونیو گوترش دبیر کل سازمان ملل روز دوشنبه به وقت محلی، اولویت های خود را در سال جاری در مجمع عمومی سازمان ملل متحد که بر جنگ روسیه و اوکراین، بحران آب و هوا و فقر شدید متمرکز بود، بیان کرد.

آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد به کشورها هشدار داد که تشدید درگیری روسیه و اوکراین به این معنی است که جهان بسوی "جنگ گسترده تری" پیش می رود.

کانال عصر ایران در تلگرام

به گزارش ایرنا، آنتونیو گوترش دبیر کل سازمان ملل روز دوشنبه به وقت محلی، اولویت های خود را در سال جاری در مجمع عمومی سازمان ملل متحد که بر جنگ روسیه و اوکراین، بحران آب و هوا و فقر شدید متمرکز بود، بیان کرد.

گوترش به دیپلمات های جهان در نیویورک گفت: ما سال ۲۰۲۳ را با نگاه به مجموعه ای از چالش‌ها آغاز کرده‌ایم که در طول زندگی‌ ما رخ نداده است.

وی خاطرنشان کرد که دانشمندان ارشد و کارشناسان امنیتی ماه گذشته «ساعت وقوع روز قیامت» را تنها به ۹۰ ثانیه تا نیمه‌شب تغییر داده اند که نزدیک‌ترین زمان به نشانه نابودی بشریت است.

گوترش در حالی که به فهرستی از مسائل فوری برای سال ۲۰۲۳ اشاره می کرد، گفت: "ما باید بیدار و دست به کار شویم."

جنگ روسیه و اوکراین، در صدر فهرست دبیرکل سازمان ملل، بود که به نخستین سالگرد خود نزدیک می شود. او گفت: "چشم انداز صلح همچنان رو به کاهش است. احتمال تشدید بیشتر و خونریزی بیشتر می‌شود."

وی هشدار داد: دنیا در حال پیشروی به یک جنگ گسترده تر است.

گوترش به تهدیدهای دیگر برای صلح، از جمله تنش های اسرائیل و فلسطین، افغانستان، میانمار، ساحل و هائیتی اشاره کرد و افزود: اگر هر کشوری به تعهدات خود بر اساس منشور سازمان ملل متحد عمل کند، صلح تضمین می‌شود.

دبیرکل سازمان ملل فقدان "دیدگاه راهبردی" و "سوگیری" رهبران سیاسی و تجاری را محکوم کرد و افزود: همه به نظرسنجی بعدی، مانور سیاسی تاکتیکی بعدی برای حفظ به قدرت و همچنین چرخه تجاری بعدی یا حتی ارزش سهام در روز بعد فکر می کنند. این تفکر کوتاه مدت نه تنها عمیقا غیرمسئولانه است، بلکه غیراخلاقی است.

گوترش با تاکید بر نیاز به اقدام برای نسل های آینده، درخواست خود برای "تغییر ریشه ای" سیستم مالی جهانی را تکرار کرد.

دبیرکل سازمان ملل متحد  گفت:  امری در سیستم اقتصادی و مالی ما اساسا اشتباه است.

وی مشکل در سیستم مالی جهانی  را عامل افزایش فقر و گرسنگی، شکاف فزاینده بین غنی و فقیر و ایجاد بدهی کشورهای در حال توسعه دانست و افزود: بدون اصلاحات اساسی، ثروتمندترین کشورها و افراد به انباشت ثروت ادامه خواهند داد و منابع کمی برای جوامع و کشورهای ضعیف در جهان  باقی خواهند گذاشت.

جنگ آمریکا و چین؛ چرا، کی و کجا؟

گروه بین الملل: جرج فریدمن، تحلیلگر ژئوپلیتیک و استراتژیست روابط بین‌الملل و بنیان‌گذار و رئیس اندیشکده «ژئوپلیتیکال فیوچرز [آینده ژئوپلتیک]» است. فریدمن ۷۴ ساله که متولد مجارستان است، فرزند خانواده‌ای جان‌به‌دربرده از هولوکاست است که از شوروی ابتدا به اتریش و سپس به ایالات‌متحده گریختند.
به گزارش هم میهن، او در سالیان فعالیت‌اش در حوزه سیاست بین‌الملل شهرتی به‌عنوان یک «پیشگوی» قابل‌اتکا برای خود دست‌وپا کرده است. فریدمن بیش از یک دهه پیش حمله روسیه به اوکراین را در دهه‌های پیش رویش قطعی دانسته بود. او البته همین اواخر با تکیه بر چالش‌های بالقوه پیش روی روسیه در صورت حمله به اوکراین، پیش‌بینی کرده بود روسیه در نهایت پا به صحنه جنگ نخواهد گذاشت.
پس از وقوع حمله، فریدمن با عذرخواهی بابت غلط‌درآمدن پیش‌بینی کوتاه‌مدت‌اش، البته اشاره کرده بود که آنچه او به‌عنوان دلایل خودداری روسیه از حمله برشمرده بود، اکنون به مشکلات روسیه در این جنگ تبدیل شده‌اند. او در این مرحله از جمله کسانی است که وقوع جنگ بین چین و آمریکا را کم‌احتمال قلمداد می‌کند، اما در آنچه می‌خوانید، او با توجه به هشدار‌های اخیر برخی مقامات آمریکا درباره احتمال بالای کلیدخوردن جنگ در آینده میان‌مدت یا حتی کوتاه‌مدت، دیدگاه‌هایش در این باره را مرور دوباره‌ای کرده است.

در روز‌های گذشته، دو مقام ارشد در ایالات‌متحده، ژنرال مایک مینیهان، فرمانده تحرک نیروی هوایی ایالات‌متحده و مایکل مک‌کال، رئیس کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان پیش‌بینی کردند که جنگ با چین ممکن است تا سال ۲۰۲۵ در بگیرد.

حرف‌های من در این باره منتشر شده است که آسیب‌پذیری‌های اقتصادی و سیاسی چین چنین تقابلی را بعید می‌داند، اما وقتی یک ژنرال چهارستاره و یکی از معدود سیاستمدارانی که برایشان واقعا احترام قائلم، زحمت اضافی گفتن چنین حرفی را متقبل می‌شوند، قانع می‌شوم که نظرم را دوباره بررسی کنم. به‌علاوه، اینکه این دو نفر دارند حرف یکسانی می‌زنند، این را به ذهن من می‌رساند که کسی در واشنگتن گزارشی در این باره به آن‌ها داده است.
این گزارش‌ها موضوع سخن‌پراکنی‌های اتفاقی نیستند. من همچنان در این باره تردید دارم. پنتاگون اظهارات این ژنرال را گردن نگرفته است و هرچند ممکن است مک‌کال سیاستمدار محترمی باشد، همچنان یک سیاستمدار است؛ اما در ارزیابی دوباره احتمال یک جنگ، بعضی سوالات باید پاسخ داده شوند.

چه کسی جنگ را آغاز خواهد کرد؟
شاید سخت بتوان باور کرد که ایالات‌متحده چنین تقابلی را کلید خواهد زد. شکست‌دادن نیروی دریایی چین، گرچه عملی است، اما مسئله را حل نخواهد کرد. تا جایی که قلمرو سرزمینی چین دست‌نخورده باشد، پکن می‌تواند نیروهایش را بازسازی کند. برای چین، حمله به نیروی دریایی ایالات‌متحده قمار بزرگی خواهد بود و ناچار خواهد بود محاسبه کند هزینه این شکست در دریا چه خواهد بود، به‌خصوص در داخل کشور.

چرا باید برای شروع جنگ صبر کنند؟
ممکن است چنین باشد که نهاد‌های اطلاعاتی ایالات‌متحده آموخته‌اند حمله‌ای برنامه‌ریزی‌شده و این خبر را پخش کرده‌اند تا به پکن علامت دهند که از اقداماتش باخبر شده‌اند. اما اگر واقعا این نقشه‌ها برای ۲۰۲۵ بوده‌اند، ایالات متحده وقت بسیاری برای آماده‌شدن برایشان می‌داشت. در جنگ، زمان و خطر یکی هستند و این ایده را که چین دارد برای آینده‌ای چنان دور برنامه‌ریزی می‌کند، سخت بتوان پذیرفت. هیچ‌کس نمی‌خواهد به طرف دیگر امتیازی بدهد.

حمله‌کننده امیدوار است چه به دست بیاورد و آیا آن چیز ارزش ریسک‌اش را دارد؟
چین می‌خواهد بندر‌های شرقی‌اش را امن و دسترسی به مسیر‌های تجاری در اقیانوس آرام را تضمین کند. ایالات‌متحده ممکن است بخواهد از یک تهدید نظری گذر کند و به یک تهدید واقعی برسد. آیا این جنگ روی زمین خواهد بود، روی هوا، روی دریا یا ترکیبی از این سه؟ ایالات‌متحده توانایی شروع جنگی زمینی در چین را ندارد؛ با توجه به مساحت و جمعیت چین. چین می‌تواند جنگی هوایی و دریایی آغاز کند، اما چنین کاری را علیه دشمنی بسیار توانا خواهد کرد.
امتیاز چین این است که قلمرو سرزمینی‌اش امن است. ایالات‌متحده البته همین امتیاز را دارد، اما این مزیت را هم دارد که می‌تواند در دوردست اقیانوس آرام برود و دور از خانه با چین درگیر شود. به‌عبارت دیگر، ایالات‌متحده تا حدی می‌تواند تعیین کند که جنگ کجا رخ خواهد داد.

آیا اقتصاد‌های دو طرف به اندازه کافی برای حمایت از یک جنگ سلامت است؟
هر دو اقتصاد در موقعیت‌های متزلزلی هستند، اما شواهدی هست که می‌گوید رکود در آمریکا اتفاقی چرخه‌ای است، درحالی‌که در چین، ساختاری است. حفظ تولیدات در حوزه‌های هوایی و دریایی برای چین سخت‌تر خواهد بود تا ایالات‌متحده.

هر کدام از این دو طرف، چرا باید نیاتش را درز دهد؟
مهاجم باید مخفی‌کاری داشته باشد. مدافع باید آمادگی‌اش را تبلیغ کند تا مهاجم را باز بدارد؛ بنابراین اگر چین مهاجم باشد، درز اخبار فاجعه‌بار خواهد بود. اما یکی از دلایلی که جنگ را نمی‌شود برای آینده خیلی دور برنامه‌ریزی کرد این است که هر چه دورخیز طولانی‌تر باشد، احتمال درز چیزی بیشتر می‌شود.
اگر جنگی واقعی در حال برنامه‌ریزی بود، در برنامه زمانی خیلی کوتاهی می‌بود. من برای این ژنرال و این نماینده کنگره احترام قائلم و واضح است که آن‌ها به اطلاعات بهتری نسبت به من دسترسی دارند؛ اما باورش برای من سخت است که چین این قدر غافلانه برای جنگ برنامه‌ریزی کند.
با توجه به این درز اخبار، جنگ همچنان ممکن است در آستانه باشد، اما برای چین، احتمالا کوتاه خواهد بود. شاید من دارم به عادات بدم برمی‌گردم. اذعان می‌کنم که پاسخ دادن به سوالات خودم با دیدگاه‌های قبلی، کار اطلاعاتی ضعیفی است. اگر خواستید بگویید کدام سوالات را نپرسیدم و کدام جواب‌ها ناکافی بودند. با کمال میل اخم خواهم کرد و جواب خواهم داد.

چین "ژنراتور مافوق صوت پالس برق" خود را معرفی کرد

چین ژنراتور مافوق صوت نظامی خود را معرفی کرد

گروه علمی: گفته می‌شود ژنراتور مافوق صوت جدید چین، قابلیت تامین نیروی سلاح‌های نسل آینده را دارد.

به گزارش ایسنا، گروهی از پژوهشگران مستقر در پکن، ژنراتوری ابداع کرده‌اند که قابلیت تبدیل گاز داغ در سرعت‌های مافوق صوت به جریان الکتریکی قدرتمند را دارد و برق تولید شده توسط آن می‌تواند برای تامین انرژی لیزرهای نظامی، سلاح‌های مایکروویو، ریل‌گان(تفنگ‌های ریلی) و سایر سلاح‌های انرژی ضربه‌ای استفاده شود.
پژوهشگران چینی می‌گویند که این ژنراتور مگنتوهیدرودینامیک(MHD) بیش از ۱۰ برابر توان تولید شده در آزمایش‌های قبلی را تولید می‌کند.
به گفته ژانگ شیائویوآن(Zhang Xiaoyuan) رهبر این پروژه از مؤسسه مکانیک در آکادمی علوم چین و همکارانش، ژنراتور MHD هیچ بخش چرخشی ندارد که از جمله مزایای منحصر به فرد آن است.این پژوهشگران در مقاله‌ای گفتند که این ژنراتور همچنین ظرفیت زیاد و کارایی بالایی دارد و در عین حال نیازی به اجزای ذخیره انرژی میانی نیست و انرژی را می‌توان مستقیماً بدون سوئیچ با قدرت بالا به بار منتقل کرد و همچنین این دستگاه می‌تواند به سرعت راه‌اندازی شود.

این دستگاه با امواج ضربه‌ای، گاز بی‌اثر را به پلاسمای بسیار رسانا تبدیل می‌کند که با فشرده سازی و شتاب دادن گاز آرگون به سرعت ۱۴ ماخ یا ۱۴ برابر سرعت صوت با ذرات گرم و باردار الکتریکی بارگیری می‌شود.
(گاز بی اثر گازی است که تحت مجموعه‌ای از شرایط معین در واکنش‌های شیمیایی شرکت نمی‌کند. گازهای نجیب اغلب با بسیاری از مواد واکنش نمی‌دهند و از لحاظ تاریخی به آنها گازهای بی‌اثر گفته می‌شد. از گازهای بی‌اثر به ‌طور کلی برای جلوگیری از واکنش‌های شیمیایی ناخواسته تخریب نمونه استفاده می‌شود. این واکنش‌های شیمیایی نامطلوب اغلب واکنش‌های اکسیداسیون و هیدرولیز با اکسیژن و رطوبت موجود در هوا هستند. اصطلاح گاز بی‌اثر وابسته به شرایط است، زیرا می‌توان چندین ماده از گازهای نجیب را در شرایط خاص واکنش داد. )
گازهای پالایش شده آرگون و نیتروژن به دلیل فراوانی طبیعی زیاد و هزینه نسبی پایین بیشتر به عنوان گازهای بی‌اثر مورد استفاده قرار می‌گیرند. یک گاز بی‌اثر برخلاف گازهای نجیب، لزوماً عنصر نیست و به صورت یک گاز ترکیبی است.پژوهشگران چینی می‌گویند این سیستم جدید تنها با استفاده از یک لیتر گاز مافوق صوت، پالس‌های سریع جریان الکتریکی تا ۲۱۲ کیلووات را در طول آزمایش‌ها تولید کرده است.به گفته این گروه پژوهشی، یک گیگاوات برق می‌تواند تنها از ۵ متر مکعب پلاسمای مافوق صوت تولید شود.
ژنراتور مگنتوهیدرودینامیک
انرژی یون‌های متحرک سریع توسط ژنراتور MHD که یک دستگاه لوله‌ای شکل است، گرفته و به برق تبدیل می‌شود.ژنراتور MHD بر خلاف تکنیک‌های معمولی تولید برق، شامل قطعات چرخنده نیست و به اجزای ذخیره انرژی میانی نیاز ندارد، بلکه یک سیستم ساده، مؤثر و با ظرفیت بالا است که می‌تواند برای کاربردهای نظامی مانند سلاح‌های مایکروویو با قدرت بالا استفاده شود.
سیستم این ژنراتور انفجارهایی را ایجاد می‌کند که گاز را به پلاسما تبدیل می‌کند و سپس انرژی پلاسما را به برق پرقدرت تبدیل می‌کند.پژوهشگران می‌گویند: محققان دیگر سعی کرده‌اند از دینامیت برای تولید امواج ضربه‌ای مافوق صوت در یک ژنراتور MHD استفاده کنند، اما این رویکرد به مواد منفجره شیمیایی زیادی نیاز داشت و به دلیل نگرانی‌های ایمنی کنار گذاشته شد.
فرآیند فوق‌العاده برای تولید انرژی
به گفته یک پژوهشگر مستقر در پکن که در این مطالعه جدید مشارکت نداشته است، تبدیل انرژی انفجاری به برق کار آسانی نیست.وی می‌گوید: گروه ژانگ توانسته است همزمان به سرعت و دمای بسیار بالایی دست یابد. مدیریت چنین انفجارهایی بسیار چالش برانگیز است و جامعه از رام کردن این روش خطرناک برای تولید انرژی سود زیادی خواهد برد.
وی افزود: اگر این فناوری در تولید برق کاربرد پیدا کند، ممکن است ما یک «متشکرم» بزرگ به سلاح‌های مافوق صوت بدهکار شویم.سیستم‌های احتراق معمولی نمی‌توانند سیالات یونیزه را برای تولید برق با توان بالا به ‌اندازه کافی شتاب دهند، چرا که این کار نیاز به تأسیسات عظیم با اجزای مکانیکی متعدد و تعمیر و نگهداری منظم دارد.
از طرف دیگر، ژنراتور MHD می‌تواند برق با توان بالا را در یک سیستم ساده و فشرده تولید کند.به گفته محققان، این سیستم می‌تواند راه حلی برای برخی از دشوارترین چالش‌ها در توسعه سلاح‌های انرژی ضربه‌ای ارائه دهد.
چالش‌ها
ادعا می‌شود که این سیستم پتانسیل‌های زیادی دارد، اما عوارض خاصی نیز دارد.کاربران نظامی این فناوری ممکن است در استفاده از آن شک داشته باشند، چرا که این سیستم‌ها چالش‌های فنی زیادی دارند. از طرفی، انفجاری که الکتریسیته تولید می‌کند نیز ممکن است صدای بلندی ایجاد کند که محل اسلحه را مشخص می‌کند.
علاوه بر این، بارگیری مجدد غشاهای تازه بعد از هر شلیک می‌تواند در میدان جنگ چالش برانگیز باشد، مگر اینکه این کار خودکار شود و به سرعت و به طور موثر انجام شود.
گفتنی است که یک مگاوات الکتریسیته یا بیشتر برای برخی از سلاح‌های لیزری قدرتمندی که در حال حاضر برای نابود کردن یک هدف در فواصل دور در حال توسعه هستند، مورد نیاز است.بر اساس گزارش‌ها، چین در حال کار بر روی یک سلاح مایکروویو با قدرت بالا است که می‌تواند برای مختل یا ساقط کردن ماهواره‌ها و هواپیماها استفاده شود.این مطالعه برای اولین بار در مجله چینی Theoretical and Applied Mechanics بررسی همتا و منتشر شده است.

دیدگاههای دکتر راغفر درباره طرح بانام "مولدسازی اموال دولتی"

راغفر: طرح مولدسازی اموال دولتی، اعلام ورشکستگی مالی عمومی است

من معتقدم تداوم این طرح نشان‌دهنده آن است که ظرفیت‌های کسب درآمد به طور سنتی در کشور خشک شده‌است و روش‌هایی مانند فروش نفت دیگر پاسخگو نیست. از این رو دولتمردان نمی‌خواهند ‌برای کسب درآمد از مسیرهای متعارفی که در جهان تجربه شده‌است عبور کنند و مسیرهای غیرمتعارفی را انتخاب کرده‌اند.

عضو هیئت علمی دانشگاه الزهرا بر این باور است که طرح مولدسازی دارایی‌های دولتی اعلام ورشکستگی مالی عمومی است و در نتیجه خشک شدن ظرفیت‌های درآمدزایی سنتی در کشور مطرح شده‌است.

 

به گزارش خبرآنلاین، طرح مولدسازی اموال دولتی با بندهای عجیب و غریب آن این روزها سر و صدای زیادی به پا کرده‌است؛ مولدسازی اموال دولتی به این معنا است که دولت اموال بلا استفاده‌ای که دارد یا اموالی که ارزش افزوده و بهره وری پایین دارد و سال‌ها رها شده‌اند و استفاده مطلوبی از این اموال صورت نمی‌گیرد را شناسایی کند تا این اموال بهینه سازی شود.

 

تشکیل هیاتی هفت نفره با اختیارات ویژه و مصونیت قضایی در خصوص واگذاری و مولدسازی دارایی‌های دولت، ویژگی شک‌برانگیز این طرح است، طرحی که به گفته رئیس سازمان خصوصی‌سازی، در شصت و هفتمین جلسه شورای هماهنگی سران قوا تهیه و تصویب و سپس به تایید رهبر معظم انقلاب رسیده است.

 

طرح موادسازی اموال دولتی، اعلام ورشکستگی مالی عمومی است

 

حسین راغفر بر این باور است که طرح مولدسازی دارایی‌های دولت نشانه شکست‌های متعدد است؛ این استاد اقتصاد و عضو هیئت علمی دانشگاه الزهرا در گفت و گو با خبرآنلاین و در پاسخ به این پرسش که این طرح چقدر عملیاتی و علمی است و چه تبعاتی دارد، گفت:« این طرح کاملا متمایز از روش‌های خصوصی‌سازی است که در دفعات قبل صورت گرفته و مبتنی بر قانون بوده و یک رویه متفاوتی را عرضه می‌کند که نشان دهنده شکست روش‌های قبلی است و حاکی از آن است که مسئولان ناتوان از انجام ماموریت خصوصی‌سازی بودند.»

 

راغفر در ادامه افزود:« در گذشته خیلی‌ها به طرح‌های خصوصی‌سازی نقد و اعتراض داشتند اما گوش شنوایی نبود و امروز نیز طرح مولدسازی اموال مطرح شده‌ که البته خیلی فراتر از روش‌های خصوصی‌سازی قبلی است و اعلام ورشکستگی مالی عمومی است؛ از ابتدا تصور می‌رفت که اقتصادی که ظرفیت‌های تولید ثروت ملی ندارد و دلالی و سفته‌بازی و سوداگری، سکه رایج آن شده‌است، دیر یا زود به زمین بخورد و در حال حاضر طرح مولدسازی اموال دولتی اعلام ورشکستگی این اقتصاد است.»

 

طرح مولدسازی اموال دولتی تمام اجزای معادله فساد را در خود جای داده‌است

 

این استاد اقتصاد در ادامه با اشاره به معادله فساد در علم اقتصاد گفت:« در علم اقتصاد معادله‌ای با عنوان فساد داریم. بر اساس این معادله فساد برابر است با انحصار، صلاح‌دید گروهی خاص، و نبود الزام برای پاسخگویی. خروجی وجود این سه مولفه، فساد است و متاسفانه در طرح ذکر شده برای مولدسازی اموال دولتی ، تمام اجزای این معادله یکجا فراهم شده‌است. مکانیزم کار این است که در ابتدا گروهی باید تشخیص دهند که دارایی‌های مازاد دولت کدام است و بعد قیمت این دارایی‌ها با صلاح‌دید آنان مشخص می‌شود و به هرکسی که خواستند می‌توانند این دارایی‌ها را ارائه کنند و به هیچکس نیز پاسخگو نیستند.»

 

ظرفیت‌های کسب‌ درآمد سنتی در کشور خشک شده‌ است

 

راغفر در ادامه با اشاره به اینکه گویا عده‌ای در کشور نشسته‌اند و برای اموال عمومی برنامه‌ریزی می‌کنند؛ گفت:«نتایج این طرح را مردم دیر یا زود خواهند دید، من معتقدم تداوم این طرح نشان‌دهنده آن است که ظرفیت‌های کسب درآمد به طور سنتی در کشور خشک شده‌است و روش‌هایی مانند فروش نفت دیگر پاسخگو نیست. از این رو دولتمردان نمی‌خواهند ‌برای کسب درآمد از مسیرهای متعارفی که در جهان تجربه شده‌است عبور کنند و مسیرهای غیرمتعارفی را انتخاب کرده‌اند.»

 

این اقتصاددان در ادامه با اشاره به اینکه روش متعارف کسب درآمد در جهان اخذ مالیات است؛ گفت:«انگار قرار نیست نظام مالیات ستانی در ایران مستقر شود و نظام فشل ناکارآمد کنونی جای خود را به یک نظام کارآمد دهد. بهترین فرصت برای این کار فشارها و محدودیت‌های موجودی است که بر اقتصاد کشور تحمیل شده‌است و اگر در چنین شرایطی حاکمیت نتواند یک تصمیم قاطع برای تغییر این مسیر ناکارآمد بگیرد، فرصت‌های پیش‌رو نیز از میان خواهد رفت.»

 

تشت رسوایی این برنامه از بام فروخواهد افتاد!

 

راغفر در ادامه گفت:«یکی از مهمترین الزامات کنونی ، اجرای خصوصی‌سازی واقعی به جای مولدسازی است. باید خصولتی‌ها و نهادهایی که واسطه بین دولت و بخش خصوصی هستند و فعالیت‌های اقتصادی گسترده دارند، سهام خودشان را دریک پروسه به مردم یا همان بخش خصوصی واقعی عرضه کنند . سپس اصلاح نظام مالیاتی و خروج کامل دستگاه‌ها و نهادهای خاص از فعالیت اقتصادی ضرورت دارد . در غیر این صورت تداوم روش کنونی و دست زدن به مولدسازی برای کسب درآمد نتایج به مراتب ناگوارتری از خصوصی‌سازی ناقص در کشور دارد.»

 

به گفته وی مهمترین اقدام در شرایط کنونی اصلاح ساختار بانکی، مالیاتی و حل معضلات برنامه خصوصی‌سازی با اصلاحات ساختاری و جدی است تا اقتصاد سامان گیرد و راه بر هر فسادی بسته شود.

 

راغفر تاکید کرد: «این در حالی است که طرح کنونی با ساختار پیش‌بینی شده می‌تواند زمینه را برای افزایش فساد مهیا کند و در این موارد نباید روی خلقیات شخصی تکیه کرد بلکه لازم است مبنای اصلی قانون باشد.»

 

دارایی‌های دولت به ثمن بخس به نهادهای قدرت واگذار خواهد شد

 

حسین راغفر در خصوص آنچه که اتفاق خواهد افتاد، گفت:«بیم آن می‌رود این منابع به ثمن بخس به نهادهای قدرت واگذار شود و بخش خصوصی باز هم نفعی از اجرای این طرح نبرد.»

 

او در توضیح این مطلب ادامه داد:«از آنجا که خود نهادهای قدرت نیز منابع کافی در اختیار ندارند، برای تملک این دارایی‌ها ممکن است از بانک‌ها وام بگیرند. بانک‌ها نیز در شرایط کنونی با محدودیت‌های جدی سرمایه رو به رو هستند و در نتیجه برای تامین این منابع مالی باید از بانک‌ مرکزی استقراض کنند. نتیجه افزایش نقدینگی و چاپ پول است . در عمل اجرای این طرح به دلیل همین اتفاقات قابل پیش‌بینی نه تنها ارزش افزوده‌ای برای کشور ندارد بلکه به افزایش نرخ تورم منجر خواهد شد.»

 

این اقتصاددان در ادامه با اشاره به اینکه این طرح بسیار پر مسئله و ابهام‌آمیز گفت:«گذشته از نبود امکان مالی برای بخش خصوصی جهت خرید این اموال، بخش خصوصی در شرایط سیاسی و اجتماعی کنونی حاضر نخواهد شد که وارد این طرح شود و در نتیجه هدف حاکمیت برای جذب سرمایه مردم را محقق نمی‌کند.»

 

حسین راغفر در پایان تاکید کرد این طرح در بهترین شکل یک مرهم موقتی تا یک سال و نیم آینده خواهد بود.

درسهای امانتداری در مسؤولیت در نامه امام علی (ع) به اشعث بن قیس

نگاهی به نامه امام علی (ع) به اشعث بن قیس؛

«اگر زمامدار جامعه خود را امانتدار بداند، هیچ گاه در امانت، تصرف مالکانه نمی کند»

امام علی(ع) با وجود اینکه جانشین پیامبر اکرم (ص) و خلیفه مسلمین بود اما کوچکترین امتیازی برای خود قائل نبود و در محکمه ای حاضر می شد که قاضی آن را خودش نصب کرده و شاکی هم یک یهودی است. حتی گاهی محکوم می شد و اعتراضی هم نمی کرد.

 استاد درس خارج فقه حوزه علمیه قم گفت: اگر زمامدار جامعه خود را امانتدار بداند، هیچ گاه در امانت، تصرف مالکانه نمی کند بلکه مراقبت می کند این امانت را صحیح و سالم و بدون خیانت به دست امین بعدی بسپارد.

کانال عصر ایران در تلگرام

سید جواد ورعی در گفت وگو با شفقنا با اشاره به نامه امام علی (ع) به اشعث بن قیس والی آذربایجان اظهار داشت: اشعث بن قیس گمارده خلیفه قبلی بر آذربایجان بود که امام علی (ع) همانند بسیاری دیگر از منصوبین خلیفه قبلی، او را تنفیذ کرد هرچند بعدها بدلیل عملکرد نامطلوبی که داشت او را تغییر داد. امام (ع) در نامه ای به او این واقعیت را گوشزد می کند که حکومت و مسئولیتی که برعهده تو قرار گرفته، طعمه و شکار نیست بلکه امانتی است بر گردن تو و کسی که تو را نصب کرده مراقب است که در آن خیانت نکنی. درحقیقت این فراز از نامه هشداری برای اشعث بن قیس بود که از مسئولیت خود سوء استفاده نکند.

وی افزود: به طورکلی در قرآن کریم و نیز کلمات معصومین (ع) حکومت و مسئولیت و موقعیت اجتماعی یک امانت شمرده شده است؛ خداوند در سوره نساء می فرماید: «إِنَّ اللَّهَ یَأْمُرُکُمْ أَنْ تُؤَدُّوا الْأَمَانَاتِ إِلَىٰ أَهْلِهَا». مفسرین می گویند که مخاطب این آیه، پیشوایان دینی و سیاسی هستند. حکومت می تواند مصادیقی از این امانت باشد. از یکسو به کارگزاران خطاب می کند که این مسئولیت امانتی در دست شماست و از سوی دیگر به مردم خطاب می کند که از کارگزاران پیروی کنید و قوانین حکومتی را محترم بشمارید. این منوط به این است که مسئولان امانتدار خوبی باشند و در حفظ مسئولیت خود بکوشند.

وی به نظر آیت الله نائینی در کتاب تنبیه الامه اشاره کرد و گفت: ایشان حکومت ها را به دو دسته تقسیم می کند؛ یک دسته حکومت هایی هستند که نگاه زمامدارانشان به حکومت، مالکانه است و مردم را مِلک طلق خود می دانند و هرنوع تصرف مالکانه در مملکت را برای خود قائل هستند. دسته دیگر حکومت هایی هستند که خود را امانتدار می دانند، زمامداری را از جهتی امانت الهی و از جهتی امانت مردمی می دانند. اگر زمامدار جامعه خود را امانتدار بداند، هیچ گاه در امانت، تصرف مالکانه نمی کند بلکه مراقبت می کند این امانت را صحیح و سالم و بدون خیانت به دست امین بعدی بسپارد. اگر کسی پیوسته نگاهش به مسئولیت چنین نگاهی باشد، همواره نگران این است که امانتدار خوبی نباشد و یا امانت را به دست اهل آن نسپارد و از او بازخواست شود و نتواند پاسخ دهد.

وی افزود: آیت الله نائینی معتقد است که حکومت و زمامداری جامعه نزد عقلای عالم از نوع دوم است و ما باید از راه های مختلف از حقیقت حکومت که چیزی جز امانت نیست مراقبت کنیم و آنچه که سبب صیانت از این امانت می شود، مساله عصمت زمامدار است که در زمان حضور ائمه (ع) ایشان حافظ این حقیقت بودند و در عصر غیبت نیز کسی باید زمامدار باشد که هم اطمینان به امانتداری اوست و هم با نظارت های بیرونی، نظارت ها را قوی تر کنیم و در حکومت اهرم هایی در نظر بگیریم تا خیانتی در این امانت اتفاق نیفتد.

وی گفت: در برخی خطبه های امام علی (ع) از حقوق متقابل مردم و دولتمردان سخن به میان آمده است و این از افتخارات ماست که پیشوای دینی ما حقوق را طرفینی می دیدند یعنی هم برای مردم و هم برای زمامداران تکالیف و حقوقی قائل هستند.

آقای ورعی بیان داشت: اگر ما معتقدیم که الگوی جمهوری اسلامی به فرموده امام خمینی، حکومت علوی است، باید ببینیم چه میزان به حکومت حضرت شباهت دارد؟ امام علی(ع) با وجود اینکه جانشین پیامبر اکرم (ص) و خلیفه مسلمین بود اما کوچکترین امتیازی برای خود قائل نبود و در محکمه ای حاضر می شد که قاضی آن را خودش نصب کرده و شاکی هم یک یهودی است. حتی گاهی محکوم می شد و اعتراضی هم نمی کرد.

وی گفت: ما باید کارنامه 40 ساله خود را مرور کنیم و ببینیم حکومت ما چه شباهتی به حکومت امیرالمومنین دارد، چه از حیث کارگزاران و وظایفی که برعهده داشتند و چه از این حیث که چقدر توانستند حقوق مردم را ادا کنند؟ مردمی که نسبت به اهداف انقلاب و جمهوری اسلامی، نهایت ایثار و فداکاری را انجام دادند. مسئولین باید از عهده خواسته های مردم بربیاید و اگر کسی از عهده برنمی آید لزومی ندارد که مسئولیتی را برعهده بگیرد و بدهکار مردم بماند.