بیرون هتل، یک زمین تنیس شناور بود. این هتل چنان ابتکار نویی بود که بسیاری از ساکنان تاونزویل که سنشان قد میدهد، هنوز خاطرات آن را به خوبی به یاد دارند.
ایده این تفریحگاه چهارفصل زاده ذهن «دوگ تارکا» بود که قصد داشت هتلی روی دیواره بزرگ مرجانی بسازد که گردشگران همیشه به آن دسترسی داشته باشند. نقشه اصلی این بود که سه کشتی تفریحی به طور دائم در اطراف این دیواره مرجانی لنگر بیندازند، که غیرعملی به نظر میرسید. تا اینکه مواجهه اتفاقی با یک شرکت سوئدی که متخصص ساخت خوابگاههای شناور برای سکوهای نفتی بود، این ایده را به یک مرکز تفریحی شناور تغییر داد.
این هتل توسط یک شرکت سنگاپوری ساخته شد و چون قرار بود در جایی قرار بگیرد که از لحاظ محیط زیستی حساس بود، باید ویژگیهای زیادی را رعایت میکرد که مطابق با استانداردهای سختگیرانه پارک دریایی دیواره بزرگ مرجانی باشد. مثلا اینکه از هیچ رنگ سمی روی بدنه این هتل نباید استفاده میشد. هیچ زبالهای نباید در آبهای اطراف آن تخلیه میشد. فاضلاب و تمام زایدات مایع تصفیه شده و آب استریل حاصل، چندین کیلومتر دورتر از دیواره ریخته میشد. زبالهها هم به خشکی برده میشدند.
این هتل در سال ۱۹۸۷ با هزینه ۴۰میلیون دلار ساخته شد. اما اختلاف قراردادی با شرکت کشتیساز سنگاپوری تحویل آن را تا ژانویه سال بعد به تعویق انداخت. سپس هتل گرفتار یک گردباد شد که افتتاح آن را دوماه دیگر عقب انداخت. وقتی این هتل در نهایت در ماه مارس افتتاح شد، بازار گردشگری زمستانی نیمکره شمالی را از دست داده بود. این تاخیرها باعث شد میلیونها دلار از درآمد هتل از دست برود.
بیشتر بخوانید:
از همه سخت تر، گردشگران باید ۷۰ کیلومتر سوار تاکسیهای آبی میشدند تا به این هتل در وسط اقیانوس برسند. آب و هوای ناملایم اغلب ارتباط با خشکی را مختل میکرد و گردشگرانی که به آنجا میرسیدند، غالبا دریازده شده بودند. تا اینکه یکی از قایقهایی که برای انتقال بار و مسافر بین هتل و خشکی جابجا میشد، آتش گرفت. اگرچه هیچکس آسیب ندید، اما روی دید عموم از هتل تاثیر منفی گذاشت. این موضوع در کنار بازاریابی و مدیریت ضعیف، باعث رکود این هتل شد. در نهایت ادامه فعالیت هتل بسیار پرهزینه شد و حدود یک سال بعد از افتتاح آن، هتل شناور به یک شرکت ویتنامی فروخته شد.
در سال ۱۹۸۹، هتل را به سایگون، ۵۰۰۰ کیلومتر دورتر، انتقال دادند و در رودخانه سایگون متوقف شد. گردشگری در ویتنام بعد از جنگ رونق گرفته بود و نیاز زیادی به اقامتگاههای لوکس داشت. هتل شناور یک راه حل یک شبه عالی بود و جواب هم داد. این هتل بسیار محبوب شد. اما بار دیگر مشکلات مالی، صاحبان هتل را مجبور به تعطیل کردن آن کرد.
این بار هتل به کره شمالی فروخته و به منطقه توریستی کوه کومگانگ در مرز کره شمالی و جنوبی برده شد و در سال ۱۹۹۸ برای گردشگران جنوب افتتاح شد. ۱۰ سال بعد، وقتی یکی از سربازان کره شمالی به طور اتفاقی یک زن کره جنوبی را به قتل رساند، تورهای این منطقه تفریحی به حالت تعویق درآمدند.
این هتل در عرض ۳۰ سال بیش از ۱۴هزار کیلومتر سفر کرده و اکنون در کره شمالی است، اما بیش از ۱۰ سال است که تعطیل است. کیم جونگ اون دستور داد که همه امکانات کهنه و قدیمی از این منطقه گردشگری پاک شوند و اشاره کرد که این هتل ۳۰ ساله یا باید بازسازی شود یا از بین برود یا به یک توسعه دهنده دیگر فروخته شود.
منبع: برترینها
اولین مدرسه کانتینری کشور که نسل جدید مدارس در مناطق کم برخوردار و صعب العبور هستند، ظرف مدت ۴۵ روز در استان گیلان به بهرهبرداری رسید.
به گزارش مهر، سید احمد قدسی خرسند، معاون مشارکتهای مردمی اداره کل نوسازی مدارس استان گیلان گفت: مدرسه سه کلاسه «امید آینده» در روستای میانده شهرستان تالش از سوی یک نهاد خیر مدرسه ساز احداث شد.
قدسی افزود: در ابتدا که یکی از بانک ها پیشنهاد ساخت این نسل از مدارس را مطرح کرد در میزان کیفیت آن تردید داشتیم اما با اطلاعاتی که در این زمینه دریافت کردیم به این نتیجه رسیدیم که این مدارس در کنار ایستایی کاملی که دارند، در کوتاه ترین زمان ممکن هم به بهره برداری می رسند.
وی ادامه داد: در مورد مدارس چند مساله برای ما بسیار حائز اهمیت است. مهمتر از همه اینکه مدرسه از نظر ایستایی مکان امنی به شمار برود و با دارا بودن همه استانداردها، دانش آموزان با خیال آسوده در آن درس بیاموزند، زندگی کنند و حس خوبی داشته باشند. مساله دوم هم این است که مدارس در حداقل زمان ممکن احداث شده و فضایی امن، جذاب، شیک و راحت را مهیا کند.
به گفته قدسی هر دوی این موارد در این مدارس کانتینری که بانک آینده اقدام به ساخت آن کرده، وجود دارد و در ساخت آن از بهترین تجهیزات و راحت ترین امکانات با بیشترین ایمنی و امنیت استفاده شده و تا کنون هم بسیار تجربه خوبی بوده است؛ لذا از دیگر خیرین هم دعوت می کنند که به این حوزه مدرسه سازی ورود کنند.
معاون مشارکتهای مردمی اداره کل نوسازی مدارس استان گیلان مهمترین ویژگی مدارس کانتینری را مدت زمان راه اندازی آن می داند: اگر ما در استان گیلان می خواستیم چنین فضایی را بسازیم به یک سال زمان نیاز داشتیم اما این مدرسه در طول یک ماه و نیم ساخته شد. این در حالی است که در روستاها اساساً گزینه ای برای اجاره و تحصیل دانش آموزان در آن در طول مدت بازسازی یا ساخت مدرسه وجود ندارد و عملاً این کار غیر ممکن است اما از آنجایی که مدارس کانتینری در مدت کوتاهی نصب شده و به بهره برداری می رسند، حتی در طول سال تحصیلی هم مشکلی برای راه اندازی آن وجود ندارد.
قدسی با دعوت از فعالان و خیرین حوزه مدرسه سازی برای مشاهده این تجربه موفق از نزدیک به برخی ویژگی های فنی مدارس کانتینری اشاره می کند: بدنه و سازه اصلی مدرسه کانتینر ۴۰ فوت کیوب (طول ۱۲ متر، عرض ۲.۴ متر، ارتفاع داخلی: ۲.۶۸) است و در و پنجرههای یوپیویسی، سرمایش و گرمایش اسپلیت و شوفاژ برقی، آبگرمکن برقی، پنج چشمه سرویس بهداشتی به همراه روشویی با کف سرامیک از دیگر امکانات و ویژگی های مدارس کانتینری است.
شاید تاکنون به این که چرا رنگ بدنه تمامی هواپیماها سفید است، توجه نکرده باشید. اما جالب است بدانید که بنا به دلایل علمی و تجاری است که بدنه تمامی هواپیماهای جهان به جز تعداد اندکی سفید رنگ می شوند.
امروزه هر چیزی که تولید می شود در انواع مختلف و رنگ های گوناگون به بازار عرضه می شود. اما تا به حال دقت کرده اید که چرا هواپیماها معمولاً به رنگ سفید رنگ می شوند؟
البته، هر ایرلاین دارای مارک و نمادی متمایز است که بر روی بدنه هواپیما حک شده است. که شامل شناسه های رنگی، گرافیکی و حروف چاپی است.
در فرودگاه که بنشینید با کمی دقت متوجه خواهید شد که به غیر از بخش های جزئی که نماد و علائم ایرلاین روی بدنه هواپیماها حک شده است، ما بقی بدنه کاملا سفید رنگ می باشد.
در ادامه با این مقاله از آژانس طاهاگشت، درباره همه چیز در مورد رنگ بدنه هواپیما توضیح داده خواهد شد.
چرا هواپیما سفید رنگ است؟
ساده ترین درسی که هر کسی در طول زندگی اش از درس فیزیک گرفته است این می باشد که هر چقدر رنگ روشن تر باشد میزان حرارتی که جذب می کند کمتر است.
رنگ سفید به دلیل این که روشن ترین رنگ است در واقع کمترین میزان حرارت را جذب می کند. هواپیماها اغلب در آسمان هستند و زمان کمی را در فرودگاه ها به سر می برند و اغلب ساعات روز را زیر نور مستقیم خورشید هستند.
سفید بودن رنگ بدنه ی هواپیما به آن کمک می کند تا حرارت کمتری به بدنه جذب شود. همچنین این امر موجب می شود زمانی که هواپیما در آسمان است حرارت کمتری به موتور برسد و از آتش سوزی آن جلوگیری کند و زمانی که به زمین می نشیند موتور سریع تر خنک شود.
بدنه ی هواپیماها اغلب از آلومینیوم و ترکیبات فلزی ساخته شده است که به خودی خود رنگ تیره ای دارند. رنگ کردن بدنه ی هواپیما به رنگ سفید موجب می شود در صورت وجود صدمات، نشت روغن و یا خراش های سطحی واضح تر دیده شوند.
بدنه ی هواپیما مرتب برای صدمات احتمالی مورد بازرسی قرار می گیرد. رنگ سفید به ماًموران کمک می کند تا این صدمات را راحت تر بیابند.
همچنین در صورت بروز حادثه های دریایی برای هواپیماها راحت تر می شود رنگ سفید را در دریا تشخیص داد و به کمک وی شتافت.
این رنگ در آسمان شب راحت تر دیده می شود و از بروز تصادفات در آسمان جلوگیری به عمل می آید.
به دلیل اینکه هدف گذاری شرکت های هواپیمایی بر روی رنگ سفید است زمانی که هواپیمایی به رنگ دیگر بخواهد فروخته شود از میزان قیمت خریداری شده آن درصد بالایی کسر می شود.
همچنین زمانی که هواپیمایی ساخته می شود با زدن رنگ سفید بر روی آن هم قیمت پایین تری صرف می شود و هم این رنگ می تواند به راحتی با لوگوی ایرلاین مورد نظر همخوانی داشته باشد.
شاید برایتان پیش آمده باشد که پس از مدتی مشاهده کنید رنگ مشکی لباستان رو به زاغی و سفید شدن می رود. یا سایر رنگ ها هم به همین ترتیب اما آیا تا به حال دیده اید که رنگ سفید به رنگ دیگری بدل شود؟
خیر. سفید تنها رنگی است که با وجود ماندن زیر آفتاب و استفاده های مکرر تغییر رنگ نمی دهد و به قوت خودش باقی است.
هواپیماهای سفید رنگ از این جهت مزیت دارند که نیازی نیست پس از اینکه مدت زمانی از آن ها استفاده شد دوباره رنگ شوند.
در تحقیقی که در سال 2011 بر روی رنگ بدنه ی هواپیماها صورت گرفت محققان به این نتیجه رسیدند که میزان برخورد پرندگان با هواپیماهای سفید بسیار کمتر از سایر رنگ ها بوده است و این یعنی پرندگان در آسمان رنگ سفید را بهتر از سایر رنگ ها به عنوان یک شی تشخیص می دهند.
با این حال برخی از ایرلاین ها از رنگ های دیگر مانند مشکی و یا طرح هایی کارتونی بر روی بدنه ی هواپیماهای خود بهره برده اند که مطمئناً هدف مخصوصی را دنبال می کرده اند.
هر رنگ در صنعت هواپیمایی هدف خاصی را دنبال می کند و بیان گر کاربری خاصی است. در ادامه شما را با هر کدام از این رنگ ها و کاربرد آن ها بیشتر آشنا می کنیم.
طرح رادیکال و یا طرح غیررنگی بودن هواپیماها به این صورت است که فلز هواپیما صیقل داده می شود و رنگی است.
برای نگهداری فلز صیقل داده شده باید هزینه ای بالا پرداخت کرد و همواره از آن نگهداری و تعمیر کرد. به همین خاطر هواپیماهای سفید رنگ بسیار راحت تر به فروش می رسند.
یکی از هواپیماهای معروف غیر سفید هواپیمای داگلاس ای-۱ اسکایریدر است. این هواپیما که در سال های آغازین فعالیت خود به رنگ آبی روشن براق بود پس از جنگ کره به رنگ خاکستری روشن درآمد.
انتخاب این رنگ از سوی ارتش آمریکا به این دلیل بود که این رنگ با رنگ نیروی دریایی ارتش آمریکا همخوانی داشت و به راحتی می توانست در شرایط خاص مستتر شود.
اما ممکن است رنگ هواپیما جنبه ی دفاعی نداشته باشد و برعکس جنبه ی تجاری و تبلیغاتی داشته باشد.
بسیاری از شرکت ها برای تبلیغات از هواپیماها کمک می گیرند و بنر تبلیغاتی خود را بر روی بدنه ی هواپیماها حک می کنند.
یا حتی ممکن است این امر کاملاً مرتبط با سیاست های ایرلاین مربوطه باشد و تنها برای ایجاد تمایز بین خود و سایر ایرلاین ها از رنگی مانند مشکی مات استفاده کند.
خرید بلیط هواپیما به سراسر جهان با مناسب ترین قیمت از اینجا.
در اوایل برخی از ایرلاین ها همچون آمریکن ایرلاینز برای بدنه هواپیما از هیچ رنگی استفاده نمی کردند. یعنی به بدنه هواپیما هیچ رنگی نمی زدند و مدت ها بدون محافظ از آن استفاده می کردند. این ایرلاین در آن زمان تنها از پولیش استفاده می کرده است.
رنگ آمیزی های خاص برخی از هواپیماها
ایسلند به دلیل نورهای شمالی و شفق قطبی خود شناخته شده است و اغلب گردشگران برای تماشای این صحنه های زیبا راهی این منطقه می شوند.
جالب است بدانید که ایرلاین این کشور با اقدامی خلاقانه این تصاویر زیبا را بر روی بدنه ی هواپیما حک کرده است و در داخل کابین مسافران با قرار دادن ال ای دی های منحصر به فرد حس شفق قطبی را به داخل کابین کشانده است.
در واقع این سفر سفری رویایی خواهد بود.
احتمالاً شما نیز با کارتون محبوب تن تن و ناخدا هادوک آشنایی داشته باشید.
این شخصیت که در واقع شخصیت اصلی یک کتاب کمیک کاراگاهی است اصالتاً بلژیکی بوده و به همین دلیل خطوط هواپیمایی بروکسل از این طرح بر روی بدنه ی هواپیماهای خود استفاده کرده اند.
همچنین داخل کابین تصاویری از ناخدا هادوک و کتاب های این داستان قرار دارد. می توانید در طول سفر کتاب های تن تن و ناخدا هادوک را بخوانید.
هلو کیتی نام یکی دیگر از شخصیت های محبوب کارتونی است که خطوط هوایی آوا ایر سعی کرده اند تا از این هواپیماها در مسیرهایی که هلو کیتی بیشترین محبوبیت را دارد استفاده کنند. این طرح بر روی بدنه ی ساده و سفید رنگ هواپیما پیاده شده است.
الاسکا دو فروند از هواپیماهای خود را کاملاً برای رفتن به دیزنی لند آماده کرده است.
این دو فروند با طراحی بیرونی از شخصیت های دیزنی لند و فضای شاد درون کابین مسافران مشخص می کند، که مقصد آن ها بازدید از دیزنی لند است.
می توانید شخصیت های کارتونی دیزنی لند را بر روی بدنه این دو فروند هواپیما مشاهده کنید.
می توان به این لیست هواپیماهایی از ایرلاین های دیگر را نیز اضافه کرد که هر کدام از آن ها طراحی کارتون و یا فیلم معروف منطقه ی خود را به نمایش گذاشته اند و موجب محبوبیت بیشتر ایرلاین خود شده اند.
حتی در اقدامی جالب یکی از ایرلاین ها رنگ بدنه ی هواپیما را با سبزی خوش رنگ پوشانده و سپس با نوشته هایی سفید رنگ بخش های مجزای هواپیما را مشخص کرده است مثلا اینکه جعبه ی سیاه هواپیما کجاست و یا درب های خروج و ورود کدام هستند.
همانطور که مشاهده کردید اغلب رنگ آمیزی های بدنه ی هواپیماها برای جلب مشتری ها و از سیاست های مدیران ایرلاین ها بوده است.
تمایل رانندگان به گازسوز کردن خودروها و از جمله گاز مایع (LPG) با اصلاح نرخ بنزین افزایش یافته و این امر خطرهای احتمالی زیادی را متوجه مردم و به ویژه رانندگان کردهاست.
به گزارش ایرنا، تغییر قیمت بنزین باعث شد تا طی هفتههای اخیر شماری از رانندگان از راههای مختلف به فکر جبران کمبود سهمیه سوخت خود بیافتندکه خطرناکترین آن استفاده از کپسولهای گاز مایع (الپیجی) در خودروهاست.
سوختگیری با سیلندرهای گاز مایع خطری جدی است که طی سالهای اخیر خودروهای حامل این سیلندرها را به بمبهای متحرکی در سطح شهرها، جادهها و روستاها تبدیل کرده و این روند طی هفتههای اخیر با تلاش مسافرکشها برای پیدا کردن سوخت جایگزین افزایش یافتهاست.
با وجود هشدارهای مکرر مسوولان نسبت به خطرناک بودن این امر، آگهیهای نصب مخازن الپیجی در فضای مجازی در سطوح قیمتی متفاوت منتشر میشود و به نظر میرسد نظارتها در این زمینه محدود است یا اینکه وجود ندارد.
این نوع سوختگیری در حال حاضر بدون رعایت نکات ایمنی در حاشیه شهرها به وفور دیده شده و هر روز نیز بر تعداد آنها افزوده میشود که توجه نکردن مسوولان به این امر روز به روز باعث خواهد شد تا این بمبهای متحرک در سطح شهر و جادهها بیشتر جان شهروندان را مورد تهدید قرار دهد.
یکی از رانندگان خودروهای مسافرکش روستایی به اختصاص نیافتن سهمیه برای خودروها اشاره کرد و گفت: همین امر مشکلاتی را برای ما به وجود آوردهاست به طوری که مجبور به استفاده از بنزین سه هزار تومانی هستیم که صرفهای برای ما ندارد.
سیروان شریفی اضافه کرد: تمایل به استفاده از سوخت جایگزین از روی ناچا ی و برای تامین مخارج زندگی است و خطر آن را رانندگان با اجبار به جان میخرند.
وی اظهار داشت: در شرایط کنونی امکان خرید خودروهای پایه گازسوز برای خیلیها وجود ندارد و نصب کپسولهای سیانجی بعد از گران شدن بنزین نیز هماکنون به ۲ برابر نرخ سابق افزایش یافته و به حدود ۴۰ میلیون ریال در مراکز مجاز رسیدهاست.
راننده دیگری نیز با اشاره به اینکه با این شرایط اقتصادی امکان خرید سوخت آزاد برای رانندگانی که از طریق مسافرکشی امرار معاش میکنند میسر نیست، افزود: همه رانندگان نسبت به خطرهای گاز الپیجی آگاه هستند اما برای کسانیکه مسافرکشی میکنند یا مجبور به طی مسافتهای طولانی در هر روز باشند، چاره دیگری باقی نمیماند.
وی تاکید کرد: مسوولان یا باید به فکر تسهیل در دوگانهسوز کردن خودروها باشند یا نسبت به کاهش قیمت سوخت اقدام کنند وگرنه این روند همچنان ادامه دارد و در آینده نزدیک شاهد تلفات احتمالی زیادی براثر استفاده از این نوع سوخت خواهیم بود.
مدیرعامل سازمان آتشنشانی و خدمات ایمنی شهرداری مهاباد نیز گفت: در سیلندرهای سیانجی، سوخت در فاز گازی قرار دارد و به وسیله شلنگ و اتصالات به کاربراتور خودرو انتقال مییابد که در صورت نشت در فاز گازی و در حجم کم تحت کنترل است.
رحمان احمدی افزود: اما در سیلندر گاز مایع، سوخت در فاز مایع است و در صورت انتقال آن به داخل موتور، با توجه به تغییر فاز به بیش از ۲۰۰ برابر حجم گاز مایع تبدیل شده و میتواند به سرعت فضای داخل موتور را پر کرده و مخلوط قابل انفجاری را تشکیل دهد که با ایجاد جرقه توسط دینام یا هر یک از وسایل برقی داخل موتور موجب بروز انفجار شدید شود.
وی اضافه کرد: خودروهای حامل چنین سوختی در صورت کوچکترین تصادفی، به دلیل قابل مهار نبودن کامل سیلندر می تواند فاجعه به بار آورد زیرا احتمال پاره شدن شیلنگ و بروز حادثههای دلخراش در آنها بسیار زیاد است.
وی با اشاره به اینکه خودروهای حامل گاز مایع به علت انتشار بوی گاز همواره باعث نگرانی مسافران است، افزود: کپسولهای گازمایع فقط برای سوخت لوازم خانگی گازسوز بوده و هر نوع استفاده مستقیم یا غیرمستقیم از آنها امری غیرقانونی است.
وی با بیان اینکه این نوع سوختگیری هماکنون بدون رعایت نکات ایمنی در حاشیه شهرها به وفور دیده میشود، تاکید کرد: باید با کمک رسانهها، هشدارهای لازم در این خصوص به مردم داده شود تا برای سود مادی حداقلی باعث گرفتاری خود و جامعه نشوند.
رییس اداره استاندارد مهاباد نیز گفت: تولید و پر شدن سیلندرهای گاز مایع بر اساس استاندارد ۸۴۱ که یک استاندارد اجباری است تحت نظارت اداره استاندارد انجام میشود و تنها برای مصارف خانگی و خوراکپزی است و اجازه استفاده برای مصارف دیگر را ندارد.
محمدتقی خیری اضافه کرد: استفاده از سوخت «الپیجی» در خودروها منطبق بر هیچگونه استانداردی نبوده و در این حوزه کاری نیز تعریف نشدهاست.
وی نصب و راهاندازی هرگونه سیستم گازسوز الپیجی در خودروها را غیرمجاز و غیرقانونی دانست و گفت: حتی خودروهایی که به صورت غیرمجاز اقدام به نصب سیستم سیانجی یا دوگانهسوز کنند فاقد برچسب استاندارد خواهند بود و از سوختگیری در جایگاههای مجاز منع شدهاند.
«خیری» به شهروندان توصیه کرد در صورتی که تمایل به دوگانهسوز کردن خودرو خود دارند از مخازن سیانجی مراکز مجاز که دارای ایمنی بالایی هستند، استفاده کرده و از دستکاری مخزن، شیرآلات و سایر محتویات آنها خودداری کنند.
رییس اداره استاندارد مهاباد همچنین سوختگیری خودروهای دوگانه سوز الپیجی با استفاده از سیلندرهای گاز مایع که به صورت دستی در کنار خیابانها و همچنین با استفاده از تجهیزات غیراستاندارد انجام میشود را اقدامی غیرمنطقی و خطرناک برشمرد و دخالت ارگانهای نظارتی برای ممانعت از چنین اقداماتی را خواستار شد.
عصرایران؛ مجله تصویری سلاح- HEMTT نام خانواده ای از کامیون های نظامی آمریکایی است که مجهز به موتور دیزلی و سامانه هشت چرخ متحرک (8×8) با قابلیت فرمان پذیری دو محور جلو هستند. خط تولید این محصولات تاکتیکی با وزن حدودی 9100 کیلوگرم از سال 1982 تاکنون فعال است و کامیون های ساخته شده به صورت گسترده در خدمت ارتش آمریکا و نیروهای مسلح این کشور قرار دارند.
گفتنی است که کامیون های نظامی HEMTT در اواخر دهه 70 و اوایل دهه 80 میلادی به عنوان جایگزینی مناسب برای خودروهای چهار چرخ متحرک M520 گور شرکت کاترپیلار، پا به عرصه رقابت گذاشت.
M520 گور
هرچند چندین شرکت صنایع سنگین و خودروسازی مطرح از سراسر دنیا همچون کمپانی مهندسی مان و یا آ ام جنرال برای معرفی یک خودروی قوی به جای M520 گور اعلام آمادگی کرده بودند، اما نهایتا شرکت خودروسازی آمریکایی اوشکوش پیروز این رقابت شد. در ادامه اوشکوش متعهد به قراردادی 5 ساله به ارزش 251.13 میلیون دلار در ازای تولید 2140 کامیون شد.
از زمان انعقاد قرارداد اولیه تا اواسط سال 2019 طی پیمان هایی که بعدتر بسته شدند، حدود 35000 دستگاه HEMTT با پیکربندی های متنوع توسط کمپانی مذکور ساخته شده اند. از جمله اصلی ترین این پیکربندی ها می توان به نسخه 10 چرخ متحرک (10×10تحت عنوان LVSR) متعلق به سپاه تفنگداران دریایی آمریکا، مدل 8 چرخ متحرک HEMTT و همچنین نمونه 10 چرخ متحرک که به اختصار PLS نامیده می شود و هر دو نیز در اختیار ارتش این کشور قرار دارند اشاره کرد.
مدل LVSR
مدل PLS
HEMTT
اولین پروتوتایپ از سری کامیون های نظامی HEMTT در ماه دسامبر سال 1981 تکمیل شد و نمونه های پیش از تولید نهایی نیز طی مارس سال بعد آماده سازی شدند. نخستین کامیون های تولیدی نیز به ماه سپتامبر سال 1982 باز می گردند. همانطور که پیش تر نیز اشاره شد، HEMTT با قراردادهای متعدد طی مدت زمانی نسبتا طولانی مراحل پیشرفت در روند ساخت را پشت سر گذاشت. دومین قرارداد هم به آوریل سال 1987 مربوط می شود. بر اساس آن کمپانی ملزم به توسعه 1403 کامیون و در عین حال تعداد مازاد 1684 دستگاه دیگر شد.
در اواسط سال 1994 سومین قرارداد با سقف تولید 14000 دستگاه HEMTT و در سال 1995 نیز چهارمین مورد منعقد شد. اما هدف اصلی از تولید گسترده کامیون های این خانواده چه بوده است؟ این محصولات مجهز به قابلیت های مورد نیاز برای ایفای نقش ترابری سنگین به منظور تغذیه و تامین اختصاصی خودروهای جنگی و سیستم های تسلیحاتی هستند. در مقایسه با کامیون های 5 تنی ارتش آمریکا که نسلی نسبتا قدیمی محسوب می شوند، خانواده کامیون های HEMTT نه تنها ظرفیت بارگیری بیشتری را در اختیار نیروهای نظامی قرار می دهند بلکه مانور پذیری بهتری هم دارند. علاوه بر این پیکربندی های مختلف HEMTT به انواع کامیون های تخریب گر، باربری و تانکر تقسیم بندی می شوند.
نسخه های تولیدی اولیه از کامیون های HEMTT با پسوند A0 و نسخه های جدید با پسوند A4 شناخته می شوند. پیشرانه مورد استفاده کامیون های A4 موتور دیزلی 6 سیلندر 15.2 لیتری با حداکثر قدرت 515 اسب بخار و ساخت شرکت صنایع سنگین آمریکایی کاترپیلار است. علاوه بر این مدل های فوق از حضور یک گیربکس 5 سرعته خودکار 4500SP شرکت آلیسون نیز بهره می برند. کامیون های امروزی HEMTT با ظرفیت سوخت 587 لیتری، 483 کیلومتر برد دارند.
M977: این مدل اولین محصول از سری HEMTT و همینطور نسخه پایه از تانک های این خانواده محسوب می شود که به عنوان یک کامیون نظامی مخصوص باربری معرفی شد. جدیدترین نمونه از این مدل نیز با نام M977A4 در حال تولید است. به غیر از مدل های A0، A2 و A4، نسخه ای دیگر تحت عنوان EPP هم موجود است که به حمل و نگه داری ژنراتورهای تولید کننده برق مورد نیاز سیستم دفاع هوایی موشکی پاتریوت اختصاص می یابد. قابل توجه است که مدل EPP برخلاف دیگر اعضای این دسته، فاقد جرثقیل سبک جا به جایی محموله خواهد بود.
M977 های ابتدایی
M977A4
M978: پیکربندی تانکر از خانواده کامیون های HEMTT با ظرفیت 9500 لیتر است. مدل A0 از این دسته به گونه ای طراحی شده است که بتوان از آن هم برای حمل آب و هم سوخت استفاده کرد. این در حالی است که مدل های A2 و A4 تنها قابلیت حمل سوخت را در اختیار دارند.
M983: از این مدل برای جا به جایی تریلر حامل سامانه دفاع موشکی پاتریوت استفاده می شود و منحصرا نیز برای همین هدف توسعه یافته است.
M984: این محصول مختص بازیابی خودروهای جنگی در شرایط بحرانی است و تنها مدلی به شمار می رود که مجهز به نسخه A1 است. این ویژگی همچنین باعث تغییرات چشمگیر در سیستم جرثقیل شده است.
M985: این مدل شباهت زیادی به M977 دارد و برای اهداف ترابری توسعه یافته است. البته گفتنی است که نقش اصلی این محصول پشتیبانی از سیستم چندگانه راه انداز راکت M270 گزارش شده است.
(M1120 (LHS: نسخه بعدی در قالب محصولی ارتقا یافته برای تکمیل مدل M977 روانه بازار شد و در آن محفظه بار به همراه جرثقیل تبدیل به یک سیستم جدید که به اختصار LHS گفته می شوند، شده بود.
(M1977 (CBT: نسخه ای ارتقا یافته از کامیون های M1120 LHS محسوب می شود که با توجه به ساختار و تجهیزات موجود می تواند در عملیات های پل گذاری موثر واقع شود.
(M1142 (TFFT: این مدل مجهز به امکانات آتش نشانی است که روی شاسی کامیون های نظامی M977A2 توسعه یافته است.
- نوع: کامیون تاکتیکی سنگین با سامانه هشت چرخ متحرک
- محل تولید: آمریکا
- مدت زمان خدمت: از سال 1982 تاکنون
- اپراتور اصلی: ارتش آمریکا
- طراح و تولیدکننده: کمپانی اوشکوش
- طراحی شده به سال: 1981
- تعداد ساخته شده: 35000 دستگاه
- طول: 10.4 متر
- عرض: 2.4 متر
- ارتفاع: 3 متر
- خدمه: 2 نفر
- پوشش زرهی: سازگار با استراتژی زرهی بلند مدت ارتش آمریکا (کیت a/ کیت b)
- سرعت: 100 کیلومتر بر ساعت
مطالب مجله تصویری سلاح را در این لینک دنبال کنید.