آرتور سی. کلارک: نویسنده علمی تخیلی که آینده را با تخیل علمی خود هم پیشبینی کرد و هم شکل داد

برای نویسنده‌ای که آینده را می‌دید (از عصر ایران)

 امروز هشتمین سالگرد درگذشت مخترعی است که 40 سال پیش پدیده‌هایی چون اینترنت، اسکایپ، گوگل و سفر روس‌ها به کره ماه را پیش‌بینی کرد اما همیشه دوست داشت به عنوان یک نویسنده بیاد آورده شود.

به گزارش ایسنا، «آرتور سی. کلارک» نویسنده انگلیسی ژانر علمی‌ تخیلی و کتاب‌های معروفی چون «اودیسه فضایی» سال 2008 در چنین روزی چهره در نقاب خاک کشید.

وی متولد روز 16 دسامبر 1917 بود. این نویسنده‌ آثار علمی‌ ‌تخیلی و مخترع در سال 1968 به شهرت رسید؛ زمانی ‌که داستان کوتاهی به‌ نام «نگهبان» را در قالب فیلم‌نامه نوشت. فیلم «2001؛ اودیسه‌ی فضایی» به کارگردانی «استنلی کوبریک» برگرفته از همین اثر کلارک است.

وی که زمانی «اولین ساکن کلبه‌ الکترونیکی» لقب گرفته بود، با نوع خاص نگاهش به مسافرت فضایی در آینده و همچنین دنیای رایانه، تخیلات مردم را جلب خود کرد. توصیفات مشروح سی. کلارک درباره‌ سفینه‌های فضایی، ابررایانه‌ها و سیستم‌های ارتباطی سریع، مورد علاقه‌ی میلیون‌ها خواننده در سراسر جهان قرار گرفت.

کلارک در سال 1986 به عنوان استاد بزرگ انجمن نویسندگان آثار علمی تخیلی آمریکا برگزیده شد.

وی پیش از مرگ گفته بود: اغلب از من می‌پرسند دوست دارم در آینده با چه عنوانی در یادها بمانم. من در نویسندگی پیشینه‌ طولانی دارم، کاوش‌های زیر‌آب کرده‌ام و سازمان‌دهنده‌ فضایی نیز بوده‌ام؛ با این حال دوست دارم به عنوان یک نویسنده مرا به یاد بیاورند.

سی. کلارک در زمان حیات، بیش از 100 کتاب داستانی و غیرداستانی نوشت. پرفروش‌ترین اثر او به‌ نام «3001؛ آخرین اودیسه» در سن 79 سالگی منتشر شد. از مهم‌ترین آثارش به «پایان کودکی» (1953)، «شهر و ستارگان» (1956)، «ملاقات با راما» (1973)، «زمین پادشاهی» (1975) و «ترانه‌های زمین دورافتاده» (1986) می‌توان اشاره کرد.

از افتخارات سر آرتور سی. کلارک در عرصه‌ نویسندگی به کسب سه جایزه‌ «نبیولا» (در اصطلاح ستاره‌شناسی به معنای سحابی) از انجمن نویسندگان آثار علمی تخیلی آمریکا در سال‌های 1872، 1974و 1979 و همچنین کسب دو جایزه‌ «هیوگو» از مجمع جهانی علمی تخیلی در سال‌های 1974 و1980 می‌توان اشاره کرد.

چندی پیش اعلام شد کلارک حدود 40 سال پیش در مصاحبه‌ای اختراع اینترنت، ایمیل و از رده خارج شدن روزنامه‌ها را پیش‌بینی کرده بود. او در مصاحبه‌ای که سال 1976 انجام داد، از وجود ارتباط تصویری، تبادل اطلاعات از طریق دستگاه‌های پیشرفته و از مد افتادن روزنامه‌های کاغذی خبر داد. کلارک در گفت‌وگویی که با موسسه فناوری ماساچوست داشت، اختراع پدیده اینترنت را در زمانی پیش‌بینی کرد که هنوز استفاده از رایانه‌های خانگی رواج نیافته بود.

وی در میان صحبت‌های خود با موضوع پیشرفت فناوری در آینده، گفت: روزی می‌آید که مردم از وسایل ارتباطی استفاده می‌کنند که شامل یک صفحه تلویزیونی با کیفیت بالا و یک کیبورد برای تایپ است. آن‌ها با این ماشین می‌توانند هرگونه اطلاعاتی را مبادله کنند. شما به ماشین می‌گویید که من به فلان وسیله ورزشی یا ... علاقه‌مندم و آن دستگاه جست‌وجو می‌کند و آن را برایتان پیدا می‌کند.

نویسنده کتاب معروف «اودیسه فضایی» همچنین پیش‌بینی کرد: مردم آینده قادر خواهند بود از طریق ماشین‌هایی، پیام‌هایی را به دوستانشان در هر کجایی که هستند، بفرستند. دوستانتان می‌توانند شما را ببینند، شما می‌توانید آن‌ها را ببینید. ما در آینده می‌توانیم ارتباط تصویری و گرافیکی داشته باشیم و کتاب و اطلاعات و ... را تبادل کنیم. روزنامه‌ها در حال انقراض هستند، ما دیگر مجبور نخواهیم بود چندین تن کاغذ را برای کسب اطلاعات جابجا کنیم.

سال گذشته نیز اعلام شد در مصاحبه‌ای تلویزیونی متعلق به سال 1963،‌ آرتور سی. کلارک پیش‌بینی کرده بود که اولین مسافر به کره‌ی ماه اهل روسیه خواهد بود.

در این مصاحبه کلارک گفته است، روسیه در رقابتی تنگاتنگ گوی سبقت را برای فرستادن اولین انسان به ماه از آمریکا می‌رباید.

وی در مصاحبه‌ای که با «بی‌بی‌سی» انجام داده بود‌، پیش‌بینی کرده بود که روسیه در سال 1968 و شاید در پنجاهمین سالگرد انقلاب اکتبر‌، اولین انسان را به ماه خواهد فرستاد. وی سپس این مصاحبه را به برنامه‌ی تلویزیونی «آسمان در شب» فرستاد. «آسمان در شب» طولانی‌ترین برنامه‌ی تلویزیونی علمی جهان محسوب می‌شود.

وی پس از آن گفته است: شخصا هیچ شکی ندارم که اولین انسان در آینده‌ای نزدیک روی ماه قدم می‌گذارد.

تنها دو سال پس از صحبت‌های کلارک بود که «یوری گاگاری» روس در آوریل 1961 پیش از هر انسان دیگری به فضا سفر کرد. اما در 21 جولای 1969 این «نیل آرمسترانگ» آمریکایی بود که قدم بر کره‌ی ماه گذاشت و این جملات ماندگار را ادا کرد: این قدمی کوچک برای یک انسان‌، اما گامی بزرگ برای بشریت است.

شاید این پیش‌بینی کلارک کاملا به واقعیت مبدل نشد‌، اما او پیش‌بینی‌های دیگری هم داشته است: سفر انسان به مریخ پیش از به پایان رسیدن قرن!

فیلم آینده تکنولوژی از دید مایکروسافت

فیلم: آینده تکنولوژی از دید مایکروسافت +فیلم (از برترینها)

مایکروسافت با انتشار ویدئویی نگرش و پیش بینی‌های خود را از آینده به نمایش گذاشت؛ این غول تکنولوژی آینده را در نمایشگرهای بزرگ و تبلت‌های باریک می‌بیند. در چند قسمت از این ویدئو، کاربرد پیشرفت‌ اخیر مایکروسافت از جمله هولولنز به چشم می‌خورد.

zoomit.ir - سمیه حسین پور: مایکروسافت با انتشار ویدئویی نگرش و پیش بینی‌های خود را از آینده به نمایش گذاشت؛ این غول تکنولوژی آینده را در نمایشگرهای بزرگ و تبلت‌های باریک می‌بیند. در چند قسمت از این ویدئو، کاربرد پیشرفت‌ اخیر مایکروسافت از جمله هولولنز به چشم می‌خورد.

اگر قبلا ویدئوهای مایکروسافت را تماشا کرده باشید، متوجه می‌شوید که این کمپانی همیشه علاقه وافر خود را به صفحه‌نمایش‌‌های بزرگ نشان می‌دهد و حال این علاقه با انتشار ویدئوی اخیر که مایکروسافت آن را «دورنمای آینده‌ای از بهره‌وری» نامیده، شدت بیشتری پیدا کرده است. آینده‌ای که مایکروسافت پیش بینی کرده، بین ۵ الی ۱۰ سال آینده قرار گرفته که محصولات پیشرفته‌ای مانند هولولنز، پرینترهای سه بعدی، تبلت‌های فوق باریک و صفحه‌نمایش‌های انعطاف‌پذیر در آن به چشم می‌خورند.

بیشتر افراد در این ویدئو در حال لمس عناصر و محتوا یا کلیک بر روی آن‌ها هستند، اما هنوز استفاده از صفحه کلید در برخی موارد مشاهده می‌شود. همچنین این کمپانی تبلتی مفهومی را نمایش داده که به شکل کتاب بوده و یک قلم را نیز به‌همراه دارد. این تبلت دارای یک صفحه‌نمایش انعطاف پذیر است که می‌تواند به یک دستگاه بزرگ‌تر تبدیل شود.

 همچنین دو گجت پوشیدنی شبیه به دستبند که کنار هم قرار دارند، در قسمتی از ویدئو مشاهده می‌شود. این دستبندها به شکل جادویی به هم وصل می‌شوند و یک دستبند معمولی را تشکیل می‌دهند. سپس همین دستبند تبدیل به یک کنترل برای تعامل با یک صفحه‌نمایش بزرگ می‌شود. دیگر موارد شامل صفحه‌نمایش ‌های بزرگ و شگفت انگیز در یک خانه، مدارس و ادارات است. طرح‌های موجود در این ویدئو مشابه طرح‌هایی است که مایکروسافت در سال ۲۰۱۱ ارائه کرده بود. آنچه که در ویدیو حضور چشمگیری ندارد، هدست‌های واقعیت مجازی است. مایکروسافت اخیرا هولولنز را معرفی کرد که می‌تواند تصاویر هولوگرام یا سه بعدی را پیش چشم پوشاننده این هدست بیاورد. در چند مورد کاربردهایی از این هولولنزها مشاهده می‌شود. به نظر می‌رسد تاکید زیادی روی خود هدست وجود ندارد و بیشتر به بهره‌وری آن‌ها توجه شده است. حتی در جایی برای تعامل با تصاویر سه بعدی هولولنز نیز حضور ندارد و کاربر بدون چشم مسلح با این تصاویر به تعامل می‌پردازد.

برای دانلود ویدئو بر روی PC بر روی دکمه زیر کلیک کنید.

در صورت بروز مشکل در دانلود ویدئو بر روی دکمه کلیک راست کرده و گزینه Save Link as و یا Save target as را انتخاب کنید.

کتابهای داستان علمی-تخیلی آسیموف به فارسی

- دانلود کتابهای داستان علمی-تخیلی آسیموف به فارسی:

yasbooks.com/article-56--0-0.html

ss1013.blogfa.com/post/67

book.behtarin.com...

کتاب بشقاب پرنده های هیتلر - فصل هشتم : نتیجه گیری

کتاب بشقاب پرنده های هیتلر - فصل هشتم : نتیجه گیری (از سایت حقیقت خاموش)

 

تاریخ : جمعه دهم بهمن 1393

 

مطالعه قسمت قبل : اینجا

کتاب بشقاب پرنده های هیتلر  - فصل هشتم : نتیجه گیری

از این نگاه شتاب زده در خصوص دنیای دیسک های پرنده ی آلمان نازی چه نتیجه ای می توان گرفت؟ قطعاً می توان گفت تعدادی از این پروژه ها شناخته شده اند. درست است، می توان گفت این ها اولین « بشقاب پرنده ها» بودند. این که دیسک های پرنده آلمان ها بازآفرینی شده و شاید متفقین بعداً آن ها را توسعه داده اند، نیز صحیح است. با توجه به تمامی احتمالات می توان گفت که آلمان ها پس از جنگ به خارج از اروپا مهاجرت نموده و ساختن این سفینه های پرنده را ادامه داده اند. قطعاً ماهیت دقیق و تاریخ واقعی این وسایل پرنده در تمامی این کشورها محرمانه و تحت مراقبت باقی مانده اند. نه تنها این موضوع محرمانه نگهداشته شده بلکه یک تلاش فعالانه، یک دسیسه به محرمانه باقی ماندن آن کمک کرده است. به این معنی که برای حفظ دانش دقیق این اشیا از دسترس عموم تا آینده غیرقابل پیش بینی تلاش می شود. این تلاش به زمان بستگی دارد، به منشا پروژه ها در آلمان و به حال حاضر تسری می یابد. فاتحان تاریخ را نوشتند. فاتحان دیسک های پرنده آلمانی را از قلم انداخته اند و اکنون ساکت هستند.

روش های دقیق پیش رانش نسخه های عجیب و غریب این دیسک ها هنوز یک راز است. موتورهای جت و راکت استفاده شده اند اما در مورد این که کدام موتور در کدام مدل و چه زمانی استفاده شده است، هنوز محل بحث و مناقشه است. برای من هیچ جای شک باقی نیست که تکنیک های پیش رانش میدانی در زمان رایش سوم حداقل آزمایش شده اند. اگر هیچ دلیل دیگری وجود نداشته باشد، این مسئله فقط به خاطر مجموعه گزارش های اف. بی. آی.  در خصوص شاهدی که چنان وسیله ای را در حالی مشاهده نمود که یک زندانی جنگی در گات الته گوسن (Gut Alte Gossen) بود، در ذهنم حک شده است. اف. بی. آی. این گزارشات را به اندازه کافی جدی گرفت و تمام این سال ها آن ها را بایگانی نمود. شاید ما هم باید این کار را انجام دهیم.

ارجح ترین سئوال در خصوص یوفوها این است که چرا آن ها محرمانه هستند؟ دکتر میلوس ژسنسکی و رابرت لسنیاکیویش یک بشقاب پرنده اتمی را در کتاب خود به نام «سرزمین شگفت» مطرح نموده اند. برای دومین بار کلاس پیتر روتکوگل و جیم ویلسون به همین نتیجه رسیده اند. این دفاعیه را باید خیلی جدی گرفت.

رابطه ی یوفوها- انرژی اتمی با حقایق تاریخی مربوط به هم نیروی اتمی و هم یوفوها همخوانی دارد. یوفوها همیشه با تاسیسات هسته ای در ارتباط بوده و هستند. لوس آلاموس، هانفورد و منطقه ی 51 نمونه ای از تاسیسات هسته ای هستند که یوفوها در آن ها یا نزدیکی آن ها به صورت مرتب دیده شده اند و می شوند. این ارتباط زمانی توجیه می گردد که انرژی هسته ای را به عنوان منبع قدرت بشقاب پرنده در نظر بگیریم. اما این نمی تواند گویای همه چیز باشد. به نظر می رسد روش های پیش رانش مستلزم انرژی هسته ای بر ما آشکار باشد. به راستی بعضی از آن ها در این کتاب مرور شدند. پس چرا این همه مخفی کاری؟ شاید سازواره هایی مستلزم انرژی هسته ای وجود داشته باشند که ما از آن ها چیزی نمی دانیم. شاید آن زمان آلمان ها بر روی چیزی متمرکز شده اند که واقعاً هیجان انگیز بوده است، پیش رانش میدانی مزدوج با انرژی هسته ای؟ اگر چنین باشد نه تنها فعالیت یوفوها بر فراز یا در نزدیکی تاسیسات هسته ای توضیح داده می شود بلکه تا حدودی دلایل مخفی کاری و توطئه های پوشش دهنده ی موضوع نیز درک می شود.

ممکن است الان مخاطب لبخندی بر لب داشته باشد در حالی که سر خود را با حالتی حاکی از بی اعتقادی به چپ و راست تکان می دهد و احتمالاً عباراتی را به زبان بیاورد که با الفاظ «علمی تخیلی» یا «چرند» در آمیخته باشد. پاسخ آلمان ها در چنین مواقعی این بود: « هیچ چیز غیر ممکن نیست» و بارز است که دانشمندان رایش به آن اعتقاد قلبی داشتند. آن دانشمندان از پیشرفت شگفت زده نمی شدند، آن ها انتظارش را داشتند.

بگذارید یادآوری کنم که توضیح جایگزین [فرضیه فضانوردان باستانی] یک علمی-تخیلی یا چرند واقعی است. در این تئوری منشا یوفوها، ظاهراً چندین نوع موجود فضایی از فضای بین کهکشانی به زمین مسافرت می کنند نه به دلیل تبادل افکار و عقاید، نه به خاطر استخراج منابع، نه به سبب تصرف سیاره، بلکه فقط به خاطر ربودن و باردار کردن زنان ما. فراتر از هر آنچه در بالا گفته شد، البته اگر آن ها را بپذیریم، ظاهراً این موجودات فضایی بیشتر از همه به زنان آمریکایی چسبیده اند؟

جهت تداوم داستان، آزمایشات ژنتیکی ترکیب دی. ان. ای. انسان و موجود بیگانه جهت خلق هیبرید انسان- بیگانه توضیح داده می شود. هر کس که از چنان داستان خالی از احساس لذت می برد، مطلقاً مفهوم گونه ها را در زیست شناسی را درک نکرده است. متاسفانه بسیاری از اشخاصی که درخصوص فرضیه فضانوردان باستانی مطلب می نویسند، با وجودی که بعضی دارای مدارج علمی بالا هستند، جزو همین گروه می باشند. یکی از دو سر ماجرا ممکن است. اول این که چنان انسان نماهایی در ذهن شاهدان پیامد پروژه های سیاه کنترل ذهن اند که دولت حامی آن بوده است. دوم این که ممکن است منتج از آزمایشات دولتی درباب ژن های انسان و انسان نماها باشد. هر دو پاسخ ممکن است ولی فراتر از دامنه ی این کتاب می باشند. هر دو بحث اضافه هستند زیرا موضوع این کتاب یوفوهاست و نه بیگانه ها. دولت و رسانه ها مدت مدیدی از «بیگانه ها» جهت انحراف درکنکاش یوفوها بهره جسته اند. بیگانه ها آخرین«نخود سیاه» هستند.

در راستای شفاف سازی عقاید منشا یوفوها، ما دو فرضیه ی مانع الجمع را در این باره ارائه کرده ایم. اولین فرضیه این است که فناوری ساخته شده به دست بشرند. دومین فرضیه این است که یوفوها ساخته ی دست بشر نیستند. از نگاه حقیقتی که اکنون می دانیم، سناریوی اول صحیح است. پس چرا ما هنوز گوش چشمی به فرضیه ی دوم داریم؟ هیچ راهی برای دوگانگی تئوری وجود ندارد. اگر در توضیح حقایق «تئوری یوفوهای ساخته ی دست بشر» با شکست مواجه شویم، آنگاه و فقط آنگاه مجاز هستیم به سمت فرضیه ی دوم برویم.

قبل از خاتمه ی موضوع، تعهدی به بحث درباره دلیل دیگر سرکوبی ارتباط تاریخی آلمان ها با یوفو ها احساس می شود. سخنرانان انگلیسی زبان گهگاهی این را تحت عنوان حقیقت ابراز نشده که هنوز وجود دارد، تشخیص می دهند اما آلمانی زبانان و سایرین در این خصوص خود طلایه دارند. متاسفانه این خوشایند نیست.

در بعضی منابع دیسک های پرنده ای که توسط آلمان ها در زمان جنگ جهانی دوم ساخته شده اند را تحت عنوان «یوفوهای نازی» ذکر نموده اند. بعضی ها از آن اصطلاح صرفاً جهت نامیدن آن بشقاب پرنده ها استفاده می کنند اما گروهی کاملاً غرضمندانه از آن عبارت استفاده می نمایند. به این نکته توجه داشته باشید که هیچگاه یک تکنولوژی اسم سیاسی به خود نمی گیرد. برای مثال بمب های اتمی که آمریکاییان بر سر ژاپنی ها ریختند را « بمب دموکرات» نامگذاری نکردند، گرچه در آن زمان یک دموکرات در راس قدرت آمریکا بود. اما دستاوردهای نازی (Nazis) یک مورد خاص، یک مسئله ی اصلی بوده و مانند سد معبری در مسیر تحقیق نوآوری هایشان عمل نموده است.

نازی ها به لحاظ نظامی از متفقین شکست خوردند. اما هنوز بعضی ها در رسانه آتش مبارزه را سرکش نگهداشته اند. البته، متفقین همواره پیروز می شوند ولی هدف مبارزشان این نیست. هدف خود ماهیت نازیست. نازی فقط یک ماشین جنگ نبود. هیتلر و حامیانش ایده های دیگری را به همراه خود بر سر کار آوردند. این ایده ها تاریخی، اجتماعی، هنری، اقتصادی و علمی بودند. به عبارتی دیگر نازی ها یک فرهنگ کاملاً جدید را تقریباً سریع و ناگهانی به ظهور رساندند که با پذیرش اکثریت عموم روبه رو شد.

گاهی این قشر از اصحاب رسانه می گویند آمریکا خودش را به شکلی تعریف می کند که نازی ها نبوده اند. عملکرد جذاب رسانه ها، مخصوصاً هالیوود، در مورد نازی ها که از کمپین های مداوم آن ها معرض است، این بوده که مطمئن باشند ایده های فرهنگی نازی نیز همانند نیروی نظامی اش کاملاً شکست خورده است. در نمایش شکست نظامی نازی بر روی پرده ی نقره ای معتقد هستند که ایده های فرهنگی نازی را هم شکست داده اند. آن ها در این راستا از هر فرصتی استفاده می کنند. نبرد رسانه ها با این پروپاگاند بارها و بارها تکرار شده است، گرچه هنوز هم این نبرد ادامه دارد.

جهت بیان مثالی از آن چه دقیقاً مد نظرم است، برای لحظه ای این بحث را کنار می گذارم. این مثال در خصوص بحث یوفو همچنین مربوط به تضاد فرهنگی آن نیز می باشد. این در مورد فداییان هیتلر یعنی اس. اس. می باشد.

تاریخ نگاران به ما می گویند که اس. اس. مخفف «اسچوتز استافل- Schutzstaffel» است. این عبارت را می توان به «محافظ» یا «فدایی» ترجمه نمود که در اوایل تشکیل جنبش اعضای آن لباس سیاه می پوشیدند و محافظ شخصی هیتلر بودند. همگام با گسترش نازی، مفهوم این سازه به خیلی چیزها گسترش یافت.

چهره ی اس. اس. در رسانه ها صرفاً کاریکاتوری منفی است. با این گمان که ما بلادرنگ آن را می پذیریم. این تمام چیزیست که رسانه ها از اس. اس. نشان می دهند. تکیه ی آن ها بر این است که اکنون ما به اندازه کافی اس. اس. را شناخته ایم و نیازی به تحقیقات بیشتر نیست. این اولین قانون نانوشته، در این کتاب به چالش کشیده شده است. ما در این بحث بر روی اس. اس. به عنوان یک چارچوب سازمانی و در بعضی موارد به عنوان چارچوب تحقیق و توسعه ی ورای تکنولوژی ابرسلاح های آلمان تمرکز نموده ایم. اما اس. اس. بیشتر از این ها بوده است. برای درون سازمانی های اوایل کار حروف اختصاری اس. اس. اصلاً به معنای محافظ (Schutzstaffel) نبوده است بلکه به معنی «شوارتز سان-Schwarze Sonne» بوده است.

«شوراتز سان» در انگلیسی همان «بلک سان-Black Sun» است. برای آن ها خورشید سیاه یک جسم فیزیکی مانند خورشید ما بوده با این تفاوت که با چشم غیر مسلح نمی توان آن را روئت کرد. این خورشید سیاه نوری تابش می کند که برای چشم انسان قابل مشاهده نیست. به نظر می رسد مفهوم خورشید سیاه قراین مذهبی داشته باشد. گفته می شود محل آن مرکز کهکشان ما می باشد. زمین به همراه سایر اجرام سماوی در اطراف این خورشید سیاه در گردش هستند.

گاهی خورشید سیاه را کره سیاه سمبلیکی در نظر می گیرند که هشت بازو از آن خارج شده است. نمونه این سمبل روی کف موزاییکی قلعه ی وولزبورگ (Wewelsburg)، خانه ی روحانی اس. اس.، اجرا شده است. تعداد بازوها اهمیتی ندارد. هشت، شش یا چهارتایی هستند. فرد با فر و هوش در اینجا متوجه می شود که آرم نازی ها صلیب شکسته (swastika)، خودش یک سمبل از خورشید سیاه بود.

نکته این که مفهوم خورشید سیاه فقط لاطائلات نازی ها نبود. خورشید سیاه در واقع یک گرداب انفجار داخلی و سرد بود بگونه ای که ویکتور شاوبرگر و کارل شاپلر توضیح داده اند. جمع و فشرده می شود در حالی که به سردی فضای بین ستارگان است. به شکل تابش پس زمینه ی کیهانی، اشعه ی ایکس و گاما تابش نامرئی دارد. چنین چیزی امکان دارد زیرا بر خلاف آنچه که درباره ی «نازی های احمق» گفته شده، خورشید سیاه کاملاً حقیقت دارد. در حقیقت خورشید سیاه هنوز قوی ترین نیروی مشاهده در جهان است.

حداقل چهل سال بعد از انحلال نازی، دانشمندان اخترشناس خورشید سیاه را در مرکز کهکشان ما یافته اند. در حقیقت تمام ما این مسئله را با نام دیگری می شناسیم. امروزه آن را سیاه چاله می نامند. در مرکز یک گرداب عظیمی از ستارگان قرار دارد که ماده و انرژی را به سمت خود می کشد و تابش های قبلاً ذکر شده را پیرامون خود گسیل می دارد. خورشید سیاه در واقع یک نظام خیلی بزرگ یا شاید بتوان آن را یک ماشین بسیار عظیم نامید. ما و کل کهکشان اجزای این ماشین هستیم که مسیر دایره واری در فضا داریم. تمام ماده ی آن شامل ستاره ها، سیاره ها، شهاب ها، ستاره های دنباله دار، ذرات و غیره در متن انرژیش محدود شده اند. کهکشان ما به همراه خورشید سیاه که به مثابه قلبش است، به عنوان ماشین گسترده ای عمل می کنند. از تمام ماده و انرژیش در راستای قوانین فیزیک بهره می گیرد. همتای آن گرداب گریز از مرکز که نامرئی است، حتی ممکن است دریچه ای به بعد دیگری باشد که این ماده و انرژی بعد ما از طریق
آن به بعد دیگر فوران کند. این همان نوع گرداب انفجار داخلی است که آلمان ها بر مبنای آن انرژی زنده و آفریننده می خواستند «علم جدید» را بنیان نهند. این همان موضوعی است که قبلاً در مورد آن صحبت کرده ایم. امکان دارد همان نیرویی باشد که برای پیش رانش دیسک های پرنده می خواسته اند [جالب این که از این زاویه دید، آرم صلیب شکسته همان کهکشان راه شیری است که چهار بازو دارد و آلمان ها در زمان رایش سوم به این موضوع واقف شده بودند].

با این حال چه کسی در رسانه های گروهی از این جرأت برخوردار است که مسائل این چنینی درباره ی رایش سوم را مطرح نماید یا برای این گونه رابطه ها اعتبار قائل باشد؟ در واقع امروزه چه کسی در رسانه های جمعی حتی به این ارتباط اشاره می کند؟ هیچ کس. مادامی که به نازی ها مربوط می گردد، هر کسی بگوید یا اشاره کند که اندیشه نازی ها ارزشمند بوده به لحاظ سیاسی در اشتباه است. گفتن چنین سخنی، دست زدن به خودکشی حرفه ای است. گفتن چنین سخنی به معنی پایان شغل فرد است خواه در دنیای تجارت و یا در دنیای علمی باشد. حتی اگر فردی تمایل داشته باشد چنین ارتباطی را به چاپ برساند یا به فیلم تبدیل سازد هیچ ناشر یا تهیه کننده دارای خط مشی سیاسی مرسوم به این اقدام تن در نخواهد داد، حداقل به زبان انگلیسی.

نه تنها رسانه های گروهی نمی توانند در مواردی که نسبت دادن اقدامی به نازی ها وارد است، دست به چنین اقدامی بزنند بلکه هر فردی که در تلاش برای رسیدگی به چنین مفاهیمی باشد در معرض این خطر حقیقی قرار می گیرد که برچسب نئونازی بخورد. این تهدید به دنیای یوفوها نیز کشیده می شود. در نتیجه این تهدید طی 50 سال اخیر تأثیر دهشت باری بر پرس و جو پیرامون یوفوها ایجاد نموده است.

در این مورد با رسانه ها باید چگونه رفتار کرد؟ ما با موسساتی در فرهنگ خود درگیر هستیم که فعالانه در تلاش برای ممانعت از گسترش دانش می باشند؟ به رغم دیدگاه شخصی یک فرد پیرامون نازی ها، آیا باید اجازه دهیم و قصد داریم اجازه دهیم که این «قهرمانان روشنفکر حقیقت» تاریخچه یوفوها را حذف کنند، قطع نظر از دانش جدید این نیروی طبیعت تنها به این دلیل که آن ها منشاء آن را به لحاظ سیاسی تهاجمی می یابند؟

از این مثال به بحث گسترده ترمان پیرامون رسانه ها باز می گردیم. در فرهنگ آمریکایی گاهی گفته می شود که قدرت رسانه های جمعی با قدرت سه بخش دولت آمریکا رقابت نموده یا از آن فراتر می رود. با در اختیار داشتن چنین قدرتی، رسانه ها خود را از هر پروپاگاندی فراتر می دانند. باور آن ها درست است. همان گونه که هر فرد متفکری پی خواهد برد، قدرت رسانه های جمعی طی 40 سال گذشته مکرراً برای تغییر بنیادی روند این سه بخش از دولت به کار رفته است.

علاوه بر وضعیت بغرنج مورد اشاره در رابطه با سوگیری رسانه ها، ما با مانع دومی در هر گونه اقدامی برای رسیدن به حقیقت مواجهیم که همان فرهنگ رازداری در خود دولت است. وسکو (Vesco) بلافاصله این مسئله را تصدیق نمود. با استناد به آن چه «دکترین وسکو» می نامم، هیچ راز مرتبط با کشور آلمان به لحاظ سیاسی مورد تأیید قرار نگرفت مگر این که در اختیار بیش از یکی از چهار قدرت درگیر (ایالات متحده، شوروی، بریتانیا و فرانسه) قرار گرفته باشد. او اشاره می کند: « در حقیقت، از میان سلاح های جدید انقلابی متعددی که آلمانی ها در آن دوره ایجاد نمودند، ما تنها آن هایی را می شناسیم، خوشبختانه شامل بخش اعظم آن ها می شود، که به دست همگی یا دست کم بیش از یکی از چهار کشور درگیر افتاده بودند» (1).

این دولت ها ظاهراً به منظور حفظ اسرار، اسرار را حفظ می نمودند. در هر رویدادی، این دولت ها بر یک مبنای «نیاز به دانستن» در جهت افشا این اسرار عمل می کنند. از نظر آن ها ما هیچ نیازی به دانستن نداریم.

تفاوت های میان رسانه ها و خود دولت بیشتر و بیشتر نامشخص می گردد. سیاستمداران برای طرح ریزی سیاست عمومی بر نمونه گیری آرا مردمی که یک شب قبل تر توسط رسانه ها انجام گرفته است، متکی می باشند نتایج این نظرسنجی آراء هر آن چیزی است که رسانه ها اعلام می کنند. در عین حال، خود رسانه ها هر چه که از دست شان بر می آید را از طریق اخبار، سرگرمی و از طریق فیلم ها جهت تأثیرگذاری بر نتایج آراء مردم انجام می دهند. رسانه ها و دولت چنان ارتباط نزدیکی با یکدیگر دارند که برای همگی مقاصد عملی می توانند به عنوان یک نهاد تلقی گردند. سازمان سیا بخش عمده ای از بودجه خود را صرف تلاش برای طرح ریزی بحث های عمومی پیرامون موضوعاتی می نماید که آنها را حساس می پندارد. نکته ای که در اینجا وجود دارد این است که حقیقت، هدف دولت نیست و آن ها برای نیل به اهدافی که در مشارکت با رسانه های جمعی قرار نداشته باشند، از روش های رسانه های جمعی بهره می گیرند.

تقریباً برای 60 سال این دولت/رسانه از طریق ماشین تبلیغاتی خود «هالیوود» به ما گفته است که همگی عقاید نازی ها اگر نگوییم خطرناک بودند قطعاً ناشایست بوده اند. این که «نازی ها هیچگاه ایده خوبی نداشته اند» ظاهراً تکیه کلام ساده انگارانه آن هاست. قطعاً دولت تا حدودی می داند که اکنون شما در رابطه با منشاء یوفوها چه چیزی می دانید. در واقع آن ها می دانند که درباره ی این تکنولوژی پیشرفته هنوز محرمانه خیلی چیز های بیشتر از یوفوها وجود دارد. در گذشته از بابت به کارگیری دانشمندان آلمانی اسیر شده در مواقعی که این دانشمندان تمایل به کار داشتند، هیچ نگرانی نداشتند اما آن ها از پذیرش این قضیه بیزار بودند. مشکلی که با آن مواجه بودند این بود که خودشان را مثل یک تماشاچی در گوشه ای محصور کرده بودند. آن ها نمی توانند بدون بازبینی سایر عقایدی که موفق شده اند به درک واصل نمایند، منشا فن آوری یوفو را تصدیق نمایند. اگر یک ایده خوب مربوط به نازی ها را می پذیرفتند، این مسئله ممکن بود مطرح گردد که آیا ایده خوب دیگری نیز وجود دارد. پیش از این سرآمدان رسانه های جمعی، این سئوال را به انحصار خود در آورده اند و  هر گونه ارزیابی مجدد جنگ جهانی دوم را «تجدیدنظر طلبی» می نامند. آن ها از این اصطلاح به صورت اهانت آمیزی استفاده می کنند. با به کارگیری نوعی «کلام جدید»، موفق شده اند شیشه ی عمر دیو را به مدت تقریباً 60 سال حفظ نمایند.

کل این مطلب برای محقق یا مأمور تحقیق به چه معنا است؟ آیا با در اختیار داشتن ادله کافی می توان کل این اطلاعات را رسماً تصدیق نمود؟ این محور قدرت پیشرو یعنی رسانه/دولت با چه سطحی از دلایل می تواند این حقیقت را تصدیق نماید که آلمانی هایی که برای هیتلر فعالیت می کردند، اشیاء پرنده آزمایشی ساخته اند که ما حتی نمی توانیم آن را لمس کنیم؟ پاسخ سادة این سئوال این است که آنها نمی توانستند این کار را انجام داده باشند. با هر دلیلی که وجود دارد، نمی توانستند دست به چنین اقدامی زده باشند. چرا باید این کار را انجام می دادند؟ چه سوابقی از آن ها در دست است؟ هیچ ایده خوبی از سوی نازی ها وجود ندارد. نیازی به دانستن آن نیست. احتمالاً یک پیشرفت تکنولوژیکی غیر منتظره در پس این راز وجود دارد. هر گونه که حساب کنیم یک وضعیت باخت ـ باخت برای آن ها وجود دارد.

شاید بتوانیم این کابوس را برای برگزیدگان قدرت در تصویری تشریح نماییم. فرض کنید که فردا یک بشقاب پرنده پیشرفته و دارای فن آوری بالا بر روی پله های کاخ سفید تحت پوشش کامل و زنده ی رسانه ها به زمین بنشیند. کابوس آن ها یک بیگانه کوچک خاکستری نیست که از بشقاب پرنده خارج گردد و به حضار بگوید: « مرا رهبر خود حساب کنید»، بلکه کابوس آن ها یک دانشمند اسبق اس. اس. آلمان است که از بشقاب پرنده خارج شده و به حضار بگوید: «من قرار ملاقات دارم».

مفاهیم آن کاملاً بدیهی است. به مدت بیش از 40 سال جامعه یوفو اشاره می کرد که ما در شرف افشای کامل ماهیت یوفو از سوی دولت می باشیم. به دلایلی که در بالا اشاره گردید ما نه اکنون و نه هیچ زمان دیگری در شرف افشای کامل ماهیت یوفو از سوی دولت نخواهیم بود.

این بدان معناست که این «افشاسازی» به عهده ما است. هر کسی که علاقمند به انجام تحقیقات پیرامون این موضوعات است دلگرم خواهد شد اگر بداند در این حیطه جای زیادی برای تحقیق وجود دارد. ضروری نیست که یک دانشمند باشید. لازم نیست در اروپا زندگی کنید. لازم نیست زبان آلمانی بیاموزید. مهم ترین رکن در این تحقیقات، علاقه است. اگر علاقمند باشید کوهی از فایل های دولتی وجود دارد که هنوز کاوش نگردیده است. مأموران سانسور همه چیز را ویرایش نکرده اند. آنها نیز دچار اشتباهاتی شده اند که می توان آن ها را یافت و در کنار یکدیگر قرار داد. اگر هر محقق بتواند تنها یک حقیقت را به این دانش روبه رشد بیفزاید، مشکل ما سریعاً حل خواهد شد. خلاصه «افشاسازی» رخ نخواهد داد مگر این که ما آن را ایجاد کنیم.

این دانشمندان و متخصصین فنی که این بشقاب پرنده های اولیه را ساخته اند ممکن است بهترین ها و باهوش ترین های عصر خود بوده باشند اما همگی آنها نیز همانند ما هر روز صبح از خواب بیدار می شدند و شلوارشان را می پوشیدند. در واقع آن ها خود ما هستند. اکنون که می دانیم ما ساکنین زمین قادر به ساخت اشیایی هستیم که آن را یوفو می نامیم، آیا نباید از این حقایقی که در دست داریم برای بیان این پدیده بهره بگیریم نه این که در کل این اطلاعات را نادیده بگیریم؟ آیا نباید دست از اسطوره سازی جدید و غیر ضروری و شاید یک مذهب آشکار برای توجیه این پدیده که کاملاً تهی از یک مبنای واقعی است، برداریم؟ حقیقت واقعی معمولاً کاملاً ساده است. در این مورد، حقیقت واقعی این است که منشا یوفوها و بسیاری رازهای تکنولوژیکی دیگر در گورستان آلمان نازی خفته است و منتظر است که ما به اکتشاف مجدد آن بپردازیم.

این کتاب، «کتاب کامل یوفوها» یا حتی «کتاب کامل بشقاب پرنده های آلمانی» نبوده است. هر موضوعی که در این کتاب به آن اشاره گردید، دنیایی درون دنیاهای از جزئیات و اطلاعات بیشتر است. این دیگر به عهده خواننده است که از منابعی که ذکر شده است به عنوان نقطة شروعی برای حیطه های مورد علاقه خود استفاده کند. این کتاب با این هدف طراحی شده است که شما را به حرکت وا دارد. این کتاب تنها یک راهنما است.

---

منابع:

1-      Vesco, Renato, 1976, Intercept UFO, page 96, Pinnacle Books, New York, NY.

برچسب‌ها: یوفو, بشقاب پرنده, UFO, اجسام پرنده ناشناس, یوفوهای آلمانی

ارسال توسط سامان هادی پور

2 نظر

آخرین مطالب

بشقاب پرنده های با پیش رانش میدانی - بخش دوم

بشقاب پرنده های با پیش رانش میدانی - بخش دوم  (از سایت حقیقت خاموش) 

تاریخ : پنجشنبه ششم آذر 1393

مطالعه قسمت قبل : اینجا

کتاب بشقاب پرنده های هیتلر - بشقابپرندههایباپیشرانشمیدانی - ادامه از قسمت قبل

به زمین بازگردیم، ایده ی دیگری حاکی از این است که دانشمندان آلمانی تحت تاثیر ایده هایی بوده اند که از آسیا نشات می گیرد. به هند و تبت مشکوک هستند.  قرن ها یوفوها را بر فراز مغولستان، تبت و هند گزارش نموده اند. ادعا می شود که هند باستان سفینه ای داشته است که همانند بشقاب پرنده بوده است. این بشقاب پرنده را ویمانا می نامیده اند. [ برای مطالعه پیرامون مبحث ویمانا به اینجا مراجعه کنید ] متن های باستانی هند به زبان سانسکریت از ساخت و پرواز این بشقاب ها صحبت نموده اند. سازمان آلمانی « Ahnenerbe » با هدف جستجوی این دانش مخفی باستانی، گروه های اکتشافی آلمانی را پی در پی به شرق فرستاد. این همان چیزی بود که هنریش هارر (Haarer) به دقت انجام داد و کتابش مبنای فیلم « هفت سال در تبت» شد. این ارتباط بین بشقاب پرنده ها در شرق و غرب به عنوان گمانه ای از تاثیر بر بشقاب پرنده های آلمانی محسوب می گردد(16). ارتباط دقیقی هرگز ارائه نشده است.

ارتباطی که قطعیت آن بیشتر است مربوط به استفاده ی ویکتور شاوبرگر از هندسه فیثاغورتی می باشد. شاوبرگر بی شک از این هندسه استفاده نموده است اما محل بحث به قسمتی از هندسه مورد استفاده بر می گردد. داستان به این صورت است که شوالیه های معبد طی جنگ های صلیبی در سرزمین مقدس به این دانش دست یافتند و در ادامه کسانی این دانش را ذیل عنوان « هندسه ی مقدس» حفظ کردند.

هر دو زمینه ی فکری مطروحه در بالاتر بسیار گسترده و تا حدی بی ربط به بحث ماست، لکن خواننده باید از آن چه در مورد آن ها شنیده است و ارتباطشان با بشقاب پرنده های آلمانی آگاه باشد.

چه «تکنولوژی خفیه» یا «تکنولوژی مرسوم» بنامیم، در نهایت تکنولوژی است. در آخر همان گونه که دکتر فریمن می گوید:« همه ی ماشین ها را می توان به اعداد تقلیل داد». چیزی که بعضی آن را «خفیه- occult » می خوانند، بعضی دیگر «محرمانه- arcane » می نامند. به این خاطر که فکر می کنند این تکنولوژی، که به نظر می رسد منشا پیش رانش میدانی باشد، باید در انحصار افراد خاص باشد تا از آن برای پروژه های سیاه دولتی استفاده نمایند. این دانشمندان از یک فناوری و ادراکی بهره می برند که تنها مخصوص استفاده آنان است. این دانش در دسترس و اختیار سایرین نیست. ما که بخش اعظم ناآگاهان هستیم، تئوری نسبیت اینشتین به خوردمان داده شده و تاکید شده که اوج یادگیری است. این علوم بر مبنای «نیاز به دانستن» نگهداری می شوند. دولت ما [آمریکا] به سادگی فکر می کند ما نیازی به دانستن آن نداریم. این هم شانس ماست که نوابغی مانند دکتر فریمن چنین دانشی را دریابند و آن را به زبانی قابل درک برای ما بیان نمایند. امید است که دکتر فریمن به زودی در این زمینه کتابی را منتشر نماید.

شواهد مربوط به چیزی که علوم خفیه در رابطه با پیش رانش میدانی برای ما می آورد را نوربرت یرگن راتهوفر و رالف اتل ارائه نموده اند. آقای اتل درگیر تحقیقی برای یک فیلم درباره ی دکتر ورنر وان بروان بود. یک کمپانی فیلمسازی هزینه ی این تحقیق را پرداخت می کرد. از طریق یک شرکت  تولیدی که در مورد یوفوها بیشتر از موشک ها می دانست، یک یا چند بسته اطلاعاتی به دست آمد. اتل آن اطلاعات را کنار نهاد اما پس از بهره گیری از نوربرت یرگن راتهوفر که در این موضوع یک خبره بود، دوباره به آن اطلاعات متمایل گردید(17).

در بسته ی اطلاعاتی چندین عکس واضح از بشقاب پرنده های آلمانی در حال پرواز وجود داشت. بعضی از این عکس ها شاید صرفاً مدل بودند ولی بعضی ها معتبر بودند. امروزه عکس ها را می توان به وسیله ی کامپیوترها خلق نمود که روی جلد مجلات مدرن به چشم می خورند. حداقل نگاتیو یکی از این عکس ها که یرگن راتهوفر به ولادمیر ترزیسکی نشان داده و من نیز دیده ام، وجود دارد لذا همه ی عکس ها کامپیوتری نیستند. عموم این عکس ها را در نمایش عمومی و فیلم برای مدتی قریب به ده سال دیده اند. تا جایی که دانشم یاری می کنند این عکس ها هرگز با استفاده از تکنولوژی مدرن تحلیل عکس ها مردود اعلام نشده اند. بنابراین آن ها مشروعیت کامل دارند.

این نویسندگان در کنار عکس ها، یک بافت فرهنگی و تاریخی از این بشقاب پرنده ها در بطن رایش سوم فراهم آورده اند. این جدال مربوط به سازمان های محرمانه ی درون اس. اس. می باشد. علاوه بر این، همین نویسندگان متنی شامل علوم خفیه، میزبانی حلول روح و موجودات فضایی نوشته اند که این قسمت اخیر نقطه ضعف کار ایشان به حساب می آید زیرا «مستندات» دست اولی وجود ندارد.

در کنار نوشته های اتل و یرگن راتهوفر، چندین نویسنده آلمانی زبان دیگر کتاب هایی مشابه یا با همان مضمون نگاشته اند. قابل توجه ترین آن ها اچ. دی. هارمان (Haarmann) (18) و او. برگمان (Bergmann) می باشند(19). آقای اتل و یرگن راتهوفر چندین کتاب به زبان آلمانی منتشر نموده اند که از طریق ناشرشان در دسترس می باشد (20). اتل و یرگن راتهوفر دو ویدیو نیز ساخته اند که عنوان اولی به آلمانی « UFOs Das Dritte Reich Schlaege Zurueck?» و عنوان دومی نیز « اسرار یوفوی رایش سوم- UFO Secrets of the 3rd Reich » می باشد. فیلم دوم به خوبی ساخته شده و همان عکس های مورد بحث را نشان می دهد. افرادی که به صورت جدی علاقمند به بشقاب پرنده های پیش رانش میدانی آلمانی هستند، باید این فیلم ها را ببینند (21) (22).

آقای اتل و یرگن راتهوفر و دیگر نویسنده های متحدین دو سیستم متفاوت از پیش رانش میدانی را عرضه نموده اند. نمونه کوچک تر بشقاب شکل که نام «وریل» را برایش برگزیده اند با سه میدان مغناطیسی متحرک کار می کند (23). نمونه برزگ تر با عنوان «هانیبو» به گفته ی همین نویسندگان از طریق یک سری دستگاه های خاص نیرو می گرفته است. در این حوزه خروجی نمونه کوچک تر «دستگاه انرژی آزاد- free energy device» هانس کولر (24) یعنی «دستگاه مغناطیسی-Magnetapparat» به عنوان ورودی یک دستگاه کولر بزرگ تر «ژنراتور- Stromerzeuger » استفاده می شده است. خروجی دستگاه دوم جهت به کار انداختن یک مولد وان دو گراف استفاده می شد. این انرژی به سمت چیزی که دینام توپی مارکونی خوانده می شد، هدایت می گردیده است تا بشقاب پرنده را بلند کند (25)(26).

 به نظر می رسد تمام آن چه درباره ی وسیله ی آخری گفته شده این باشد که در همان جمله ذکر شده خازن های خاص بشقاب پرنده توسعه یافته توسط تی. تی. براون و پروفسور پاول بیفیلد در دهه ی 1920 و به همراه یک سیستم روتوری در ایتالیا در دهه 1930 توسط پورفسور مارکونی انجام گرفت. آقای یرگن راتهوفر فراتر رفته و می گوید که این وسیله ی مورد بحث در اصل پیشگام سیستم سیرل (Searl system) بوده است [ژنراتور اثر سیرل در دهه ی 1960 توسعه یافته و گفته می شود که الکتریسیته را بدون نیاز به سوخت، سر و صدا، آلودگی و اصطکاک تولید نموده و اثر ضد گرانشی نیز دارد!] (27).

عکس های هانیبو شباهت عجیبی به عکس های بشقاب پرنده ی جرج آدامسکی در اوایل دهه 1950 دارد. سپس این بشقاب پرنده ها در کل سیاره زمین مشاهده و عکس برداری شدند. تعدادی بشقاب پرنده ی متفاوت از بشقاب پرنده های دو رویت آدامسکی و عکس هایشان وجود داشتند. در ابتدای دهه ی 1950 آن قدر مشاهدات زیاد بودند که سخت است بگوییم همه آن ها ساختگی بوده اند. آقای اتل و یرگن به این نکته اشاره می کنند که بشقاب پرنده های رویت شده توسط آدامسکی همان طرح بشقاب پرنده ی هانیبوی آلمانی است (28). چون بعد از جنگ رونمایی شدند، سئوال اصلی در مورد منشا آن ها بود. چنین سئوالاتی در بخش آتی کتاب پاسخ داده خواهد شد.

در کنار طرح های وریل و هانیبو، یرگن راتهوفر از نوع دیگری از وسیله ی پیش رانش میدانی ذکری به میان آورده است. این بشقاب پرنده از یک موتور شیمیایی جهت به حرکت در آوردن ژنراتور پیش رانش میدانی استفاده می کند (29). نوع موتور شیمیایی مورد استفاده خیلی شبیه به موتور معروف والتر است که در بعضی از زیردریایی های آلمانی نصب گردید.

فرایند والتر مستلزم یک چرخه ی بسته ای از انرژی گرمایی تولید شده از طریق احتراق بسیار شدید تجزیه ی هیدروژن پراکسید می باشد. این واکنش در حضور کاتالیزگر پرمنگنات پتاسیم در یک محفظه ی تجزیه صورت می گیرد. چنین واکنشی منجر به گاز 600  الی 700 درجه ای متشکل از بخار و اکسیژن می شود که با فشار خود توربین را به گردش در می آورد. پس از این که گاز کارش را انجام داد، اگر به محفظه ی بازیافت برود می تواند دوباره به چرخه بازگردد. یرگن راتهوفر با ذکر کردن سوخت افزودنی به نام اتانول، معتقد است که می توان دمای سیستم را بالاتر برد. سیستم بدون سوخت افزوده شده را «سیستم سرد» می نامند که اگر سوختی به آن افزوده شود «سیستم گرم» نامیده می شود. در واقع سیستم سرد در موشک وی-2 استفاده شد تا پمپ های سوخت توربو را به حرکت در آورد زیرا پمپ های شناخته شده نمی توانستند حجم سوخت مورد نیاز جهت تغذیه ی این موشک را کنترل نمایند.

یرگن راتهوفر توضیح می دهد سیستم سرد در بشقاب پرنده ی ترکیبی ترتیبات روتور-استاتور را به حرکت در می آورد که به عنوان یک تیغه ی بالابرنده شبیه به چرخ بال دو برابر می شود. روتور- استاتور-پره درون کاپوت بشقاب پرنده تعبیه شده بود. خروجی روتور-استاتور یک میدان مغناطیسی قوی است که حدس زده می شود بشقاب پرنده را از قید گرانش رها می کند، همان گونه که در مورد سایر بشقاب پرنده ها نیز ادعا شده است (30). به علاوه تمام هوای درون بشقاب پرنده را از طریق پمپ ها تخلیه می کنند تا شناوری آن در اتمسفر افزایش یابد. همچنین مقداری ترکیب اکسیژن-بخار گرم از پیرامون بشقاب پرنده با فشار به بیرون می رانند در حالی که با متانول ترکیب شده است تا گرمای بیشتر و بالطبع فشار خروجی بیشتری داشته باشد. دوباره به یاد دکتر بلوزو می افتیم. همین طور رناتو وسکو را به خاطر می آوریم که به موتور مشابهی اشاره نموده است (31) و به طرز مبهمی با موج های الکترومغناطیسی ارتباط داده شده است (32). آیا ما با تکمیل چرخه به نقطه ی شروع بازگشته ایم؟

بالا چپ: سیم پیچ پنکیکی تسلا با یک سیم پیچ ثانویه درون سیم پیچ اصلی. بالا راست: دستگاه کوچک تر انرژی آزاد هانس کولر. پایین: دستگاه وریل، آیا ربطی به دستگاه شاپلر دارد؟

آیا کسی به این فکر نیفتاده است که در همان پره یک موتور اتمی را با موتور والتر جایگزین نمایند؟ موتور اتمی ممکن است یکی از سه نوع ممکن باشد. ممکن است از نوعی باشد که اتمسفر را به عنوان سوخت می سوزاند. این سوزاندن هوای گرم و از آب موجود در جو، بخار بوجود می آورد. محتمل است از نوعی باشد که با استفاده از آب موجود در مخزن، بخار تولید می کند. یا نوع سومی باشد که گرمای فوق العاده تولید می کند و گازهایی مانند هیدروژن یا هلیوم را به بیرون پرتاب می کند. هر یک از این خروجی ها را می توان از طریق پره های چرخنده به بیرون راند که نتیجه ی مطلوب در پی خواهد داشت. وسیله ای از این نوع باید تعداد زیادی از بشقاب پرنده- سفینه های آلمانی تا به حال بحث شده را به هم ربط دهد.

بشقاب پرنده پیش رانش میدانی/شیمیایی (نوربرت یرگن راتهوفر). 1- شیشه ی کابین خلبان، 2-اتاق خدمه، 3- شیارهای ورودی هوا، 4- نگهدارنده ی رینگ خلا با پمپ های خلا دارای عملکرد بالا، 5- جت های بلند کننده مربوط به سیستم توربین والتر، 6- توربین های والتر و ژنراتور های الکتریکی با ماشین نگهداری اتاق ها، 7- دیسک چرخ گردان پاد ساعت گرد، 9- چرخ دیسک، بخش درونی از حلقه بیرونی الکترومغناطیسی، 10- دیسک دوار چند بخشی و ملخ بال با تیغه های تعدیل شونده، 11- محور بشقاب پرنده و 12- محور ارتباطی بین کابین خلبان و اتاق ماشین.

 

عکسی شبح گونه از دیسک پرنده ، گفته میشود که هانیبو 2 است و در حال تست پرواز . اصل تصویر مربوط میشود به مجموعه نوربرت یرگن راتهوفر .

دکتر فریمن توجه نموده که پروفسور مارکونی، اختراع های تسلا را دزدیده است. همچنین تسلا یک مولد برقی کره ای شکل ساخت که شامل تیوب های تو خالی می شد و امکان دارد بر دستگاه شاپلر حق تقدم داشته باشد، دستگاهی که در همین فصل بحث می شود. به طرز شگفت آوری، جزئیات اندکی درباره ی دستگاه انرژی آزاد تسلا وجود دارد (33). تسلا در استفاده از موتورش برای توان دادن به یک اتومبیل پیرز -آرو (Pierce Arrow ، نام کارخانه اتومبیل سازی امریکایی که از سال 1901 تا 1938 فعال بود) موفق بود. این یعنی در امریکا یک وسیله ی پیش رانش میدانی وجود داشت که به جای استفاده در بشقاب پرنده، در اتومبیل به کار گرفته شده بود. دکتر فریمن هشدار می دهد که از تنوع این وسایل کروی آشفته نشوند زیرا این گوناگونی ظاهری است. حقیقت این است که همه ی آن ها بر مبنای یک اصل مشترک کار می کنند (34).

به امید خدا ادامه دارد ...

---

منابع : 

• 1. X, Michael, 1960, pages 17, 33, We Want You Is Hitler Alive?, Futura Press, reprinted 1969 by Saucerian Books, Clarksburg, WV.
  2. Barton, Michael X., 1968, pages 26-36, The German Saucer Story, Futura Press, Los Angeles
  3. Zunneck, Karl-Heinz, 1998, pages 120-122, Geheimtechnologien, Wunderwaffen Und Irdischen Facetten Des UFO-Phaaenomens 50 Jahre Desinformaton und die Folgen, CTT-Verlag, Suhl
  4. Zunneck, Karl-Heinz, 1998, page 122
  5. Lyne, William R., 1999, page 48, Pentagon Aliens, Creatopia Productions, Lamy, New Mexico 87540
  6. Lyne, William R., 1999, page 28
  7. Lyne, Willaim R., 1999, page 38
  8. Lyne, William R., 1999, page 21
  9. Lyne, William R., 1999, pages 20, 41
  10. Lyne, William R., 1999, page 42
  11. Lyne, William R., 1999, pages 197-200
  12. ibid
  13. Trinkaus, George, 1988, pages 3-4, Tesla The Lost Inventions, High Voltage Press, Portland, OR.
  14. Lyne, William R., 1999, page 215
  15. Freeman, Gordon Dr., 3/18/01, personal letter to author
  16. Stoll, Axel Ph.D., 2001, pages 15-20, Hochtechnologie im Dritten Reich Reichsdeutsche Entwicklungen und die vermutlich wahre Herkunft der “UFOs,” Amun-Verlag, Schleusesiedlung 2, D-98553 Schleusingen
  17. Ettl, Ralf, 1999, page 11, “Notes To The Vril-Project” Ursprung und Quellen
  18. Haarmann, D.H., 1983, Geheime Wunderwaffen, ll Geheime Wunderwaffen, lll Geheime Wunderwaffen, Hugin Gesellschaft Fuer Politisch-Philosophische Studien E.V., Postfach 23, D-48472, Hoerstel 3, Germany
  19. Bergmann, O., 1988 and 1989, l Deutsche Flugscheiben und U-Boote Ueberwachen Die Weltmeere, ll Deutsche Flugscheiben und U-Boote Ueberwachen Die Wletmeere, Hugin Gesellschaft Fuer Politisch-Philosophische Studien E.V., Postfach 23, D-484772, Hoerstel 3, Germany
  20. Dr. Michael Daemboeck Verlag, Markt 86, A-3321 Ardaggr, Austria
  21. Video Film “UFOs Das Dritte Reich Schlaegt Zurueck?, available through Dr. Michael Daemboeck Verlag, see reference (18)
  22. Video Film “UFO Secrets of the 3rd Reich” available through Total Solutions International, Las Vegas, NV.
  23. van Helsing, Jan, 1993, page 129, Geheim Gesellschaften und ihre Macht im 20. Jahrhundret, Ewertverlag, Meppen, Germany
  24. British Intelligence Objectives Sub-Committee Final Report No. 1043 Item No. 31, “The Invention Of Hans Coler, Relating To An Alleged New Source Of Power”
  25. Video Film “UFOs Das Dritte Reich Schlaegt Zurueck?, available through Dr. Michael Daemboeck Verlag, see reference (18)
  26. Juergen-Ratthofer, Norbert and Ralf Ettl, 1992, page 51, Das Vril-Porjekt, Dr. Michael Daemboeck Verlag, Ardaggr, Austria
  27. Juergen-Ratthofer, Norbert, date unknown, page 16, “Geheime UFO, 1. Folge: Flugscheibenprojekte aus verschiedenen Staaten der Erde,” this article was courtesy of Theo Paymans, Holland
  28. Juergen-Ratthofer, Norbert, date unknown, pages 84,85, Flugscheiben und andere deutsche und japanische Geheimund Wunderwaffen im Zweiten Weltkrieg, self-published, available through reference (18)
  29. Juergen-Ratthofer, Norbert, date unknown, pages 1 and 16, “Geheime UFO, 2. Folge So baut man fliegende Untertassen–und so funktioniernen sie,” this article was courtesy of Theo Paymans, Holland
  30. ibid
  31. Vesco, Renato, 1976, pages 163 and 164, Intercept UFO, Pinnacle Books, New York
  32. Vesco, Renato, 1976, pages 135-136
  33. Nieper, Hans A., 1985, pages 188-189, Conversion of Gravity Field Energy Revolution in Technology, Medicine and Society, MIT Verlag, Oldenburg
  34. Freeman, Gordon Dr., 3/18/01, personal letter

برچسب‌ها: نیکولا تسلا, بشقاب پرنده, یوفو, آلمان نازی, عکس یوفو

ارسال توسط یوسف ظریف

3 نظر

آخرین مطالب  (در سایت حقیقت خاموش)

کتاب بشقاب پرنده های هیتلر - فصل هشتم : نتیجه گیری

کتاب بشقاب پرنده های هیتلر - استقرار فن آوری دیسکهای آلمانی

کتاب بشقاب پرنده های هیتلر - فصل ششم : دفتر ویژه

کتاب بشقاب پرنده های هیتلر-مباحث وسرنخ های باقی مانده -ادامه

کتاب بشقاب پرنده های هیتلر - مباحث و سرنخ های باقی مانده

کتاب بشقاب پرنده های هیتلر - کاربردهای دستگاه شاپلر

کتاب بشقاب پرنده های هیتلر - فصل چهارم : دستگاه کارل شاپلر

کتاب بشقاب پرنده های هیتلر - باز هم بشقاب پرنده های اتمی ؟

بشقاب پرنده های با پیش رانش میدانی - بخش دوم