عصرایران- فِرد کروگر نامی شناخته شده در حوزه طراحی صنعتی است. این طراح بلژیکی بارها موفق به کسب جوایز معتبر بین المللی برای ارائه موتورسیکلت ها و خودروهایی شده که متفاوت از استانداردهای زمان خود بوده اند!
یکی از آخرین جوایزی که وی کسب کرده مربوط به عنوان بهترین طراحی سال 2016 و 2017 در زمینه طراحی موتورسیکلت می شود. کروگر را به عنوان یکی از برترین اجرا کننده های پروژه های شخصی سازی موتورسیکلت در جهان نیز می شناسند.
در تصاویر زیر یکی از پروژه هایی که روی دوکاتی اجرا کرده است را مشاهده می کنید:
اما کروگر در یکی از جدیدترین پروژه های خود بدنبال ایجاد رابطه ای میان گذشته و آینده است تا بتواند ماجراجویی های ذهنی خود را به نمایش بگذارد! این پروژه خودرویی با نام "اف دی" معرفی می شود. کروگر برای ساخت این محصول 3 سال زمان گذاشته و همانطور که در تصاویر مشاهده می کنید بدنبال حذف مرزهای موجود میان موتورسیکلت و خودرو یا بهتر بگوئیم ارائه ترکیبی جدید از این دو مفهوم بوده است.
مرحله عملیاتی تولید اف دی در سال 2018 آغاز شد و همانند سایر تولیدات کروگر تمام مراحل بصورت دست ساز دنبال شده است. گفتنی است آماده سازی این خودرو به سفارش مشتری خصوصی آن انجام شده است.
کروگر در یکی از مصاحبه های خود می گوید: توجه ویژه به سبک آرت دکو با حضور فناوری روز فلسفه کار را شکل داده تا خودرویی آماده شود تا بیننده در برخورد اول خودروهای مسابقه کلاسیک را به خاطر آورد اما همزمان آینده نگر بودن محصول را نیز درک کند و این جادوی طراحی استودیوی کروگر است.
اف دی فقط برای یک سرنشین یعنی راننده ظرفیت دارد. تمام قسمت های داخلی کابین از چوب بسیار باکیفیت کار شده حتی صندلی که طراحی آن به سبک سال های ابتدایی قرن بیستم انجام شده است. اما کنسول اصلی، بخش های کرومی و فرمان بسیار آینده نگر هستند که ترکیب جالبی را ایجاد کرده اند.
در قسمت پیشرانه هم نام بنتلی کاملا به چشم می آید که خبر از انتخاب تپنده قدرتمند انگلیسی کانتیننتال جی تی می دهد. این موتور 6 لیتری 12 سیلندر 635 تا 750 اسب بخار خروجی دارد. وزن محصول نیز برابر با 1250 کیلوگرم است.
مراحل مونتاژ موتورهای باکیفیت بنتلی را می توانید در مطلب قبلی گروه خودروی عصرایران مشاهده کنید.
براساس اطلاعات موجود قرار است این خودرو در نمایشگاه خودروی بروکسل 2020 که از 10 تا 19 ژانویه برگزار خواهد شد به نمایش گذاشته شود.
بیرون هتل، یک زمین تنیس شناور بود. این هتل چنان ابتکار نویی بود که بسیاری از ساکنان تاونزویل که سنشان قد میدهد، هنوز خاطرات آن را به خوبی به یاد دارند.
ایده این تفریحگاه چهارفصل زاده ذهن «دوگ تارکا» بود که قصد داشت هتلی روی دیواره بزرگ مرجانی بسازد که گردشگران همیشه به آن دسترسی داشته باشند. نقشه اصلی این بود که سه کشتی تفریحی به طور دائم در اطراف این دیواره مرجانی لنگر بیندازند، که غیرعملی به نظر میرسید. تا اینکه مواجهه اتفاقی با یک شرکت سوئدی که متخصص ساخت خوابگاههای شناور برای سکوهای نفتی بود، این ایده را به یک مرکز تفریحی شناور تغییر داد.
این هتل توسط یک شرکت سنگاپوری ساخته شد و چون قرار بود در جایی قرار بگیرد که از لحاظ محیط زیستی حساس بود، باید ویژگیهای زیادی را رعایت میکرد که مطابق با استانداردهای سختگیرانه پارک دریایی دیواره بزرگ مرجانی باشد. مثلا اینکه از هیچ رنگ سمی روی بدنه این هتل نباید استفاده میشد. هیچ زبالهای نباید در آبهای اطراف آن تخلیه میشد. فاضلاب و تمام زایدات مایع تصفیه شده و آب استریل حاصل، چندین کیلومتر دورتر از دیواره ریخته میشد. زبالهها هم به خشکی برده میشدند.
این هتل در سال ۱۹۸۷ با هزینه ۴۰میلیون دلار ساخته شد. اما اختلاف قراردادی با شرکت کشتیساز سنگاپوری تحویل آن را تا ژانویه سال بعد به تعویق انداخت. سپس هتل گرفتار یک گردباد شد که افتتاح آن را دوماه دیگر عقب انداخت. وقتی این هتل در نهایت در ماه مارس افتتاح شد، بازار گردشگری زمستانی نیمکره شمالی را از دست داده بود. این تاخیرها باعث شد میلیونها دلار از درآمد هتل از دست برود.
بیشتر بخوانید:
از همه سخت تر، گردشگران باید ۷۰ کیلومتر سوار تاکسیهای آبی میشدند تا به این هتل در وسط اقیانوس برسند. آب و هوای ناملایم اغلب ارتباط با خشکی را مختل میکرد و گردشگرانی که به آنجا میرسیدند، غالبا دریازده شده بودند. تا اینکه یکی از قایقهایی که برای انتقال بار و مسافر بین هتل و خشکی جابجا میشد، آتش گرفت. اگرچه هیچکس آسیب ندید، اما روی دید عموم از هتل تاثیر منفی گذاشت. این موضوع در کنار بازاریابی و مدیریت ضعیف، باعث رکود این هتل شد. در نهایت ادامه فعالیت هتل بسیار پرهزینه شد و حدود یک سال بعد از افتتاح آن، هتل شناور به یک شرکت ویتنامی فروخته شد.
در سال ۱۹۸۹، هتل را به سایگون، ۵۰۰۰ کیلومتر دورتر، انتقال دادند و در رودخانه سایگون متوقف شد. گردشگری در ویتنام بعد از جنگ رونق گرفته بود و نیاز زیادی به اقامتگاههای لوکس داشت. هتل شناور یک راه حل یک شبه عالی بود و جواب هم داد. این هتل بسیار محبوب شد. اما بار دیگر مشکلات مالی، صاحبان هتل را مجبور به تعطیل کردن آن کرد.
این بار هتل به کره شمالی فروخته و به منطقه توریستی کوه کومگانگ در مرز کره شمالی و جنوبی برده شد و در سال ۱۹۹۸ برای گردشگران جنوب افتتاح شد. ۱۰ سال بعد، وقتی یکی از سربازان کره شمالی به طور اتفاقی یک زن کره جنوبی را به قتل رساند، تورهای این منطقه تفریحی به حالت تعویق درآمدند.
این هتل در عرض ۳۰ سال بیش از ۱۴هزار کیلومتر سفر کرده و اکنون در کره شمالی است، اما بیش از ۱۰ سال است که تعطیل است. کیم جونگ اون دستور داد که همه امکانات کهنه و قدیمی از این منطقه گردشگری پاک شوند و اشاره کرد که این هتل ۳۰ ساله یا باید بازسازی شود یا از بین برود یا به یک توسعه دهنده دیگر فروخته شود.
منبع: برترینها
اولین
مدرسه کانتینری کشور که نسل جدید مدارس در مناطق کم برخوردار و صعب العبور
هستند، ظرف مدت ۴۵ روز در استان گیلان به بهرهبرداری رسید.
به گزارش مهر، سید احمد قدسی خرسند، معاون مشارکتهای مردمی اداره کل نوسازی مدارس استان گیلان گفت: مدرسه سه کلاسه «امید آینده» در روستای میانده شهرستان تالش از سوی یک نهاد خیر مدرسه ساز احداث شد.
قدسی افزود: در ابتدا که یکی از بانک ها پیشنهاد ساخت این نسل از مدارس را مطرح کرد در میزان کیفیت آن تردید داشتیم اما با اطلاعاتی که در این زمینه دریافت کردیم به این نتیجه رسیدیم که این مدارس در کنار ایستایی کاملی که دارند، در کوتاه ترین زمان ممکن هم به بهره برداری می رسند.
وی ادامه داد: در مورد مدارس چند مساله برای ما بسیار حائز اهمیت است. مهمتر از همه اینکه مدرسه از نظر ایستایی مکان امنی به شمار برود و با دارا بودن همه استانداردها، دانش آموزان با خیال آسوده در آن درس بیاموزند، زندگی کنند و حس خوبی داشته باشند. مساله دوم هم این است که مدارس در حداقل زمان ممکن احداث شده و فضایی امن، جذاب، شیک و راحت را مهیا کند.
به گفته قدسی هر دوی این موارد در این مدارس کانتینری که بانک آینده اقدام به ساخت آن کرده، وجود دارد و در ساخت آن از بهترین تجهیزات و راحت ترین امکانات با بیشترین ایمنی و امنیت استفاده شده و تا کنون هم بسیار تجربه خوبی بوده است؛ لذا از دیگر خیرین هم دعوت می کنند که به این حوزه مدرسه سازی ورود کنند.
معاون مشارکتهای مردمی اداره کل نوسازی مدارس استان گیلان مهمترین ویژگی مدارس کانتینری را مدت زمان راه اندازی آن می داند: اگر ما در استان گیلان می خواستیم چنین فضایی را بسازیم به یک سال زمان نیاز داشتیم اما این مدرسه در طول یک ماه و نیم ساخته شد. این در حالی است که در روستاها اساساً گزینه ای برای اجاره و تحصیل دانش آموزان در آن در طول مدت بازسازی یا ساخت مدرسه وجود ندارد و عملاً این کار غیر ممکن است اما از آنجایی که مدارس کانتینری در مدت کوتاهی نصب شده و به بهره برداری می رسند، حتی در طول سال تحصیلی هم مشکلی برای راه اندازی آن وجود ندارد.
قدسی با دعوت از فعالان و خیرین حوزه مدرسه سازی برای مشاهده این تجربه موفق از نزدیک به برخی ویژگی های فنی مدارس کانتینری اشاره می کند: بدنه و سازه اصلی مدرسه کانتینر ۴۰ فوت کیوب (طول ۱۲ متر، عرض ۲.۴ متر، ارتفاع داخلی: ۲.۶۸) است و در و پنجرههای یوپیویسی، سرمایش و گرمایش اسپلیت و شوفاژ برقی، آبگرمکن برقی، پنج چشمه سرویس بهداشتی به همراه روشویی با کف سرامیک از دیگر امکانات و ویژگی های مدارس کانتینری است.
شاید تاکنون به این که چرا رنگ بدنه تمامی هواپیماها سفید است، توجه نکرده باشید. اما جالب است بدانید که بنا به دلایل علمی و تجاری است که بدنه تمامی هواپیماهای جهان به جز تعداد اندکی سفید رنگ می شوند.
امروزه هر چیزی که تولید می شود در انواع مختلف و رنگ های گوناگون به بازار عرضه می شود. اما تا به حال دقت کرده اید که چرا هواپیماها معمولاً به رنگ سفید رنگ می شوند؟
البته، هر ایرلاین دارای مارک و نمادی متمایز است که بر روی بدنه هواپیما حک شده است. که شامل شناسه های رنگی، گرافیکی و حروف چاپی است.
در فرودگاه که بنشینید با کمی دقت متوجه خواهید شد که به غیر از بخش های جزئی که نماد و علائم ایرلاین روی بدنه هواپیماها حک شده است، ما بقی بدنه کاملا سفید رنگ می باشد.
در ادامه با این مقاله از آژانس طاهاگشت، درباره همه چیز در مورد رنگ بدنه هواپیما توضیح داده خواهد شد.
چرا هواپیما سفید رنگ است؟
ساده ترین درسی که هر کسی در طول زندگی اش از درس فیزیک گرفته است این می باشد که هر چقدر رنگ روشن تر باشد میزان حرارتی که جذب می کند کمتر است.
رنگ سفید به دلیل این که روشن ترین رنگ است در واقع کمترین میزان حرارت را جذب می کند. هواپیماها اغلب در آسمان هستند و زمان کمی را در فرودگاه ها به سر می برند و اغلب ساعات روز را زیر نور مستقیم خورشید هستند.
سفید بودن رنگ بدنه ی هواپیما به آن کمک می کند تا حرارت کمتری به بدنه جذب شود. همچنین این امر موجب می شود زمانی که هواپیما در آسمان است حرارت کمتری به موتور برسد و از آتش سوزی آن جلوگیری کند و زمانی که به زمین می نشیند موتور سریع تر خنک شود.
بدنه ی هواپیماها اغلب از آلومینیوم و ترکیبات فلزی ساخته شده است که به خودی خود رنگ تیره ای دارند. رنگ کردن بدنه ی هواپیما به رنگ سفید موجب می شود در صورت وجود صدمات، نشت روغن و یا خراش های سطحی واضح تر دیده شوند.
بدنه ی هواپیما مرتب برای صدمات احتمالی مورد بازرسی قرار می گیرد. رنگ سفید به ماًموران کمک می کند تا این صدمات را راحت تر بیابند.
همچنین در صورت بروز حادثه های دریایی برای هواپیماها راحت تر می شود رنگ سفید را در دریا تشخیص داد و به کمک وی شتافت.
این رنگ در آسمان شب راحت تر دیده می شود و از بروز تصادفات در آسمان جلوگیری به عمل می آید.
به دلیل اینکه هدف گذاری شرکت های هواپیمایی بر روی رنگ سفید است زمانی که هواپیمایی به رنگ دیگر بخواهد فروخته شود از میزان قیمت خریداری شده آن درصد بالایی کسر می شود.
همچنین زمانی که هواپیمایی ساخته می شود با زدن رنگ سفید بر روی آن هم قیمت پایین تری صرف می شود و هم این رنگ می تواند به راحتی با لوگوی ایرلاین مورد نظر همخوانی داشته باشد.
شاید برایتان پیش آمده باشد که پس از مدتی مشاهده کنید رنگ مشکی لباستان رو به زاغی و سفید شدن می رود. یا سایر رنگ ها هم به همین ترتیب اما آیا تا به حال دیده اید که رنگ سفید به رنگ دیگری بدل شود؟
خیر. سفید تنها رنگی است که با وجود ماندن زیر آفتاب و استفاده های مکرر تغییر رنگ نمی دهد و به قوت خودش باقی است.
هواپیماهای سفید رنگ از این جهت مزیت دارند که نیازی نیست پس از اینکه مدت زمانی از آن ها استفاده شد دوباره رنگ شوند.
در تحقیقی که در سال 2011 بر روی رنگ بدنه ی هواپیماها صورت گرفت محققان به این نتیجه رسیدند که میزان برخورد پرندگان با هواپیماهای سفید بسیار کمتر از سایر رنگ ها بوده است و این یعنی پرندگان در آسمان رنگ سفید را بهتر از سایر رنگ ها به عنوان یک شی تشخیص می دهند.
با این حال برخی از ایرلاین ها از رنگ های دیگر مانند مشکی و یا طرح هایی کارتونی بر روی بدنه ی هواپیماهای خود بهره برده اند که مطمئناً هدف مخصوصی را دنبال می کرده اند.
هر رنگ در صنعت هواپیمایی هدف خاصی را دنبال می کند و بیان گر کاربری خاصی است. در ادامه شما را با هر کدام از این رنگ ها و کاربرد آن ها بیشتر آشنا می کنیم.
طرح رادیکال و یا طرح غیررنگی بودن هواپیماها به این صورت است که فلز هواپیما صیقل داده می شود و رنگی است.
برای نگهداری فلز صیقل داده شده باید هزینه ای بالا پرداخت کرد و همواره از آن نگهداری و تعمیر کرد. به همین خاطر هواپیماهای سفید رنگ بسیار راحت تر به فروش می رسند.
یکی از هواپیماهای معروف غیر سفید هواپیمای داگلاس ای-۱ اسکایریدر است. این هواپیما که در سال های آغازین فعالیت خود به رنگ آبی روشن براق بود پس از جنگ کره به رنگ خاکستری روشن درآمد.
انتخاب این رنگ از سوی ارتش آمریکا به این دلیل بود که این رنگ با رنگ نیروی دریایی ارتش آمریکا همخوانی داشت و به راحتی می توانست در شرایط خاص مستتر شود.
اما ممکن است رنگ هواپیما جنبه ی دفاعی نداشته باشد و برعکس جنبه ی تجاری و تبلیغاتی داشته باشد.
بسیاری از شرکت ها برای تبلیغات از هواپیماها کمک می گیرند و بنر تبلیغاتی خود را بر روی بدنه ی هواپیماها حک می کنند.
یا حتی ممکن است این امر کاملاً مرتبط با سیاست های ایرلاین مربوطه باشد و تنها برای ایجاد تمایز بین خود و سایر ایرلاین ها از رنگی مانند مشکی مات استفاده کند.
خرید بلیط هواپیما به سراسر جهان با مناسب ترین قیمت از اینجا.
در اوایل برخی از ایرلاین ها همچون آمریکن ایرلاینز برای بدنه هواپیما از هیچ رنگی استفاده نمی کردند. یعنی به بدنه هواپیما هیچ رنگی نمی زدند و مدت ها بدون محافظ از آن استفاده می کردند. این ایرلاین در آن زمان تنها از پولیش استفاده می کرده است.
رنگ آمیزی های خاص برخی از هواپیماها
ایسلند به دلیل نورهای شمالی و شفق قطبی خود شناخته شده است و اغلب گردشگران برای تماشای این صحنه های زیبا راهی این منطقه می شوند.
جالب است بدانید که ایرلاین این کشور با اقدامی خلاقانه این تصاویر زیبا را بر روی بدنه ی هواپیما حک کرده است و در داخل کابین مسافران با قرار دادن ال ای دی های منحصر به فرد حس شفق قطبی را به داخل کابین کشانده است.
در واقع این سفر سفری رویایی خواهد بود.
احتمالاً شما نیز با کارتون محبوب تن تن و ناخدا هادوک آشنایی داشته باشید.
این شخصیت که در واقع شخصیت اصلی یک کتاب کمیک کاراگاهی است اصالتاً بلژیکی بوده و به همین دلیل خطوط هواپیمایی بروکسل از این طرح بر روی بدنه ی هواپیماهای خود استفاده کرده اند.
همچنین داخل کابین تصاویری از ناخدا هادوک و کتاب های این داستان قرار دارد. می توانید در طول سفر کتاب های تن تن و ناخدا هادوک را بخوانید.
هلو کیتی نام یکی دیگر از شخصیت های محبوب کارتونی است که خطوط هوایی آوا ایر سعی کرده اند تا از این هواپیماها در مسیرهایی که هلو کیتی بیشترین محبوبیت را دارد استفاده کنند. این طرح بر روی بدنه ی ساده و سفید رنگ هواپیما پیاده شده است.
الاسکا دو فروند از هواپیماهای خود را کاملاً برای رفتن به دیزنی لند آماده کرده است.
این دو فروند با طراحی بیرونی از شخصیت های دیزنی لند و فضای شاد درون کابین مسافران مشخص می کند، که مقصد آن ها بازدید از دیزنی لند است.
می توانید شخصیت های کارتونی دیزنی لند را بر روی بدنه این دو فروند هواپیما مشاهده کنید.
می توان به این لیست هواپیماهایی از ایرلاین های دیگر را نیز اضافه کرد که هر کدام از آن ها طراحی کارتون و یا فیلم معروف منطقه ی خود را به نمایش گذاشته اند و موجب محبوبیت بیشتر ایرلاین خود شده اند.
حتی در اقدامی جالب یکی از ایرلاین ها رنگ بدنه ی هواپیما را با سبزی خوش رنگ پوشانده و سپس با نوشته هایی سفید رنگ بخش های مجزای هواپیما را مشخص کرده است مثلا اینکه جعبه ی سیاه هواپیما کجاست و یا درب های خروج و ورود کدام هستند.
همانطور که مشاهده کردید اغلب رنگ آمیزی های بدنه ی هواپیماها برای جلب مشتری ها و از سیاست های مدیران ایرلاین ها بوده است.
تمایل
رانندگان به گازسوز کردن خودروها و از جمله گاز مایع (LPG) با اصلاح نرخ
بنزین افزایش یافته و این امر خطرهای احتمالی زیادی را متوجه مردم و به
ویژه رانندگان کردهاست.
به گزارش ایرنا، تغییر قیمت بنزین باعث شد تا طی هفتههای اخیر شماری از رانندگان از راههای مختلف به فکر جبران کمبود سهمیه سوخت خود بیافتندکه خطرناکترین آن استفاده از کپسولهای گاز مایع (الپیجی) در خودروهاست.
سوختگیری با سیلندرهای گاز مایع خطری جدی است که طی سالهای اخیر خودروهای حامل این سیلندرها را به بمبهای متحرکی در سطح شهرها، جادهها و روستاها تبدیل کرده و این روند طی هفتههای اخیر با تلاش مسافرکشها برای پیدا کردن سوخت جایگزین افزایش یافتهاست.
با وجود هشدارهای مکرر مسوولان نسبت به خطرناک بودن این امر، آگهیهای نصب مخازن الپیجی در فضای مجازی در سطوح قیمتی متفاوت منتشر میشود و به نظر میرسد نظارتها در این زمینه محدود است یا اینکه وجود ندارد.
این نوع سوختگیری در حال حاضر بدون رعایت نکات ایمنی در حاشیه شهرها به وفور دیده شده و هر روز نیز بر تعداد آنها افزوده میشود که توجه نکردن مسوولان به این امر روز به روز باعث خواهد شد تا این بمبهای متحرک در سطح شهر و جادهها بیشتر جان شهروندان را مورد تهدید قرار دهد.
یکی از رانندگان خودروهای مسافرکش روستایی به اختصاص نیافتن سهمیه برای خودروها اشاره کرد و گفت: همین امر مشکلاتی را برای ما به وجود آوردهاست به طوری که مجبور به استفاده از بنزین سه هزار تومانی هستیم که صرفهای برای ما ندارد.
سیروان شریفی اضافه کرد: تمایل به استفاده از سوخت جایگزین از روی ناچا ی و برای تامین مخارج زندگی است و خطر آن را رانندگان با اجبار به جان میخرند.
وی اظهار داشت: در شرایط کنونی امکان خرید خودروهای پایه گازسوز برای خیلیها وجود ندارد و نصب کپسولهای سیانجی بعد از گران شدن بنزین نیز هماکنون به ۲ برابر نرخ سابق افزایش یافته و به حدود ۴۰ میلیون ریال در مراکز مجاز رسیدهاست.
راننده دیگری نیز با اشاره به اینکه با این شرایط اقتصادی امکان خرید سوخت آزاد برای رانندگانی که از طریق مسافرکشی امرار معاش میکنند میسر نیست، افزود: همه رانندگان نسبت به خطرهای گاز الپیجی آگاه هستند اما برای کسانیکه مسافرکشی میکنند یا مجبور به طی مسافتهای طولانی در هر روز باشند، چاره دیگری باقی نمیماند.
وی تاکید کرد: مسوولان یا باید به فکر تسهیل در دوگانهسوز کردن خودروها باشند یا نسبت به کاهش قیمت سوخت اقدام کنند وگرنه این روند همچنان ادامه دارد و در آینده نزدیک شاهد تلفات احتمالی زیادی براثر استفاده از این نوع سوخت خواهیم بود.
مدیرعامل سازمان آتشنشانی و خدمات ایمنی شهرداری مهاباد نیز گفت: در سیلندرهای سیانجی، سوخت در فاز گازی قرار دارد و به وسیله شلنگ و اتصالات به کاربراتور خودرو انتقال مییابد که در صورت نشت در فاز گازی و در حجم کم تحت کنترل است.
رحمان احمدی افزود: اما در سیلندر گاز مایع، سوخت در فاز مایع است و در صورت انتقال آن به داخل موتور، با توجه به تغییر فاز به بیش از ۲۰۰ برابر حجم گاز مایع تبدیل شده و میتواند به سرعت فضای داخل موتور را پر کرده و مخلوط قابل انفجاری را تشکیل دهد که با ایجاد جرقه توسط دینام یا هر یک از وسایل برقی داخل موتور موجب بروز انفجار شدید شود.
وی اضافه کرد: خودروهای حامل چنین سوختی در صورت کوچکترین تصادفی، به دلیل قابل مهار نبودن کامل سیلندر می تواند فاجعه به بار آورد زیرا احتمال پاره شدن شیلنگ و بروز حادثههای دلخراش در آنها بسیار زیاد است.
وی با اشاره به اینکه خودروهای حامل گاز مایع به علت انتشار بوی گاز همواره باعث نگرانی مسافران است، افزود: کپسولهای گازمایع فقط برای سوخت لوازم خانگی گازسوز بوده و هر نوع استفاده مستقیم یا غیرمستقیم از آنها امری غیرقانونی است.
وی با بیان اینکه این نوع سوختگیری هماکنون بدون رعایت نکات ایمنی در حاشیه شهرها به وفور دیده میشود، تاکید کرد: باید با کمک رسانهها، هشدارهای لازم در این خصوص به مردم داده شود تا برای سود مادی حداقلی باعث گرفتاری خود و جامعه نشوند.
رییس اداره استاندارد مهاباد نیز گفت: تولید و پر شدن سیلندرهای گاز مایع بر اساس استاندارد ۸۴۱ که یک استاندارد اجباری است تحت نظارت اداره استاندارد انجام میشود و تنها برای مصارف خانگی و خوراکپزی است و اجازه استفاده برای مصارف دیگر را ندارد.
محمدتقی خیری اضافه کرد: استفاده از سوخت «الپیجی» در خودروها منطبق بر هیچگونه استانداردی نبوده و در این حوزه کاری نیز تعریف نشدهاست.
وی نصب و راهاندازی هرگونه سیستم گازسوز الپیجی در خودروها را غیرمجاز و غیرقانونی دانست و گفت: حتی خودروهایی که به صورت غیرمجاز اقدام به نصب سیستم سیانجی یا دوگانهسوز کنند فاقد برچسب استاندارد خواهند بود و از سوختگیری در جایگاههای مجاز منع شدهاند.
«خیری» به شهروندان توصیه کرد در صورتی که تمایل به دوگانهسوز کردن خودرو خود دارند از مخازن سیانجی مراکز مجاز که دارای ایمنی بالایی هستند، استفاده کرده و از دستکاری مخزن، شیرآلات و سایر محتویات آنها خودداری کنند.
رییس اداره استاندارد مهاباد همچنین سوختگیری خودروهای دوگانه سوز الپیجی با استفاده از سیلندرهای گاز مایع که به صورت دستی در کنار خیابانها و همچنین با استفاده از تجهیزات غیراستاندارد انجام میشود را اقدامی غیرمنطقی و خطرناک برشمرد و دخالت ارگانهای نظارتی برای ممانعت از چنین اقداماتی را خواستار شد.